Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 29 listopada 2017 r., Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi, w sprawie z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w Ł. przeciwko Miastu Ł.:

1.  ustalił, że aktualizacja opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu, położonego w Ł. przy ul. (...) bez numeru, oznaczonego jako działka (...) w obrębie P-32, o powierzchni 0,4609 ha, dla którego Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi prowadzi księgę wieczystą (...), dokonana wypowiedzeniem z dnia 15 grudnia 2016 roku, (...). (...).13.46.2016.ARO, polegająca na podwyższeniu stawki do 3%, jest nieuzasadniona i od dnia 1 stycznia 2017 roku stawka opłaty rocznej wynosi nadal 1%;

2.  zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 5.041 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając go w całości i zarzucając mu naruszenie prawa materialnego, tj.:

1.  art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r., poz. 2147, 2260 z późn. zm.) poprzez jego błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, że brak jest podstaw do zmiany stawki procentowej opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego z 1% do 3%, podczas gdy takowa zmiana jest uzasadniona;

2.  art. 72 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r., poz. 2147,2260 z późn. zm.) poprzez jego błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, że na nieruchomości przy ul. (...) bez nr (działka (...), obręb P-32), powód realizuje cel publiczny, określony w art. 6 w/w ustawy.

W oparciu o powyższe zarzuty, apelujący domagał się:

1.  zmiany zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości;

2.  zasądzenia kosztów postępowania za I i II instancję, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Na rozprawie przed Sądem Okręgowym, powód domagał się oddalenia apelacji i zasądzenia kosztów postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego okazała się bezzasadna.

Zgodnie z art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2017 r., poz. 1509), opłaty z tytułu użytkowania wieczystego ustala się według stawki procentowej od ceny nieruchomości gruntowej, określonej zgodnie z art. 67 ustawy.

Na podstawie art. 72 ust. 3 u.g.n., wysokość stawek procentowych opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego jest uzależniona od określonego w umowie celu, na jaki nieruchomość gruntowa została oddana, i wynosi:

⚫

za nieruchomości gruntowe oddane na cele mieszkaniowe, na realizację urządzeń infrastruktury technicznej i innych celów publicznych oraz działalność sportową – 1% ceny (pkt 4);

⚫

za nieruchomości gruntowe inne, niż wymienione w pkt 1-4a – 3% ceny (pkt 5).

Zgodnie z brzmieniem art. 73 ust. 2 zd. pierwsze u.g.n., jeżeli po oddaniu nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nastąpi trwała zmiana sposobu korzystania z nieruchomości, powodująca zmianę celu, na który nieruchomość została oddana, stawkę procentową opłaty rocznej zmienia się stosownie do tego celu.

Przy dokonywaniu oceny, czy nastąpiła trwała zmiana sposobu korzystania z nieruchomości, powodująca zmianę celu, na który nieruchomość została oddana w wieczyste użytkowanie i uzasadniająca zmianę stawki procentowej opłaty rocznej, decydujące znaczenie ma zachowanie samego użytkownika wieczystego i to, w jaki sposób faktycznie wykorzystuje nieruchomości i jaką faktycznie działalność na niej prowadzi (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 listopada 2009 roku, I CSK 109/09, L., oraz Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 29 czerwca 2011 roku, sygn. akt I ACa 666/11, L.; pogląd ten Sąd odwoławczy w pełni aprobuje ).

Zgodnie z treścią § 2 umowy z dnia 5 lipca 1985 roku o oddanie terenu w użytkowanie wieczyste (Dziennik KW nr IV – (...)), nieruchomość, z której w 2013 roku wyodrębniono sporną działkę gruntu, została przeznaczona pod budowę bazy remontowo – konserwacyjnej powodowej Spółdzielni (załączone akta SKO). Baza ta powstała w II połowie lat 80-tych XX wieku i obejmuje magazyny i budynki techniczne, z których żaden nie jest trwale związany z gruntem. Składowane są w nich m. in. narzędzia oraz zapasowe pojemniki na odpady. Stan bazy technicznej od przeszło 30 lat nie uległ zmianie.

W świetle powyższego, zarzut błędnej wykładni art. 73 ust. 2 u.g.n. poprzez przyjęcie, że nie doszło do trwałej zmiany sposobu korzystania ze spornej nieruchomości, nie zasługuje na uwzględnienie. Z materiału dowodowego, zgromadzonego w niniejszej sprawie, w sposób niewątpliwy bowiem wynika, że nieruchomość, z której wyodrębniono sporną działkę (...) (P-32), powodowa Spółdzielnia od ponad 30 lat wykorzystuje w ten sam sposób – jako zaplecze techniczne Spółdzielni. Sam fakt wyodrębnienia spornej działki nie spowodował żadnej zmiany w tym zakresie.

Chybiony jest również zarzut błędnej wykładni art. 72 ust. 2 pkt 4 u.s.g.

Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste na cel publiczny, z którym związana jest 1% stawka opłaty rocznej, oznacza oddanie jej na cele wymienione w art. 72 ust. 3 u.g.n. (cele mieszkaniowe, realizacja urządzeń infrastruktury technicznej i innych celów publicznych, działalność sportowa) lub któryś z celów, wskazanych w art. 6 u.g.n.

Sąd I instancji trafnie wywiódł, iż na spornej nieruchomości posadowione są budynki gospodarcze, które stanowiąc bazę techniczną powodowej Spółdzielni, umożliwiają jej utrzymanie w należytym stanie znajdujących się na terenie Spółdzielni budynków mieszkalnych, dróg oraz terenów zielonych wraz z ich infrastrukturą. Jest ona zatem wykorzystywana w – szeroko pojętym – celu mieszkaniowym. W konsekwencji, stawka procentowa opłaty rocznej, stosowana wobec powódki, winna wynosić 1%.

Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy uznał, że apelacja nie zawiera zarzutów, mogących podważyć stanowisko Sądu Rejonowego, a tym samym, jako bezzasadna, podlega oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

Z uwagi na oddalenie apelacji w całości, strona skarżąca, jako strona przegrywająca postępowanie apelacyjne, powinna na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zwrócić powódce koszty zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym, tj. kwotę 1.800 zł, której wysokość ustalono na podstawie § 10 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2018 r. poz. 1797).