Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

We wniosku z dnia 20 grudnia 2017 roku Nr Dz Kw 54508/17 Naczelnik Urzędu Skarbowego Ł. w Ł. wniósł o dokonanie wpisu wzmianki o wszczęciu egzekucji administracyjnej w dziale III księgi wieczystej (...), zgodnie z dyspozycją art. 110c § 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. 2017, poz.1201 ze zm.).

Do wniosku załączono zawiadomienie o zajęciu nieruchomości z dnia

11 grudnia 2017 roku .

Dnia 14 grudnia 2017 roku referendarz sądowy dokonał wpisu

w dziale III księgi wieczystej (...) zgodnie z żądaniem zawartym we wniosku .

Dnia 5 marca 2018 roku I. D. złożyła skargę na wpis referendarza sądowego, w której zarzuciła naruszenie art.626 ⁸ § 2 k.p.c., polegające na błędnym zweryfikowaniu treści dokumentów dołączonych do wniosku, będących podstawą wpisu na podstawie nieprawomocnej decyzji oraz art. 927 § 1 k.p.c. poprzez ich niezastosowanie i nie oddalenie wniosku o wpis zajęcia, w sytuacji, gdy w księdze wieczystej są już dokonane wzmianki o wszczęciu egzekucji z nieruchomości i dopuszczalnym jest jedynie przystąpienie do tych postępowań. W konkluzji skarżąca wniosła o zawieszenie postępowania do czasu rozpoznania złożonych zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej oraz skargi na czynność egzekucyjną, uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od wnioskodawcy kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego wg norm przepisanych .

Postanowieniem z dnia 21 marca 2018r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi oddalił wniosek o zawieszenie postępowania w sprawie, utrzymał w mocy zaskarżony wpis oraz ustalił, że każdy uczestnik ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia wniosła I. D..

Skarżąca zarzuciła rozstrzygnięciu naruszenie art. 62 w zw. z art. 63 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (u.p.e.a.) poprzez jego niewłaściwe zastosowanie – to jest przyjęcie, że możliwe jest w egzekucji administracyjnej dokonanie kolejnej wzmianki o wszczęciu egzekucji w księdze wieczystej.

W konkluzji skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od wnioskodawcy kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna.

Sąd I instancji dokonał prawidłowych ustaleń stanu faktycznego i trafnie określił konsekwencje prawne z nich wynikające. Sąd Okręgowy przyjmuje ustalenia stanu faktycznego poczynione przez Sąd I instancji oraz rozważania za własne bez konieczności ponownego ich przytaczania.

Wbrew zarzutom skarżącego podniesionym w apelacji sąd I instancji nie naruszyła art. 62 w zw. z art. 63 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ( tj. z 29 czerwca 2018r. Dz.U. Z 2018r. poz.1314).

Stosownie do powołanego przez Sąd I instancji art. 626 ⁸ § 2 k.p.c. rozpoznającego wniosek o wpis do księgi wieczystej sąd bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej. Kognicja sądu w postępowaniu wieczystoksięgowym jest ściśle określona w tej regulacji.

W przypadku wniosku o wpis egzekucji w dziale III księgi wieczystej kognicja sądu wieczystoksięgowego ograniczona jest wyłącznie do zbadania, czy dłużnik jest ujawniony w dziale II, jako właściciel oraz czy do wniosku dołączono dokumenty potwierdzające wszczęcie egzekucji z nieruchomości.

Kwestię zajęcia nieruchomości w administracyjnym postępowaniu administracyjnym reguluje art. 110c § 2 i 3 powołanej ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Zajęcie następuje przez wezwanie obowiązanego, aby zapłacił egzekwowaną należność pieniężną wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia jej w terminie i kosztami egzekucyjnymi w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem przystąpienia do opisu i oszacowania wartości nieruchomości. Zobowiązanemu wraz z wezwaniem doręcza się odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony. Równocześnie z wysłaniem zobowiązanemu wezwania, o którym mowa w § 2, organ egzekucyjny przesyła do sądu właściwego do prowadzenia księgi wieczystej wniosek o wpis o wszczęciu egzekucji lub o złożenie tego wniosku do zbioru dokumentów.

Rację ma Sąd I instancji, że z uwagi na ograniczoną kognicję, sąd wieczystoksięgowy nie może wykraczać poza zakres badania jedynie treści samego wniosku o wpis z zestawieniem treści księgi wieczystej. Badanie zaś księgi wieczystej opiera się na ustaleniu, czy osoba przeciwko której prowadzona jest egzekucja jest wpisana w księdze wieczystej jako właściciel nieruchomości. Wpis w księdze wieczystej wszczęcia egzekucji z nieruchomości lub złożenia wniosku do zbioru dokumentów dokonywany jest na wniosek naczelnika urzędu skarbowego w związku z wszczęciem egzekucji z nieruchomości. Celem wpisu wzmianki o wszczęciu egzekucji jest ostrzeżenie osób trzecich o toczącym się postępowaniu egzekucyjnym. Z chwilą dokonania wpisu – ze skutkiem od dnia złożenia wniosku – dochodzi do zajęcia nieruchomości.

Zgodzić należy się z Sądem I instancji i w tym zakresie, że zbieg egzekucji w administracji reguluje art.63 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, który zezwala na dokonanie kolejnej wzmianki o wszczęciu egzekucji administracyjnej w księdze wieczystej.

Kognicja sądu w postepowaniu wieczystoksięgowym nie obejmuje rozstrzygania kwestii zbiegu egzekucji .

Zatem Sąd w postępowaniu wieczystoksięgowym nie może oddalić wniosku o wpis wzmianki o wszczęciu egzekucji administracyjnej tylko, dlatego, ze w księdze została już ujawniona wzmianka o zajęciu nieruchomości w toku innego adminsitracyjnego postępowania egzekucyjnego.

W tym stanie rzecz, zdaniem Sądu Okręgowego wpis wzmianki o wszczęciu egzekucji administracyjnej z nieruchomości został dokonany prawidłowo, co skutkuje oddaleniem apelacji, jako bezzasadnej na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.