Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lipca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodnicząca: SSR Joanna Kończyk

Protokolant: starszy sekretarz sądowy A. J.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lipca 2018 r. w S. sprawy

z powództwa Raport Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K.

przeciwko J. M.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 108/18

UZASADNIENIE

Powód Raport Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w K. , reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, w dniu 28 listopada 2017 r. złożył pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym domagając się zasądzenia od J. M. kwoty 1792,66 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód wskazał, że nabył od (...) S.A. w W. wierzytelność w stosunku do pozwanego z tytułu świadczonych przez tę spółkę na jego rzecz usług telekomunikacyjnych. Pozwany na mocy postanowień umownych wynikających z umowy abonenckiej zobowiązany był do regulowania stałych opłat abonamentowych na rzecz wierzyciela pierwotnego. Pozwany mimo zawarcia umowy abonenckiej i korzystania ze świadczonych na jego rzecz usług zaprzestał regulowania zobowiązań na rzecz wierzyciela pierwotnego, co skutkowało zawieszeniem świadczonych usług i naliczeniem pozwanemu umówionej kary. Pozwany posiada następujące zaległości z tytułu zobowiązań finansowych w związku z umową abonencką: 49,9 zł płatna do dnia 13.10.2013 r., płatna za Pakiet F., 49,9 zł płatna do dnia 13.11.2013 r., płatna za Pakiet F., 49,9 zł płatna do dnia 13.12.2013 r. płatna za Pakiet F., kwota 664,21 płatna do dnia 08.09.2014 r, kwota 340 zł płatna do dnia 19.04.2016 r., kwota 340 zł płatna do dnia 19.04.2016 r. Na kwotę dochodzoną pozwem składa się kwota należności głównej w wysokości 1493,91 zł wynikająca z sumy wartości nieuiszczonych opłat z tytułu zawartej przez pozwanego umowy, kwota 298,75 zł z tytułu należności odsetek ustawowych za opóźnienie zgodnie z art. 481 kc. Powód wezwał pozwanego do dobrowolnej zapłaty zadłużenia, ale wezwanie pozostało bezskuteczne.

Postanowieniem z dnia 12 grudnia 2017 r. w, sygn. VI Nc-e 2287191/17 Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w osobie referendarza sądowego stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty elektronicznym postępowaniu upominawczym i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Słupsku.

Pozwany J. M. w zakreślonym przez Sąd terminie nie złożył odpowiedzi na pozew, ani nie stawił się na rozprawie w dniu 12.07.2018 r., nie zajął w sprawie stanowiska ustnie ani pisemnie wobec czego Sąd wydał wyrok zaoczny.

Sąd przyjął za prawdziwe następujące twierdzenia powoda:

W dniu 13.04.2013 r. J. M., jako konsument, zawarł z (...) S.A. w W. umowę abonencką o dostarczanie programów telewizyjnych i/lub radiowych oraz w zakresie udostępnienia urządzenia dekodującego w Promocyjnych Warunkach Umowy. Na podstawie tej umowy J. M. zobowiązał się do zapłaty abonamentu w wysokości 49,90 zł miesięcznie za dostarczanie programów telewizyjnych objętych Pakietem F. M. HD. Umowa została zawarta na 29 miesięcy. Wartość ulgi przyznanej abonentowi z tytułu zawartej umowy wyniosła 1500 zł.

Okoliczność przyznana, a nadto umowa abonencka k. 30-33

Zgodnie z umową z dnia 13.04.2013 r. (...) S.A. w W. udostępnił J. M. dwa urządzenia dekodujące (dekodery) wraz z kartami dekodującymi.

okoliczność przyznana, a protokół odbioru udostępnionego Dekodera Podstawowego, protokół odbioru udostępnionego Dekodera Dodatkowego k. 34

Integralną część umowy abonenckiej z dnia 13.04.2013 r. stanowił (...) S.A. w W.. Zgodnie z § 6 pkt 9 i 11 Regulaminu Świadczenia Usług w przypadku niezwrócenia przez Abonenta/Użytkownika udostępnionego Urządzenia Dekodującego lub Karty w terminie wskazanym w Regulaminie Abonent/Użytkownik będzie zobowiązany do uiszczenia kary umownej w wysokości określonej w Cenniku. Zapłata kary umownej nie zwalnia Abonenta/Użytkownika z obowiązku zwrócenia Urządzenia Dekodującego lub Karty. W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy abonenckiej Abonent jest zobowiązany do zwrotu na własny koszt i ryzyko udostępnionego mu Urządzenia Dekodującego i Karty w terminie 30 dni od rozwiązania/wygaśnięcia Umowy Abonenckiej na adres Cyfrowego P. ul. (...), W.,, chyba że Cyfrowy P. wskaże inne dodatkowe miejsce zwrotu.

Okoliczność przyznana, nadto: Regulamin Świadczenia Usług k. 42-44

J. M. nie uiścił opłaty abonenckiej za miesiące październik, listopad i grudzień 2013 r.

okoliczność przyznana

W dniu 18.08.2014 r. (...) S.A. wystawił J. M. notę obciążeniową na kwotę 664,21 zł z tytułu kary umownej za rozwiązanie umowy w okresie podstawowym z terminem zapłaty do dnia 08.09.2014 r.

okoliczność przyznana, a nadto nota obciążeniowa k. 29

W dniu 05.04.2016 r. (...) S.A. wystawił J. M. dwie noty obciążeniowe, każdą na kwotę 340 zł z tytułu kary umownej za brak zwrotu sprzętu z terminem zapłaty do dnia 19.04.2016 r.

okoliczność przyznana, a nadto noty obciążeniowe k. 27,28

W dniu 06.09.2016 r. (...) S.A. w W., jako Zbywca zawarł z Raport Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym w K., jako Nabywcą, umowę przelewu wierzytelności przysługujących Zbywcy od Abonentów wynikających z niezapłaconych należności głównych: opłat abonamentowych z tytułu świadczonych usług na rzecz Abonenta oraz naliczonych kar umownych z tytułu niedotrzymania warunków umowy oraz odsetek od tych należności, faktur i not obciążeniowych oraz odsetek od tych należności.

Okoliczność przyznana, a nadto umowa cesji wierzytelności z wyciągiem z załącznika nr 21-23

Pismem z dnia 21.10.2016 r. Raport (...) w K. zawiadomił J. M. o nabyciu wierzytelności od (...) S.A. i wezwał go do zapłaty kwoty 1677,20 zł do dnia 24.10.2016 r. pod rygorem skierowania sprawy o zapłatę na drogę postępowania sądowego.

okoliczność przyznana, a nadto pismo k. 18

Sąd zważył, co następuje:

Jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. (art. 339 § 1 i 2 kpc).

Okoliczności faktyczne w świetle przedstawionych przez pełnomocnika powoda dokumentów nie budziły wątpliwości Sądu i Sąd uznał przytoczone przez powoda w pozwie twierdzenia co do istniejącego stanu faktycznego za prawdziwe.

Powództwo podlegało oddaleniu z uwagi na treść art. 117 § 21 k.c. który stanowi, iż po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi. Przepis ten został wprowadzony do ustawy Kodeks Cywilny na podstawie ustawy z dnia 13.04.2018 r. o zmianie ustawy Kodeks Cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2018.1104) i zaczął obowiązywać od dnia 09.07.2018 r. Jednocześnie zgodnie z przepisem art. 5 ust. 4 w/w ustawy z dnia 13.04.2018 r. roszczenia przedawnione przysługujące przeciwko konsumentowi, co do których do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie podniesiono zarzutu przedawnienia, podlegają z tym dniem skutkom przedawnienia określonym w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Roszczenia z tytułu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych przedawniają się w terminie określonym w art. 118 k.c (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 07.05.2009 r., III CZP 20/09), czyli w terminie trzyletnim, gdyż są one związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Natomiast norma art. 125 pkt 1 k.c. stanowi, iż bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Po każdym przerwaniu biegu przedawnienia biegnie ono na nowo. W razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone. (art. 124 § 1 i 2 k.c.)

Pozew w niniejszej sprawie został wniesiony w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 28.11.2017 r. Na ten dzień niewątpliwie było już przedawnione roszczenie o zapłatę kwot abonamentu, wymagalnych w dniu 13.10.2013 r., 13.11.2013 r., 13.12.2013 r. oraz zapłatę kary umownej za rozwiązanie umowy abonenckiej w okresie podstawowym w wysokości 664,21 zł. W ocenie Sądu w chwili wniesienia pozwu przedawnione było również roszczenie o zapłatę przez pozwanego dwóch kar umownych w wysokości po 340 zł za niezwrócenie sprzętu dekodującego (...) S.A. Spółka ta wystawiła noty obciążeniowe z tego tytułu w dniu 05.04.2016 r., jednakże roszczenie o zapłatę tych kar stało się wymagalne 31 dni po rozwiązaniu umowy abonenckiej, czyli po upływie terminu określonego w Regulaminie Świadczenia Usług pierwotnego wierzyciela (§ 6 pkt 9 i 11). Pełnomocnik powoda co prawda nie wskazał, kiedy umowa została rozwiązana, jednakże skoro P. Cyfrowy w dniu 18.08.2014 r. wystawił notę obciążeniową obejmującą karę za rozwiązanie umowy w okresie podstawowym, to na ten dzień umowa łącząca pozwanego z pierwotnym wierzycielem musiała być już rozwiązana. Licząc termin do zwrotu sprzętu, określony w Regulaminie nawet od tego dnia (choć zapewne zaczął on biec wcześniej), pozwany był zobowiązany do zwrotu sprzętu dekodującego do dnia 18.09.2014 r. i najpóźniej od dnia 19.09.2014 r. stało się wymagalne roszczenie o zapłatę kar umownych z tytułu braku zwrotu sprzętu. Na dzień wniesienia pozwu zatem roszczenie o zapłatę tych kwot było również przedawnione.

Uwzględniając powyższe rozważania Sąd na podstawie art. 117 § 21 k.c. orzekł jak w sentencji wyroku zaocznego.