Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2017 r. w Gliwicach

sprawy J. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury górniczej

na skutek odwołania J. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 7 września 2017 r. nr (...)- (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Grażyna Łazowska

Sygn. akt VIII U 1846/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 września 2017r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu J. W. ( W. ) prawa
do ponownego ustalenia wysokości emerytury, gdyż decyzją z dnia 19 lipca 2011r. przyznał już ubezpieczonemu prawo do górniczej emerytury na podstawie warunków określonych w art.50a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i stąd brak podstaw prawnych do przyznania kolejnej emerytury górniczej na podstawie tych samych przepisów z uwzględnieniem 24% nowej kwoty bazowej.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczony wskazał, że się z nią nie zgadza w sytuacji,
gdy przepracował ponad 30 miesięcy i ukończył 55 rok życia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy w Gliwicach ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony J. W. w dniu (...)ukończył wiek 55 lat.

Decyzją z dnia 21 maja 2004r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo
do emerytury górniczej od dnia 6 maja 2004r., na podstawie art.48 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, to jest do
tzw. emerytury górniczej bez względu na wiek.

Wypłatę świadczenia zawieszono, bowiem ubezpieczony kontynuował zatrudnienie.

Decyzją z dnia 19 lipca 2011r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu od dnia
1 czerwca 2011r. prawo do emerytury górniczej na podstawie art.50a ust.2 ustawy emerytalnej w związku z ukończeniem przez niego 50 roku życia.

Organ rentowy świadczenie to obliczył zgodnie z art.53 ust.4 ustawy emerytalnej,
to jest z zastosowaniem do części socjalnej ( 24% ) nowej kwoty bazowej.

Nadto organ rentowy uwzględnił okres pracy górniczej ubezpieczonego
z przelicznikami: 5 miesięcy x1,8, 289 miesięcy x 1,5 i 6 miesięcy x 1,4.

W dniu 25 sierpnia 2017r. ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie prawa
do emerytury górniczej na podstawie art.50a ust.1 powołanej ustawy w związku
z ukończeniem 55 roku życia.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy wydał decyzję zaskarżoną omówioną
na wstępie.

Ubezpieczony od dnia 1 lutego 2011r. jest zatrudniony w (...) Sp. z o.o.
w M. na stanowisku ślusarza pod ziemią.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentacji akt organu rentowego jako okoliczności jednoznacznie wynikające z tych dowodów i niekwestionowane przez strony.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego J. W. nie zasługuje na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie spór sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczonemu przysługuje prawo do kolejnej emerytury górniczej, a to na podstawie art.50a ust.1 ustawy
z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2017r., poz.1383 ze zm. ) w związku z ukończeniem 55 roku życia w sytuacji,
gdy wcześniej ubezpieczonemu zostało ustalone prawo do emerytury górniczej na podstawie art.50a ust.2 ustawy oraz czy odwołujący może mieć obliczoną wysokość tego nowego świadczenia w zakresie jego części socjalnej ( 24% ) z zastosowaniem nowej kwoty bazowej.

W myśl art.53 ust.1 powołanej ustawy emerytura wynosi:

1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w art.19, z zastrzeżeniem ust.3 i 4, oraz

2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych - z uwzględnieniem art. 55.

Po myśli ust.3 tego samego przepisu emeryturę, której podstawę stanowi kwota świadczenia, o którym mowa w art.21 ust.1 pkt 1 i ust.2, oblicza się od tej samej kwoty bazowej, którą ostatnio przyjęto do ustalenia podstawy wymiaru, a następnie emeryturę podwyższa się w ramach waloryzacji przypadających od dnia nabycia uprawnień
do emerytury.

Z mocy zaś jego ust.4 przepisu ust.3 nie stosuje się, jeżeli zainteresowany po nabyciu uprawnień do świadczenia, którego podstawę wymiaru wskazał za podstawę wymiaru emerytury, podlegał co najmniej przez 30 miesięcy ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Istotne znaczenie dla rozpoznawanej sprawy ma treść art.21 ust.1 i2 powołanej ustawy, zgodnie z którym podstawę wymiaru emerytury dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, stanowi:

1) podstawa wymiaru renty w wysokości uwzględniającej rewaloryzację oraz wszystkie kolejne waloryzacje przypadające w okresie następującym po ustaleniu prawa do renty,
z zastrzeżeniem art.15 ust.5.

Z ust.2 powyższego przepisu wynika, iż przepis ust.1 pkt 1 stosuje się przy ustalaniu podstawy wymiaru:

1) emerytury dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do emerytury;

2) renty z tytułu niezdolności do pracy dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do tej renty albo do emerytury.

Zastosowanie art.53 ust.3 i 4 ustawy jest możliwe tylko w wypadku nabycia prawa
do nowej emerytury ("stosuje się przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury - nowej - dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do emerytury").

Tym samym, aby ubezpieczony mógł skorzystać z nowej kwoty bazowej do części socjalnej świadczenia, musi nabyć prawo do innej (nowej) emerytury oraz wykazać,
co najmniej 30 miesięcy ubezpieczenia po nabyciu prawa do poprzedniego świadczenia.

Zgodnie z art.50a ust. 1 ustawy prawo do emerytury górniczej, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)  ukończył 55 lat życia;

2)  ma okres pracy górniczej, wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej
co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust.1

3)  nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego albo złożył wniosek
o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym,
za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie zaś z ust. 2 tegoż przepisu, wiek emerytalny wymagany od pracowników: kobiet mających co najmniej 20 lat, a mężczyzn co najmniej 25 lat pracy górniczej
i równorzędnej, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1, wynosi 50 lat.

Sąd podziela stanowisko zawarte w uzasadnieniu do wyroku Sądu Apelacyjnego
w K. z dnia 5 marca 2013r. sygn. akt III AUa 1117/12, który wskazał,
że przewidziana w art. 50a ustawy górnicza emerytura, której nabycie ustawodawca wiąże
z osiągnięciem stosownego wieku, uzależnionego od określonego okresu pracy górniczej przewidzianej w art. 50c ust. 1 ustawy emerytalnej – pomimo, iż warunki
do jej uzyskania określono w dwóch odrębnych ustępach tego przepisu, faktycznie stanowi rodzajowo tożsame świadczenie. W konsekwencji też ubezpieczony, któremu z chwilą osiągnięcia wieku 50 lat przyznano prawo do górniczej emerytury na podstawie ust.2 omawianego art.50a ustawy emerytalnej, tj. wobec wykazania okresu pracy górniczej wynoszącego łącznie z okresami pracy równorzędnej, co najmniej 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art.50c ust.1, po ukończeniu 55 lat życia - tylko z tej przyczyny - nie nabędzie prawa do górniczej emerytury przewidzianej w ust.1 art.50a w/w ustawy, gdyż w istocie po jego stronie nie wystąpiły jakiekolwiek przesłanki uzasadniające uzyskanie prawa do kolejnego świadczenia - nadal uzależnionego od wykazania okresu pracy górniczej wynoszącego łącznie z okresami pracy równorzędnej, co najmniej 25 lat, w tym co najmniej jedynie 10 lat pracy górniczej, o której mowa w art.50c ust.1 ustawy.

Taka sytuacja faktyczna występuje w niniejszej sprawie, bowiem ubezpieczonemu decyzją z dnia 19 lipca 2011r. przyznano prawo do emerytury górniczej na podstawie art.50a ust.2 ustawy emerytalnej w związku z ukończeniem przez niego 50 roku życia,
a tymczasem obecnie ubezpieczony domaga się przyznania prawa do emerytury górniczej
na podstawie ust.1 powyższego uregulowania prawnego.

Zatem brak jest podstaw do ustalenia ubezpieczonemu na nowo prawa do emerytury górniczej na podstawie art.50a ustawy, albowiem ubezpieczony pobiera już takie świadczenie przyznane w oparciu o ten sam przepis. W konsekwencji ubezpieczony nie spełnia przesłanek do przeliczenia świadczenia z art.53 ust.4 ustawy, czyli z zastosowaniem nowej kwoty bazowej do części socjalnej.

Reasumując, Sąd uznał, że zaskarżona decyzja organu rentowego jest prawidłowa
i stąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie ubezpieczonego jako bezzasadne.

(-) SSO Grażyna Łazowska