Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Katarzyna Niemczyk

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Monika Kaniowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2017r. w S. sprawy

z powództwa (...) W. Zarządu (...) w W.

przeciwko K. S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego K. S. na rzecz powoda (...) W. Zarządu (...) w W. kwotę 270,40 zł (dwieście siedemdziesiąt złotych 40/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 09.12.2015r. do dnia 31.12.2015r. i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 270,00 zł (dwieście siedemdziesiąt złotych 00/100) tyłem zwrotu kosztów procesu,

III.  przyznaje kuratorowi ustanowionemu dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego K. S. – radcy prawnemu E. K. wynagrodzenie w kwocie 120,00 zł (sto dwadzieścia złotych 00/100).

sygn. akt I C 1517/17

UZASADNIENIE

W dniu 6.07.2016 roku powód (...) W. Zarząd (...) w W., reprezentowany przez radcę prawnego, w postępowaniu upominawczym wniósł pozew przeciwko K. S. o zapłatę kwoty 270,40 zł wraz z odsetkami ustawowymi oraz ustawowymi za opóźnienie od dnia 9.12.2015 roku do dnia zapłaty.

Ponadto wniósł o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu podał, że w dniu 24.11.2015 roku pozwany korzystał z komunikacji miejskiej nie posiadając ważnego dokumentu przewozu. Powód zobowiązał pozwanego do zapłaty kwoty 266,00 zł tytułem opłaty dodatkowej oraz należności przewozowej w wysokości 4,40 zł. Powód domagał się zapłaty odsetek po upływie terminu płatności stanowiącego 14 dni od dnia sporządzani wezwania do zapłaty.

W dniu 14.07.2016 roku referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Słupsku wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Postanowieniem z dnia 10.05.2017 roku nakaz zapłaty został uchylony.

Kurator ustanowiony dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego, w osobie radcy prawnego, w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Wniósł ponadto o zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz kuratora kosztów reprezentacji według norm przepisanych.

W uzasadnieniu zarzucił, że nie jest wiadome, czy osoba która okazała dowód tożsamości wystawiony na pozwanego jest nim rzeczywiście. Ponadto oświadczył, że w związku z tym, że nie są znane dokładne okoliczności powstania należności na rzecz powoda, wnosi o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24.11.2015 roku K. S., P. (...), na stacji metra Dworzec Zachodni - G. - S. w W. poruszał się bez dokumentu przewozu. Pozwany okazał dowód tożsamości nr (...). K. S. złożył podpis pod wezwanie do zapłaty wystawionym przez Zarząd (...) w W. na kwotę 270,40 zł, w tym:

- 4,40 zł z tytułu należności za przewóz;

- 266,00 zł tytułem opłaty dodatkowej.

(dowód: wezwanie do zapłaty k. 4, k. 29 - 30)

Na wniosku z dnia 20.01.2016 rok złożonym w Urzędzie Miasta P. K. S. zgłosił uszkodzenie poprzedniego dowodu osobistego (...).

(dowód: pismo Urzędu Miasta P. k. 81)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Na mocy przepisu art. 33 „a” ust. 3 ustawy z dnia 15.11.1984 roku Prawo przewozowe (Dz.U.2015.915 j.t.) w razie stwierdzenia braku odpowiedniego dokumentu przewozu przewoźnik lub organizator publicznego transportu zbiorowego albo osoba przez niego upoważniona pobiera właściwą należność za przewóz i opłatę dodatkową albo wystawia wezwanie do zapłaty.

Zgodnie z §2 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 20.01.2005 roku w sprawie sposobu ustalania wysokości opłat dodatkowych z tytułu przewozu osób, zabranych ze sobą do przewozu rzeczy i zwierząt oraz wysokości opłaty manipulacyjnej (Dz. U. z dnia 25 stycznia 2005 r.; Dz.U.2005.14.117) wysokość opłaty dodatkowej ustala się, biorąc za podstawę cenę najtańszego biletu jednorazowego normalnego stosowaną przez danego przewoźnika, w następujący sposób: jako 50-krotność tej ceny - za przejazd bez odpowiedniego dokumentu przewozu.

W sprawie nie była kwestionowana wysokość kwoty dochodzonej pozwem.

Sporne w sprawie było jedynie to, czy to pozwany korzystał ze środka transportu powoda okazując dowód tożsamości. Ponieważ Urząd Miasta P. poinformował o tym, że w 2016 roku K. S. wystąpił o wydanie nowego dowodu osobistego w związku z uszkodzeniem poprzedniego, uznać należy, że w dniu 24.11.2015 roku pozwany poruszał się środkiem transportu powoda bez ważnego biletu.

Mając na uwadze powyższe sąd, na podstawie przepisu art. 33 „a” ust. 3 ustawy z dnia 15.11.1984 roku Prawo przewozowe (Dz.U.2015.915 j.t.) w zw. z §2 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 20.01.2005 roku w sprawie sposobu ustalania wysokości opłat dodatkowych z tytułu przewozu osób, zabranych ze sobą do przewozu rzeczy i zwierząt oraz wysokości opłaty manipulacyjnej (Dz. U. z dnia 25 stycznia 2005 r.; Dz.U.2005.14.117) sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 270,40 zł wraz z odstukam i ustawowymi od dnia 9.12.2015 roku do dnia 31.12.20165 roku i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.01.2016 roku do dnia zapłaty, o czym orzekł w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

Powód wygrał sprawę w całości.

Koszty procesu poniesione przez powoda wyniosły łącznie 270,00 zł, z czego tytułem opłaty od pozwu 30,00 zł, wynagrodzenia należnego radcy prawnemu 120,00 zł (§2 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych), zaliczki na koszty związanej z ustanowieniem kuratora dla nieznanego miejsca pobytu pozwanego w kwocie 120,00 zł.

Na mocy przepisu art. 98 § 1 k.p.c. sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 270,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, o czym orzekł w punkcie drugim sentencji wyroku.

Na mocy przepisu § 1 ust. 1 i § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13.11.2013 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej w zw. z §2 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych, sąd przyznał kuratorowi ustanowieniu dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego K. S. - radcy prawnemu E. K. wynagrodzenie wkopcie 120,00 zł, o czym orzekł w punkcie trzecim sentencji wyroku.