Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 grudnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Leszek Kawecki

Protokolant: Beata Olewińska

po rozpoznaniu w dniu 27 grudnia 2017 roku w Dzierżoniowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.

przeciwko Ł. P.

o zapłatę kwoty 730,54 zł

I/  zasądza od pozwanego Ł. P. na rzecz strony powodowej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę 730,54 zł (siedemset trzydzieści złotych pięćdziesiąt cztery grosze) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od dnia 11 kwietnia 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym, ale nie wyższymi niż odsetki maksymalne za opóźnienie, od dnia 01 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty, liczonymi od kwoty 710,54 zł;

II/  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 53,15 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1212/17

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym strona powodowa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. wniosła o zasądzenie od pozwanego Ł. P. kwoty 730,54 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie od dnia 12 kwietnia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie, ale nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych, od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty, liczonymi od kwoty 710,54 zł. Nadto wniosła o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów sądowych w kwocie 30 zł i kosztów prowizji (...) w kwocie 0,30 zł.

W uzasadnieniu pozwu podała, że pozwany zaciągnął pożyczkę w kwocie l 713,82 zł od (...) SA, prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek osobom fizycznym ze środków własnych. Zgodnie z § 5 ust. 1 umowy pożyczki winien był zwrócić pożyczkodawcy całkowitą kwotę pożyczki oraz zapłacić łączną kwotę naliczonych odsetek

w ten sposób, że dokonywać wpłat" powyższych kwot w 40 tygodniowych ratach w wysokości 45 zł, płatnych począwszy od czternastego dnia po dacie zawarcia umowy pożyczki,

w każdym kolejnym tygodniu. Zgodnie z § 7 ust. 5 i 6 umowy pożyczki w przypadku braku terminowych wpłat, strona powodowa podejmowała działania windykacyjne, w związku

z tym pozwany jest zobowiązany do zapłaty na jej rzecz kosztów korespondencji w łącznej kwocie 20 zł (koszty w wysokości 10 zł naliczone 08.01.2014 r. i koszty w wysokości 10 zł naliczone w dniu 04.03.2014 r.). Pozwany dokonał wpłat łącznie na kwotę l 089,35 zł, które zostały zaksięgowane w ten sposób, że kwota l 003,28 zł przypadła na poczet kapitału, natomiast kwota 86,07 zł została zaksięgowana na poczet odsetek umownych należnych stronie powodowej od daty zawarcia umowy pożyczki do dnia postawienia wierzytelności

w stan wymagalności. Wpłaty te nie pokryły natomiast kosztów korespondencji. Dalej strona powodowa podała, że w związku z brakiem spłat zgodnych z warunkami ustalonymi umową pożyczki, w dniu 08.01.2014 r. wezwała listownie pozwanego do zapłaty zaległych rat

w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, a następnie w dniu 04.03.2014 r. złożyła oświadczenie o wypowiedzeniu umowy pożyczki z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia. Tym samym niezapłacona część należności stała się – zgodnie z § 7 ust. 1 umowy pożyczki – wymagalna z dniem 11.04.2014 r. (postawiona w stan wymagalności). Ponadto przed skierowaniem sprawy na drogę postępowania sądowego, w dniu 04.03.2014 r. wysłane zostało do pozwanego ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty. Strona powodowa wskazała też, że domaga się zasądzenia odsetek w wysokości czterokrotności stopy lombardowej (...), ale więcej niż maksymalne odsetki ustawowe za opóźnienie, od dnia następnego po dniu postawienia wierzytelności w stan wymagalności, od kwoty 710,54 zł, zgodnie z § 7 umowy pożyczki, stosownie do którego roczna stopa oprocentowania zadłużenia przeterminowanego, tj. stopa odsetek za opóźnienie, wynosi czterokrotność wysokości kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego oraz w związku z art. 481

§ 2 ¹ oraz 481 § 2 ² k.c. Strona powodowa poinformowała również, iż z dniem 12 czerwca

2014 r. nastąpiło przejęcie (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., która wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejętej. Jednocześnie z dniem rejestracji przez sąd połączenia, uległa zmianie dotychczasowa nazwa firmy spółki przejmującej na (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G..

Postanowieniem z dnia 16.03.2017 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym przekazał sprawę do tutejszego Sądu, w uzasadnieniu tego orzeczenia wskazując, że zgodnie z art. 505 ^29a k.p.c. w elektronicznym postępowaniu upominawczym mogą być dochodzone roszczenia, które stały się wymagalne w okresie trzech lat przed dniem wniesienia pozwu.

Na rozprawie w dniu 30 października 2017 r. pozwany oświadczył, że zgodziłby się na zapłatę kwoty dochodzonej pozwem w ratach w wysokości po 400 zł miesięcznie, płatnych poczynając od listopada bieżącego roku, do dnia 10. każdego miesiąca, z uwagi na swoją trudną sytuację materialną wynikającą z zatrudnienia jedynie dorywczo. W związku z tym Sąd zobowiązał pełnomocnika strony powodowej do złożenia oświadczenia na piśmie

w terminie 14 dni, czy strona powodowa wyraża zgodę na rozłożenie należności dochodzonej pozwem na raty na zaproponowanych przez pozwanego warunkach.

W piśmie procesowym z dnia 13 listopada 2017 r. strona powodowa nie wyraziła zgody na rozłożenie na raty należności dochodzonych pozwem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany Ł. P. zaciągnął pożyczkę w kwocie l 713,82 zł od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G., prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek osobom fizycznym ze środków własnych. Zgodnie z § 5 ust. 1 umowy pożyczki pozwany winien był zwrócić pożyczkodawcy całkowitą kwotę pożyczki oraz zapłacić łączną kwotę naliczonych odsetek w ten sposób, że dokonywać wpłat" powyższych kwot w 40 tygodniowych ratach w wysokości po 45 zł każda, płatnych począwszy od czternastego dnia po dacie zawarcia umowy pożyczki.

Zgodnie z § 7 ust. 5 i 6 umowy pożyczki w przypadku braku terminowych wpłat, strona powodowa mogła podejmować działania windykacyjne, w związku z tym pozwany został zobowiązany do zapłaty na jej rzecz kosztów korespondencji w łącznej kwocie 20 zł. (koszty w wysokości 10 zł naliczone 08.01.2014 r. i koszty w wysokości 10 zł naliczone

w dniu 04.03.2014 r.).

Pozwany dokonał wpłat na łączną kwotę l 089,35 zł, które zostały zaksięgowane

w ten sposób, że kwota l 003,28 zł przypadła na poczet kapitału, natomiast kwota 86,07 zł została zaksięgowana na poczet odsetek umownych należnych stronie powodowej, naliczonych od daty zawarcia umowy pożyczki do dnia postawienia wierzytelności w stan wymagalności. Wpłaty te nie pokryły natomiast kosztów korespondencji.

W związku z brakiem spłat zgodnych z warunkami ustalonymi umową pożyczki,

w dniu 08.01.2014 r. strona powodowa wezwała listownie pozwanego do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania, a następnie w dniu 04.03.2014 r. złożyła wypowiedziała umowę pożyczki z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia. Tym samym niezapłacona część należności stała się – zgodnie z § 7 ust. 1 umowy pożyczki

– wymagalna z dniem 11.04.2014 r.

Przed skierowaniem sprawy na drogę postępowania sądowego, w dniu 04.03.2014 r. strona powodowa wysłała jeszcze do pozwanego ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty.

Z dniem 12 czerwca 2014 r. nastąpiło przejęcie (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą

w G., która wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejętej. Jednocześnie

z dniem rejestracji przez sąd tego połączenia, uległa zmianie dotychczasowa nazwa firmy spółki przejmującej na (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą

w G..

Dowody: umowa pożyczki nr (...) z dnia 02 października 2013 roku, kserokopia wezwania do zapłaty z dnia 08 stycznia 2014 roku, kserokopie wypowiedzenia umowy pożyczki z dnia 04 marca 2014 roku i potwierdzenia nadania, kserokopie ostatecznego przedsądowego wezwania do zapłaty z dnia 04 marca 2014 roku i dowodu nadania, odpis postanowienia Sądu Rejonowego Gdańsk - Północ w Gdańsku VII Wydziału Gospodarczego KRS z dnia 12 czerwca 2014 roku.

Sąd zważył, ca następuje:

W ocenie Sądu powództwo jest zasadne w całości.

W niniejszej sprawie bezsporne było, że między stroną powodową a pozwanym doszło do zawarcia umowy pożyczki oraz że w związku z brakiem spłat zgodnych z warunkami ustalonymi umową pożyczki, w dniu 08.01.2014 r. strona powodowa wezwała listownie pozwanego do zapłaty zaległych rat spłaty pożyczki w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, a następnie w dniu 04.03.2014 r. złożyła wypowiedziała umowy pożyczki

z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia. Tym samym niezapłacona część należności stała się wymagalna z dniem 11.04.2014 r.

Okoliczności te nie były kwestionowane przez samego pozwanego, który na rozprawie oświadczył jedynie, że zgodziłby się na zapłatę kwoty dochodzonej pozwem w ratach

w wysokości po 400 zł miesięcznie, płatnych poczynając od listopada bieżącego roku, do dnia 10. każdego miesiąca, z uwagi na swoją trudną sytuację materialną wynikającą z zatrudnienia jedynie dorywczo.

Ostatecznie wniosku tego Sąd nie uwzględnił, zgadzając się z argumentacją strony powodowej zawartą w piśmie procesowym z dnia 13 listopada 2017 r., ale mając też na względzie, że pozwany nie stawił się na rozprawę w dniu 27 grudnia 2017 r., mimo prawidłowego wezwania do osobistego stawiennictwa, uniemożliwiając Sądowi w ten sposób przeprowadzenie dowodu z jego przesłuchania celem zbadania sytuacji materialnej i osobistej pozwanego oraz stwierdzenia istnienia przesłanek z art. 320 k.p.c.

W związku z tym, na podstawie przepisów art. 471 i nast. k.c. w zw. z art. 720 i nast. k.c., Sąd wydał wyrok zgodny z żądaniem pozwu, z tym że – wskutek błędu pisarskiego

– błędnie określił datę początkową odsetek, którą powinna być data „12 kwietnia 2014 r.”

O kosztach procesu Sąd orzekł zaś na podstawie przepisu art. 98 § 2 k.p.c., przyjmując, że na koszty te składają się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 30 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł i koszty notarialne w kwocie 6,15 zł.