Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACa 442/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 sierpnia 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Edyta Mroczek (spr.)

Sędziowie: SA Beata Kozłowska

SO del. Dorota Trautman

Protokolant: sekr. sądowy Sławomir Mzyk

po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2018 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) W.

przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie (...)

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 21 grudnia 2016 r., sygn. akt I C 888/16

I.  umarza postępowanie apelacyjne w zakresie kwoty 4150,79 zł (cztery tysiące sto pięćdziesiąt złotych siedemdziesiąt dziewięć groszy),

II.  oddala apelację w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od Skarbu Państwa – Wojewody (...) na rzecz (...) W. kwotę 8100 zł (osiem tysięcy sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Dorota Trautman Edyta Mroczek Beata Kozłowska

I ACa 442/17

UZASADNIENIE

DO PUNKTU PIERWSZEGO WYROKU SĄDU APELACYJNEGO W WARSZAWIE Z DNIA 30 SIERPNIA 2018 R.

Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 21 grudnia 2016 r. zasądził od Skarbu Państwa – Wojewody (...) na rzecz (...) W. kwotę 978 035 zł wraz z odsetkami w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych od dnia 19 lipca 2016 roku do dnia zapłaty oraz obciążył pozwanego kosztami procesu na rzecz powoda w wysokości 63 302 zł.

Pozwana złożyła apelację od powyższego rozstrzygnięcia w części tj. co do punktu 1 w zakresie kwoty 273 587,51 zł oraz w zakresie punktu 2 co do kwoty 21 733,25 zł. Zarzuciła naruszenie:

- art. 227 k.p.c. poprzez oddalenie wniosków dowodowych pozwanego o przesłuchanie świadków, których zeznania mają istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy,

- art. 233 k.p.c. w zw. z art.232 k.p.c. i art. 6 k.c. poprzez błędne przyjęcie, iż powód wykazał wierzytelność odsetkową w odniesieniu do sprawy I C 325/14 dot. odszkodowania za wydanie decyzji o sprzedaży lokalu nr (...) przy ulicy (...),

- art. 49 ust. 5 ustawy z dnia 13 listopada 2003 roku o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w zw. z art. 455 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że termin spełnienia świadczenia rozpoczynał bieg w dniu dokonania przez powoda zapłaty odszkodowań na rzecz beneficjentów, a nie po wezwaniu Wojewody (...) do zapłaty zwiększonej dotacji i upływie dwutygodniowego terminu na przekazanie wymaganych środków,

- art. 5 k.c. poprzez nieuwzględnienie, że żądanie powoda w zakresie kwot odsetek naliczonych od dnia zapłaty odszkodowań przez powoda na rzecz beneficjentów do dnia upływu dwutygodniowego terminu liczonego od dnia zawiadomienia Wojewody (...) przez powoda, o potrzebie zwiększenia dotacji celowej, stanowi nadużycie prawa podmiotowego powoda, do żądania uzyskania kwot dotacji celowej w należytej wysokości.

W oparciu o powyższe zarzuty, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w pkt I o tyle, że sąd zasądzi od pozwanego na rzecz powoda kwotę 704 447,49 złotych (różnica pomiędzy zasądzoną kwotą 978 035 złotych a kwotą złotych 273 587,51) wraz z odsetkami w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych od dnia 19 lipca 2016 roku do dnia zapłaty, a w pozostałej części powództwo oddali, oraz w pkt II o tyle, że sąd zasądzi od pozwanego na rzecz powoda kwotę 41 568,75 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach procesu, oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego na rzecz Skarbu Państwa- Prokuratorii (...).

Na rozprawie apelacyjnej w dniu 30 sierpnia 2018 r. pozwany dokonał modyfikacji swojego stanowiska, w ten sposób, iż cofnął zarzut apelacji z punktu 1 tiret 2 uznając zasadność twierdzeń powoda zawartych w odpowiedzi na apelację. Wskazał, że cofa apelację co do kwoty 4150,79 zł i związku z powyższym wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w pkt I o tyle, że sąd zasądzi od pozwanego na rzecz powoda kwotę 708 598,28 złotych (różnica pomiędzy zasądzoną kwotą 978 035 złotych a kwotą złotych 269 436,72) wraz z odsetkami w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych od dnia 19 lipca 2016 roku do dnia zapłaty, a w pozostałej części powództwo oddali,. Pozostałe wnioski apelacji pozostały bez zmian.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Wobec częściowego cofnięcia apelacji postępowanie apelacyjne w zakresie kwoty 4150,79 zł podlegało umorzeniu.

Zgodnie z treścią art. 391 § 2 k.p.c. w razie cofnięcia apelacji sąd drugiej instancji umarza postępowanie apelacyjne. Powyższa czynność procesowa strony nie podlega przy tym kontroli sądu, jak ma to miejsce przy cofnięciu pozwu ( art. 203 § 4 k.p.c.).

Na rozprawie w dniu 30 sierpnia 2018 r. pozwany oświadczył, iż cofa częściowo apelację w zakresie punktu pierwszego co do kwoty 4150,79 zł . Stosownie zatem do art. 391 § 2 k.p.c. w zw. z art. 355 § 1 k.p.c., Sąd Apelacyjny umorzył postępowanie apelacyjne w tym zakresie.

Dorota Trautman Edyta Mroczek Beata Kozłowska

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13