Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 8 maja 2018 r.

Sygn. akt VI Ka 1486/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Anita Jarząbek - Bocian

protokolant: protokolant sądowy stażysta Paulina Sobota

przy udziale prokuratora Józefa Gacka

po rozpoznaniu dnia 8 maja 2018 r.

sprawy P. T., syna W. i M., ur. (...) w W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178a §1 i 4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie

z dnia 22 sierpnia 2017 r. sygn. akt IV K 668/15

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt VI Ka 1486/17

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja prokuratora, a tym samym zawarty w niej wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu, a to z powodu wykazanego tam błędu w ustaleniach faktycznych, które to uchybienie miało wpływ na treść zapadłego orzeczenia, zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Odwoławczy w pełni podziela zarzut postawiony przez skarżącego o błędnym ustaleniu, iż czyn przypisany podsądnemu wyczerpał znamiona występku z art. 178a § 1 kk, gdy tymczasem podlega zakwalifikowaniu z art. 178a § 1 i 4 kk. Odnotować należy, że błąd ten dostrzegł także Sąd I instancji, a docenić, iż dał temu wyraz w pisemnym uzasadnieniu.

Na podstawie zgromadzonych w sprawie dowodów nie ulega, bowiem wątpliwości, że oskarżony P. T. został uprzednio, wyrokiem Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 25 marca 2011r. w sprawie o sygnaturze akt IV K 2677/10, skazany za czyn z art. 178a § 1 kk popełniony w dniu 08 grudnia 2010r. na karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 20 złotych każda. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 12 kwietnia 2011r., a skazanie nie uległo do tej pory zatarciu. Wynika to zaś z tego, że podsądny został też skazany za czyn z art. 297 §1 kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 21 czerwca 2011r. w sprawie V K 2001/10 na karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania przedmiotowej kary na okres 3 lat tytułem próby. Nadto wobec oskarżonego wymierzona została kara grzywny w wysokości 80 stawek dziennych po 10 złotych, która dotychczas nie została wykonana (k. 177, 183). To oznacza, że skazanie w sprawie IV K 2677/10 nie uległo jeszcze zatarciu, a podstawą do takiego przyjęcia jest dyspozycja art. 108 kk, który stanowi, że jeżeli sprawcę skazano za dwa lub więcej niepozostających w zbiegu przestępstw, jak również, jeżeli skazany po rozpoczęciu, lecz przed upływem, okresu wymaganego do zatarcia skazania ponownie popełnił przestępstwo, dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie wszystkich skazań.

W tej sytuacji podsądny winien odpowiadać za czyn w kształcie mu zarzuconym aktem oskarżenia.

Sąd Okręgowy podzielił wniosek odwoławczy zgłoszony przez prokuratora o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Wynikało to z dwóch powodów. Po pierwsze w sprawie nie zachodziły podstawy do poprawienia kwalifikacji prawnej (art. 455 kpk) albowiem dla zastosowania tej możliwości konieczne jest poczynienie przez Sąd I instancji prawidłowych ustaleń faktycznych, a jedynie błędnej subsumcji. Tymczasem w rozpoznawanym przypadku te były nieprawidłowe, bo pomijały uprzednią karalność podsądnego z art. 178a § 1 kk, a to już wymagałoby także zmiany opisu czynu mu przypisanego. Sąd Odwoławczy podziela stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 9 lutego 2016 roku, IV KK 8/16, że poprawienie błędnej kwalifikacji prawnej może nastąpić tylko wówczas, gdy sąd odwoławczy nie zmienia ustaleń faktycznych. Natomiast ustalenia faktyczne w rozumieniu art. 455 k.p.k., to te, które zawarte są w opisie przypisanego oskarżonemu czynu.

Nadto podyktowane to było kwestiami związanymi z orzeczeniem w zakresie kary, a to przede wszystkim w zakresie środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary. Na obecnym etapie postępowania nie zostało wykazane, że zachodzi wypadek „szczególnie uzasadniony” (art. 69 § 4 kk). Nadto na ewentualne orzeczenie na etapie odwoławczym kary bezwzględnego pozbawienia wolności nie pozwalał zakaz zawarty w art. 454 § 2 k.p.k. w brzmieniu obowiązującym na dzień 30 czerwca 2015 roku, a dotyczący spraw, w których akt oskarżenia wniesiono do dnia 30 czerwca 2015 roku, a zatem jak w niniejszej. Uznając więc za zasadnie podniesiony przez Prokuratora zarzut popełnienia błędu w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na rozstrzygniecie, Sąd Okręgowy tym samym nie był uprawniony do zmiany zaskarżonego orzeczenia we wspominanym kierunku, bo koniecznym jest dokonanie ponownej analizy stanu faktycznego sprawy z uwzględnieniem wszystkich jej okoliczności.

Ponownie rozpoznając sprawę Sąd Rejonowy będzie miał na uwadze powyżej poczynione uwagi.

Z przytoczonych powodów Sąd Okręgowy orzekł jak na wstępie.

VI Ka 1486/17

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE