Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII U 491/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSR Sylwia Smolarczyk

Protokolant: Maria Brejtkopf

po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2016 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania J. L. (1)

przeciwko Zakładowi Emerytalno-Rentowemu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w W.

o zasiłek pogrzebowy

na skutek odwołania J. L. (1)

od decyzji Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w W.

z dnia 27 sierpnia 2015 r.

znak ZER- (...)/ (...)

I.  oddala odwołanie;

II.  odstępuje od obciążenia odwołującej J. L. (2) kosztami zastępstwa procesowego strony przeciwnej.

UZASADNIENIE

J. L. (1) dnia 21 września 2015 roku wniosła odwołanie od decyzji nr (...) z dnia 27 sierpnia 2015 roku o przyznaniu zasiłku pogrzebowego w związku ze śmiercią męża C. L.. W uzasadnieniu decyzji wskazała, że przyznana kwota zasiłku nie wystarcza na pokrycie pełnych, faktycznych poniesionych kosztów pogrzebu. Wskazała, że łączna wysokość wydatków wyniosła 7 685 zł, a wysokość zasiłku wyniosła 4 000 złotych. Odwołująca wskazała, iż nie jest w stanie pokryć wszystkich kosztów nakładów związanych z okolicznościami pogrzebowymi (odwołanie k.2-10).

W odpowiedzi na odwołanie w imieniu pozwanego: Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji wniesiono o oddalenie odwołania oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. W dalszej części wniosku wskazano, że argumenty powołane w odwołaniu nie dają podstawy do zmiany stanowiska pozwanego. Wskazano, że zasiłek pogrzebowy wynosi 4 000 złotych i jest to stała kwota, niezmienna niezależnie od faktycznie poniesionych wydatków w tym zakresie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją o nr (...) Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych przyznał J. L. (1) zasiłek pogrzebowy po zmarłym w dniu 02-08-2015 r. mężu (emerycie) C. L. w wysokości obowiązującej w dniu zgonu ww. osoby w wysokości 4 000,00 zł. (k.9 akt).

Dnia 21 września 2015 roku J. L. (1) odwołała się od ww. decyzji. Wskazała, że przekazana kwota jest niewystarczająca na pokrycie kosztów pogrzebu. Jako kwotę łącznych wydatków wskazała 7 685 zł dokumentując powyższą należność dołączonymi do wniosku pokwitowaniem opłaty za czynności związane z przygotowaniem ceremonii pogrzebowej w wysokości 150 zł czy dowodem wpłaty za pogrzeb męża w wysokości 3 685 zł (k.4-5).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na oddalenie w całości.

Zgodnie z art. 80 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015 poz.748 z późn.zm.) w zw. z art. 26 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2004. Nr 8, poz.67 z późn. zm.) zasiłek pogrzebowy przysługuje w wysokości 4 000,00 zł. Niniejsza kwota ma charakter stały i niezmienny. Jest to kwota niezależna od faktycznie poniesionych przez uprawnionego kosztów pogrzebu. Uprawniona, zgodnie z art. 77 ust.1 pkt 4 ustawy o emeryturach i rentach została prawidłowo zakwalifikowana jako osoba fizyczna będąca członkiem rodziny zmarłego.

W związku z niniejszą supozycją należy wskazać brak podstaw prawnych do zmiany decyzji z dnia 27 sierpnia 2015 roku (...) o przyznaniu zasiłku pogrzebowego w wysokości 4 000,00 zł po zmarłym mężu – C. L..

W pkt II wyroku Sąd odstąpił od obciążania odwołującej J. L. (2) kosztami zastępstwa procesowego strony przeciwnej. Swoje stanowisko Sąd uzasadnia sytuacją życiową, stanem majątkowym strony, które oceniana jest przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego. W powyższych okolicznościach obciążanie strony powodowej kosztami postępowania byłoby rażąco niezgodne z zasadami słuszności. Przepis art. 102 k.p.c. powinien być stosowany w wyjątkowych wypadkach. Na kanwie niniejszej sprawy należy uznać, iż okoliczności sprawy mają charakter wypadków szczególnie uzasadnionych, pozwalających na zastosowanie instytucji zwolnienia od kosztów sądowych.