Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 sierpnia 2018 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2018 roku w Lublinie

sprawy M. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L.

o wypłatę wyrównania

na skutek odwołania M. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.

z dnia 14 kwietnia 2017 roku Znak (...)

oraz z dnia 20 lipca 2017 roku Znak (...)

oddala odwołania.

Sygn. akt VIII U 1364/17

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 14 kwietnia 2017 roku odmówił M. G. wypłaty wyrównania emerytury od dnia 1 listopada 2012 roku do dnia 31 maja 2015 roku. W uzasadnieniu organ wskazał, że ubezpieczona w dniu 10 czerwca 2015 roku złożyła wniosek o przeliczenie kapitału początkowego w związku z ustawą z dnia 5 marca 2015 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 552). Z uwagi na zmianę wysokości kapitału organ ustalił ponownie emeryturę na dzień jej przyznania, tj. 1 listopada 2012 roku oraz ją zwaloryzował od daty zgłoszenia wniosku, tj. od dnia 10 czerwca 2015 roku. Zgodnie z powyższą ustawą prawo do emerytury w nowej wysokości przysługuje od pierwszego dnia miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o jej ponowne ustalenie z zastosowaniem przepisów, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 4, w brzmieniu nadanym ustawą, nie wcześniej jednak niż od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. od 1 maja 2015 roku. Wobec tego Zakład decyzją z dnia 4 sierpnia 2015 roku wyliczył nową wysokość świadczenia z uwzględnieniem przeliczonego decyzją z dnia 31 lipca 2015 roku kapitału początkowego od dnia 1 czerwca 2015 roku, tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. W związku z tym brak jest podstaw do wypłaty wyrównania za okres od dnia 1 listopada 2012 roku do dnia 31 maja 2015 roku (decyzja k. 121 akt emerytalnych ZUS).

M. G. złożyła odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o ponowne przeliczenie kapitału początkowego i wypłatę wyrównania. W uzasadnieniu wnioskodawczyni argumentowała, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego powinien być zmieniony przez Zakład z urzędu w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 21 czerwca 2013 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 960), która weszła w życie w dniu 1 października 2013 roku. W ocenie wnioskodawczyni już od tej daty organ powinien uwzględnić wskaźnik w wyższej wysokości 68,28 %, natomiast uwzględnił go dopiero w decyzji z dnia 4 sierpnia 2015 roku. W dalszej kolejności wnioskodawczyni podnosiła, że przy obliczaniu wartości kapitału początkowego organ powinien uwzględnić okres opłacania składek na ubezpieczenie rolnicze, który został przyjęty jako okres uzupełniający (odwołanie k. 2-6 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Zakład argumentował, że zgodnie z obowiązującymi przepisami dokonał przeliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego, a w konsekwencji wysokości emerytury od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek, tj. od 1 czerwca 2015 roku. Odnośnie doliczenia okresu opłacania składek na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego (...) organ podniósł, że może on być uwzględniony jedynie jako okres uzupełniający, bez wpływu na wysokość kapitału początkowego (odpowiedź na odwołanie k. 9-10 a.s.).

Kolejną decyzją z dnia 20 lipca 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. ponownie odmówił M. G. wypłaty wyrównania emerytury za okres od dnia 1 listopada 2012 roku do dnia 31 maja 2015 roku. W uzasadnieniu organ wskazał, że ubezpieczona złożyła w dniu 10 czerwca 2015 roku wniosek o ponowne ustalenie kapitału początkowego zgodnie z aktualnymi przepisami. Decyzją z dnia 31 lipca 2015 roku organ ustalił wartość kapitału początkowego, a decyzją z dnia 4 sierpnia 2015 roku wyliczył nową wysokość emerytury od dnia 1 czerwca 2015 roku, a więc od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek (decyzja k. 127 akt emerytalnych ZUS).

M. G. zaskarżyła powyższą decyzję wskazując, że w dniu 18 maja 2017 roku wystąpiła o ponowne przeliczenie kapitału początkowego, które w jej ocenie powinno być w pierwszej kolejności rozpatrzone przez Sąd. Z tego względu, jak wskazała, nie odniosła się merytorycznie do decyzji z dnia 20 lipca 2017 roku (odwołanie k. 35-37 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację jak w zaskarżonej decyzji. Odnosząc się do braku przekazania pisma z dnia 18 maja 2017 roku organ wskazał, że zostało ono przekazane do Sądu w dniu 16 czerwca 2017 roku. Organ uznał, że pomimo określenia pisma jako wniosku o wznowienie postępowania w sprawie przeliczenia kapitału początkowego, zostało potraktowane jako odwołanie od decyzji z dnia 14 kwietnia 2017 roku (odpowiedź na odwołanie k. 38 a.s.).

Postanowieniem z dnia 26 września 2017 roku Sąd Okręgowy w Lublinie połączył sprawy z powyższych odwołań do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia (postanowienie k. 40 a.s.).

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowisko. Wnioskodawczyni sprecyzowała, że domaga się uwzględnienia przy obliczaniu wysokości wskaźnika proporcjonalności okresu opłacania składek na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego (...). Pobierane z tego tytułu zwiększenie rolne powinno jej zdaniem być wypłacane od 2013 roku. Ponadto wskazała, że Zakład powinien z urzędu przeliczyć jej kapitał początkowy od dnia 1 października 2013 roku w związku z wejściem w życie ustawy zmieniającej (k. 77v-78 a.s.).

Sąd Okręgowy w Lublinie ustalił, co następuje:

M. G., urodzona dnia (...), w dniu 27 listopada 2012 roku złożyła wiosek o emeryturę (wniosek k. 1-3 akt emerytalnych ZUS).

W dniu 10 grudnia 2012 roku wnioskodawczyni dostarczyła zaświadczenie z dnia 6 grudnia 2012 roku z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, zgodnie z którym w podlegała ubezpieczeniu społecznemu rolników w okresie od dnia 1 kwietnia 1998 roku do dnia 24 maja 2011 roku (zaświadczenie k. 17 akt emerytalnych ZUS).

Decyzją z dnia 16 stycznia 2013 roku organ ustalił wnioskodawczyni wartość kapitału początkowego, przyjmując do obliczeń 6 lat, 4 miesiące i 4 dni okresów składkowych oraz 4 lata okresów nieskładkowych. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału wyniósł 19,31 %, a podstawa wymiaru 235,75 złotych. Współczynnik proporcjonalny do wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł natomiast 53,11 %. Wartość kapitału na dzień 1 stycznia 1999 roku została ustalona w wysokości 37.298,14 złotych (decyzja k. 6-7 akt kapitałowych ZUS).

Decyzją z dnia 18 stycznia 2013 roku organ przyznał wnioskodawczyni emeryturę od dnia 1 listopada 2012 roku, tj. od miesiąca złożenia wniosku. Wysokość emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej wyniosła 713,93 złotych, na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej wyniosła 440,77 złotych, a na podstawie art. 183 ustawy emerytalnej wyniosła 536,38 złotych. Od dnia 1 lutego 2013 roku obliczona emerytura brutto wyniosła 536,38 złotych (decyzja k. 23 akt emerytalnych ZUS).

Powyższa decyzja została zaskarżona przez wnioskodawczynię. Postanowieniem z dnia 3 czerwca 2013 roku, sygn. akt VII U 637/13, Sąd Okręgowy w Lublinie umorzył postępowanie (postanowienie k. 55 akt emerytalnych ZUS).

W dniu 7 marca 2013 roku M. G. złożyła wniosek o przeliczenie świadczenia w związku z nowymi dokumentami (wniosek k. 27 akt emerytalnych ZUS).

Decyzją z dnia 13 marca 2013 roku organ dokonał ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego, którego wysokość wyniosła 44.055,11 złotych. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 47,52 %, podstawa wymiaru 580,17 złotych, a współczynnik proporcjonalny 52,95 % (decyzja k. 12-13 akt kapitałowych ZUS).

Decyzją z dnia 15 marca 2013 roku organ rentowy przeliczył emeryturę wnioskodawczyni od dnia 1 marca 2013 roku, tj. od miesiąca złożenia wniosku i ustalił jej wysokość w kwocie 611,81 złotych (decyzja k. 37 akt emerytalnych ZUS).

W dniu 16 kwietnia 2013 roku M. G. ponownie złożyła wniosek o przeliczenie wysokości świadczenia, dołączając dodatkową dokumentację, w tym zaświadczenie z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 27 marca 2013 roku o podleganiu ubezpieczeniu społecznemu rolników w okresie od dnia 1 kwietnia 1998 roku do dnia 24 maja 2011 roku (wniosek k. 41 akt kapitałowych ZUS).

Decyzją z dnia 21 maja 2013 roku organ rentowy ustalił wartość kapitału początkowego, który wyniósł 46.107,49 złotych. Do obliczeń przyjęto wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 49,40 %,, podstawę wymiaru w kwocie 603,12 złotych oraz współczynnik proporcjonalny 54,77 % (decyzja k. 18-19 akt kapitałowych ZUS).

Decyzją z dnia 24 maja 2013 roku organ przeliczył wnioskodawczyni emeryturę od dnia 1 marca 2013 roku, ustalając jej wysokość w kwocie 628,21 złotych (decyzja k. 52 akt emerytalnych ZUS).

Od powyższej decyzji wnioskodawczyni złożyła odwołanie. Postanowieniem z dnia 16 czerwca 2015 roku, sygn. akt VII U 1984/13, Sąd Okręgowy w Lublinie umorzył postępowanie w sprawie (postanowienie k. 91 akt emerytalnych ZUS).

W dniu 2 stycznia 2015 roku wnioskodawczyni złożyła zaświadczenie z KRUS o okresie opłacania składek. Zaświadczenie zawiera szczegółowy wykaz składek za okres od dnia 1 kwietnia 1998 roku do dnia 24 maja 2011 roku oraz od dnia 4 lipca 2013 roku do dnia 31 marca 2014 roku (zaświadczenie k. 81-85 akt emerytalnych ZUS).

Decyzją z dnia 14 stycznia 2015 roku organ przeliczył wnioskodawczyni emeryturę od dnia 1 stycznia 2015 roku, tj. od miesiąca złożenia wniosku. Wysokość świadczenia wyniosła 844,45 złotych (decyzja k. 86 akt emerytalnych ZUS).

W dniu 10 czerwca 2015 roku M. G. złożyła wniosek o ponowne ustalenie kapitału początkowego zgodnie z aktualnymi przepisami (wniosek k. 92 akt emerytalnych ZUS).

Decyzją z dnia 31 lipca 2015 rok organ rentowy ustalił wnioskodawczyni wartość kapitału początkowego, ustalając jego wysokość na 50.910,31 złotych. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 68,28 %, podstawa wymiaru 833,62 złote, a współczynnik proporcjonalny 54,77 %. Jako podstawę prawną decyzji organ wskazał ustawę z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440, tekst jedn. ze zm.) oraz ustawę z dnia 5 marca 2015 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 552) (decyzja k. 27 akt kapitałowych ZUS).

Następnie decyzją z dnia 4 sierpnia 2015 roku Zakład przeliczył wnioskodawczyni emeryturę od dnia 1 czerwca 2015 roku, tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Wysokość świadczenia do wypłaty wyniosła 757,21 złotych wraz ze zwiększeniem z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników w wysokości 97,18 złotych (decyzja k. 95 akt emerytalnych ZUS).

Wnioskodawczyni zaskarżyła obie powyższe decyzje, wnosząc o przyznanie wyrównania świadczenia od dnia 1 listopada 2012 roku w wysokości ustalonej decyzją z dnia 4 sierpnia 2015 roku (odwołanie k. 100-103 akt emerytalnych ZUS).

Postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2016 roku, sygn. akt VII U 1706/15, Sąd Okręgowy w Lublinie umorzył postępowanie z odwołania od decyzji z dnia 4 sierpnia 2015 roku (postanowienie k. 106 akt emerytalnych ZUS).

Postanowieniem z dnia 7 marca 2017 roku, sygn. akt VIII U 4058/16, Sąd Okręgowy w Lublinie umorzył postępowanie z odwołania od decyzji z dnia 31 lipca 2015 roku oraz przekazał do organu rentowego żądanie wnioskodawczyni o wypłatę wyrównania emerytury za okres od dnia 1 listopada 2012 roku do dnia 31 maja 2015 roku (postanowienie k. 115 akt emerytalnych ZUS).

Zaskarżoną decyzją z dnia 14 kwietnia 2017 roku, realizując postanowienie Sądu z dnia 7 marca 2017 roku, organ odmówił wypłaty wyrównania (decyzja k. 121 akt emerytalnych ZUS).

Kolejną zaskarżoną decyzją z dnia 20 lipca 2017 roku Zakład ponownie odmówił wnioskodawczyni wypłaty wyrównania (decyzja k. 127 akt emerytalnych ZUS).

Stan faktyczny w sprawie został ustalony na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach organu rentowego. Dowody te zostały uznane za wiarygodne. Ich forma oraz treść nie budziły zastrzeżeń, a okoliczności w nich stwierdzone nie były sporne.

Sąd Okręgowy w Lublinie rozważył, co następuje:

Odwołania nie są zasadne i podlegają oddaleniu.

W rozpatrywanej sprawie wnioskodawczyni podnosiła dwie kwestie. W pierwszej kolejności domagała się wypłaty wyrównania różnicy pomiędzy wysokością emerytury ustaloną decyzją z dnia 4 sierpnia 2015 roku od dnia 1 czerwca 2015 roku, a wysokością ustaloną decyzją z dnia 18 stycznia 2013 roku od dnia 1 listopada 2012 roku.

Podstawą ustalenia nowej wysokości emerytury w decyzji z dnia 4 sierpnia 2015 roku, a wcześniej wartości kapitału początkowego w decyzji z dnia 31 lipca 2015 roku był wniosek złożony w dniu 10 czerwca 2015 roku, zgodnie z którym organ rentowy zastosował znowelizowane przepisy dotyczące ustalania wysokości kapitału początkowego. Wniosek dotyczył bowiem obliczenia kapitału zgodnie z aktualnymi przepisami.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że poprzednia decyzja o ustaleniu kapitału początkowego z dnia 21 maja 2013 roku wydana została na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (wówczas Dz. U. z 2009 r., nr 153, poz. 1227, tekst jedn. ze zm.). W obowiązującym wtedy stanie prawnym, zgodnie z art. 174 ustawy emerytalnej kapitał początkowy ustalany był na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12, przy uwzględnieniu:

- okresów składkowych, o których mowa w art. 6,

- okresów nieskładkowych, o których mowa w art. 7 pkt 5,

- okresów nieskładkowych, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Podstawa wymiaru kapitału ustalana była na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustalało się z okresu od dnia 1 stycznia 1980 roku do dnia 31 grudnia 1998 roku.

Według przepisów zawartych w art. 174 ustawy emerytalnej organ rentowy ustalił wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wnioskodawczyni wynoszący 49,40 %.

Kolejny wniosek o przeliczenie kapitału początkowego wnioskodawczyni złożyła po 2 latach, w dniu 10 czerwca 2015 roku. W międzyczasie przepis art. 174 ustawy emerytalnej został znowelizowany. Ustawą z dnia 21 czerwca 2013 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 960) ustawodawca zmienił treść art. 174 ust. 3b ustawy emerytalnej. Od dnia wejścia w życie tej zmiany, tj. od 1 października 2013 roku jeżeli okres wskazany do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego obejmuje rok kalendarzowy, w którym ubezpieczony pozostawał w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego jedynie przez część miesięcy tego roku, do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3, w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia, przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu.

Powyższy przepis spowodował, że organ rentowy ustalił nowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjmując do obliczeń kolejnych 10 lat kalendarzowych z okresu 1980-1989 (k. 28 akt kapitałowych ZUS). Tak obliczony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 68,28 % i był wyższy niż przyjęty w poprzedniej decyzji z dnia 21 maja 2013 roku wskaźnik wynoszący 49,40 % (k. 20 akt kapitałowych ZUS). Zmiana wynikała ze zwiększenia stosunku podstawy wymiaru składek wnioskodawczyni do przeciętnego wynagrodzenia za lata 1983-1987 oraz 1989.

W konsekwencji przyjęcie wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego spowodowało przyznanie emerytury w wyższej wysokości decyzją z dnia 4 sierpnia 2015 roku od dnia 1 czerwca 2015 roku, tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

Nie można jednak przyznać racji wnioskodawczyni, że organ rentowy powinien przyznać wnioskodawczyni wyższe świadczenie od momentu przyznania prawa do emerytury, tj. od dnia 1 listopada 2012 roku, bądź wejścia w życie ustawy nowelizującej, tj. od dnia 1 października 2013 roku. Przyznanie świadczenia w wysokości określonej decyzją z dnia 4 sierpnia 2015 roku już od dnia 1 listopada 2012 roku z uwzględnieniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału 68,28 % nie jest możliwe, ponieważ ustalenie takiego wskaźnika było konsekwencją zmiany ustawy obowiązującej od dnia 1 października 2013 roku. Na dzień 1 listopada 2012 roku nie było zatem podstawy prawnej do ustalenia wyższego wskaźnika. Taka możliwość powstała dopiero po zmianie art. 174 ust. 3b ustawy emerytalnej.

Odnosząc się natomiast do żądania przeliczenia kapitału, a w konsekwencji emerytury od dnia 1 października 2013 roku z urzędu przez ZUS należy powołać art. 2 ust. 1 ustawy nowelizującej z dnia 21 czerwca 2013 roku. Zgodnie z tym przepisem w sprawach, w których organ rentowy ustalił kapitał początkowy z uwzględnieniem przepisów art. 174 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (ustawy emerytalnej w brzmieniu przed dniem 1 października 2013 roku), kapitał początkowy ustala się ponownie na wniosek osoby uprawnionej, a jeżeli osoba uprawniona nie wystąpi z takim wnioskiem – przy obliczaniu emerytury na zasadach określonych w art. 26 ustawy wymienionej w art. 1 niniejszej ustawy, jeżeli jest to korzystniejsze dla emeryta.

M. G. przed wejściem w życie ustawy nowelizującej miała ustalony kapitał początkowy, a więc jak wynika wprost z cytowanego przepisu, w jej sytuacji dla ponownego ustalenia kapitału z uwzględnieniem zmian konieczne było złożenie wniosku. Zakład nie miał podstaw do przeliczenia kapitału z urzędu. Tymczasem wnioskodawczyni od poprzedniego ustalenia wartości kapitału początkowego decyzją z dnia 21 maja 2013 roku nie składała takiego wniosku.

Z cytowanego art. 2 ust. 1 ustawy nowelizującej wynika co prawda, że jeżeli osoba uprawniona nie wystąpi z odpowiednim wnioskiem, organ ustala ponownie kapitał przy obliczaniu emerytury na zasadach określonych w art. 26 ustawy emerytalnej. Taka sytuacja nie będzie mieć jednak zastosowania do wnioskodawczyni, ponieważ miała ona przyznaną emeryturę na podstawie art. 183 ustawy emerytalnej.

Należy także odnieść się do przepisów ogólnych regulujących zasady wypłaty świadczeń. Zgodnie z art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Ponadto jak stanowi art. 133 ust. 1 pkt 1 tej ustawy w razie ponownego ustalenia przez organ rentowy prawa do świadczeń lub ich wysokości, przyznane lub podwyższone świadczenia wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do tych świadczeń lub do ich podwyższenia, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy lub wydano decyzję z urzędu.

Wnioskodawczyni złożyła wniosek o ponowne ustalenie kapitału początkowego, z uwzględnieniem zmienionego już art. 174 ust. 3b ustawy emerytalnej, w dniu 10 czerwca 2015 roku. Z tych względów organ mógł przyznać wyższe świadczenie najwcześniej od dnia 1 czerwca 2015 roku. Jak wskazano wyżej, nie było podstaw do zmiany wysokości kapitału początkowego z urzędu w dacie 1 października 2013 roku, ponieważ ustawa nowelizująca wymagała od ubezpieczonych złożenia wniosku w tym zakresie. Wniosek taki nie został złożony przez wnioskodawczynię, a zatem organ ustalił prawidłową datę przyznania emerytury w wyższej wysokości. Z tego względu brak jest podstaw do przyznania wyrównania za okres od dnia 1 listopada 2012 roku do dnia 31 maja 2015 roku.

Nie jest również zasadny wniosek M. G. o uwzględnienie przy obliczaniu kapitału początkowego okresu opłacania składek na ubezpieczenia społeczne rolników począwszy od 2013 roku.

Sposób ustalania wysokości kapitału początkowego został wskazany precyzyjnie w art. 174 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Jak wskazano wyżej, ustala się go na zasadach określonych w art. 53, jednak z uwzględnieniem ust. 2-12.

Zasady określone w art. 53 ustawy emerytalnej wskazują, że przy ustalaniu wysokości świadczenia należy wziąć pod uwagę okresy składkowe i nieskładkowe. Jak jednak stanowi art. 174 ust. 2, przy obliczaniu kapitału uwzględnianie tych okresów ulega modyfikacji i jest ograniczone ściśle do okresów składkowych, o których mowa w art. 6 (art. 174 ust. 2 pkt 1 ustawy), okresów nieskładkowych, o których mowa w art. 7 pkt 5 (art. 174 ust. 2 pkt 2 ustawy), a także okresów nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2 (art. 174 ust. 2 pkt 3 ustawy).

W powyższym katalogu nie mieszczą się tzw. okresy uzupełniające, wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej, zgodnie z którym przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również, traktując je z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe, okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

W pierwszej kolejności przepis ten wskazuje, że okresy opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników mogą zostać uwzględnione przy obliczaniu wysokości świadczenia tylko w przypadku, gdy ubezpieczony nie ma wymaganego stażu niezbędnego do przyznania prawa do emerytury. Wówczas, w odpowiednim zakresie, uwzględnia się okresy opłacania składek na ubezpieczenie rolnicze. Taka sytuacja nie zachodzi w przypadku wnioskodawczyni, ponieważ spełniła ona wszystkie przesłanki do przyznania emerytury, co potwierdziła decyzja z dnia 18 stycznia 2013 roku. Nie było więc konieczności uzupełniania stażu o okresy uzupełniające.

Niezależnie od powyższego Sąd wskazuje, że sama treść art. 174 ust. 2 ustawy emerytalnej wyłącza możliwość uwzględnienia takich okresów przy obliczaniu kapitału początkowego. Ustawa wyraźnie ogranicza katalog okresów składkowych do wskazanych w art. 6 tej ustawy. Kierując się brzmieniem przepisu art. 174 ust. 2 ustawy zamknięty katalog okresów składkowych należy zastosować także do obliczania współczynnika proporcjonalnego do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku zgodnie z art. 174 ust. 8. Przepis ten wskazuje wzór na obliczenie współczynnika, w którym jedną ze zmiennych równania jest staż ubezpieczeniowy, rozumiany jako udowodniony okres składkowy i nieskładkowy.

Ponadto we wniosku z dnia 02.01.2015 roku skarżąca wniosła o zwiększenie świadczenia o okres uzupełniający tj. w tytułu opłacania składek w KRUS, dołączając do wniosku stosowną dokumentację dotyczącą opłacania tych składek (k.80 i n. akt ZUS).W decyzji z dnia 14 stycznia 2015 roku o przeliczeniu emerytury Zakład uwzględnił te okresy uzupełniające w postaci okresów podlegania ubezpieczeniu rolniczemu, ustalając wysokość zwiększenia świadczenia z tego tytułu na kwotę 97,18 zł ( decyzja, k. 86 a.e.). Wnioskodawczyni w toku postępowania przed Sądem sprecyzowała, że domaga się przyznania tego zwiększenia” rolnego” już od 2013 roku.(k.78 a.s.).Jednak sama przyznała, że po wydaniu jej prawidłowego zaświadczenia przez KRUS złożyła stosowny wniosek do organu rentowego i wówczas została wydana decyzja z dnia 14 stycznia 2015r. ( zeznania wnioskodawczyni, k.78). Zgodnie zaś z art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Nie ma więc podstaw do przyznania zwiększenia rolnego od wcześniejszej daty niż wskazana w decyzji z dnia 14 stycznia 2015r.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy w Lublinie, na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji wyroku.