Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 71/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 sierpnia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Piszu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Anna Gajewska

Protokolant st.sekr.sądowy Irena Maciuk

po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2018 roku w Piszu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej L. P. zastąpionej przez przedstawicielkę ustawową D. Z.

przeciwko D. P.

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanego D. P. na rzecz małoletniej powódki L. P. alimenty w kwocie po 200zł ( dwieście ) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat, do rąk ustawowej przedstawicielki małoletniej powódki D. Z., poczynając od dnia 1 kwietnia 2018 roku.

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala.

III.  Nie obciąża stron opłatami sądowymi.

IV.  Wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 71/18

UZASADNIENIE

Małoletnia L. P., zastąpiona przez przedstawicielkę ustawową D. Z., wniosła o zasądzenie od pozwanego D. P. na jej rzecz alimentów w kwocie po 500 złotych miesięcznie, płatnej do dnia 10-ego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia płatności którejkolwiek z rat, do rąk ustawowej przedstawicielki małoletniej powódki D. Z..

W uzasadnieniu pozwu przedstawicielka małoletniej powódki D. Z. podniosła, że małoletnia L. P. urodziła się (...) i jest córką pozwanego. Początkowo matka powódki i jej ojciec tworzyli nieformalny związek. Pozwany miał wówczas kontakt z córką, w miarę możliwości łożył na nią.

D. Z. wskazała, że ojciec małoletniej powódki jest uczniem Zespołu Szkół Zawodowych w P. i nigdzie nie pracuje. Nie ma on nikogo innego na utrzymaniu i obecnie mieszka z rodzicami. Pozwany utrzymuje kontakt z córką, interesuje się jej stanem zdrowia i rozwoju. U L. P. zdiagnozowano zez zbieżny, w związku z czym potrzebne są konsultacje u lekarzy specjalistów w O.. Niedawno matka powódki kupiła jej okulary korekcyjne. D. Z. podniosła, że miesięcznie na córkę przeznacza 1500 zł. Matka małoletniej powódki wskazała, że uczy się w klasie maturalnej. Razem z córką mieszka w mieszkaniu u swoich rodziców, gdzie zajmuje jeden pokój. D. Z. nie musi ponosić kosztów utrzymania mieszkania, a rodzice opiekują się jej córką, gdy D. Z. jest w szkole. Matka L. P. utrzymuje się ze świadczeń z opieki społecznej – uzyskuje świadczenie rodzicielskie w kwocie 1000 zł do dnia 16.05.2018r., świadczenie wychowawcze w kwocie 500 zł do dnia 30.09.2018r. oraz zasiłek rodziny wynoszący 95 zł do dnia 31.10.2018r.

Pozwany D. P. w odpowiedzi na pozew uznał powództwo do kwoty po 200 złotych miesięcznie.

W uzasadnieniu podniósł, że po urodzeniu córki mieszkał z D. Z. u swoich rodziców, a potem u rodziców D. Z.. W tym czasie oboje uczęszczali do szkoły. Pozwany podał, że aktualnie jest uczniem drugiej klasy Szkoły Branżowej I stopnia przy Zespole (...) w P. i pozostaje na utrzymaniu rodziców. Po urodzeniu się L. pozwany pracował „na czarno” zarabiając 200-300 zł. 09 lutego 2018 roku D. P. doznał złamania bliższej kości łokciowej z niewielkim przemieszczeniem. Z powodu tego urazu pozwany nie mógł pracować. Od tego czasu nie był mile widziany w domu D. Z.. Obecnie sytuacja zdrowotna pozwanego polepsza się i ma on nadzieję na podjęcie pracy. Podał, że nawet godząc się płacić na rzecz córki 200 zł miesięcznie będzie musiał zadłużać się u rodziny i znajomych. Dodał, że ma rozeznanie w kosztach utrzymania małoletniej powódki, gdyż w czasie gdy mieszkał z nią i jej matką robił zakupy wspólnie z D. Z..

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia L. P. urodziła się (...) i jest córką D. Z. i D. P..

Rodzice małoletniej nigdy nie pozostawali w związku małżeńskim. Od Ś. Wielkanocnych 2018 roku strony nie mieszkają razem.

Małoletnia powódka mieszka wspólnie z matką w mieszkaniu rodziców D. Z., gdzie zajmują jeden pokój. D. Z. nie ponosi kosztów utrzymania mieszkania rodziców.

Aktualnie matka małoletniej powódki jest zatrudniona w sklepie (...), gdzie otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 3000 zł miesięcznie, które w całości przeznacza na utrzymanie swoje i córki. D. Z. uzyskuje w ramach świadczeń z Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w P. łączną kwotę 1595 zł.

Małoletnia L. P. ma stwierdzony zez zbieżny, w związku z czym ma przejść zabieg. Co trzy miesiące L. P. musi jeździć na bezpłatne konsultacje do lekarza do O.. Koszt jednego takiego wyjazdu ponosi matka małoletniej powódki, a wynosi on 100 zł.

Pozwany dobrowolnie uiszczał na rzecz córki do rąk D. Z. kwoty po 200 zł, 400 zł miesięcznie.

Obecnie jest on uczniem drugiej klasy Szkoły Branżowej I stopnia przy Zespole Szkół Zawodowych w P.. D. P. mieszka z rodzicami, którzy prowadzą gospodarstwo rolne i jest na ich wyłącznym utrzymaniu. W miarę możliwości podejmuje prace dorywcze.

(dowód: zaświadczenie (...) w P. k. 4; odpis zupełny aktu urodzenia k.5; decyzja (...) w P. k. 6-8; zaświadczenie ze szkoły pozwanego k. 21; dokumentacja medyczna pozwanego k. 22-27; zeznania stron k. 29v.-30)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymywać się samodzielnie. Tak, więc od chwili urodzenia zobowiązani są do dostarczania dzieciom środków utrzymania i wychowania.

Z przepisu powyższego wynika, że rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko jest w stanie utrzymać się samodzielnie i nie pozostaje w niedostatku lub posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie jego kosztów utrzymania lub wychowania. We wszystkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek utrzymania dziecka, ograniczony tylko ich możliwościami zarobkowymi i majątkowymi.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 kro).

Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumie się takie potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu, odpowiednio do wieku i uzdolnień, prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Rodzice są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych i kulturalnych, także środki wychowania i kształcenia według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku.

Przez możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego należy rozumieć nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane, lecz także zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Małoletnia powódka L. P. ma jeden rok i trzy miesiące z racji wieku zdana jest wyłącznie na pomoc swoich rodziców. To wyłącznie od ich woli i możliwości zależy dalszy rozwój małoletniej oraz zaspokojenie jej usprawiedliwionych potrzeb. Przy czym należy podnieść, iż wbrew twierdzeniom matki powódki zawartym w uzasadnieniu pozwu, jakoby miesięczny koszt utrzymania L. P. wynosił 1500 zł, Sąd uznał, że miesięczny koszt małoletniej powódki wynosi około 400 zł. O tym, że taki jest rzeczywisty koszt utrzymania córki powiedziała sama D. Z. w trakcie przesłuchania jej w charakterze strony.

Matka małoletniej powódki obecnie pracuje w sklepie i z tego tytułu osiąga stały dochód w kwocie 3000 zł. D. Z. przyznała, że dochód ów w całości przeznacza na wydatki związane z utrzymaniem siebie i córki, i pomimo tego, że mieszka z nią razem z rodzicami, w ich mieszkaniu, nie musi dokładać się do kosztów utrzymania tegoż mieszkania. Poza tym, D. Z. uzyskuje dodatkowo kwotę 1595 zł w ramach pomocy społecznej z Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w P.. Ponadto należy podkreślić, iż matka małoletniej swój obowiązek alimentacyjny spełnia również przez osobiste starania o wychowanie małoletniej powódki (art. 135 § 2 kro).

Pozwany D. P. wciąż uczy się w szkole zawodowej na mechanika pojazdów samochodowych i pozostał mu jeszcze rok nauki. Wprawdzie pozwany przyznał, że podejmuje prace dorywcze np. przy naprawie motorów, albo w gospodarstwie rolnym, jednakże osiąga z tego tytułu niewielkie dochody – maksymalnie 600 zł miesięcznie. Jednocześnie pozwany wskazał, że w momencie, gdy znów rozpocznie się rok szkolny jego możliwości zarobkowe znów będą ograniczone, gdyż D. P. w większym stopniu będzie musiał skupić się na nauce, a nie na pracy. Pozwany jest zdrową osobą. Jak sam wskazał, obecnie w mniejszym stopniu odczuwa skutki przebytego złamania kości łokciowej lewej.

Należy więc uznać, że sytuacja finansowa pozwanego nie jest póki co zbyt dobra i stabilna, z tego też względu jest on w ocenie Sądu, w stanie płacić alimenty w wysokości ustalonej przez Sąd, czyli po 200 zł miesięcznie. Ustalając wysokość alimentów należnych od pozwanego na rzecz małoletniej powódki Sąd wziął pod uwagę wiek małoletniej, jak i jej stan zdrowia. L. P. ma zaledwie ponad rok i oprócz problemów z oczami jest dzieckiem zdrowym. Z drugiej strony Sąd musiał wziąć pod uwagę realne możliwości finansowe i sytuację majątkową pozwanego. Pomimo osiągnięcia pełnoletniości D. P. wciąż się uczy i jego możliwości zarobkowe są bardzo mocno ograniczone. Wciąż nie jest on w stanie utrzymać się samodzielnie i pozostaje na utrzymaniu swoich rodziców. Bezspornym jest, że podejmuje on działania w celu uzyskania pracy i zarobienia nawet niewielkich kwot pieniędzy, dopóki jednak pozwany uczy się w szkole zawodowej, nie może podjąć zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy. Należy przy tym zauważyć, iż jeśli D. P. ukończy szkołę wówczas uzyska zawód, dzięki któremu będzie mógł podjąć pracę, uzyskując w ten sposób środki finansowe potrzebne min. na zaspokojenie potrzeb swojej córki. Za nietrafne przy tym należy uznać twierdzenia matki małoletniej powódki, która na rozprawie podnosiła, że pozwany ma pieniądze, gdyż rodzice pozwanego osiągają wysoki dochód z prowadzonego przez siebie gospodarstwa rolnego. To D. P. jest zobowiązany do ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem L. P., a nie jego rodzice.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz wszelkie wydatki związane z utrzymaniem L. P. należy przyjąć, iż alimenty w kwocie 200 zł miesięcznie pozwolą na zaspokojenie wszelkich podstawowych potrzeb małoletniej.

Mając powyższe na uwadze Sąd, w oparciu o przepisy art. 133 § 1 kro i art. 135 § 1 i 2 kro, zasądził od pozwanego na rzecz małoletniej powódki alimenty w kwocie po 200 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 1 kwietnia 2018 roku, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki D. Z.. W pozostałym zakresie Sąd powództwo oddalił.

Zdaniem Sądu alimenty w tej wysokości są adekwatne do wieku, stanu zdrowia i usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki oraz możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. Pozostałą kwotę brakującą do utrzymania małoletniego powinna łożyć jego matka.

W oparciu o art. 102 kpc Sąd odstąpił od obciążania stron opłatami sądowymi w zakresie.

Wyrokowi w punkcie dotyczącym zasądzenia alimentów Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.