Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Raszkiewicz

Protokolant: st. sekr. sąd. Ewelina Rabuczewska

w obecności prokuratora Prok. Rej. Bogusławy Pidsudko – Kaliszuk

po rozpoznaniu dnia 21/06/2018r. sprawy

B. M. córki C. i A. z domu R.,

ur. (...) w W.,

oskarżonego o to, że:

W dniu 17 stycznia 2018 roku ok. godz. 11:05 na odcinku O. – W., gmina M., drogi krajowej K-16, nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, w ten sposób, że kierując samochodem marki N. (...) o nr rej. (...), na łuku drogi w prawo nie dostosowała prędkości do panujących warunków drogowych, w wyniku czego straciła panowanie nad kierowanym pojazdem, doprowadzając do bocznego uderzenia w przydrożne drzewo kierowanego przez siebie pojazdu, skutkiem czego pasażerka pojazdu A. P. doznała obrażeń ciała w postaci złamania obojczyka prawego, stłuczenia klatki piersiowej i okolicy L/S, które to obrażenia naruszyły czynności narządu ciała powyżej 7 dni,

tj. o przestępstwo z art. 177 § 1 k.k.

O R Z E K A :

I.  Przyjmując, że stopień społecznej szkodliwości czynów oraz stopień zawinienia nie jest znaczny, na podstawie art. 66 § 1 i § 2 k.k., art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonej B. M. warunkowo umarza na okres próby 1 (jednego) roku;

II.  Na podstawie art. 67 § 3 k.k. i art. 39 pkt 7 k.k. zobowiązuje oskarżonego do spełnienia świadczenia pieniężnego na cel społeczny przez wpłacenie kwoty 1500 (jeden tysiąc pięćset) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

III.  Na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa 60 złotych tytułem opłaty i obciąża ją pozostałymi kosztami procesu.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Oskarżona B. M. jest zatrudniona na stanowisku Wójta Gminy M.. W dniu 17 stycznia 2018 roku wykonywała ona swoje obowiązki służbowe jadąc ze skarbnik gminy pokrzywdzoną A. P. do miejscowości M.. Oskarżona kierowała samochodem i o. godz. 11:05 na odcinku O. – W., gmina M., drogi krajowej K-16, nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, w ten sposób, że kierując samochodem marki N. (...) o nr rej. (...), na łuku drogi w prawo nie dostosowała prędkości do panujących warunków drogowych, w wyniku czego straciła panowanie nad kierowanym pojazdem, doprowadzając do bocznego uderzenia w przydrożne drzewo kierowanego przez siebie pojazdu, skutkiem czego pasażerka pojazdu A. P. doznała obrażeń ciała w postaci złamania obojczyka prawego, stłuczenia klatki piersiowej i okolicy L/S, które to obrażenia naruszyły czynności narządu ciała powyżej 7 dni. Warunki drogowe były trudne droga była ośnieżona i oblodzona .

Opisany stan faktyczny ustalony został w oparciu o dowody z dokumentów : opinii biegłego k 110 , wyjaśnień oskarżonej k 126, zeznań pokrzywdzonej, materiału fotograficznego i protokołów oględzin k 2-16

Oskarżona przyznała się do popełnienia zarzuconego jej czynu i złożyła wniosek o warunkowe umorzenie postępowania. W dniu 30 04 2018 roku Prokurator Prok. Rej. w M. złożył do sądu wniosek o warunkowe umorzeniem postępowania wobec oskarżonej na okres 1 roku próby, zapłatę świadczenia w kwocie 1500 złotych oraz obciążenie opłatami i kosztami procesu.

Sąd w niniejszej sprawie procedował w trybie art. 341§1 kpk na posiedzeniu. Oskarżona nie wniosła sprzeciwu co do warunkowego umorzenia postępowania( k 152) ( art. 341§2 kpk ). Okoliczności sprawy jak i wina oraz popełnienie czynu nieumyślnie, nie budzą najmniejszych wątpliwości Sądu. Sąd uznał zatem, że warunkowe umorzenie postpowania jest uzasadnione ( art. 341§2 kpk ). Stopień zawinienia jak i stopień szkodliwości czynu nie jest znaczny. Oskarżona oraz pokrzywdzona, w drodze wzajemnej mediacji, doszły do porozumienia. Obrażenia ciała pokrzywdzonej wyczerpują znamiona opisane w art. 177§1kk lecz nie są to obrażenia bardzo poważne .

Przyjmując zatem, że stopień społecznej szkodliwości czynów oraz stopień zawinienia nie jest znaczny, Sąd na podstawie art. 66 § 1 i § 2 k.k., art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonej B. M. warunkowo umorzył na okres próby 1 (jednego) roku. Na podstawie art. 67 § 3 k.k. i art. 39 pkt 7 k.k. zobowiązał ją do spełnienia świadczenia pieniężnego na cel społeczny przez wpłacenie kwoty 1500 (jeden tysiąc pięćset) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej oraz na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa 60 złotych tytułem opłaty i obciążył ją pozostałymi kosztami procesu.

Orzeczony środek probacyjny, w rozumieniu sądu, spełni cele karne, wychowawcze oraz prewencyjne zważywszy, że stosowanie surowej represji karnej wobec oskarżonej byłoby na obecnym etapie postępowania niecelowe.