Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lipca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Lidia Grzelak

Protokolant sadowy Katarzyna Kałwa

po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2018 r. w Ciechanowie

sprawy z powództwa M. W.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę 11196,09 zł

I powództwo oddala;

II zasądza od powoda M. W. na rzecz pozwanego (...) S.A. w W. kwotę 3600,00 zł ( trzy tysiące sześćset złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 471/18

UZASADNIENIE

Powód M. W. wniósł w dniu 12 marca 2018 r. do Sądu Rejonowego w Ciechanowie pozew przeciwko (...) S.A. w W., żądając zasądzenia na swoją rzecz kwoty 11196,09 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 20 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu. Na kwotę dochodzoną pozwem składa się należność w kwocie 7967,09 zł tytułem uzupełnienia odszkodowania, kwota 400,00 zł tytułem ekspertyzy technicznej oraz kwota 2829,00 zł tytułem kosztów najmu pojazdu zastępczego.

Pozwany (...) S.A. w W. wnosił o oddalenie powództwa. Wnosił ponadto o zasądzenie na swoją rzecz od powoda M. W. zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 marca 2015 r. w C. doszło do zdarzenia drogowego z udziałem pojazdów: jednego marki R. (...) nr rej. (...) - sprawcy kolizji oraz drugiego marki A. R. nr rej. (...). Właścicielem i kierowcą w dniu 19 marca 2015 r. samochodu marki A. R. nr rej. (...) był M. W.. Pojazd marki R. (...) nr rej. (...), którego właścicielem był J. W., w dniu 19 marca 2015 r. posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej dla posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem posiadanego pojazdu w (...) S.A. w W. ( bezsporne ).

Bezpośrednio po zdarzeniu drogowym został zatrzymany przez policję dowód rejestracyjny pojazdu marki A. R. z uwagi na jego stan. M. W. od dnia zdarzenia drogowego do dnia sprzedaży pojazdu w czerwcu 2017 r. nie korzystał z niego. Samochód został sprzedany bez naprawy ( bezsporne ).

M. W. otrzymał w związku ze szkodą z dnia 19 marca 2015 r. z (...) S.A. w W. świadczenie w łącznej wysokości 14969,37 zł, w tym odszkodowanie w kwocie 11537,67 zł, zwrot kosztów holowania w kwocie 479,70 zł oraz zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego w kwocie 2952,00 zł ( decyzja z dnia 6 lipca 2015 r. w aktach szkody ).

W okresie 10 dni po zdarzeniu drogowym M. W. korzystał z pojazdu zastępczego na podstawie umowy najmu zawartej z A. M. S. P. w C.. Przedmiotem umowy był samochód osobowy marki H. nr rej. (...). Cena najmu wynosiła 140,00 zł netto za dobę tj. łącznie 1722,00 zł brutto. Ponadto M. W. otrzymał od zakładu ubezpieczeń zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego za kolejny okres 14 dni w kwocie 1230,00 zł brutto w związku z najmem pojazdu zastępczego w postaci S. (...) nr rej. (...) z A. W. F. w C.. Zakład ubezpieczeń, z uwagi na ustalony efektywny czas naprawy pojazdu marki A. R., nie uwzględnił wniosku M. W. o przyznanie zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego w postaci S. (...) nr rej. (...) w wyższej wysokości tj. w kwocie 2829,00 zł brutto ( faktura k. 11, decyzja z 6 lipca 2015 r. w aktach szkody ).

M. W. w okresie od 19 marca 2015 r. do 15 maja 2015 r. zamieszkiwał wraz z rodzicami we W.. Każde z nich dysponowało jednym samochodem. W tym okresie M. W. i jego matka pracowali zawodowo, zaś ojciec przebywał na rencie ( zeznania powoda M. W. k. 50 - 51 ).

M. W. zwrócił się do A. M. M. o wykonanie ekspertyzy technicznej, celem wyceny kosztów naprawy samochodu osobowego marki A. R. nr rej. (...). W ekspertyzie koszt naprawy pojazdu ustalono na kwotę 19504,76 zł, w tym podatek VAT. M. W. zapłacił wynagrodzenie za wykonanie tej ekspertyzy w wysokości 400,00 zł ( ekspertyza k. 12 - 26, faktura k. 9 ).

W dniu 15 maja 2015 r. M. W. wezwał zakład ubezpieczeń do zapłaty pozostałej części odszkodowania w kwocie 7967,09 zł oraz kosztów ekspertyzy technicznej w wysokości 400,00 zł w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, załączając przedmiotową ekspertyzę oraz fakturę. Decyzją z dnia 6 lipca 2015 r. zakład ubezpieczeń podwyższył przyznane na rzecz M. W. świadczenie przez przyznanie kwoty 1230,00 zł z uwagi na ustalony efektywny czas naprawy pojazdu marki A. R. ( decyzja z 6 lipca 2015 r. w aktach szkody ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie akt szkody, faktury ( k. 11 ) oraz zeznań powoda M. W. ( k. 50 – 51 ).

W ocenie Sądu, powyższe dowody są w pełni wiarygodne, za wyjątkiem zeznań powoda M. W., co do faktu, że zakład ubezpieczeń wypłacił mu koszty najmu pojazdu zastępczego jedynie za 14 dni. Wskazać należy bowiem, że z treści decyzji z dnia 6 lipca 2015 r. wynika wprost, że wypłacono powodowi ponadto kwotę 1230,00 zł tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego za kolejne 14 dni przy uwzględnieniu ustalonego przez zakład ubezpieczeń efektywnego czasu naprawy pojazdu marki A. R..

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, powództwo M. W. nie zasługuje na uwzględnienie w całości.

Powód M. W. domaga się w niniejszym procesie zapłaty należności w kwocie 7967,09 zł tytułem uzupełnienia odszkodowania, kwoty 400,00 zł tytułem ekspertyzy technicznej oraz kwoty 2829,00 zł tytułem kosztów najmu pojazdu zastępczego.

Wskazać należy, że pozwany zakład ubezpieczeń wypłacił powodowi M. W. w toku postępowania likwidacyjnego łącznie kwotę 14969,37 zł, w tym odszkodowanie w kwocie 11537,67 zł, koszty holowania pojazdu w kwocie 479,70 zł oraz koszty najmu pojazdu zastępczego za 24 dni, co wynika wprost z decyzji z dnia 6 lipca 2015 r. Zakład ubezpieczeń przyjął czas najmu pojazdu na okres 24 dni, licząc od dnia zgłoszenia szkody przy uwzględnieniu terminu oględzin pojazdu i technologicznego czasu naprawy.

Sąd podkreśla, że pozwany zakład ubezpieczeń nie kwestionował stawek najmu, a jedynie czas jego trwania, przy uwzględnieniu efektywnego czasu naprawy.

Powód R. Ł. dochodzi swego roszczenia na zasadach ogólnych, wynikających z art. 361 - 363 kc. Szkoda objęta odpowiedzialnością ubezpieczyciela podlega bowiem naprawieniu właśnie według tych ogólnych zasad. Wynika to z treści art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Zgodnie zaś z art. 36 ust. 1 cyt. ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej.

Szkodą jest uszczerbek, jakiego doznała określona osoba w swych dobrach lub interesach. W efekcie owo naprawienie szkody ma zmierzać do odwrócenia w dobrach poszkodowanego skutków zdarzenia wyrządzającego mu szkodę i przywrócenia – w znaczeniu prawnym – stanu, jaki by istniał gdyby owo zdarzenie nie nastąpiło ( por. Kodeks Cywilny Tom I „Komentarz do artykułów 1 - 534” pod redakcją prof. E. Gniewka C.H. BECK Warszawa 2004, str. 838 ). Przenosząc te uwagi na grunt niniejszej sprawy, trzeba opowiedzieć się za takim sposobem ustalenia odszkodowania, które zapewni poszkodowanemu pełne odwrócenie skutków zdarzenia z dnia 19 marca 2015 r., za którą odpowiada ubezpieczyciel w ramach swej odpowiedzialności gwarancyjnej.

Podkreślić należy, że zgodnie z powszechnie przyjętym obecnie poglądem, odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczeni pojazdu mechanicznego obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego ( uchwała Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011 r. w sprawie III CZP 5/11 ). Sąd Najwyższy podkreślił, że utrata możliwości korzystania z pojazdu stanowi negatywne następstwo majątkowe, a wydatki, które służą ograniczeniu ( wyłączeniu tego negatywnego następstwa ) należy kwalifikować jako szkodę majątkową podlagającą naprawieniu w ramach odpowiedzialności gwarancyjnej ubezpieczyciela wynikającej z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Sąd Najwyższy podkreślił przy tym znaczenie dwóch kryteriów - celowości wydatków oraz ich ekonomicznego uzasadnienia.

Za wydatek niezbędny ( celowy ) należy uznać wydatek poniesiony na korzystanie z innego pojazdu w takim zakresie, w jakim poszkodowany korzystałby ze swojego środka lokomocji, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Wydatki ekonomicznie uzasadnione to wydatki na najem pojazdu zasadniczo o podobnej klasie do pojazdu uszkodzonego lub zniszczonego, poniesione w oparciu o stawki czynszu najmu, które obowiązują na danym rynku lokalnym ( ceny rynkowe za tego typu usługi ) i w czasie naprawy pojazdu mechanicznego lub do czasu nabycia nowego pojazdu.

Wskazać należy, że powód M. W. nie wykazał, do czego jest zobowiązany z mocy art. 6 kc, że czas naprawy pojazdu był dłuższy niż przyjęte przez zakład ubezpieczeń 24 dni, co uzasadniałoby podwyższenie należnego powodowi świadczenia. Zauważyć należy, że powód M. W. domaga się zapłaty kwoty 2829,00 zł z tytułu najmu pojazdu zastępczego w okresie od 7 kwietnia do 29 kwietnia 2015 r. Powód pomija okoliczność, że zakład ubezpieczeń wypłacił mu z tytułu najmu pojazdu zastępczego kwotę 1230,00 zł za okres 14 dni, licząc od dnia 7 kwietnia 2015 r. wobec przyjęcia efektywnego czasu naprawy pojazdu na 24 dni. A zatem roszczenie powoda w tym zakresie, przy uznaniu, że zasługuje na uwzględnienie, powinno ulec obniżeniu o kwotę 1230,00 zł już wypłaconą, jak wynika z decyzji z dnia 6 lipca 2015 r. – wynajmującemu tj. W. F..

Powód M. W. nie udowodnił również, że wypłacone mu odszkodowanie z tytułu kosztów naprawy pojazdu w kwocie 11537,67 zł nie odpowiada wysokości doznanej w związku ze zdarzeniem z dnia 19 marca 2015 r. szkody. Powód domaga się wypłaty kwoty 7967,09 zł ponad świadczenie z tego tytułu już wypłacone, wskazując na treść ekspertyzy technicznej sporządzonej na jego zlecenie przez M. M. (2). Ekspertyza ta ma charakter dokumentu prywatnego. Pozwany zakład ubezpieczeń nie uznał wniosków tej ekspertyzy, wskazując na wysokość kalkulacji szkody sporządzonej na potrzeby postępowania likwidacyjnego, na podstawie której przyznano i wypłacono powodowi odszkodowanie w kwocie 11537,67 zł. Powód M. W. nie złożył w toku procesu wniosku o dopuszczenie w tym zakresie dowodu z opinii biegłego sądowego; złożona przez niego ekspertyza techniczna nie może stanowić podstawy ustaleń Sądu w tym zakresie, wobec zakwestionowania przez pozwany zakład ubezpieczeń kosztów naprawy pojazdu ustalonych w tej ekspertyzie. Brak jest jakichkolwiek podstaw do przenoszenia na pozwany zakład ubezpieczeń obowiązku wykazania, że wypłacone przez niego odszkodowanie odpowiada wysokości szkody.

Z tych względów, Sąd oddalił powództwo o zapłatę kwoty 7967,09 zł tytułem uzupełnienia wypłaconego odszkodowania, uznając je za niezasadne. Tym samym Sąd oddalił roszczenie powoda M. W. o zwrot kosztów tej ekspertyzy w kwocie 400,00 zł. Niewątpliwie, zgodnie z powszechnie przyjętym stanowiskiem judykatury i opinią doktryny, odszkodowanie przysługujące z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów winno obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego. Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższego w uchwale z dnia 18 maja 2004 r. w sprawie III CZP 24/04. W niniejszej sprawie powód M. W. wystąpił o ekspertyzę, mając na uwadze zaniżenie wysokości odszkodowania przez pozwanego. Ostatecznie ekspertyza miała istotne znaczenie dla powoda w kontekście domagania się wyższego odszkodowania, jednakże niniejszy proces nie potwierdził jego twierdzeń o wyższych kosztach naprawy samochodu. Uznać zatem należy, że roszczenie również w tym względnie, jako roszczenie pomocnicze, związane z roszczeniem głównym, podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 98 kpc, strona przegrywająca proces jest zobowiązana zwrócić stronie przeciwnej koszty procesu. Sąd oddalił powództwo w całości, a zatem powód M. W. zobowiązany jest zwrócić pozwanemu (...) S.A. w W. poniesione przez niego koszty procesu. W związku z powyższym w pkt II wyroku Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanego Zakładu (...) S.A. w (...) kwotę 3600,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, ustalonych stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.