Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 marca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Lubińska

Protokolant: st. sekr. sąd. Justyna Renkiewicz-Kicza

po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2018 roku w Grudziądzu na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej A. Z. działającej przez matkę D. M.

przeciwko J. Z.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego J. Z. rzecz małoletniej powódki A. Z. urodzonej (...) alimenty w kwocie 1.000,00 zł (tysiąc złotych) miesięcznie poczynając od dnia 10 kwietnia 2017 r., płatne do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, do rąk przedstawiciela ustawowego małoletniej powódki – jej matki D. M., z ustawowymi odsetkami za na wypadek opóźnienia w płatności każdej z rat;

II.  umarza postępowanie co do kwoty 500,00 zł alimentów miesięcznie;

III.  oddala powództwo w pozostałej części;

IV.  nakazuje pobrać od pozwanego J. Z. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 600,00 zł tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów sądowych, zaś w pozostałym zakresie nieuiszczonymi kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa;

V.  znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania,;

VI.  wyrokowi w punkcie I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 207/17

UZASADNIENIE

Powódka małoletnia A. Z. działająca przez matkę D. M., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła w pozwie o zasądzenie od pozwanego J. Z. alimentów w kwocie 2.000,00 zł miesięcznie, płatnych z góry do 10-tego dnia każdego miesiąca do rąk matki powódki wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności.

Jednocześnie powódka złożyła wniosek o zabezpieczenie powództwa poprzez nakazanie pozwanemu płacenia tytułem alimentów kwoty 2.000,00 zł miesięcznie w terminie do 10-tego dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności.

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powódki wskazał, że powódka urodziła się (...), a jej rodzice nie pozostają w związku małżeńskim. Małoletnia zamieszkuje z matką. Podał, że matka powódki ponosi wydatki na wynajęcie mieszkania – 1.000 zł, opłaty eksploatacyjne, jedzenie – 300 zł, ubrania – 200 zł, przedszkole – 100 zł, paliwo – 200 zł, leki i wizyty prywatne – 400 zł, media – 200 zł, atrakcje dla dziecka – 100 zł, ferie – 400 zł, wyjazdy letnie – 500 zł oraz środki czystości. Matka powódki pracuje jako rejestratorka medyczna z wynagrodzeniem 1.475 zł.

Odnośnie sytuacji pozwanego w pozwie wskazano, że osiąga on dochody w wysokości około 8.000 zł miesięcznie.

Do wniosku pełnomocnik powódki dołączył odpis skrócony aktu urodzenia, zaświadczenie lekarskie o częstych chorobach powódki (zapalenie krtani, zapalenie oskrzeli), kopię zaświadczenia o zatrudnieniu matki powódki, kopie druków PIT matki powódki, kopię umowy najmu, paragony fiskalne i faktury VAT.

W odpowiedzi na pozew pozwany, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, uznał żądanie pozwu co do kwoty 500 zł i wniósł oddalenie powództwa w pozostałej części. Wniósł o oddalenie wniosku o zabezpieczanie w całości.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, że matka powódki nie wykazała aby usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki przekraczały kwotę 1.000 zł. Odnośnie kosztów przedszkola wskazał, że małoletnia od września będzie uczęszczała do szkoły. Odnośnie kosztów leczenia, zakwestionował je, wskazując, że małoletnia jest ubezpieczona i może korzystać z placówek (...). W jego ocenie na koszty utrzymania dziecka składają się: 300 zł- zakup żywności, 200 zł- zakup odzieży, 50 zł – leczenie i zakup leków, 50 zł – środki higieny i czystości, 100 zł – rozrywka, 1.000 zł – wakacje. Ponadto wskazał, że nie ma potrzeby wynajmowania tak drogiego mieszkania. Podał, że partycypuje w kosztach leczenia dziecka, wakacji, zakupu odzieży, rozrywkach dla dziecka.

Odnośnie swojej sytuacji majątkowej pozwany wskazał, że pracuje w firmie (...) jako kierownik sprzedaży w K.. Zarabia około 7.000 zł. Musi dodatkowo wynajmować mieszkanie w K. za kwotę 1.750 zł plus opłaty eksploatacyjne. Ponosi koszty związane z utrzymaniem domu w G. i kredytem na jego zakup, łącznie 2.765,76 zł.

Postanowieniem z dnia 20 lipca 2017 r. wydanym w trybie zabezpieczenia Sąd Rejonowy w Grudziądzu zobowiązał J. Z. do uiszczania na czas trwania postępowania kwot po 550,00 zł miesięcznie na rzecz małoletniej A. Z., płatnych do rąk matki powódki D. M. do 10 –tego dnia każdego miesiąca z góry, poczynając od dnia 10 kwietnia 2017 r. z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności każdej z rat i oddalił wniosek o udzielenie zabezpieczenia w pozostałej części.

Na skutek zażalenia powódki, Sąd Okręgowy w Toruniu postanowieniem z dnia 21 września 2017 r. (sygn. akt VIII Cz 1039/17) zmienił zaskarżone postanowienie o tyle, że zasądził tytułem zabezpieczenia kwotę 800,00 zł alimentów miesięcznie.

Na rozprawie w dniu 2 marca 2017 r. powódka cofnęła pozew ponad kwotę 1.500,00 zł alimentów miesięcznie, na co pozwany wyraził zgodę.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia A. Z., urodzona (...), pochodzi z nieformalnego związku (...). Rodzice małoletniej od 2011 r. zamieszkiwali razem w nowym domu w G. na osiedlu (...), wybudowanym w trakcie trwania ich związku, formalnie będącym własnością J. Z.. Dom ten ma powierzchnię mieszkalną około 134 m ², a całkowitą około 200 m ². Składa się z 6 pokoi, jest wykończony w wysokim standardzie i nowocześnie urządzony. Małoletnia w tym domu miała swój duży pokój, a dodatkowo korzystała z dwóch innych pokoi, gdzie posiadała także swoje zabawki. W dużym ogrodzie małoletnia miała urządzony drewniany plac zabaw.

W związku z budową domu D. M. sprzedała swoje dwupokojowe mieszkanie o powierzchni około 50 m ². Część środków pochodzących z tej sprzedaży zainwestowała w dom pozwanego i samochód, z reszty spłaciła swój kredyt. Matka powódki na skutek ustaleń z pozwanym, po urodzeniu ich dziecka, zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej w postaci solarium, sprzedała środki trwałe związane z tą działalnością i zajęła się wychowaniem córki stron. J. Z. chciał, aby D. M. nie pracowała, gdyż on planował utrzymywać ją i dziecko.

Pozwany na potrzeby budowy domu zaciągnął kredyt na kwotę około 350.000 zł. Do spłaty pozostało około 310.000 zł

W lutym 2017 r. małoletnia z matką musiały wyprowadzić się z domu pozwanego, na jego żądanie. D. M. zabrała meble, w ramach swojego wkładu włożonego w budowę domu. Mimo wcześniejszych zapewnień, J. Z. nie rozliczył się od razu z D. M., ani nie znalazł dla niej mieszkania, w którym mogłaby zamieszkać z ich córką.

Obecnie małoletnia zamieszkuje wraz z matką w mieszkaniu wynajmowanym przez nią, o powierzchni około 34 m ². Mieszkanie to składa się z jednego pokoju z dodatkową wnęką, kuchni i łazienki. Małoletnia nie posiada swojego pokoju. Jej łóżko i komoda ustawione są we wnęce bez okna, dającej poczucie posiadania własnego miejsca w mieszkaniu, ale nie pozwalającej na pomieszczenie rzeczy dziecka. Z uwagi na wielkość tego mieszkania D. M. przechowuje większość swoich rzeczy w mieszkaniu swojej matki, aby w mieszkaniu pomieściły się zabawki i ubrania małoletniej. Nie możliwości wstawienia biurka dla dziecka, więc A. odrabia lekcje w kuchni przy stole. D. M. nie stać na wynajem większego mieszkania ani zakup własnego.

Na miesięczne koszty utrzymania tego mieszkania składają się: czynsz – 1.000 zł, opłata za energię elektryczną - ryczałt około 25 zł, nie zostały jeszcze rozliczone rzeczywiste koszty, opłata za gaz – ryczałt 21,50 zł, nie zostały jeszcze rozliczone rzeczywiste koszty.

(Okoliczności bezsporne, dowód:

- odpis skrócony aktu urodzenia – k. 5;

- umowa najmu – k. 16-18;

- faktury VAT i paragony – k. 25-49, 146, 153-162, 165-183, 282-283, 304-307, 337-360, 367-377;

- wydruk transakcji bankowej – k. 145, 147-152, 362-366,

- zeznania świadka J. G. – k. 380-381v;

- zeznania świadka J. K. – k. 381v-383v;

- zeznania matki powódki - D. M. – k. 400v-403v;

- zeznania pozwanego J. Z. –k. 403v-404)

Obecnie małoletnia A. Z. ma prawie 8 lat. Dziecko od 1 września 2017 r. chodzi do szkoły. W opiece nad małoletnią pomaga babcia, matka D. M., która codziennie odprowadza ją do szkoły, po uprzednim dowiezieniu małoletniej do jej mieszkania przez matkę.

A. uczęszcza na zajęcia dodatkowe z tańca – płatne 10 zł miesięcznie, a od marca 2018 r. - 70 zł miesięcznie, zajęcia plastyczne – płatne 20 zł miesięcznie, zajęcia teatralne - płatne 10 zł miesięcznie. Dziecko wyraża chęć chodzenia na basen. Miesięczny koszt takich zajęć to 120 zł. W szkole A. ma przez matkę wykupione obiady za 60 zł miesięcznie. Na początku roku szkolnego ponoszone są koszty komitetu rodzicielskiego – 100 zł, ubezpieczenia – 30 zł, wyprawki szkolnej – około 400 zł. W ciągu roku szkolnego matka powódki zakupuje niezbędne przybory szkolne wskazane przez nauczyciela, słodycze na imprezy szkolne, prezent na Dzień Nauczyciela, strój na bal karnawałowy dla dziecka, a także przekazuje pieniądze na wyjścia klasowe małoletniej i wycieczki szkolne. A. jest zapraszana przez koleżanki na ich urodziny organizowane w sali zabaw, wobec czego przez matkę powódki ponoszone są koszty prezentów, średnio 50-100 zł miesięcznie. Średnia wysokość miesięcznych wyżej wymienionych wydatków wynosi około 200 zł.

D. M. nie stać na zakup komputera dla córki, a nauczyciel wskazał na potrzebę ćwiczenia małoletniej na komputerze, gdyż jej wiedza w tym zakresie odstaje od innych dzieci.

Potrzeby małoletniej A. Z. obejmują wyżywienie w kwocie około 300 zł miesięcznie, zakup odzieży i obuwia w kwocie około 200 zł miesięcznie, zakup środków czystości i kosmetyków w kwocie około 50 zł miesięcznie, koszt zabawek, książek i rozrywki w kwocie około 150 zł, koszt wyjazdów wakacyjnych i ferii zimowych – średnio miesięcznie około 100 zł.

Małoletnia często choruje, co wiąże się z wydatkami na leki. Średnie miesięczne koszty leczenia powódki wynoszą 50 zł. Powódka powinna leczyć się u ortodonty. W publicznej służbie zdrowia będzie czekać kilka lat na aparat ortodontyczny.

Powódka jest przez matkę dowożona samochodem do szkoły oraz na zajęcia dodatkowe. Miesięczny koszt paliwa w związku z tymi dojazdami wynosi około 200 zł.

W czasie trwania związku rodziców małoletniej, rodzice często zapewniali dziecku dodatkowe atrakcje w postaci wyjazdów weekendowych i wakacyjnych. Koszty tych wyjazdów za małoletnią, w tym za noclegi w hotelach, pokrywał pozwany. W okresie ferii zimowych małoletnia jeździła z rodzicami do U..

A. Z., w okresie wspólnego zamieszkiwania jej rodziców, żyła na wysokiej stopie życiowej. Była przyzwyczajona do dobrych warunków materialnych. Obecnie znacznie obniżyła się stopa życiowa małoletniej i nie przystaje do aktualnej stopy życiowej ojca.

Małoletnia utrzymuje kontakty z ojcem, ale nie przebywa w miejscu zamieszkania ojca. Pozwany zabiera dziecko poza miejsce zamieszkania matki na około 3 godziny w miesiącu.

(Okoliczności bezsporne, dowód:

- zaświadczenie lekarskie – k. 6;

- opinia o dziecku – k. 7;

- faktury VAT i paragony – k. 25-49, 146, 153-162, 165-183, 282-283, 304-307, 337-360, 367-377;

- zdjęcia – k. 144, 163-164, 284, 378;

- wydruk transakcji bankowej – k. 145, 147-152, 362-366;

- historia choroby – k. 184, 187, 191, 196, 199, 203, 236;

- karta leczenia szpitalnego – k. 185-186, 188-190, 192-195, 197-198, 200-202, 204-205;

- zaświadczenie lekarskie – k. 206-236;

- karta zdrowia dziecka – k. 237-269;

- zeznania świadka J. G. – k. 380-381v;

- zeznania świadka J. K. – k. 381v-383v;

- zeznania matki powódki - D. M. – k. 400v-403v;

- zeznania pozwanego J. Z. –k. 403v-404)

D. M. jest zatrudniona na umowę o pracę w Miejskim Szpitalu (...) w G. jako rejestratorka medyczna z miesięcznym wynagrodzeniem około 1.800,00 zł (do listopada 2017 r. - około 1.500 zł). Dodatkowo raz w roku otrzymuje kwotę 1.050 zł na tzw. „wczasy pod gruszą”.

Godziny pracy pozwalają jej na samodzielne zajmowanie się córką, przy pewnym udziale babci dziecka.

Matka powódki nie jest właścicielką żadnej nieruchomości. Posiada meble zabrane z domu w O., które przechowuje z zamiarem zbycia, oraz samochód. Na skutek wytoczenia powództwa przeciwko J. Z., została zasądzona na jej rzecz kwota 17.000 zł tytułem wkładu w budowę domu, którą po wyroku wypłacił jej J. Z.. D. M. uważa, że wydała 50.000 zł na dom i ogród pozwanego.

J. Z. jest zatrudniony w firmie (...) S.A. z siedzibą w K. na stanowisku kierowniczym. Jego wynagrodzenie zasadnicze wynosi 7.000 zł brutto. Ponadto otrzymuje premię uzależnioną o wyników sprzedaży. Wysokość tej premii w ostatnich 6 miesiącach wynosiła: 4.500 zł w sierpniu, 4.500 zł we wrześniu, 7.500 zł w październiku, 4.500 zł w listopadzie, 4.500 zł w grudniu, 7.500 zł w styczniu. W 2017 r. w żadnym miesiącu nie zdarzyło się, aby nie otrzymał premii. Średnie miesięczne wynagrodzenie pozwanego netto z ostatnich 6 miesięcy wyniosło 8.277,50 zł. J. Z. w 2017 r. osiągnął dochód 135.014,08 zł brutto.

Pozwany mieszka w K. w wynajmowanym mieszkaniu. Koszty najmu tego mieszkania w kwocie około 1.900 zł są ponoszone przez pracodawcę pozwanego. J. Z. ponosi koszty czynszu w kwocie około 520 zł i zużycia mediów. Pracodawca zapewnia pozwanemu samochód służbowy.

Pozwany jest właścicielem nieruchomości w G. na osiedlu (...), zabudowanej nowym domem o powierzchni mieszkalnej około 134 m ², a całkowitej około 200 m ², o wartości około 560.000,00 zł. Nieruchomość ta jest obciążona kredytem hipotecznym na kwotę około 310.000,00 zł. Aktualnie dom ten został wystawiony na sprzedaż przez pozwanego i nikt w nim nie zamieszkuje. Pozwany nie szukał najemcy, a jednocześnie nie pozwolił tam zamieszkiwać małoletniej córce z matką. Do czasu zbycia tej nieruchomości pozwany ponosi koszty jej utrzymania związane z ogrzewaniem domu, zużyciem prądu i wody, ubezpieczeniem – 83 zł, monitoringiem – 73,80 zł, wywozem odpadów – 39 zł, podatkiem od nieruchomości, wymaganymi przeglądami instalacji. Spłaca także kredyt z miesięczną ratą około 1.250 zł. Gdy pozwany przyjeżdża do G. zatrzymuje się w swoim domu, ale nie zabiera tam małoletniej.

Pozwany przyjeżdża do G. średnio raz w miesiącu, ponosząc koszt dojazdu, w tym zużycia paliwa, około 300 zł. Na wydatki podczas spotkania z córką przeznacza miesięcznie kwotę około 50 zł.

J. Z. posiada dobrze zaopatrzoną garderobę, kupuje ubrania i buty dobrej jakości i znanych marek. W K. bywa w restauracjach i kinie.

(Okoliczności bezsporne, dowód:

- zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu matki powódki – k. 8;

- PIT 11 za 2015 r. matki powódki – k. 9-10;

- PIT 11 za 2013 r. matki powódki – k. 11;

- PIT 11 za 2010 r. matki powódki – k. 12;

- PIT 37 za 2010 r. matki powódki – k. 13-15;

- wydruk operacji bankowej – k. 64-81, 86, 100-102, 109, 117, 123, 127, 272-281;

- faktury VAT i paragony – k . 87-99, 103-108, 110-112, 114-116, 118-122, 124-126, 128-137;

- polisa ubezpieczenia domu – k. 113;

- zaświadczenie (...) S.A. – k. 394, 395;

- PIT 11 pozwanego za 2017 r. – k. 396;

- zeznania świadka J. G. – k. 380-381v;

- zeznania świadka J. K. – k. 381v-383v;

- zeznania matki powódki - D. M. – k. 400v-403v;

- zeznania pozwanego J. Z. –k. 403v-404)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, zeznania świadków J. G. i J. K. oraz przesłuchanie stron.

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków J. G. i J. K.. Zeznania te są jasne, logiczne i konsekwentne oraz znajdują oparcie w pozostałym materiale dowodowym.

Sąd dał wiarę zeznaniom D. M. przesłuchanej za małoletnią powódkę i pozwanego J. Z..

Przechodząc do rozważań prawnych należy zauważyć, że w myśl art. 133 k.r.o. rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zgodnie z treścią art. 135 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, z drugiej zaś rzeczywiste możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Współzależność między tymi dwoma czynnikami wyraża się w tym, że usprawiedliwione potrzeby uprawnionego powinny być zaspokajane w takim zakresie, w jakim pozwalają na to możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Zgodnie z ugruntowanymi poglądami judykatury i doktryny prawniczej zatem dopiero ustalenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, następnie porównanie tych wartości umożliwia ustalenie, czy i w jakim zakresie potrzeby uprawnionego mogą być zaspokojone przez zobowiązanego.

Jak wskazuje się w doktrynie i orzecznictwie, zakres potrzeb uprawnionego małoletniego dziecka wyznacza przede wszystkim dyrektywa zaspokajania przez rodziców potrzeb ekonomicznych dziecka zgodnie z zasadą równej stopy życiowej (por. wyrok SN z dn. 7.06.1972 r., III CZP 43/72, OSNCP 1972, nr 11, poz. 198; uchwał SN z dn. 31.01.1986 r., III CZP 76/85, OSNC 1987, nr 1, poz. 4).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż niewątpliwie na pozwanym spoczywa obowiązek alimentacyjny względem małoletniej powódki. Środki alimentacyjne pochodzące od ojca, w połączeniu z wydatkami ponoszonymi przez matkę, powinny pozwolić małoletniej na życie na stopie życiowej zbliżonej do stopy życiowej ojca.

W niniejszej sprawie, w przypadku małoletniej powódki w zakres jej usprawiedliwionych potrzeb wchodzą wydatki związane bezpośrednio z jej utrzymaniem, takie jak wydatki na wyżywienie, szkołę, dojazdy, pielęgnację, środki lecznicze, a także te związane z utrzymaniem miejsca zamieszkania, w którym ulokowane jest jej centrum życiowe. Na uwadze mieć także należy rozwój psychofizyczny małoletniego dziecka, jego potrzebę zabawy i rozwijania zainteresowań.

Sąd uznał, że obecnie do usprawiedliwionych miesięcznych wydatków na utrzymanie małoletniej powódki należą:

- 400 zł tytułem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych,

- 300 zł na wyżywienie,

- 200 zł tytułem wydatków związanych ze szkołą i zajęciami pozaszkolnymi,

- 200 zł na odzież i obuwie,

- 50 zł na zakup środków czystości i kosmetyków,

- 150 zł na koszt zabawek, książek i rozrywki,

- 50 zł na leki i leczenie,

- 200 zł tytułem kosztów paliwa na dojazdy powódki,

- 100 zł na wakacje i ferie zimowe (średnia miesięczna).

Łączna kwota usprawiedliwionych potrzeb małoletniej A. Z. wynosi około 1.650 zł. Ponadto istnieją niezaspokojone potrzeby małoletniej związane np. z chęcią uczestniczenia w zajęciach na basenie, czy z potrzebą posiadania komputera, które z uwagi na niskie dochody matki, nie mogły być dotąd zrealizowane.

Ustalając wysokość usprawiedliwionych potrzeb małoletniej Sąd kierował się zasadą iż dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Należy uznać, że w realiach przedmiotowej sprawy należało dokonywać tych ustaleń w odniesieniu do stopy życiowej pozwanego. Każdy z rodziców winien bowiem zapewnić dziecku takie warunki, na jakie go stać przy wykorzystaniu swoich możliwości zarobkowych i majątkowych.

W ocenie Sądu celem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych małoletniej powódki właściwa jest kwota 400 zł. Należy bowiem zauważyć, że celem wyrównania stopy życiowej do stopy życiowej ojca, małoletnia ma prawo do zamieszkiwania w lepszych od aktualnych warunkach mieszkaniowych. Aby możliwe było zrealizowanie tego założenia, matka powódki powinna znaleźć większe mieszkanie, w który A. miałaby swój pokój. Obecnie znacznie obniżył się standard życia małoletniej, zaś jej ojciec utrzymał dotychczasowy standard życia.

Należy zauważyć, że niektóre z ustalonych wydatków na potrzeby małoletniej, nie były sporne między stronami. Pozwany uznał, że na potrzeby małoletniej winny być wydatkowane: 300 zł na wyżywienie, 200 zł na odzież i obuwie, 50 zł na zakup środków czystości i kosmetyków, 50 zł na leki.

Co do kosztu zabawek, książek i rozrywki uznał je do kwoty 100 zł. W ocenie Sądu, zważywszy na dotychczasową stopę życia małoletniej, kwota ta jawi się jednak jako niewystarczająca. W szczególności mając na względzie, że pozwany bardzo rzadko zapewnia córce możliwość atrakcyjnego spędzenia czasu poza domem. Matka małoletniej, by wynagrodzić dziecku brak ojca w codziennym życiu, chce zapewnić jej możliwość poznawania nowych miejsc, ciekawego spędzania weekendów. Potrzebuje w tym celu większych środków finansowych, niż wynika to z jej możliwości zarobkowych. Tymczasem pozwanego stać na wyjazdy, chodzenie do kina, czy restauracji.

W ocenie Sądu powódka wykazała, że uzasadniona jest kwota 200 zł tytułem wydatków związanych ze szkołą i zajęciami pozaszkolnymi. A. uczęszcza na zajęcia dodatkowe z tańca – płatne 10 zł miesięcznie, a od marca 2018 r. - 70 zł miesięcznie, zajęcia plastyczne – płatne 20 zł miesięcznie, zajęcia teatralne - płatne 10 zł miesięcznie. Dziecko wyraża chęć chodzenia na basen. Miesięczny koszt takich zajęć to 120 zł. W szkole A. ma przez matkę wykupione obiady za 60 zł miesięcznie. Na początku roku szkolnego ponoszone są koszty komitetu rodzicielskiego – 100 zł, ubezpieczenia – 30 zł, wyprawki szkolnej – około 400 zł. W ciągu roku szkolnego matka powódki zakupuje niezbędne przybory szkolne wskazane przez nauczyciela, słodycze na imprezy szkolne, prezent na Dzień Nauczyciela, strój na bal karnawałowy dla dziecka, a także przekazuje pieniądze na wyjścia klasowe małoletniej i wycieczki szkolne. A. jest zapraszana przez koleżanki na ich urodziny organizowane w sali zabaw, wobec czego przez matkę powódki ponoszone są koszty prezentów, średnio 50-100 zł miesięcznie.

Odnośnie środków przeznaczonych na wakacje i ferie zimowe, pozwany uznał je do kwoty 1.000 zł rocznie, a więc 83 zł miesięcznie. Przyjęta przez Sąd kwota 100 zł miesięcznie, a więc 1.200 zł rocznie, nie odbiega znacznie od uznanej przez pozwanego. Matka powódki przedstawiła dowody na wyjazdy małoletniej podczas ferii zimowych oraz wakacji letnich. W ocenie Sądu kwota 1.200 zł w skali roku na ten cel nie jest wygórowana.

Zdaniem Sądu za usprawiedliwioną należało uznać także kwotę 200 zł tytułem kosztów paliwa na dojazdy powódki. Małoletnia jest dowożona samochodem codziennie do szkoły, a także kilka razy w tygodniu zawożona na zajęcia dodatkowe. Ponadto, matka powódki zaznaczyła, że ważne dla dziecka są spotkania z rodziną zamieszkałą poza G., którą często odwiedzała. Obecnie podróże te są rzadkie, z uwagi na ograniczone środki finansowe. Należy zauważyć, że pozwany także przemieszcza się samochodem, i tak też woził swoją córkę. Nie ma więc podstaw do przyjmowania, że dla małoletniej wystarczy wykupienie biletu miesięcznego. Ponadto, z uwagi na godziny pracy matki małoletniej, nie ma możliwości, aby dziecko korzystało z komunikacji miejskiej.

Odnośnie możliwości zarobkowych pozwanego, jako zobowiązanego do alimentacji, w ocenie Sądu jego możliwości zarobkowe kształtują się w granicach co najmniej 8.000 zł miesięcznie. Takie dochody pozwany faktycznie uzyskuje, pracując na kierowniczym stanowisku w firmie (...) S.A. w K..

Ponadto pozwany jest właścicielem nieruchomości o wartości około 560.000 zł. Po sprzedaży tej nieruchomości i spłaceniu kredytu hipotecznego pozostanie mu kwota 250.000 zł.

Odnośnie wskazywanych przez pozwanego wysokich kosztów ponoszonych przez niego w skali miesiąca należy zauważyć, że koszty związane z utrzymaniem domu mogłyby zostać zniwelowane przez wynajęcie tego domu. Ponadto, istnieje duże prawdopodobieństwo, że wkrótce nastąpi zbycie tej nieruchomości. W tej sytuacji odpadną całkowicie koszty jej utrzymania.

Należy także zaznaczyć, że pozwany oprócz wynagrodzenia za pracę korzysta z dodatkowych profitów w związku z zatrudnieniem, w postaci m.in. samochodu służbowego. Koszty najmu mieszkania w K. w kwocie około 1.900 zł są ponoszone przez pracodawcę pozwanego. J. Z. podniósł w trakcie przesłuchania, że od kwietnia będzie samodzielnie ponosił te koszty. Nie przedłożył jednak żadnego dowodu na potwierdzenie tej okoliczności. Z pisma pracodawcy nie wynika, aby miał zaprzestać pokrywać koszty najmu za pozwanego.

Mając na uwadze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentacji, a także usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki, w ocenie Sądu zasadne jest ustalenie obowiązku alimentacyjnego pozwanego na kwotę 1.000 zł miesięcznie od dnia wniesienia pozwu. Sąd przyjął, iż łączna kwota usprawiedliwionych potrzeb małoletniej A. Z. wynosi około 1.650 zł. Z uwagi na fakt, że na matce małoletniej niemal w całości spoczywa trud osobistego wychowania małoletniej, a także zważywszy, że ma ona znacznie niższe niż pozwany możliwości zarobkowe i majątkowe, poznawany powinien być obciążony większą częścią tych kosztów.

W ocenie Sądu kwota 1.000 zł alimentów od ojca pozwoli małoletniej powódce na życie na stopie życiowej zbliżonej do poziomu życia ojca oraz zaspokoi wszystkie jej niezbędne potrzeby. Strona powodowa nie udowodniła skutecznie aby konieczne było wydatkowanie na potrzeby małoletniej wyższych kwot, niż ustalone powyżej.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w punkcie I. wyroku.

Sąd umorzył postępowanie w zakresie w jakim powód skutecznie cofnął pozew.

Sąd oddalił powództwo w pozostałej części, tj. co do kwoty 500 zł alimentów miesięcznie, o czym orzekł w punkcie III. wyroku.

O wzajemnym zniesieniu kosztów procesu między stronami orzeczono w punkcie V. wyroku na zasadzie art. 100 zdanie pierwsze k.p.c. Strony postępowania wygrały sprawę w jednakowym stopniu oraz poniosły koszty procesu w podobnej wysokości (wynagrodzenia pełnomocników obu stron), w związku z czym – w ocenie Sądu – istniały przesłanki do zastosowania reguły wynikającej z art. 100 zdanie pierwsze k.p.c.

Wartość przedmiotu sporu w przedmiotowej sprawie wynosiła 24.000 zł. Pozwany przegrał sprawę w części – 50 %.

Wysokość opłaty sądowej w przedmiotowej sprawie wynosiła 1.200 zł (24.000 zł x 5%). Powódka korzystała z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych. Sąd obciążył pozwanego połową tej opłaty w kwocie 600,00 zł, zgodnie ze stosunkiem jego przegranej. O nieuiszczonych kosztach sądowych w części obciążającej powoda Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sąd nadał wyrokowi w punkcie I. rygor natychmiastowej wykonalności.