Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2018r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w V Zamiejscowym Wydziale Karnym z/s w Węgorzewie

w składzie:

Przewodniczący: SSR Lidia Merska

Protokolant: st. sek. sąd. Danuta Betlej

w obecności Prokuratora (...) A. Z.

po rozpoznaniu w dniach 25 maja 2018r i 19 czerwca 2018r

sprawy R. K.

urodzonego (...) w M.

syna K. i H. z d. Z.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1)  Sądu Rejonowego w Giżycku II Wydziału Karnego sygn. akt IIK 197/11 – wyrok łączny z dnia 16 stycznia 2012r, prawomocny dnia – 24 stycznia 2012r; wymierzono skazanemu dwie kary łączne:

a)  3 (trzy) lat i 2 (dwa) miesiące pozbawienia wolności – kara wykonywana od dnia 01.11.2017r do 24.06.2020r

b)  3 (trzy) lat i 7 (siedem) miesięcy pozbawienia wolności – kara wykonana w okresie od 05.12.2010r do 25.05.2014r

2)  Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowego Wydziału Karnego w Węgorzewie sygn. akt VK 199/15 z dnia 16 września 2017r, prawomocny dnia – 12 grudnia 2017r dotyczy skazania za czyn z art. 288§1kk w zw. z art. 193kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 64§1kk na karę 1 (jeden) rok i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności,

Kara będzie wykonywana od 24.06.2020r do 21.12.2021r.

orzeka

1.  Na podstawie art. 569§ 1 kpk w zw. 85§1 i §2 kk, art. 85a kk, art. 86§1 kk łączy skazanemu kary pozbawienia wolności podlegające wykonaniu orzeczone wyrokami w sprawach o sygn. akt IIK 197/11 Sądu Rejonowego w Giżycku II Wydział Karny punkt 1 i VK 199/15 Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowego Wydziału Karnego w Węgorzewie i orzeka karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 4 (cztery) lat i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 577 kpk na poczet kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okresy od 02.11.2007r do 03.11.2007r, od 30.10.2008r do 26.01.2009r, od 25.05.2014r do 02.09.2014r oraz okres kary pozbawienia wolności dotychczas odbytej w połączonych sprawach.

3.  W pozostałym zakresie nie objętym wyrokiem łącznym połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

4.  Zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.

Sygn. akt VK 36/18

UZASADNIENIE

Wobec skazanego R. K. w dniu 16 stycznia 2012r Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym wydał wyrok łączny w sprawie o sygn. akt IIK 197/11.

Wyrokiem tym orzeczono wobec skazanego dwie kary łączne:

1)  połączono kary orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 26 stycznia 2009 o sygn. IIK 6/09 i z dnia 05 lutego 2009r VK 39/08 - wymierzono mu karę łączną 3 lat i 2 miesiące pozbawienia wolności, na poczet kary zaliczono okres tymczasowego aresztowania od dnia 30.10.2008r do dnia 26.01.2009r i okres zatrzymania od dnia 02.11.2007r do dnia 03.11.2007r oraz okresy kar dotychczas odbytych;

2)  połączono kary orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 25 stycznia 2010r sygn. akt IIK 996/09 i Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 15 listopada 2010r w sprawie sygn. akt IIK 83/10 – wymierzono mu karę łączną 3 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres tymczasowego aresztowania od dnia 25.08.2009r do dnia 05.10.2009r oraz okres kary dotychczas odbytej.

R. K. odbył karę łączną pozbawienia wolności 3 lat i 7 miesięcy w okresie od 05.12.2010r do 25.05.2014r.

W dniu 02 września 2014r został warunkowo, przedterminowo zwolniony na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Suwałkach od odbycia reszty kary łącznej w wymiarze 3 lat i 2 pozbawienia wolności, wyznaczono mu okres próby do dnia 27 kwietnia 2017r.

R. K. kolejnym wyrokiem z dnia 16 września 2017r został skazany na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności – wyrok Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Węgorzewie sygn. akt VK 199/15, za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 288§1kk w zb. z art.193kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 64§1kk, którego dopuścił się w dniu 19 kwietnia 2015r. Wyrok uprawomocnił się w dniu 12.12.2017r.

Postanowieniem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 13.10.2017r w sprawie sygn. akt III Kow 2360/17/0wz odwołano skazanemu warunkowe przedterminowe zwolnienie i w dniu 01.11.2017r skazany został zatrzymany i doprowadzony do odbycia kary pozbawienia wolności.

Wobec skazanego toczą się postępowania karne w sprawach o sygn. akt IIK 80/18 – Sąd Rejonowy w Piszu, IIK 523/17 – Sąd Rejonowy w Giżycku, IIK 442/17 – Sąd Rejonowy w Kętrzynie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: danych o karalności k. 9 – 10, wyrok k. 12, pismo k. 42, opinia k. 65, a także akt spraw – IIK 197/11 i III Kow 2360/17/owz.

Mając na uwadze wniosek dyrektora zakładu karnego oraz treść powyższych wyroków na zasadzie art. 570 kpk wszczęto postępowanie o wydanie wyroku łącznego.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw w niniejszej sprawie znajdują zastosowanie przepisy obowiązujące od 1 lipca 2015r albowiem zachodzi potrzeba wymierzenia kary łącznej w związku ze skazaniem po dniu wejścia w życie tejże ustawy (Dz. U. poz. 396).

Zgodnie z art. 85§1 i §2 kk jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu, Sąd orzeka karę łączną; podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89kk, w całości lub w części kary łączne za przestępstwa.

W wyroku z dnia 25 stycznia 2018r Sąd Najwyższy stwierdził, że popełnienie przez sprawcę w okresie próby wyznaczonym postanowieniem o warunkowym zwolnieniu z odbycia reszty kary pozbawienia wolności nie stanowi przewidzianej w art. 85§3kk negatywnej przesłanki do orzeczenia kary łącznej obejmującej karę (kary łączne), z odbycia reszty której sprawca został warunkowo zwolniony oraz karę (kary łączne) za przestępstwo popełnione w okresie próby – sygn. akt I KZP 11/17; LEX nr 2428801.

W sprawie niniejszej stwierdzić należy, iż wszystkie przywołane wyżej wyroki, w których orzeczono kary pozbawienia wolności podlegają wykonaniu. Zgodnie z w/w przepisami podlegają łączeniu orzeczona kara łączna – wyrok IIK 197/11 – 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności i kara jednostkowa wyrok VK 199/15 – 1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Zatem granice orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności – od 3 lat i 2 miesięcy do 4 lat i 8 miesięcy – art. 86§1kk.

Przy czym jak zgodnie podkreśla się w orzecznictwie i literaturze prawniczej, przepisy określające zasady orzekania kary łącznej nie mają kategorycznej wymowy w kwestii nakazu kierowania się wyłącznie dyrektywą pełnej absorpcji w odniesieniu do każdego skazanego, nie ma również żadnych podstaw do twierdzenia, że wyrok łączny powinien zawsze powodować poprawę sytuacji skazanego. Niezależnie od możliwości zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, oparcie wymiaru kary na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia. Wymierzając karę łączną stosuje się dyrektywę art. 85a kk – Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Na ogół nie ma powodu, by orzekać karę łączną w dolnych granicach tj. w wysokości najsurowszej ze zbiegających się kar. Popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno również raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar, niż za nią przemawiać. Wymierzenie takiej kary prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych. Taki wniosek złożył skazany na rozprawie o wydanie wyroku łącznego, domagając się pełnej absorpcji kar. Zdaniem Sądu takie rozwiązanie nie może być przyjęte ze względu na wielokrotne, uprzednie skazania R. K., fakt iż kolejnego przestępstwa dopuścił się po kilku miesiącach od opuszczenia zakładu karnego – korzystając z możliwości warunkowego, przedterminowego zwolnienia. Poza tym wydanie wyroku łącznego nie może zmierzać do zniweczenia orzeczonej wobec skazanego kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd uwzględnił opinię o skazanym przedstawioną przez Dyrektora Zakładu Karnego w B., z której wynika iż jego zachowanie jest poprawne, był nagradzany raz za wykonywanie prac o charakterze nieodpłatnym, ale również raz karany za niewłaściwe zwracanie się do funkcjonariuszy SW oraz próbę wymuszenia wyjścia do magazynu – k. 66. Jako osoba uzależniona od alkoholu ma wyznaczony termin terapii w ZK od dnia 03.10.2019r. Skazany utrzymuje kontakt z ojcem oraz kolegami, zaś jego żona z dziećmi uciekła od niego z domu jesienią 2017r – k. 14, 17 akta III Kow 2360/17/owz. Skazany na posiedzeniu Sądu Okręgowego w Olsztynie opowiadał o tym, że podjął leczenie odwykowe ale musiał zmienić poradnię, bo w poprzedniej nie miał odpowiedniego psychologa. Również na rozprawie o wydanie wyroku łącznego przekonywał, że chce podjąć leczenie odwykowe, dlatego chciałby skorzystać z warunkowego przedterminowego zwolnienia. Tylko, że skazany był już warunkowo przedterminowo zwolniony, a nie korzystał z danej mu szansy, tylko wchodził w kolejne konflikty z prawem.

Zdaniem Sądu wymiar kary łącznej 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności spełnia dyrektywy przewidziane w art. 85akk. Skazany jest osobą młoda, ale już w ciągu bardzo krótkiego czasu dopuścił się szeregu czynów – przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, życiu i zdrowiu, mieniu. Wyroki wobec niego zapadały na przestrzeniu lat 2009 – 2017, zatem w krótkim okresie czasu, łącznie pięć skazań, a do tego wyrok łączny kary pozbawienia wolności w wymiarze ponad 6 lat pozbawienia wolności. Zauważyć należy, iż w wyroku łącznym IIK 197/11 Sad zastosował wobec niego zasadę częściowej absorpcji, ale nie przyniosło to w zachowaniu skazanego oczekiwanego rezultatu. Skazany nie skorzystał z danej mu szansy, tylko w dalszym ciągu popełniał przestępstwa. Nie sposób przyjąć, iż w tej sytuacji należałoby wobec skazanego zastosować zasadę pełnej absorpcji i orzec karę łączną w wymiarze 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Stosownie do art. 577 kpk na poczet orzeczonych na poczet orzeczonych kar łącznych Sąd zaliczył okres kar dotychczas odbytych.

Sąd zwolnił skazanego z obowiązku uiszczenia kosztów postępowania, ponieważ jak wynika z informacji Dyrektora ZK nie ma on żadnych dochodów.