Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2013r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2013r. w S.

odwołania E. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 26 października 2012 r. Nr (...)

w sprawie E. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala E. R. prawo do emerytury od dnia 21 września 2012r.

Sygn. akt IV U 1021/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26.10.2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy E. R. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153 poz. 1227) w zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43 ze zm.) albowiem wnioskodawca nie wykazał na dzień 1.01.199 roku co najmniej 15 lat zatrudnienia w warunkach szczególnych.

Odwołanie od tej decyzji złożył ubezpieczony E. R., który wnosił o jej zmianę i przyznanie mu prawa do emerytury w wieku obniżonym. Odwołujący się wnosił o zaliczenie do kategorii prac w warunkach szczególnych okresu pracy w Spółdzielni Kółek Rolniczych w W. od dnia 15.05.1973 r. do 31.01.2001 r. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony argumentował, że u wymienionego pracodawcy w pierwszym okresie tj. do 31.12.1995 r. pracował jako traktorzysta, zaś od 1.01.1996 r. do końca zatrudnienia tj. do 31.01.2001 r. wykonywał prace zarówno na stanowisku traktorzysty jak i operatora koparki K-162.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ wnosił o jego oddalenie twierdząc, iż spornego okresu zatrudnienia w SKR w W. nie może zaliczyć do kategorii prac w warunkach szczególnych, ponieważ wnioskodawca pracował na dwóch różnych stanowiskach pracy. wykonywanie prac na różnych stanowiskach wyklucza możliwość wykonywania jej stale i w pełnym wymiarze przewidzianym dla danego stanowiska pracy.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczony E. R. ur. (...) złożył w dniu 20.09.2012 roku wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie mu prawa do emerytury. Zasadnicza część dokumentacji pracowniczej wnioskodawcy zawarta była w aktach rentowych. Natomiast w postępowaniu o przyznanie prawa do emerytury E. R. załączył świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach wystawione dnia 13.10.2003 r. przez Spółdzielnię Kółek Rolniczych w W. (k. 15 a.e.). Dokument ten stwierdza, iż w okresie od 15.05.1973 r. do 31.01.2001 r. E. R. był zatrudniony w tamtejszej spółdzielni jako kierowca ciągnika w pełnym wymiarze czasu pracy. pracodawca wskazał, że ten rodzaj pracy wymieniony jest w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. wykaz A dział VIII poz. 3. Pozwany organ rentowy stwierdził, że pomiędzy tym świadectwem a innymi dokumentami znajdującymi się w aktach rentowych w szczególności świadectwem pracy tzw. ogólnym istnieje rozbieżność, gdyż pracodawca w tych innych dokumentach określił dwa stanowiska pracy E. R. tj. traktorzysty i operatora koparki (k. 15 a.r.). Ta rozbieżność stała się podstawą dla organu rentowego do zakwestionowania świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych i tym samym wydania decyzji z dnia 26.10.2012 roku o odmowie przyznania prawa do renty w wieku obniżonym (k. 21 a.e.).

Na rozprawie ubezpieczony zeznał, iż w Spółdzielni Kółek Rolniczych w W. w okresie od podjęcia zatrudnienia tj. od 15.05.1973 roku do 1995 roku wykonywał nieprzerwanie prace na stanowisku traktorzysty. Wykonywał prace związane z rolnictwem a także prace typowo transportowe. Od 1995 roku w związku z mniejszą ilością zamówień na prace polowe obsługiwał również koparkę typu Ostrówek, która była zainstalowana na traktorze tworząc jeden zespół. Była to koparka jednonaczyniowa, która była wykorzystywana do załadunku ziemi, żwiru, wapna. Następnie była wykorzystywana przy budowie dróg. W toku postępowania Sąd przeprowadził dowód z zeznań świadków M. M. i Z. B.. Świadkowie ci pracowali w tym samym okresie w SKR w W. co ubezpieczony. M. M. była zatrudniona na stanowisku księgowej, zaś Z. B. w pierwszym okresie pracował jako dyspozytor – kierownik a od 1992 roku jako prezes SKR W. (k. 12v – 13 a.s.). Świadkowie ci zeznali, iż ubezpieczony był zatrudniony w SKR W. jako traktorzysta na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony i do połowy lat 90-tych był to jego wyłączny rodzaj pracy. Wykonywał prace polowe jak i prace transportowe. W 1995 roku została zakupiona koparka typu Ostrówek, która w istocie była ciągnikiem z zainstalowanym osprzętem w postaci ładowarki, wówczas w zależności od potrzeb E. R. wykonywał prace na ciągniku albo też na koparko – ładowarce Ostrówek. W szczególności zeznania świadka Z. B. wskazują, że jako prezes SKR W. nie widział potrzeby aby zmieniać ubezpieczonemu umowę o pracę.

W toku postępowania Sąd przeprowadził dowód z akt osobowych E. R.. W aktach tych znajdują się dokumenty, które stwierdzają, że ubezpieczony przez cały okres począwszy od zawarcia umowy o pracę był zatrudniony na stanowisku traktorzysty. Angaże płacowe, które były sporządzane w trakcie zatrudnienia do 1997 roku wymieniały u wnioskodawcy stanowisko traktorzysty. Również zaświadczenie lekarskie o zdolności do pracy również określały stanowisko traktorzysty. Jedynie świadectwo pracy wystawione 13.10.2003 r. wymieniało oprócz stanowiska kierowcy ciągnika stanowisko operatora koparki. Dokument ten podpisał ówczesny prezes Z. B., który zeznawał w niniejszej sprawie.

W ocenie Sądu Okręgowego odwołanie ubezpieczonego jest zasadne. Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na ustalenie, iż w okresie od 15.05.1973 r. do co najmniej połowy 1995 roku E. R. wykonywał w SKR W. pracę na stanowisku traktorzysty. Świadczą o tym zarówno zeznania świadków, ubezpieczonego jak i dokumenty znajdujące się w aktach osobowych. W tej sytuacji zdaniem Sądu ubezpieczony wykonywał pracę na tym stanowisku jako wyłączne zajęcie przez ok. 20 lat. Tym samym nawet gdyby uznać pogląd organu rentowe, ze wykonywanie jednoczesne pracy na stanowisku kierowcy ciągnika i operatora koparki jednonaczyniowej nie spełniało warunków wykonywania pracy w warunkach szczególnych w pełnym wymiarze czasu pracy to okres, który został ustalony na podstawie wskazanych wyżej dowodów tj. wykonywanie pracy wyłącznie jako kierowca ciągnika przez ubezpieczonego przekracza znacznie wymagany minimalny próg tj. 15 lat na dzień 1.01.1999 r. Stanowisko kierowcy ciągnika wymienione jest w powołanym wyżej rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w załączniku A dział VIII poz. 3. Bezsporne jest, iż ubezpieczony na dzień 1.01.1999 r. wykazał ponad 25 letni okres składkowy i nieskładkowy, zaś wiek 60 lat osiągnął w dniu (...)roku. Spełnił zatem w dacie ukończenia wieku emerytalnego wszystkie warunki określone w § 2 ust. 1, § 3 i § 4 ust. 1 pkt. 1 i 3 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. do przyznania mu prawa do wnioskowanego świadczenia wymienionego w art. 184 ust. 1 ustawy emerytalno – rentowej od daty ukończenia 60 roku życia tj. od(...)roku.

Mając na względzie powyższe Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji.