Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2018 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Waldemar Pałka (spr.)

Sędziowie: SO Lech Dłuski

SR del do SO Arkadiusz Rokicki

Protokolant: st. sekr. sądowy Sylwia Łastowska

po rozpoznaniu w dniu 19 września 2018 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej A. S. (1) reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową I. F.

przeciwko A. S. (2)

o alimenty

na skutek apelacji małoletniej powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Piszu

z dnia 26 czerwca 2018 roku

sygn. akt III RC 94/17

1.  zmienia zaskarżone orzeczenie:

a)  w punkcie I o tyle tylko, że ustalone tam alimenty w okresie od 23 maja 2017 roku do 31 grudnia 2017 roku podwyższa do kwoty po 600 (sześćset) złotych miesięcznie, a z dniem 1 stycznia 2018 roku do kwoty po 800 (osiemset) złotych miesięcznie;

b)  w punkcie IV w ten sposób, że nakazuje pobrać od pozwanego A. S. (2) na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Piszu) kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty sądowej od zasądzonych alimentów;

2.  w pozostałej części apelację oddala;

3.  koszty procesu za instancję odwoławczą między stronami wzajemnie znosi.

Sygn. akt VI RCa 237/18

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Piszu wyrokiem z 26 czerwca 2018r. w sprawie III RC 94/17 zasądził od pozwanego A. S. (2) na rzecz małoletniej powódki A. S. (1) reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową I. F. alimenty wynoszące 600 (sześćset) złotych miesięcznie płatne do jej rąk w terminie do 5 dnia każdego miesiąca poczynając od dnia 23 maja 2017r. Oddalił powództwo w pozostałym zakresie obejmującym żądanie ustalenia alimentów w wysokości 1200 zł miesięcznie.

Sąd uzasadnił decyzję podając, że pozwany powinien w odpowiednim zakresie przyczyniać się do utrzymania córki. Sąd uznał, że przedstawiony przez powódkę koszt jej utrzymania został zawyżony, gdyż nie da się przyjąć, że wynosi ponad 2000 zł miesięcznie. Dostrzegł również osobiste zaangażowanie pozwanego w sprawowanie opieki nad nią, realizowanie kontaktów i ponoszenie kosztów jej utrzymania w czasie spotkań.

Apelację od tego wyroku wniosła powódka zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego – art. 135§1 k.r.o. poprzez jego błędną wykładnię polegającą na niewłaściwym ustaleniu możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego, co skutkowało przyjęciem, że możliwości zarobkowe pozwanego limitują wysokość alimentów. Zarzucił ponadto naruszenie przepisów prawa procesowego – art. 233§1 k.p.c. i art. 328§2 k.p.c., poprzez dokonanie dowolnej oceny materiału dowodowego zebranego w sprawie skutkującej przyjęciem, że alimenty wynoszące 600 zł miesięcznie będą odpowiednie.

Wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku w zaskarżonej części poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki alimentów w kwocie 1200 zł miesięcznie.

Uzasadniła swoje stanowisko podając, że Sąd Rejonowy nieprawidłowo ustalił stan faktyczny przyjmując brak możliwości przeznaczenia na zabezpieczenie potrzeb powódki kwoty 2000 zł miesięcznie, podczas gdy nie uwzględnił w budżecie dobrowolnie do mementu złożenia pozwu przekazywanych alimentów w wysokości 1200 zł miesięcznie oraz środków przekazywanych przez członków rodziny.

Podała również, że pozwany ma znaczne możliwości zarobkowe, gdyż prowadzona przez niego działalność przynosi wysokie dochody, a sytuacja na rynku gwarantuje płynność finansową.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała na częściowe uwzględnienie.

Sąd Rejonowy, wbrew twierdzeniom powódki, prawidłowo ustalił stan faktyczny, w tym jej usprawiedliwione potrzeby. Podstawą ustalenia alimentów jest przepis art. 135§1 kro, który obliguje do badania potrzeb uprawnionej, czyli powódki i możliwości zarobkowych zobowiązanego, czyli pozwanego. Powódka wymaga zabezpieczenia potrzeb usprawiedliwionych, czyli wyżywienia, mieszkania, ubrania, transportu, wsparcia edukacyjnego. Słusznie dostrzegła uprawnienie do funkcjonowania na poziomie tożsamym z tym, jaki zapewniają sobie rodzice. Nie jest jednak właściwe takie postrzeganie przepisu art. 135§1 k.r.o., że dziecko jest uprawnione do domagania się zapewnienia mu standardu finansowego rodzica lepiej sytuowanego. W sytuacji odrębnego życia rodziców bowiem mogłoby to doprowadzić do takiego zorganizowania bytu rodziny, że dziecko funkcjonowałoby na poziomie wyższym niż rodzic sprawujący nad nim bieżącą pieczę. W takiej sytuacji więc konieczne jest wyważenie standardu finansowego rodziców.

Zasadne jest, w ocenie Sądu odwoławczego, dostosowanie zakresu zabezpieczanych potrzeb dziecka do materialnego poziomu rodzica sprawującego pieczę nad dzieckiem. W konsekwencji niemożliwe jest w sytuacji powódki zasądzenie na jej rzecz alimentów w oparciu głównie o wysokie możliwości zarobkowe pozwanego. Pozostaje ona pod pieczą matki, której dochody są niewysokie.

W ocenie Sądu odwoławczego zatem usprawiedliwione potrzeby powódki mieszczą się w granicach 1000 zł miesięcznie. Wskazuje na to zarówno sytuacja powódki, jak i jej matki. Podkreślić należy, że powódka w apelacji nie podważyła argumentów Sądu Rejonowego dotyczących oceny katalogu wydatków wskazanych jako ponoszonych na utrzymanie. Sąd odwoławczy podziela wątpliwości co do zasadności przeznaczenia na wyżywienie powódki kwoty 850 zł miesięcznie. Nie przystaje to bowiem do standardowych potrzeb czternastoletniego dziecka, odstaje ponadto od realnych możliwości finansowych matki organizującej wydatki. Jednocześnie Sąd odwoławczy dostrzegł szereg ponadstandardowych wydatków będących w sytuacji powódki usprawiedliwionymi. Są nimi wydatki związane z ochroną zdrowia. Powódka ma niedosłuch, wadę wzroku, problemy psychiczne. Nawet przy korzystaniu z refundowanego leczenia pewne wydatki obciążają budżet.

Z tego względu Sąd odwoławczy uznał kwotę 600 zł miesięcznie za zbyt niską od 1 stycznia 2018r. Ustalił więc, że od tego dnia alimenty powinny być wyższe i wynosić 800 zł miesięcznie. Sąd uwzględnił dobrowolnie ponoszone wydatki na utrzymanie powódki przez pozwanego. Ocenił je na 150 zł miesięcznie. W pozostałym zakresie koszty utrzymania powódki ponosić będzie jej matka.

Sąd odwoławczy uwzględnił więc częściowo apelację powódki ustalając alimenty na poziomie 600 zł miesięcznie do 1 stycznia 2018r., a następnie w wysokości 800 zł miesięcznie. W tym zakresie na podstawie art. 386§1 k.p.c. zaskarżony wyrok zmienił, w pozostałym na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.

Konsekwencją tego rozstrzygnięcia była zmiana orzeczenia o kosztach. Sąd odwoławczy nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Piszu) kwotę 480 zł tytułem opłaty o zasądzonych alimentów.

O kosztach procesu za instancję odwoławczą Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. znosząc je między stronami.