Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie z 16 maja 2018 roku K. N., wniósł o uchylenie uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w Ł. nr (...) w przedmiocie przyjęcia planu gospodarczego na rok 2018 w zakresie pkt. 4 - kosztów ubezpieczenia budynku oraz pkt. 7 – wynagrodzenia zarządu, podjętej częściowo w drodze głosowania na zebraniu a częściowo w drodze indywidualnego zbierania głosów, jako podjętej z naruszeniem prawa oraz prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną.

Strona powodowa na uzasadnienie swego żądania wskazała, że 5 kwietnia 2018 roku zostało jej doręczone zawiadomienie o podjęciu zaskarżonej uchwały. W wyniku jej podjęcia, zdaniem powoda, doszło do naruszenia innej uchwały, a to nr (...), zgodnie z którą wynagrodzenie członków zarządu miało wynosić 400 złotych miesięcznie. Tymczasem przyjęty na 2018 rok plan gospodarczy przewiduje, w pozycji 7, wynagrodzenie zarządu w łącznej kwocie 18.504,06 złotych, która po przeliczeniu na 12 miesięcy daje kwotę 514 złotych miesięcznie na każdego z członków trzyosobowego zarządu.

Powód podniósł, iż tak drastyczny wzrost składki jest niezgodny z zasadami gospodarowania. Na rozprawie powód cofnął, zgłoszony pierwotnie w pozwie zarzut dotyczący pkt. 4 planu gospodarczego na rok 2018 (w zakresie kosztów ubezpieczenia).

/pozew - k. 4-6, stanowisko powoda - k. 228v.e-protokół 00:51:46/

Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości przy ul. (...) w Ł. w odpowiedzi na pozew z dnia 10 lipca 2018 roku wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda zwrotu kosztów postępowania..

Na uzasadnienie stanowiska wskazano, że zaskarżona uchwała nie narusza ani przepisów prawa ani zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością, ani także uzasadnionego interesu powoda, a nadto podano w wątpliwość możliwość zaskarżenia poszczególnych punktów planu gospodarczego. Podniesiono, iż uchwała nr (...)nie jest sprzeczna z uchwałą nr (...), ponieważ ta określa ekwiwalent dla każdego członka Zarządu netto, a w przyjętym zaskarżona uchwałą planie gospodarczym wskazano górną granicę składki na koszty ekwiwalentu brutto wszystkich członków Zarządu, który stanowią obecnie 3 osoby. Strona pozwana podniosła także, że mimo przyjmowania w poprzednich planach różnych kwot na pokrycie kosztów wynagrodzenia członków zarządu, wypłacana była zawsze kwota w tej samej wysokości tj. 488 zł brutto, w zgodzie z uchwałą z roku 2009. Podkreślono, iż uchwała nie narusza zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością ani też uzasadnionego interesu powoda, z uwagi na okoliczność, iż pomimo większej liczby członków zarządu zaliczka na tzw. eksploatację, uległa obniżeniu z kwoty 1,45 zł/m ^{( 2)} do kwoty 1,38 zł/mkw.

/odpowiedź na pozew - k. 34-38/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 grudnia 2009 roku, uchwałą nr (...), ustalono, że od 1 stycznia 2010 roku osoby pełniące funkcje Członka Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w Ł. otrzymywać będą ekwiwalent miesięczny za wykonywanie obowiązków w wysokości 400 złotych netto.

/bezsporne, uchwała nr (...) –k. 15/

Zarząd Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w Ł. liczył wówczas dwie osoby. Uchwałą nr (...) odwołano wszystkich członków Zarządu a następnie na mocy uchwały nr (...) powołano trzyosobowy Zarząd Wspólnoty Mieszkaniowej ul. (...) w Ł..

/bezsporne, pismo – k. 14; uchwała nr (...) wraz z listą do głosowania – k. 41 -53/

W dniu 19 marca 2018 roku odbyło się zebranie Wspólnoty, na którym głosowaniu poddano uchwałę nr (...) o przyjęciu planu gospodarczy na rok 2018. Głosowanie odbyło się ostatecznie częściowo na zebraniu, a częściowo w drodze indywidualnego zbierania głosów.

Plan ten zawierał sumę pozycji i kwot składających się na stawkę i wysokość zaliczki, jaką obowiązani są uiszczać członkowie wspólnoty na koszty zarządu nieruchomością wspólną, w tym pozycję dotyczącą przewidywanych kosztów wynagrodzeń członków zarządu. W planie tym, w pkt. 7., (tytuł „zarząd”) wpisano stawkę w wysokości 0,17 gr/m2 ustalając całościową kwotę dla tej pozycji na poziomie 18.504,06 złotych, co po przeliczeniu daje wysokość wynagrodzenia dla każdego z trzech członków zarządu powyżej 500 złotych brutto, mimo iż kwota 400 zł netto daje, po przeliczeniu kwotę 488 złotych.

/plan gospodarczy – k. 12; zaproszenie – k. 13; protokół – k. 95-96; zeznania powoda – k. 228 e-protokół 00:23:14; zeznania członka zarządu Ł. B. – k. 228 e-protokół 00:24:25; zeznania członka zarządu M. M. – k. 228v. e-protokół 00:41:24; uchwala wraz z listą do glosowania – k. 206-218; sprawozdanie finansowe za rok 2012 – k. 128/

W poprzednich latach stawki składowych zaliczki dotyczących wynagrodzenia członków zarządu kształtowały się na poziomie od 433 do 671 złotych brutto. Zarząd pozwanej wspólnoty deklaruje obecnie chęć zaproponowania podjęcia w niedalekiej przyszłości uchwały, którą członkowie wspólnoty ustaliliby wysokość ekwiwalentu dla członków zarządu na równą kwotę po 500 zł, zamiast 488 zł brutto.

/zeznania członka zarządu M. M. – k. 228v.e-protokół 00:41:24 i 00:49:24, sprawozdania finansowe i uchwały dotyczące planów gospodarczych za lata 2009 -2016 wraz z listami do głosowania – k. 97-205/

Zawiadomienie o podjęciu uchwały nr (...) zostało doręczone powodowi, w trybie zgodnym z uchwałą nr 4/2012 – do skrzynek pocztowych bez potwierdzenia, dnia 5 kwietnia 2018 roku.

/zawiadomienie - k. 11/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie załączonych do akt sprawy w kopiach dokumentów w postaci zaskarżonej uchwały, protokołu głosowania oraz listy głosowania, które nie były kwestionowane co do ich zgodności z oryginałami, a także w oparciu o inne uchwały w tym uchwałę nr (...) oraz zeznania stron. Stan faktyczny nie był miedzy stronami sporny. Rozstrzygnięcie sporu wymagało nie tyle jego prawidłowego ustalenia, a oceny prawnej.

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie powoda o uchylenie uchwały (...) nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 i 1 a ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (Dz. U. nr 85 poz. 388 ze zm.) właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę wspólnoty do sądu w terminie 6 tygodni od dnia jej podjęcia na zebraniu ogółu właścicieli albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów, powołując się na niezgodność uchwały z przepisami prawa lub umową właścicieli lokali albo na naruszenie prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub naruszenie jego interesów w inny sposób.

Jak ustalono uchwała została podjęta na zebraniu w dniu 19 marca 2018 roku sposobem mieszanym i doręczona powodowi, w trybie uchwały nr 4/2012, dnia 5 kwietnia 2018 roku, a powództwo wniesiono w dniu 16 maja 2018 roku, tj. przed upływem 6 - tygodniowego terminu, a więc skutecznie, co nie było kwestionowane przez strony.

Pomimo powyższego, powództwo nie było zasadne merytorycznie.

Powód wskazywał na niezgodność podjętej uchwały z przepisami prawa, niezgodność z zasadami prawidłowego zarządzania nieruchomością oraz niezgodność podjętej uchwały z uchwałą Wspólnoty z dnia 19 grudnia 2009 roku nr (...).

Zarzuty te nie znajdują potwierdzenia.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali właściciel jest obowiązany uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat (art. 15 ustawy) W art. 14 ustawy o własności lokali wymienia się przykładowo co składa się na koszty zarządu nieruchomością wspólną, wskazując w punkcie 5, że są to, między innymi, wynagrodzenia członków zarządu lub zarządcy. Taki stan rzeczy wynika z faktu, iż członkowie zarządu nie działają na rzecz własnych lokali, ale na rzecz wszystkich właścicieli (w rozumieniu jednostkowym) poszczególnych lokali, zarządzając nieruchomością wspólną jako całością. Powód tego nie kwestionował, wskazując jedynie, że pozycja planu gospodarczego odnosząca się do wynagrodzenia członków zarządu sprzeczna jest z ustaleniami poczynionymi, także w drodze uchwały, ustaleniami z roku 2009, wedle których kwota per capita miała wynosić do 400 zł netto.

W tym miejscu wskazać należy, iż plan gospodarczy, choć obliguje do wnoszenia miesięcznych zaliczek w określonej wysokości, nie ustala nowej wysokości wynagrodzenia członków zarządu, a jedynie zaliczki na jego poczet, która, w przypadku przyjętego planu w bardzo niewielkim stopniu przekracza kwoty ustalone ( na poziomie 400 zł netto, czyli jak zgodnie wskazują strony 488 zł brutto) w roku 2009. Plan nie jest zatem sprzeczny z wskazywaną przez powoda uchwałą z roku 2009. Uchwalenie zaliczki na poziomie pozwalającym na utworzenie pewnego, racjonalnego, nieprzekraczającego rozsądnych granic, zapasu nie jest sprzeczne z zasadami racjonalnej gospodarki. Stworzenie takiego zapasu nie oznacza, że członkom zarządu wypłacone będą kwoty wyższe niż ustalone, bez stosownej podstawy prawnej. Plan ten służyć ma zebraniu stosownych funduszy na podstawie pewnych przewidywań, ale nie stanowi formalno – prawnej podstawy dla przewidywanych tylko na podstawie wcześniejszych doświadczeń należności, których podstawy poszukiwać należy gdzie indziej. W każdym razie, fakt, że członkowie wspólnoty uiszczać muszą zaliczki w przyjętej wysokości, nie oznacza, że zostaną one w całości wydatkowane, ani też, że z pewnością wystarczą na pokrycie wszystkie wydatków (jeśli np. pojawią się jakieś nieprzewidziane, zdarza się np., że wspólnota zmuszona jest zaciągną nawet zobowiązania kredytowe dla sfinansowania nieprzewidzianej, poważnej naprawy, remontu). Jeśli istotne, członkowie wspólnoty podwyższą, w drodze uchwały, wysokość wynagrodzenia członków zarządu, to ta dopiero uchwała stanie się podstawą do wypłat kwot przekraczających 400 zł netto.

Oczywiście, uchwalenie zaliczki (jej składowych) w wysokości znacznie przekraczającej wysokość szacowanych wydatków i znacznie, bez potrzeby i racjonalnego uzasadnienia, obciążających członków wspólnoty, mogłoby być ocenione jako naruszające zasady prawidłowej gospodarki. W rozpoznawanej sprawie tak jednak nie jest. Nie jest to także sprzeczne z przepisami ustawy o własności lokali. Ewentualna nadwyżka musi zostać rozliczona (zwrócona lub zaliczona na kolejny okres), ewentualny niedobór w stosunku do faktycznie poniesionych kosztów zarządu, pokrywają członkowie wspólnoty. Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 12 ust. 2 ustawy o własności lokali właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nieznajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach.

O ile zatem powód ma rację w zakresie matematycznych obliczeń (zaliczka pozwoliłaby na przeznaczenie kwot po 514 zł brutto na każdego z trzech członków zarządu), to nie jest to, w ocenie Sądu, argument wystarczający dla uchylenia uchwały o przyjęciu planu gospodarczego na rok 2018.

Rację ma także strona pozwana, że zgłoszone powództwo dotyczy uchwały jako całości – przyjęcia planu, a nie poszczególnych składowych zaliczki obciążającej każdego we wspólnocie. Z tego też powodu, w ocenie Sądu, brak było podstaw do umorzenia postępowania w części dotyczącej cofniętego zarzutu zawyżenia tego składnika zaliczki, który związany był z kosztem zawarcia przez wspólnotę umowy ubezpieczenia. Na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku, pełnomocnik powoda oświadczył, iż cofa powództwo w zakresie pkt. 4 planu gospodarczego za rok 2018, nie mniej tak sformułowane oświadczenie nie sposób potraktować jako częściowe cofnięcie powództwa o uchylenie uchwały.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z regułą odpowiedzialności za jego wynik. Na koszt wygrywającej niniejszą sprawę pozwanej Wspólnoty złożyło się jedynie wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w osobie adwokata (360 zł) oraz opłata za udzielone pełnomocnictwo (17 zł).