Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Białymstoku VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSR Karolina Szerel

Ławnicy Anna Tywończuk-Gieniusz

Ryszard Woronowicz

Protokolant Anna Wieremiejuk

po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2014 r. w Białymstoku

na rozprawie

sprawy z powództwa G. J.

przeciwko Urzędowi Gminy M.

o przywrócenie poprzednich warunków płacy

Oddala powództwo.

Sygn. akt VI P 627/13

UZASADNIENIE

Powódka G. J.w pozwie skierowanym przeciwko Urzędowi Gminy M.początkowo wniosła o uznanie za bezskuteczne obniżenia jej wynagrodzenia dokonanego uchwałą Rady Gminy M.nr (...)z dnia 28.06.2013r. o obniżeniu wynagrodzenia zasadniczego, zaś na rozprawie w dniu 29.01.2014r. wskazała, że wnosi o przywrócenie poprzednich warunków pracy (k. 75). Nadto powódka domagała się zasądzenia na jej rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu podała, że jest zatrudniona w Urzędzie Gminy M.na podstawie wyboru, na stanowisku Wójta Gminy od dnia 05.12.2010r. W dniu 28.06.2013r. Rada Gminy M.podjęła Uchwałę Nr (...)w sprawie ustalenia wysokości wynagrodzenia Wójta Gminy M., na mocy której obniżyła dotychczasowe wynagrodzenie powódki. Jako uzasadnienie dla podjęcia opisanej uchwały wskazano m.in. nieoszczędność w gospodarowaniu majątkiem gminy, niedopilnowanie terminów, mnogość spraw sądowych, brak współpracy z Radą Gminy. Zdaniem powódki przedmiotowe przyczyny podjęcia przedmiotowej uchwały były ogólnikowe, mało konkretne oraz nieuzasadnione (k. 8-11). Nadto powódka podniosła na rozprawie w dniu 09.10.2013r., że pozwany nie wręczył jej wypowiedzenia warunków płacy (k. 38).

Pozwany Urząd Gminy M. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych (k. 32).

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Bezspornym było, że powódka G. J. jest zatrudniona w Urzędzie Gminy M. na podstawie wyboru, na stanowisku Wójta Gminy od dnia 05.12.2010r. (dowód: akta osobowe).

Uchwałą(...)z dnia 29.12.2010r. Rada Gminy M.ustaliła miesięczne wynagrodzenie dla Wójta Gminy M.w następującej wysokości:

a)  wynagrodzenie zasadnicze- 5.000 zł;

b)  dodatek funkcyjny -1.000 zł,

c)  dodatek specjalny w wysokości 30 % łącznego wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego (k. 13).

W dniu 28.06.2013r. Rada Gminy M.podjęła Uchwałę Nr (...)w sprawie ustalenia wysokości wynagrodzenia Wójta Gminy M., na mocy której ustalono miesięczne wynagrodzenie powódki w następujący sposób:

a)  wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 4.200 zł,

b)  dodatek funkcyjny w kwocie 500 zł

c)  dodatek specjalny w wysokości 30% wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego.

Ponadto w przedmiotowej uchwale wskazano, że Wójtowi przysługuje dodatek za wieloletnią prace, nagrody jubileuszowe oraz dodatkowe wynagrodzenie roczne. Ustalono też, że w/w uchwała wchodzi w życie z dniem jej podjęcia, a obniżka wynagrodzenia ma zastosowanie od dnia 01.07.2013r. W omawianej uchwale jako uzasadnienie dla obniżenia wynagrodzenia Wójta Gminy M. podano takie przyczyny jak: prowadzenie przez Wójta Gminy M. nieoszczędnej gospodarki majątkiem Gminy M., niedopilnowanie terminów, mnogość spraw sądowych, nieetyczne postępowanie poprzez pracę w jednostce organizacyjnej, podległej Wójtowi, brak współpracy z Radą Gminy M. oraz ze społecznością lokalną (k.19).

Na wstępie rozważań w sprawie zaznaczyć należy, że Sąd Rejonowy w Białymstoku postanowieniem z dnia 09.10.2013r. na podstawie art. 17 pkt. 4 ² k.p.c. w zw. z art. 200 § 1 k.p.c. stwierdził swoją niewłaściwość rzeczową i przekazał sprawę według właściwości rzeczowej do V Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w Białymstoku (k. 40). Jednakże, Sąd Okręgowy w Białymstoku postanowieniem z dnia 18.10.2013r. w sprawie V P 14/13 uznał się niewłaściwym i sprawę przekazał do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Białymstoku VI Wydziałowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych- zgodnie z właściwością rzeczową. (k.41). W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Okręgowy w Białymstoku wskazał, że w art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 21.11.2008r. o pracownikach samorządowych ustawodawca określił, że spory ze stosunku pracy pracowników samorządowych rozpoznają właściwe sądy pracy. Wywodził, że uprawnienie rady gminy dotyczące wynagrodzenia wójta nie jest arbitralne w tym znaczeniu, że ustalenie (zmiana) wysokości wynagrodzenia wójta może nastąpić wyłącznie w granicach ściśle określonych przepisami prawa odnośnie wynagrodzenia minimalnego i maksymalnego, a ponadto w przypadku zmiany tego wynagrodzenia, w szczególności jego obniżenia, uchwała rady gminy podlega kontroli sądu administracyjnego na podstawie art. 91 oraz art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 08.03.1990r. o samorządzie gminnym jak i sądu powszechnego na podstawie art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 21.11.2008r. o pracownikach samorządowych ( z tego skorzystała powódka w niniejszej sprawie). Zdaniem sądu Okręgowego uchwała taka, kreująca jeden z warunków koniecznych umowy o pracę (art. 29 § 1 pkt. 2 k.p.), jest zatem niczym innym jak postanowieniem umowy o pracę ( zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28.03.2008r., II PK 225/07).

W dalszej kolejności trzeba podkreślić, że powódka w sposób prawidłowy określiła pozwany podmiot. Zgodnie z art. 8 ust 1 i 2 ustawy z dnia 21.11.2008r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 223, poz. 1458 ze zm.) pracodawcą wójta jest urząd gminy, zaś czynności z zakresu prawa pracy wobec wójta wykonuje przewodniczący rady gminy. Pracodawcą powódki jest więc Urząd Gminy M., a Przewodniczący Rady Gminy M. jest jedynie podmiotem reprezentującym pracodawcę powódki.

Bezspornie, co do zasady zmniejszenie wynagrodzenia ustalonego w umowie o pracę wymaga wypowiedzenia warunków umowy w trybie art. 42 k.p. Stosownie do art. 30 § 4 k.p. w zw. z art.42 § 1 k.p. w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu warunków umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie warunków pracy. Jednakże, powódka nie była pracownikiem zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, lecz na podstawie wyboru (art. 11 a ust. 2 ustawy z dnia 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym ( Dz.U.2013.594)). W doktrynie i orzecznictwie panuje zgoda, że do stosunku pracy na podstawie wyboru nie mają zastosowania przepisy kodeksu pracy dotyczące zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, w szczególności regulujące wypowiedzenie warunków pracy i płacy (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 września 1997 r., (...) SA 941/97, PP 1998 nr 1, s. 42, wyrok Sądu Najwyższego z 4 grudnia 1979 r., I PR 93/79, OSNCP 1980, nr 6, poz. 122, uchwała Sądu Najwyższego z 18 lutego 1994 r., I PZP 60/93, (...) 1994 nr 7, s. 78, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20.06.2001r. , w sprawie I PKN 488/00, OSNP 2003/10/242, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23.11.2001r., w sprawie I PKN 699/00).

Pracodawca zatrudniający pracownika samorządowego z wyboru ma możliwość swobodnego ustalania wysokości jego wynagrodzenia w granicach określonych przez przepisy rozporządzenia Rady Ministrów Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz. U. Nr 50, poz. 398 z późn. zm.). Stosunek pracy pracownika samorządowego z wyboru jest szczególnym stosunkiem pracy ściśle związanym z pełnioną przez niego funkcją - w rozpoznawanej sprawie funkcją wójta gminy. Jedynym organem uprawnionym do oceny jakości świadczonej przez powoda pracy na stanowisku wójta była - stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - Rada Gminy jako organ stanowiący i kontrolny gminy. Do niej również należało określanie wysokości wynagrodzenia wójta

W rezultacie powyższego powódka nie może kwestionować zgodności z prawem i zasadności Uchwały Rady Gminy M. z dnia 28.06.2013r. w sprawie ustalenia wysokości wynagrodzenia Wójta Gminy M. powołując się na przepisy kodeksu pracy, w tym na art. 42 k.p.

Wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt. 2 ustawy z dnia 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym do wyłącznej właściwości rady gminy należy ustalanie wynagrodzenia wójta. Rada gminy czyni to w drodze uchwały z uwzględnieniem regulacji Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz. U. Nr 50, poz. 398 z późn. zm.), wydanego na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 21.11.2008r. o pracownikach samorządowych. Jak podkreśla się w doktrynie, ustalenie wynagrodzenia obejmuje wszystkie jego składniki, łącznie z dodatkiem służbowym, i obejmuje określenie wysokości i składników wynagrodzenia wójta na czas trwania kadencji. Ustalanie wynagrodzenia ma miejsce nie tylko w momencie nawiązania stosunku pracy, ale również w okresie późniejszym, ponieważ wynagrodzenie może być kształtowane przez strony przez cały czas trwania mandatu.

W konsekwencji niniejszego pozwany pracodawca Rada Gminy M. posiadał wyłączne prawo do ustalenia wynagrodzenia powódce i mógł zmienić wynagrodzenie powódki w czasie trwania jej mandatu.

Z ustaleń poczynionych w sprawie wynikało, że Gmina M.ma ok. 2000 mieszkańców. Powódka niezmiennie podawała, że w Gminie M.zamieszkuje 2100 osób (k. 52, 79). Świadek A. F., będący przewodniczącym Rady Gminy M.potwierdził niniejsze (k. 76). W Załączniku Nr 3, w I Tabeli w pkt. 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych wskazano, że wynagrodzenie zasadnicze wójta w gminie do 15. 000 mieszkańców ustala się w granicach 4.200-5.900 zł, zaś dodatek funkcyjny w maksymalnej w kwocie 1.900 zł. Mając to na uwadze stwierdzić należy, że Rada Gminy M.ustaliła w drodze Uchwały Nr (...)wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatek funkcyjny powódce w wysokości zgodnej z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych. Wynagrodzenie zasadnicze ustalono bowiem na poziomie minimalnej stawki przewidzianej przez w/w Rozporządzenie, zaś dodatek funkcyjny, w stosunku do którego przepisy przewidują jedynie maksymalną granicę jego wysokości, nie przekroczył tej granicy.

Końcowo wskazać należy, że Sąd przesłuchał w sprawie świadków A. F., B. N.oraz G. M.(k. 76-79), jednakże ich zeznania nie miały istotnego znaczenia dla okoliczności sprawy. Jedynie świadek A. F.potwierdził liczbę mieszkańców Gminy M.podawaną przez powódkę.

Z powyższych względów powództwo należało oddalić na mocy art. 18 ust. 2 pkt. 2 ustawy z dnia 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych.