Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2017 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: J. H.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 1 lipca 2016 r., znak: (...)

w sprawie: J. H.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o wysokość świadczenia

oddala odwołanie.

Na oryginale właściwy podpis.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 01.07.2016 r., znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, po rozpatrzeniu wniosku ubezpieczonego z dnia 13.05.2016 r., przyznał J. H. emeryturę od (...)r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Organ rentowy podniósł, że obliczył ubezpieczonemu wysokość emerytury zgodnie z treścią art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. W tym wypadku podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia na dzień złożenia wniosku.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wskazał, że wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej, tj. w wyniku dzielenia sumy kwoty składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji (95.688,02 zł) oraz kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego (56.3301,23 zł) przez średnie dalsze trwanie życia (202,7 miesiąca) wyliczono kwotę emerytury w wysokości 3251,06 zł. Organ rentowy nadmienił, że obliczona emerytura od 01.05.2016 r. wynosi 4052,05 zł brutto. ZUS wskazał, że emerytura ustalona omawianą decyzją zostaje zawieszona ponieważ jest świadczeniem mniej korzystnym i nadal będzie wypłacana ubezpieczonemu emerytura w dotychczasowej wysokości.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł J. H.. Odwołujący wskazał, iż w treści zaskarżonej decyzji zastosowano błędne dalsze trwanie życia i nie uwzględniono waloryzacji kapitału początkowego i kwoty składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego na dzień złożenia wniosku o przelicznie emerytury, tj. na dzień 10.05.2016 r. W związku z tym J. H. wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez zastosowanie średniego dalszego trwania życia na dzień złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury zgodnie z treścią art. 55 ustawy emerytalnej z uwzględnieniem waloryzacji kapitału początkowego i składek a z uwagi na to, że ubezpieczony nie pobierał wcześniejszej emerytury, bez pomniejszania podstawy obliczania emerytury o wartość stanowiącą sumę kwoty pobranych emerytur (art. 55a pkt 2 ustawy emerytalnej).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia 26.01.2009 r. (k. 75-76 a.r.) przyznał ubezpieczonemu J. H. prawo do emerytury od 01.01.2009 r., tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wyniósł 156,96 %. Podstawę wymiaru emerytury w wysokości 3571,42 zł obliczono przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru (156,96 %) przez kwotę bazową (2275,37). Do wysokości emerytury ZUS uwzględnił 44 lata, 11 miesięcy okresów składkowych, tj. 539 miesięcy okresów składkowych. Organ rentowy wskazał, iż wysokość emerytury przyznanej ubezpieczonemu wynosi 2631,44 zł.

Na przestrzeni lat wysokość emerytury przysługująca ubezpieczonego wzrastała wskutek wydawanych przez ZUS decyzji waloryzacyjnych oraz decyzji przeliczających emeryturę z uwagi na zwiększenie stażu pracy. Organ rentowy decyzją z dnia 09.05.2016 r. przeliczył J. H. emeryturę od (...)r., tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek. Po zmianie stażu pracy emerytura odwołującego wyniosła 4951,91 zł.

Ubezpieczony J. H. złożył w dniu 13.05.2016 r. wniosek o przeliczenie emerytury zgodnie z art. 55 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. ZUS decyzją z dnia 01.06.2016 r. przeliczył odwołującemu emeryturę od (...)r. na dotychczasowych zasadach zgodnie z treścią art. 53 ustawy emerytalnej. Wysokość obliczonej emerytury wyniosła 5600,60 zł. Decyzją z dnia 17.06.2016 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. dokonał obliczenia wysokości emerytury zgodnie z art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w dwóch wariantach. Emerytura obliczona na podstawie art. 26 przywołanej ustawy, przy przyjęciu średniego dalszego trwania życia ubezpieczonego na dzień złożenia przez niego wniosku o świadczenie (145,10 miesięcy), wyniosła 5161,07 zł. Natomiast emerytura do obliczenia której na podstawie art. 26 ustawy przyjęto średnie dalsze trwanie życia na dzień osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego przez powoda (158,60 miesięcy) wyniosła 4721,76 zł.

Zaskarżoną w niniejszym postępowaniu decyzją z dnia 01.07.2016 r., znak: (...), ZUS przyznał J. H. emeryturę od (...)r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Organ rentowy podniósł, że obliczył ubezpieczonemu wysokość emerytury zgodnie z treścią art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przyjmując średnie dalsze trwanie życia na dzień złożenia wniosku o świadczenie (202,7 miesięcy). Obliczona wysokość emerytury wyniosła 4052,05 zł brutto. Organ rentowy jednocześnie uchylił decyzję z dnia 17.06.2016 r. jako błędnie wydaną. ZUS wskazał, że emerytura ustalona omawianą decyzją zostaje zawieszona ponieważ jest świadczeniem mniej korzystnym i nadal będzie wypłacana ubezpieczonemu emerytura w dotychczasowej wysokości.

Sąd dokonał ustalenia stanu faktycznego na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy oraz w aktach organu rentowego.

Trzeba podnieść, iż w przedmiotowej sprawie ubezpieczony J. H. w swoim wniosku z dnia 13.05.2016 r. oraz w treści odwołania od zaskarżonej decyzji ZUS z dnia 01.07.2016 r. domagał się na podstawie art. 55 ustawy o emeryturach i rentach z FUS przeliczenia przysługującej mu emerytury zgodnie z treścią art. 26 ustawy emerytalnej. Zgodnie z treścią art. 55 przywołanej ustawy, ubezpieczonemu spełniającemu warunki do uzyskania emerytury na podstawie art. 27, który kontynuował ubezpieczenia emerytalne i rentowe po osiągnięciu przewidzianego w tym przepisie wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31 grudnia 2008 r., może być obliczona emerytura na podstawie art. 26, jeżeli jest wyższa od obliczonej zgodnie z art. 53.

Należy zauważyć, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia 17.06.2016 r. dokonał obliczenia wysokości emerytury ubezpieczonego zgodnie z art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w dwóch wariantach, przyjmując w I wariancie średnie dalsze trwanie życia ubezpieczonego na dzień złożenia przez niego wniosku o świadczenie (145,10 miesięcy) oraz w II wariancie średnie dalsze trwanie życia na dzień osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego przez odwołującego (158,60 miesięcy). Organ rentowy zaskarżoną decyzją z dnia 01.07.2016 r. uchylił decyzję z dnia 17.06.2016 r. jako błędnie wydaną z uwagi na to, iż w decyzji z dnia 17.06.2016 r. przyjęto w sposób błędny wymiar średniego dalszego trwania życia na dzień złożenia wniosku o świadczenie. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w treści decyzji z dnia 01.07.2016 r. obliczył ubezpieczonemu wysokość emerytury zgodnie z treścią art. 26 ustawy emerytalnej, przyjmując średnie dalsze trwanie życia na dzień złożenia wniosku o świadczenie (202,7 miesięcy). Obliczona wysokość emerytury wyniosła 4052,05 zł brutto.

Należy wskazać, iż odwołanie ubezpieczonego J. H. nie zasługiwało na uwzględnienie, gdyż treść przepisu wyrażonego w art. 55 ustawy o emeryturach i rentach z FUS nie znajduje zastosowania w odniesieniu do odwołującego. Treść przywołanego przepisu znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy emerytura obliczona na podstawie art. 26 ustawy jest wyższa od obliczonej zgodnie z art. 53 ustawy. Jak wynika z treści materiału dowodowego zebranego w sprawie, emerytura przeliczona odwołującemu decyzją ZUS z dnia 01.06.2016 r. od (...)r. na dotychczasowych zasadach, tj. zgodnie z treścią art. 53 ustawy emerytalnej wyniosła 5600,60 zł. Zatem emerytura obliczona w treści zaskarżonej decyzji zgodnie z treścią art. 26 ustawy emerytalnej nie jest wyższa od emerytury obliczonej w oparciu o art. 53 ustawy. Należy nadmienić, iż mniej korzystna dla ubezpieczonego jest również wysokość emerytury obliczona na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej w treści decyzji ZUS z dnia 07.02.2017 r., tj. decyzji wydanej po dniu wydania zaskarżonej w niniejszym postępowaniu decyzji organu rentowego.

Sąd uznaje za nieuzasadnione twierdzenie przez stronę odwołującą, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonując obliczenia wysokości emerytury ubezpieczonego na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej użył wadliwej tablicy średniego dalszego trwania życia. Ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę w dniu 02.01.2009 r. Organ rentowy w sposób prawidłowy przyjął tablicę średniego dalszego trwania życia, obowiązującą w momencie złożenia wniosku, tj. tablicę średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn, stanowiącą załącznik do komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn z dnia 25 marca 2008 r. (M.P. Nr 26, poz. 259).

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie ubezpieczonego, albowiem nie było podstaw do jego uwzględnienia.

SSO Ewa Milczarek