Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2018 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2018 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej z siedzibą w L.

przeciwko Towarzystwo (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Towarzystwo (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) spółki akcyjnej z siedzibą w L. kwotę 1 031,98 złotych ( jeden tysiąc trzydzieści jeden złotych dziewięćdziesiąt osiem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 17 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

III.  zasądza od powoda (...) spółki akcyjnej z siedzibą w L. na rzecz pozwanego Towarzystwo (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 1 637,54 złotych ( jeden tysiąc sześćset trzydzieści siedem złotych pięćdziesiąt cztery grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 547/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 31 stycznia 2017 roku powód (...) spółka akcyjna z siedzibą w L. (poprzednio: (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L.) domagał się zasądzenia od pozwanego Towarzystwo (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 5 204,38 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 17 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w wyniku kolizji drogowej uszkodzeniu uległ pojazd marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do P. B.. Poszkodowany zlecił naprawę uszkodzonego pojazdu, a na czas naprawy wynajął pojazd zastępczy. Za usługę najmu tego pojazdu została wystawiona poszkodowanemu faktura o numerze (...) na kwotę 6 494,40 złotych brutto (32 dni x 202,95 złotych brutto).

Pozwany Towarzystwo (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. wypłacił odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego w kwocie 1 290,02 złotych uwzględniając jako zasadny okres najmu 10 dni oraz obniżając zastosowaną przez powoda stawkę najmu do kwoty 129 złotych brutto za dobę.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 21 lutego 2017 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI GNc 676/17 referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni uwzględnił żądanie pozwu w całości.

Pozwany Towarzystwo (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. w sprzeciwie od powyższego orzeczenia wniósł o oddalenie powództwa wskazując, że poszkodowany P. B. w dniu 06 października 2016 roku otrzymał mailowo informację, że w przypadku konieczności najmu pojazdu zastępczego może skorzystać z usług podmiotu współpracującego z pozwanym. Poszkodowany został poinformowany także o tym, że w razie wynajmu pojazdu zastępczego od innego podmiotu ma obowiązek minimalizacji szkody, a stawka najmu pojazdu zastępczego klasy C w cenniku pozwanego była określona na kwotę 129 złotych brutto.

Pozwany zakwestionował nie tylko stawkę za dzień najmu pojazdu zastępczego przyjętą przez powoda w kwocie 202,95 złotych brutto za dobę, ale także zasadność zawartego w pozwie żądania zwrotu kosztu najmu pojazdu zastępczego przez okres dodatkowych 22 dni, tj. okres przekraczający czas niezbędny na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed kolizji z dnia 06 października 2016 roku, który według pozwanego wynosił 10 dni i obejmował: 6 dni technologicznego czasu naprawy pojazdu, 2 dni na organizację oraz 2 dni weekendu. Pozwany podniósł, że pomiędzy przyjęciem pojazdu do zakładu naprawczego a zamówieniem części minęły 4 dni, co pozwany uważa za okres zbyt długi. Ponadto na protokole nie została uwidoczniona data dostarczenia części zamiennych ani kiedy zostały podjęte prace naprawcze mające przywrócić pojazd do stanu sprzed szkody.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 06 października 2016 roku doszło do kolizji, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazdu marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Odpowiedzialność za tę szkodę ponosił właściciel pojazdu ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej w Towarzystwo (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W..

niesporne

W dniu 06 października 2016 roku poszkodowany P. B. zgłosił zaistniałą szkodę w Towarzystwo (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W. wskazując, że wszelka korespondencja w sprawie ma być mu przekazywana na podany przez niego adres mailowy: (...)

Jeszcze tego samego dnia Towarzystwo (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. mailem wysłanym na powyższy adres poinformował poszkodowanego P. B., że jeżeli uszkodzenia pojazdu uniemożliwiają jego dalszą eksploatację i konieczne jest korzystanie z samochodu zastępczego, to ubezpieczyciel deklaruje gotowość zorganizowania takiej usługi. W przypadku zainteresowania tą propozycją, wskazano numer telefonu do kontaktu albo poprzez odpowiedź na przedmiotowego maila. W razie wyboru innej niż współpracująca z ubezpieczycielem firmy wynajmującej pojazdy zastępcze, pouczono o obowiązku minimalizacji szkody oraz przesłano stosowny cennik stawek dziennego najmu pojazdu.

wydruk korespondencji mailowej wraz z informacją dotyczącą najmu pojazdu zastępczego – k. 44-49 akt, zgłoszenie szkody – k. 50-51 akt, zeznania świadka P. B. – protokół rozprawy z dnia 20 października 2017 roku (zapis obrazu i dźwięku 00:01:52-00:21:05)

Początkowo poszkodowany P. B. nie zamierzał wynajmować pojazdu zastępczego i poruszał się autobusami. W międzyczasie otrzymał on telefonicznie ofertę najmu pojazdu zastępczego od (...) spółki akcyjnej z siedzibą w L. (poprzednio (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L.) wraz z informacją o bezgotówkowym rozliczeniu tego najmu.

P. B. podjął wówczas decyzję o wynajęciu pojazdu zastępczego, jednakże nie zwrócił się do Towarzystwo (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. o przedstawienie propozycji najmu.

P. B. zdecydował się na zawarcie umowy najmu pojazdu zastępczego z (...) spółką akcyjną z siedzibą w L. (poprzednio (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L.), co miało miejsce w dniu 08 października 2016 roku o godzinie 17:50. Strony ustaliły stawkę najmu pojazdu zastępczego marki S. (...) w kwocie 165 złotych netto.

zeznania świadka P. B. – protokół rozprawy z dnia 20 października 2017 roku (zapis obrazu i dźwięku 00:01:52-00:21:05), umowa wynajmu pojazdu – k. 14 akt

P. B. korzystał z pojazdu zastępczego do dnia 09 listopada 2016 roku.

umowy wynajmu pojazdu – k. 14-18 akt

P. B. zlecił naprawę uszkodzonego pojazdu marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) zakładowi naprawczemu prowadzonemu przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością spółkę komandytową z siedzibą w W.. Pojazd został oddany do naprawy w dniu 10 października 2016 roku. Naprawa została zakończona w dniu 09 listopada 2016 roku.

protokół naprawy pojazdu najemcy – k. 20 akt, zeznania świadka P. B. – protokół rozprawy z dnia 20 października 2017 roku (zapis obrazu i dźwięku 00:01::52-00:21:05)

W dniu 09 listopada 2016 roku (...) spółka akcyjna z siedzibą w L. (poprzednio (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L.) wystawił P. B. fakturę o numerze (...) na kwotę 6 494,40 złotych brutto tytułem najmu pojazdu zastępczego przez okres 32 dni (po stawce w kwocie 202,95 złotych brutto).

faktura – k. 10 akt

W dniu 09 listopada 2016 roku (...) spółka akcyjna z siedzibą w L. (poprzednio (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L.) zawarł z poszkodowanym P. B. umowę przelewu wierzytelności w postaci prawa do odszkodowania za korzystanie z pojazdu zastępczego.

umowa cesji wierzytelności – k. 19 akt

Towarzystwo (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. wypłacił tytułem odszkodowania za najem pojazdu zastępczego kwotę 1 290,02 złotych brutto uwzględniającą 10 dni najmu i stawkę w kwocie 129 złotych brutto.

decyzja – k. 11-12 akt

Uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego na czas naprawy pojazdu marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) uszkodzonego w wyniku kolizji z dnia 06 października 2016 roku wynosił 18 dni i obejmował: dzień 08 października 2016 roku (początek najmu pojazdu zastępczego), dzień 09 października 2016 roku (dzień wolny od pracy – niedziela), dzień 10 października 2016 roku (wstawienie pojazdu do serwisu), dzień 11 października 2016 roku (warsztat wykonuje dokumentację fotograficzną dodatkowych uszkodzeń), dzień 12 października 2016 roku (uzasadniony dzień sporządzenia kosztorysu i przeslania do akceptacji do ubezpieczyciela), dzień 13 października 2016 roku (przewidywany dzień akceptacji kosztorysu, uzasadniony dzień zamówienia części), dzień 14 października 2016 roku (oczekiwanie na części), dzień 15 i 16 października 2016 roku (dni wolne od pracy – sobota i niedziela), dzień 17 października 2016 roku (przewidywany dzień dostarczenia części), dzień 18 – 21 października 2016 roku (naprawa pojazdu), dzień 22 i 23 października 2016 roku (dni wolne od pracy – sobota i niedziela), dzień 24 i 25 października 2016 roku (naprawa pojazdu) oraz dzień 26 października 2016 roku (sprawdzenie jakości naprawy, przygotowanie pojazdu do wydania, przewidywany dzień wydania naprawionego pojazdu).

Uszkodzony pojazd marki V. (...) należy do pojazdów autosegmentu C.

Wynajęty pojazd marki S. (...) należy do niższego autosegmentu pojazdów – klasy B.

Warsztaty naprawcze i wypożyczalnie w T. i okolicach w okresie likwidacji szkody stosowały za najem pojazdów zastępczych klasy B przy wynajmie bezgotówkowym stawki w wysokości od 110 złotych brutto do 252,15 złotych brutto za dobę.

opinia biegłego sądowego M. T. – k. 104-115 akt

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie w zakresie, w jakim pozostawał bezsporny pomiędzy stronami, Sąd ustalił na podstawie oświadczeń stron.

Sąd uwzględnił także zgromadzone w sprawie dokumenty, w tym znajdujące się w aktach szkody, albowiem ich autentyczność i wiarygodność nie była przez strony kwestionowana, jak również Sąd nie znalazł podstaw do podważenia ich wiarygodności i mocy dowodowej.

Sąd oparł się także na zeznaniach świadka P. B., w szczególności odnośnie wskazywanej przez świadka okoliczności nawiązania kontaktu z powodem, a także kontaktowania się świadka z zakładem naprawczym i dopytywania się o przebieg naprawy. Jednocześnie Sąd miał na uwadze, że świadek potwierdził poprawność adresu mailowego, który samodzielnie wskazał w zgłoszeniu szkody i na który w dniu 06 października 2016 roku została mu przesłana przez ubezpieczyciela informacja o możliwości zorganizowania przez ubezpieczyciela najmu pojazdu zastępczego i akceptowanych przez niego stawkach za najem. Świadek nadto zeznał, że wskazany adres mailowy była adresem, na który miała być mu przekazywana wszelka dokumentacja związana ze sprawą oraz, że prawdopodobnie przedmiotową informację od ubezpieczyciela otrzymał. Sąd jednakże nie dał wiary jego zeznaniom, że nie zwrócił się do ubezpieczyciela o zorganizowanie mu najmu pojazdu zastępczego, gdyż „ miałem już telefon od przedstawiciela powoda”, albowiem jak wynika z przedłożonych przez powoda dokumentów, poszkodowany zawarł umowę najmu z powodem dopiero w dniu 08 października 2016 roku i z tym dniem rozpoczął korzystanie z pojazdu zastępczego, a zatem nastąpiło do dwa dni po otrzymaniu informacji od ubezpieczyciela. Sąd miał też na względzie, że poszkodowany podjął decyzję o skorzystaniu z pojazdu zastępczego kilka dni po kolizji, w czasie których – jak zeznawał – poruszał się autobusem, a zatem nie działał ani pod presją zdenerwowania wywołanego zaistniałym zdarzeniem, ani też presją czasu. Nic nie stało, w ocenie Sądu, w takiej sytuacji na przeszkodzie, aby poszkodowany – w ramach swojego obowiązku minimalizacji szkody – zwrócił się do ubezpieczyciela o zorganizowanie mu pojazdu zastępczego. Dopiero zaś wtedy, gdyby oferta ubezpieczyciela z jakiś względów by mu nie odpowiadała, zasadne byłoby rozpoczęcie poszukiwań podmiotu oferującego najem na zasadach w pełni go satysfakcjonujących, o czym szerzej w poniższej części uzasadnienia.

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 26 września 2018 roku Sąd oddalił wniosek o zwrócenie się do zakładu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w W. o wskazanie przyczyn trwania naprawy uszkodzonego pojazdu przez okres 30 dni, w tym okresu oczekiwania na części zamienne. W ocenie Sądu przeprowadzenie dowodu z pisemnych wyjaśnień tego podmiotu naruszałoby zasadę bezpośredniości i prowadziłoby do obejścia przepisów o dowodzie z zeznań świadków.

Sąd miał przy tym na uwadze, że powód dołączył do akt dokument – protokoł naprawy pojazdu najemcy – wydany przez warsztat dokonujący naprawy, zatem dokumentacja ta – zawierająca informacje o przebiegu naprawy – została uwzględniona przez biegłego sądowego w sporządzonej przez niego opinii. Jednocześnie w ocenie Sądu nie sposób zgodzić się z powodem, że potrzeba złożenia powyższego wniosku powstała dopiero na tym etapie postępowania, tj. po sporządzeniu przez biegłego sądowego opinii, skoro na powodzie już w chwili złożenia pozwu spoczywał obowiązek przedłożenia dowodów dla uzasadnienia czasu trwania najmu, za który domagał się zapłaty.

Dokonując rozstrzygnięcia kwestii spornych w niniejszej sprawie Sąd oparł się na opinii biegłego sądowego w zakresie techniki motoryzacyjnej, kosztorysowania napraw pojazdów oraz wyceny wartości pojazdów M. T., który na podstawie akt sprawy, w tym akt szkody ustalił stawkę dobową najmu pojazdu zastępczego klasą odpowiadającą pojazdowi uszkodzonemu w okresie likwidacji szkody oraz ustalił uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego w związku z uszkodzeniem samochodu marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) wynoszący 18 dni.

W ocenie Sądu opinia biegłego sądowego w powyższych zakresach została sporządzona wedle tezy dowodowej wysnutej przez Sąd, poza tym jest logiczna, zgodna z zasadami doświadczenia życiowego i wskazaniami wiedzy. Komunikatywność jej sformułowań pozwala na zrozumienie wyrażonych w niej ocen i poglądów, a także sposobu dochodzenia do wniosków końcowych, przy czym nie zawiera ona wewnętrznych sprzeczności i wykluczających się wzajemnie wniosków.

Powyższa opinia biegłego sądowego była kwestionowana przez pozwanego, który wskazał, że uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego w niniejszej sprawie winien wynosić 16 dni, albowiem skoro pojazd oddano do warsztatu w dniu 10 października 2016 roku, to kalkulację naprawy można było wykonać już w dniu oględzin, tj. w dniu 11 października 2016 roku, a wówczas o 2 dni uległby skróceniu okres najmu pojazdu zastępczego. Natomiast powód w piśmie procesowym z datą w nagłówku „dnia 24 maja 2018 roku (k. 123 akt) oświadczył, że nie kwestionuje przedmiotowej opinii w zakresie ustalającym wysokość stawek najmu, natomiast odnośnie uzasadnionego okresu najmu – wniósł o zwrócenie się do zakładu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w W. o wskazanie przyczyn trwania naprawy uszkodzonego pojazdu przez okres 30 dni, w tym okresu oczekiwania na części zamienne Wniosek ten z przyczyn wskazanych w powyższej części uzasadnienia Sąd oddalił, zważył przy tym, że powód nie przedstawił żadnych konkretnych zarzutów odnośnie ustalenia przez biegłego sądowego uzasadnionego okresu najmu, poza powyższym wnioskiem.

Mając na względzie powyższe, Sąd podzielił słuszność zarówno założeń, jak i wniosków biegłego sądowego w całości opierając się na przedmiotowej opinii przy rozstrzyganiu kwestii spornych w sprawie.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

W niniejszej sprawie powód (...) spółka akcyjna z siedzibą w L. domagał się zasądzenia od pozwanego Towarzystwo (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 5 204,38 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 17 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu jako pozostałej części odszkodowania z tytułu zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego. Pozwany wnosząc o oddalenie powództwa, kwestionował żądanie pozwu co do wysokości w zakresie zarówno stawek najmu, jak i okresu najmu.

Zgodnie z treścią art. 822 § 1 i 4 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Przedmiotem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jest odpowiedzialność ubezpieczającego za szkody wyrządzone osobom trzecim. Jest to więc ubezpieczenie jego odpowiedzialności za wyrządzenie szkody opartej na zasadzie winy lub na zasadzie ryzyka. Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej sięga tak daleko, jak odpowiedzialność cywilna ubezpieczającego, a wysokość świadczeń ubezpieczyciela z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jest determinowana wysokością zobowiązań odszkodowawczych ubezpieczającego. W związku z tym odpowiedzialność odszkodowawcza ubezpieczyciela jest taka, do jakiej zobowiązany byłby sprawca szkody, gdyby to od niego powód domagał się naprawienia szkody.

Zgodnie zaś z dyspozycją art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z których szkoda wynikła. W myśl § 2 niniejszego przepisu, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby szkody nie wyrządzono. W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, iż w majątku poszkodowanego P. B. powstała szkoda majątkowa, której część stanowią koszty zasadnego wynajmu pojazdu zastępczego na czas dokonywanej naprawy pojazdu uszkodzonego w wyniku kolizji z dnia 06 października 2016 roku. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż w sytuacji gdyby do kolizji de facto nie doszło, nie powstałyby dodatkowe koszty związane z najmem pojazdu zastępczego.

Nie ma wątpliwości, że co do zasady poszkodowany ma prawo wyboru dowolnej wypożyczalni oferującej pojazdy zastępcze, o ile stawka najmu mieści się w kategoriach cen rynkowych występujących na rynku lokalnym. Poszkodowany ma jednakże także, na podstawie art. 362 k.c. oraz art. 16 ust. 1 punkt 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 roku, poz. 473), obowiązek minimalizacji szkody rozumiany jako zapobieżenie, w miarę możliwości, zwiększeniu się szkody. Jak nadto wskazał w uchwale z dnia 17 listopada 2011 roku Sąd Najwyższy (sygn. akt III CZP 5/11) nie wszystkie koszty, a więc nie wszystkie wydatki pozostające w związku przyczynowym z wypadkiem komunikacyjnym mogą być refundowane, istnieje bowiem obowiązek wierzyciela zapobiegania szkodzie i zmniejszenia jej rozmiarów.

Jak ustalił Sąd na podstawie przeprowadzonych dowodów, poszkodowany P. B. w dniu 06 października 2016 roku został pisemnie – na podany przez niego adres mailowy – poinformowany, że istnieje możliwość wynajęcia pojazdu zastępczego za pośrednictwem ubezpieczyciela oraz poinformowano go, że stawki najmu podlegać będą weryfikacji do kwoty 129 złotych brutto.

W uchwale z dnia 24 sierpnia 2017 roku (sygn. akt III CZP 20/17) Sąd Najwyższy wskazał, że wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu, objęte są odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione, tj. usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami i potrzebami poszkodowanego.

W niniejszej sprawie Sąd nie miał wątpliwości, że pozwany zawiadomił poszkodowanego P. B. o możliwości wynajęcia pojazdu zastępczego za pośrednictwem pozwanego i miało to miejsce przed wynajęciem pojazdu przez poszkodowanego od powoda. W takiej sytuacji, gdy poszkodowany zdecydował się na naprawę pojazdu uszkodzonego w wyniku kolizji po otrzymaniu tej informacji dwa dni później, a więc nie działał pod presją czasu, czy zdenerwowania zaistniałym zdarzeniem, nic nie stało na przeszkodzie, w ocenie Sądu, choćby próbie zainteresowania się ofertą wskazaną przez pozwanego i ewentualnym ustaleniem zasad najmu. Poszkodowany jednakże zaniechał współdziałania z pozwanym w likwidacji szkody w postaci co najmniej podjęcia próby ustalenia szczegółów i dokładnych warunków najmu samochodu zastępczego. Dopiero ewentualnie po uzyskaniu informacji o warunkach najmu oferowanego przez pozwanego, gdyby warunki te jemu nie odpowiadały, poszkodowany mógłby w ocenie Sądu, bez narażenia się na zarzut naruszenia obowiązku minimalizacji szkody, rozpocząć poszukiwania podmiotu oferującego najem na zasadach w pełni go satysfakcjonujących. Oczywiście możliwa jest sytuacja, że nie mógłby on skorzystać z najmu oferowanego przez ubezpieczyciela, bo np. zawarł już wcześniej (przed informacją od ubezpieczyciela) umowę najmu pojazdu zastępczego z innym podmiotem (nawet za wyższy czyn niż oferowany przez ubezpieczyciela), bądź proponowany pojazd nie spełniałby jakiś kryteriów istotnych dla poszkodowanego z uwagi na jego szczególne potrzeby, przy czym takie okoliczności w sprawie nie zaistniały. Poszkodowany po otrzymaniu informacji od ubezpieczyciela nie podjął żadnych działań, a zatem nieskorzystanie z oferty ubezpieczyciela nie znajduje żadnego uzasadnienia.

W tej sytuacji zdaniem Sądu uznać należy, że zachowanie poszkodowanego P. B. nie było prawidłowe i przyczyniło się do zwiększenia rozmiarów szkody. W myśl art. 362 k.c. jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza stopnia winy. W sytuacji, gdy poszkodowany nie interesował się w żadnym stopniu propozycją zakładu ubezpieczeń dotyczącą wynajęcia pojazdu zastępczego we wskazanych wypożyczalniach albo w innych, ale za wskazaną przez ubezpieczyciela kwotę, a następnie wynajął pojazd za kwotę wyższą, to takie zachowanie poszkodowanego ocenić należy jako przyczynienie się do zwiększenia szkody (z uzasadnienia pytania prawnego w sprawie o sygn. akt III CZP 20/17).

Wobec powyższego roszczenie powoda (...) spółki akcyjnej z siedzibą w L. o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego ustalonych według stawek wynikających z umowy zawartej z poszkodowanym P. B. w zakresie przekraczającym koszty najmu pojazdu zastępczego uznane przez pozwanego (129 złotych brutto), nie zasługuje na uwzględnienie. Sam najem pojazdu zastępczego pozostawał przy tym oczywiście w związku przyczynowym z uszkodzeniem pojazdu poszkodowanego, jednakże poszkodowany swoim zachowaniem, tj. zaniechaniem jakiejkolwiek inicjatywy w celu sprawdzenia warunków najmu oferowanego przez ubezpieczyciela, przyczynił się do powiększenia szkody wynikającej z tego zdarzenia w zakresie dochodzonym niniejszym pozwem.

Niezależnie od powyższego ponieść należy, że jak wynikało z opinii biegłego sądowego M. T. w okresie likwidacji szkody na terenie T. i okolic stosowane były za najem pojazdów zastępczych klasy B (do tej klasy należał bowiem wynajęty pojazd marki S. (...)) stawki w wysokości od kwoty 110 złotych brutto do kwoty 252,15 złotych brutto, co oznacza, że stawki zastosowane przez powoda i pozwanego występowały na rynku, z tym, że stawkę zbliżoną do stawki powoda stosowały jedynie cztery na dwadzieścia badanych przez biegłego sądowego warsztatów naprawczych i wypożyczalni, w większości zaś przypadków możliwe było wynajęcie pojazdu za stawkę przyjętą przez pozwanego. W tej sytuacji, nawet gdyby przyjąć, że poszkodowany nie naruszył obowiązku minimalizacji szkody, z powyższych względów również i stawka zastosowana przez powoda, w ocenie Sądu, nie zasługiwałaby na uwzględnienie w celowych i ekonomicznie uzasadnionych kosztach najmu pojazdu zastępczego.

Rozstrzygając natomiast kwestię zasadnego okresu najmu pojazdu zastępczego Sąd miał na uwadze, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem koszty najmu przez poszkodowanego tzw. samochodu zastępczego obejmować mogą tylko okres konieczny i niezbędny do naprawy pojazdu (tak Sąd Najwyższy z dnia 05 listopada 2004 roku, sygn. akt II CK 494/03, Biuletyn Sądu Najwyższego 2005/3/11).

Jak wynikało z opinii biegłego sądowego M. T., który to wniosek Sąd w całości podziela – uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego na czas naprawy pojazdu marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) uszkodzonego w wyniku kolizji z dnia 06 października 2016 roku wynosił 18 dni i obejmował: dzień 08 października 2016 roku (początek najmu pojazdu zastępczego), dzień 09 października 2016 roku (dzień wolny od pracy – niedziela), dzień 10 października 2016 roku (wstawienie pojazdu do serwisu), dzień 11 października 2016 roku (warsztat wykonuje dokumentację fotograficzną dodatkowych uszkodzeń), dzień 12 października 2016 roku (uzasadniony dzień sporządzenia kosztorysu i przeslania do akceptacji do ubezpieczyciela), dzień 13 października 2016 roku (przewidywany dzień akceptacji kosztorysu, uzasadniony dzień zamówienia części), dzień 14 października 2016 roku (oczekiwanie na części), dzień 15 i 16 października 2016 roku (dni wolne od pracy – sobota i niedziela), dzień 17 października 2016 roku (przewidywany dzień dostarczenia części), dzień 18 – 21 października 2016 roku (naprawa pojazdu), dzień 22 i 23 października 2016 roku (dni wolne od pracy – sobota i niedziela), dzień 24 i 25 października 2016 roku (naprawa pojazdu) oraz dzień 26 października 2016 roku (sprawdzenie jakości naprawy, przygotowanie pojazdu do wydania, przewidywany dzień wydania naprawionego pojazdu).

Jednocześnie nie sposób zgodzić się z pozwanym, że uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego w niniejszej sprawie winien wynosić 16 dni, albowiem skoro pojazd oddano do warsztatu w dniu 10 października 2016 roku, to kalkulację naprawy można było wykonać już w dniu oględzin, tj. w dniu 11 października 2016 roku. W ocenie Sądu wymaganie od zakładu naprawczego podejmowania tych czynności w ciągu tego samego dnia jest zbyt daleko idące, sporządzenie kalkulacji naprawy następnego dnia zdaniem Sądu nie może być uznane za zaniedbanie skutkujące przedłużającym się okresem naprawy i najmu pojazdu zastępczego, tym bardziej, że pozwany nie wykazał, ażeby dodatkowe oględziny odbyły się o takiej porze, która dawała realną możliwość sporządzenia kalkulacji jeszcze w tym samym dniu.

Mając powyższe na uwadze należało uznać, iż pozwany Towarzystwo (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. zobowiązany był do zwrotu kosztów najmu stanowiących iloczyn uzasadnionego okresu najmu pojazdu zastępczego (18 dni) oraz stawki w kwocie 129 złotych brutto, a zatem kwotę 2 322 złotych.

Pozwany z tytułu najmu pojazdu zastępczego wypłacił powodowi kwotę 1 290,02 złotych, a zatem żądanie powoda z tego tytułu było zasadne odnośnie kwoty 1 031,98 złotych.

Wobec powyższego, uznając żądanie pozwu za zasadne w tej części, Sąd na podstawie art. 822 k.c. w zw. z art. 361 k.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c. w punkcie I wyroku zasądził od pozwanego Towarzystwo (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) spółki akcyjnej z siedzibą w L. kwotę 1 031,98 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 17 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty (termin naliczania odsetek nie był kwestionowany przez pozwanego reprezentowanego przez zawodowego pełnomocnika, podobnie jak wartość odszkodowania w kwocie brutto).

Uznając zaś dalej idące żądanie pozwu za niezasadne z przyczyn wskazanych wyżej, Sąd orzekł jak w punkcie II wyroku na podstawie powyższych przepisów w zw. z art. 6 k.c. stosowanych a contrario.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie III wyroku zgodnie z zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów określoną w art. 100 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c.

W niniejszej sprawie powód wygrał sprawę w 19,83%, a pozwany w 80,17%. Koszty poniesione przez powoda wyniosły 2 078 złotych (opłata sądowa od pozwu – 261 złotych, koszty zastępstwa procesowego – 1 800 złotych, opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 złotych).

Koszty poniesione przez pozwanego wyniosły 2 556,58 złotych (koszty zastępstwa procesowego – 1 800 złotych, opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 złotych oraz wykorzystana zaliczka na poczet kosztów wynagrodzenia biegłego sądowego – 739,58 złotych). Powodowi zatem należy się zwrot kosztów procesu w kwocie 412,07 złotych (19,83% z kwoty 2 078 złotych), zaś pozwanemu – w kwocie 2 049,61 złotych (80,17 % z kwoty 2 556,58 złotych). Po skompensowaniu obu powyższych kwot powód powinien zwrócić pozwanemu kwotę 1 637,54 złotych, którą Sąd zasądził na jego rzecz w punkcie III wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 07 października 2018 roku