Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 stycznia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze, Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jarosław Staszkiewicz

Protokolant: Anna Walter

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze – Urszuli Ziembickiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 I 2014 roku sprawy:

J. P. ,

syna J. i B. z d. B.,

urodzonego w dniu (...) w K.,

skazanego:

1.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10 IX 2012 roku w sprawie II K 1348/11, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 31 I 2013 roku w sprawie VI Ka 684/12, za czyn z art. 207 § 1 k.k, popełniony w okresie od 2009 roku do 23 IX 2010 roku, na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 200 § 1 k.k., popełniony w okresie od września 2009 roku do czerwca 2010 roku, na karę 3 lat pozbawienia wolności, gdzie orzeczono również zakaz kontaktowania się z pokrzywdzoną;

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 5 VII 2013 roku w sprawie II K 204/13, za czyn z art. 200 § 1 k.k. i art. 201 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełniony w nieustalonym dniu pomiędzy wrześniem 2009 roku a czerwcem 2010 roku, na karę 3 lat pozbawienia wolności, gdzie orzeczono również zakaz kontaktowania się z pokrzywdzoną.

I.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k., łączy kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu J. P. wyrokami opisanymi w punktach 1 i 2 części wstępnej wyroku i wymierza mu karę łączną 4 ( czterech ) lat i 3 ( trzech ) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k., na poczet orzeczonej wobec skazanego w punkcie I części dyspozytywnej łącznej kary pozbawienia wolności zalicza okres od 23 IX 2010 roku do 19 VIII 2011 roku oraz wskazuje, jako początek odbywania tej kary dzień 22 IV 2013 roku;

III.  na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. stwierdza, iż wyroki podlegające łączeniu ulegają osobnemu wykonaniu w zakresie nieobjętym wyrokiem łącznym;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania w niniejszej sprawie.

Sygnatura akt II K 1575/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10 IX 2012 roku w sprawie II K 1348/11, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 31 I 2013 roku w sprawie VI Ka 684/12, za czyn z art. 207 § 1 k.k. popełniony w okresie od 2009 roku do 23 IX 2010 roku, skazano J. P. na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności, zaś za czyn z art. 200 § 1 k.k., popełniony w okresie od września 2009 roku do czerwca 2010 roku, na karę 3 lat pozbawienia wolności. Orzeczono również zakaz kontaktowania się z pokrzywdzoną.

( dowód: wyroki k. 729 i 781 akt sprawy II K 204/13 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze )

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 5 VII 2013 roku w sprawie II K 204/13 za czyn z art. 200 § 1 k.k. i art. 201 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełniony w nieustalonym dniu pomiędzy wrześniem 2009 roku a czerwcem 2010 roku, J. P. skazano na karę 3 lat pozbawienia wolności. Orzeczono tam również wobec niego zakaz kontaktowania się z pokrzywdzoną.

( dowód: wyrok k. 854 akt sprawy II K 204/13 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze )

J. P. nie był poza tym karany za przestępstwa. W zakładzie karnym zachowuje się przeciętnie.

( dowód: dane o karalności k. 7,

opinia k. 12-15 )

Przy czynieniu ustaleń faktycznych Sąd oparł się na dowodach w postaci: wyroków dotyczących skazanego, danych o jego karalności oraz opinii z zakładu karnego. Dokumenty te zostały sporządzone przez uprawnione podmioty, w przewidzianej prawem formie. Żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości w toku postępowania.

Z danych o karalności skazanego oraz akt sprawy, prowadzonej przeciwko niemu wynika, iż był on dotąd karany za trzy przestępstwa - wyrokami w sprawach II K 1348/11 i II K 204/13 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze.

Zgodnie z art. 85 k.k., jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, choćby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Wobec skazanego pierwszy z wymienionych wyroków – w sprawie II K 1348/11 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze – zapadł 10 IX 2012 roku. Wszystkie popełnione przez niego przestępstwa dokonane zostały wcześniej. Pozostawały one zatem w zbiegu, o którym mowa w art. 85 k.k. Wymierzono za nie kary pozbawienia wolności, zaistniały zatem przesłanki do orzeczenia kary łącznej tego rodzaju.

Przy wymiarze kary łącznej dla skazanego Sąd miał na uwadze: dużą zbieżność czasową jego czynów – wszystkie popełniono w okresie od 2009 do 2010 roku ( z korzyścią dla skazanego, w myśl art. 5 § 2 k.p.k. należało przyjąć, iż czyny z art. 200 § 1 k.k. i innych popełniono tego samego dnia ), podobieństwo podmiotowe – popełniono je na szkodę tych samych dwóch pokrzywdzonych, jak również podobieństwo przedmiotowe – dwa z nich, za które wymierzono najsurowsze kary, wypełniały znamiona z art. 200 § 1 k.k. Pod uwagę wzięto również postawę skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności. Co prawda odbywa on karę w systemie programowego oddziaływania, jest nagradzany, nie był karany, lecz równocześnie kwestionuje popełnienie przez siebie przypisanych czynów. Oznacza to, iż resocjalizacyjne oddziaływanie kary izolacyjnej nie rozpoczęło się dotąd w pełni – skazany nie jest gotów do poprawy swojego postępowania, skoro nie zrozumiał dotąd naganności wcześniejszych czynów, uważa się za niesłusznie ukaranego. Z tych względów karę łączną orzeczono z zastosowaniem zasady asperacji, bliższej absorpcji, niż kumulacji, w wysokości 4 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art. 577 § 1 k.p.k., na jej poczet zaliczono okres od 23 IX 2010 roku do 19 VIII 2011 roku, a jako początek jej odbywania wskazano dzień 22 IV 2013 roku.

Z uwagi na to, iż zakazy kontaktowania się, orzeczone przeciwko skazanemu, dotyczą różnych osób, na różne okresy, nie było możliwości ich połączenia na podstawie art. 90 § 2 k.k. – nie były zakazami tego samego rodzaju. W tej sytuacji stwierdzono, zgodnie z art. 576 § 1 k.p.k., iż podlegają one osobnemu wykonaniu.

Mając na uwadze fakt, iż skazany nie posiada żadnego majątku, odbywa obecnie karę pozbawienia wolności, Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania.