Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI U 212/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2013 roku.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

PrzewodniczącySSR Przemysław Chrzanowski

Protokolant stażysta Ewa Daniło

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2013 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy A. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddziałowi w W.

z udziałem zainteresowanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w J.

o zasiłek chorobowy, zasiłek macierzyński

w związku z odwołaniem A. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Inspektoratu w W.

z dnia 8 października 2012 roku, znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Inspektoratu w W. z dnia 8 października 2012 roku znak: (...)w ten sposób, że przyznaje A. G. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 29 lutego 2012 roku do 4 kwietnia 2012 roku oraz prawo do zasiłku macierzyńskiego za okres od 5 kwietnia 2012 roku do 19 września 2012 roku płatnych z podstawy wymiaru w kwocie 2.675,48 zł (dwa tysiące sześćset siedemdziesiąt pięć złotych czterdzieści osiem groszy), stawka dzienna 89,18 zł (osiemdziesiąt dziewięć złotych osiemnaście groszy).

Sygn. akt VI U 212/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 października 2012 roku, znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Inspektorat w W. przyznał A. G. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 29 lutego do 4 kwietnia 2012 roku oraz prawo do zasiłku macierzyńskiego za okres od 5 kwietnia do 19 września 2012 roku (decyzja ZUS – akta sprawy organu rentowego). W uzasadnieniu swej decyzji organ rentowy wskazał, iż zdecydował się przejąć wypłatę krótkoterminowych świadczeń z ubezpieczenia społecznego w związku z informacją, iż pracodawca (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. nie wypłacił świadczenia. Organ rentowy, w związku z nie otrzymaniem od pracodawcy druków ZUS Z-3, przyjął za podstawę wyliczenia wymiaru świadczeń minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w 2012 roku.

Od powyższej decyzji odwołanie wniosła dnia 25 października 2012 roku A. G., zarzucając nieuczciwe wypłacenie za niskich wynagrodzeń z tytułu zasiłku chorobowego i zasiłku macierzyńskiego (odwołanie – k. 1). Odwołująca podniosła, iż jej dochody w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. były dwukrotnie wyższe niż podstawa przyjęta przez organ rentowy dla obliczenia wysokości świadczeń.

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 23 listopada 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. wniósł o jego oddalenie, przytaczając jeszcze raz argumenty z uzasadnienia zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie – k. 7 – 8).

Zainteresowany(...)Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. nie zajął stanowiska w sprawie (k. 60, k. 204).

Sąd ustalił, co następuje:

A. G. była pracownikiem (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. najpierw na okres próbny od 17 grudnia 2007 roku do 31 stycznia 2008 roku, a następnie na podstawie umowy o pracę na czas określony od 1 lutego do 31 października 2008 roku oraz od 1 listopada 2008 roku do 31 października 2009 roku. Od 1 listopada 2009 roku odwołująca była zatrudniona na umowę o pracę na czas nieokreślony z wynagrodzeniem w wymiarze 6,00 zł stawki godzinowej oraz premią uznaniową w wysokości 60 % tej stawki.

(dowód – umowa o pracę na okres próbny oraz umowa o pracę – k. 24 – 25, k. 36 – 37, wypis z KRS – k. 45 – 51, k. 202 verte)

Pracownica przebywała od 9 sierpnia 2011 roku na zwolnieniu lekarskim, co było spowodowane jej ciążą. W dniu (...)roku urodziła ona córkę N. R.. Budynek zakładu pracy w J. został zamknięty 20 lutego 2012 roku. Do tej chwili(...)sp. z o. o. w J., będąc pracodawcą odwołującej, płacił jej kwoty zasiłku chorobowego od dnia 9 sierpnia 2011 roku. Gdy pracodawca przestał wypłacać świadczenie, odwołująca zwróciła się do organu rentowego o wypłatę zasiłków. Odwołująca rozwiązała umowę o pracę z (...) sp. z o. o. dnia 19 września 2012 roku, ponieważ z tym dniem kończył się jej urlop macierzyński.

(dowód: zeznania A. G. – k. 60 – 61, kserokopia zaświadczenia lekarskiego - k. 17, odpis skrócony aktu urodzenia - k. 9 akt organu rentowego, podanie A. G. – k. 11 akt organu rentowego, k. 202 verte)

Pracodawca odwołującej w ostatniej złożonej do ZUS dokumentacji rozliczeniowej za styczeń 2012 roku wykazał 212 ubezpieczonych. Jednocześnie ZUS nie otrzymał od pracodawcy odwołującej druku ZUS Z-3, na podstawie którego mógłby wyliczyć wysokość zasiłku dla ubezpieczonej. Pomimo jednak braku tego dokumentu organ rentowy przejął wypłatę świadczeń, uznając jednocześnie prawo do zasiłków po stronie odwołującej za bezsporne. Organ rentowy za podstawę dla obliczenia wysokości należnych świadczeń przyjął, wobec braku wspomnianego wyżej zaświadczenia od pracodawcy, minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w 2012 roku.

(dowód: pismo procesowe „załącznik do protokołu z rozprawy z dnia 17.04.2013 r.” – k. 65 – 67, k. 5 akt organu rentowego, wniosek wraz ze zgodą Dyrektora II Oddziału ZUS w W. – k. 4 – 4 verte akt organu rentowego)

Sąd ustalił ponadto, iż wynagrodzenie, które otrzymywała A. G. w okresie 12 miesięcy przed powstaniem jej niezdolności do pracy zawierało w sobie składnik wpisany na liście płac jako „wyrown/dodat”. Według odwołującej ów składnik stanowił dodatek stały do jej wynagrodzenia, co wynikało z wyrabiania przez nią normy akordu ponad 100%. Ponadto ów składnik obejmował również dodatek za pracę w soboty i niedziele. Łączne wynagrodzenie, z uwzględnieniem składnika „wyrown/dodat” otrzymywane przez odwołującą się w okresie od sierpnia 2010 roku do lipca 2011 roku wynosiło odpowiednio:

- za sierpień 2010 roku – 2.566,20 zł, w tym 439,95 zł tytułem „wyrown/dodat”;

- za wrzesień 2010 roku – 2.595,07 zł, w tym 455,00 zł tytułem „wyrown/dodat”;

- za październik 2010 roku – 3.010,94 zł, w tym 476,56 zł tytułem „wyrown/dodat”;

- za listopad 2010 roku – 2.302,40 zł,

- za grudzień 2010 roku – 2.830,44 zł, w tym 518,20 zł tytułem „wyrown/dodat”;

- za styczeń 2011 roku – 4.001,61 zł, w tym 1.093,40 zł tytułem „wyrown/dodat”;

- za luty 2011 roku – 2.928,29 zł, w tym 630,50 zł tytułem „wyrown/dodat”;

- za marzec 2011 roku – 3.449,55 zł, w tym 637,50 zł tytułem „wyrown/dodat”;

- za kwiecień 2011 roku – 3.569,34 zł, w tym 778,30 zł tytułem „wyrown/dodat”;

- za maj 2011 roku – 3.581,83 zł, w tym 799,00 zł tytułem „wyrown/dodat”;

- za czerwiec 2011 roku – 2.923,57 zł, w tym 648,50 zł tytułem „wyrown/dodat”;

- za lipiec 2011 roku – 2.621,46 zł, w tym 153,49 zł tytułem „wyrown/dodat”.

Pracodawca ubezpieczonej wskazał jako podstawy do wymiaru składek kwoty w tej samej wysokości, co wskazane wyżej (obejmujące również składnik „wyrown/dodat”), oprócz kwot wynagrodzeń za miesiące:

- październik 2010 roku (w rubryce za listopad 2012 roku (wynagrodzenie wpisywano bowiem z miesięcznym przesunięciem) widnieje kwota 2.604,79 zł) oraz

- lipiec 2011 roku (w rubryce za sierpień 2011 roku widnieje kwota 2.617,75 zł).

Zmiana kwoty wynagrodzenia za lipiec 2011 roku wynikała z tego, iż A. G. otrzymała wówczas ekwiwalent za odzież w wysokości 3,71 zł, który to składnik nie był składnikiem stałym jej wynagrodzenia, z kolei mniejsza kwota podstawy wymiaru składek za październik 2010 roku wynika z wypłacenia w tym miesiącu odwołującej zasiłku chorobowego w wysokości 406,15 zł.

(dowód: kserokopie pasków wynagrodzeń i wykazów miesięcznych pracy - k. 94 – 114, oświadczenie odwołującej – k. 171 i 172, zestawienie podstawy wymiaru składek za 2010 rok i 2011 rok – k. 175 – 176, oświadczenie odwołującej – k. 187, zeznania A. G. – k. 204)

W toku niniejszego postępowania Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu rachunkowości. Biegły sporządził opinię wskazując dwa warianty wysokości zasiłków chorobowego i macierzyńskiego odwołującej za okresy będące przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie. Zgodnie z wyliczeniem uwzględniającym kwoty wykazane jako „wyrown/dodat” podstawa wymiaru zasiłków wynosi 2.675,48 zł, zaś kwota należnego odwołującej zasiłku chorobowego wynosi w sumie 3.210,48 zł, a kwota zasiłku macierzyńskiego – 14.982,24 zł. Z kolei zgodnie z drugim wariantem, który nie uwzględnia kwot wskazanych jako „wyrown/dodat” podstawa wymiaru zasiłków wynosi 2.149,12 zł, kwota należnego odwołującej zasiłku chorobowego wynosi w sumie 2.579,04 zł, a kwota zasiłku macierzyńskiego – 12.035,52 zł.

(dowód – opinia uzupełniająca biegłego sądowego z zakresu rachunkowości z k. 143 – 148)

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie Sąd ustalił na podstawie przedłożonej do akt sprawy dokumentacji, w tym dokumentacji organu rentowego, oraz na podstawie zeznań odwołującej i opinii biegłego sądowego, którym dał wiarę w całości.

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest kwestia określenia wysokości zasiłku chorobowego oraz zasiłku macierzyńskiego, przyznanych odwołującej przez organ rentowy. Samo prawo do wymienionych świadczeń, jak również okresy za jakie świadczenia te mają odwołującej przysługiwać, nie są kwestionowane przez strony.

Kwestie dotyczące zasiłków, tak chorobowego jak i macierzyńskiego, reguluje ustawa z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity - Dz. U. z 2010 roku, Nr 77, poz. 512, dalej jako: ustawa o zasiłkach). Odpowiednią regulacją prawną w zakresie ustalenia wysokości świadczeń będących przedmiotem niniejszego postępowania jest art. 36 ust. 1 wspomnianej ustawy o zasiłkach, zgodnie z którym: „Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy”. Regulację tę stosuje się również odpowiednio do ustalania podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego, co wynika wprost z treści art. 47 ustawy o zasiłkach.

W toku niniejszego postępowania odwołująca przedstawiła odpowiednie wydruki zawierające jej listy płac z wymaganego okresu 12 miesięcy przed powstaniem niezdolności do pracy. Z tych dokumentów wynika, iż jednym ze składników wynagrodzenia był dodatek zapisany jako „wyrown/dodat”. Na podstawie przedmiotowych dokumentów powołany biegły z zakresu rachunkowości przedstawił dwa sposoby wyliczenia należnych A. G. świadczeń. Jeden wariant nie uwzględniał dodatku „wyrown/dodat”, drugi obliczał kwoty zasiłków mając na uwadze ten dodatek jako stały składnik wynagrodzenia.

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie przy obliczaniu kwoty należnego odwołującej zasiłku chorobowego i zasiłku macierzyńskiego należało wziąć pod uwagę kwoty wynagrodzeń z uwzględnieniem dodatku zapisanego jako „wyrown/dodat”. Miarodajną dla Sądu była więc opinia biegłego z dnia 26 września 2013 roku (k. 143-148) uwzględniająca w swych wyliczeniach również kwoty tego dodatku. Za takim rozstrzygnięciem przemawiają dwa argumenty. Po pierwsze należy zwrócić w tym miejscu uwagę na dwa przepisy ustawy o zasiłkach: wspomniany już art. 36 ust. 1 oraz art. 42 ust. 1. Zgodnie z tym pierwszym bowiem podstawą wymiaru świadczeń ma być wypłacone wynagrodzenie. Zdaniem Sądu należy pod tym pojęciem rozumieć wynagrodzenie w wysokości faktycznie wypłaconej pracownikowi, za takim poglądem opowiada się również Sąd Najwyższy, który w wyroku z dnia 7 września 2005 roku, wydanym w sprawie o sygnaturze II UK 20/05, stwierdził, iż: „podstawą wymiaru zasiłku chorobowego jest wynagrodzenie faktycznie wypłacone przez pracodawcę”. W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia Sąd Najwyższy podał też, że wynagrodzenie z art. 36 ust. 1 ustawy o zasiłkach to wynagrodzenie, które zostało przez pracownika otrzymane bądź pozostawione do jego dyspozycji. Chodzi tu o wynagrodzenie faktycznie wypłacone pracownikowi. Z kolei w niniejszej sprawie odwołującej faktycznie wypłacono wynagrodzenie zawierające również dodatek pod nazwą „wyrown/dodat”. Drugim argumentem przemawiającym za przyjęciem tego dodatku jako części wynagrodzenia do obliczenia wymiaru świadczeń z ZUS jest również fakt, iż jak wskazał sam ZUS, pracodawca w podstawie wymiaru składek wskazywał kwoty wynagrodzenia wypłaconego odwołującej, zawierające również i sporny dodatek.

Dodatkowo nawet, jeśliby uznać, iż ów dodatek wyraża jakąkolwiek nagrodę, czy też premię miesięczną, to nawet wtedy należałoby tę kwotę doliczyć do miesięcznego wynagrodzenia będącego podstawą obliczenia wysokości zasiłku, co wynika z kolei z regulacji zawartej w art. 42 ust. 1 ustawy o zasiłkach, zgodnie z którą: „Premie, nagrody i inne składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy miesięczne wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w kwocie wypłaconej pracownikowi za miesiące kalendarzowe, z których wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku”.

Mając na uwadze powyższe wywody, zdaniem Sądu w niniejszej sprawie podstawą wymiaru zasiłku chorobowego i macierzyńskiego będzie wynagrodzenie pobierane przez odwołującą w ciągu 12 miesięcy przed niezdolnością do pracy, w wysokości uwzględniającej również kwoty wpisane jako „wyrown/dodat”. Miarodajna będzie więc wartość wskazana przez biegłego w wariancie z uwzględnieniem tych wartości (k. 148).

W związku z powyższym na podstawie wskazanych przepisów należało zmienić zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i przyznać A. G. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 29 lutego 2012 roku do 4 kwietnia 2012 roku oraz prawo do zasiłku macierzyńskiego za okres od 5 kwietnia 2012 roku do 19 września 2012 roku płatnych z podstawy wymiaru w kwocie 2.675,48 zł, stawka dzienna 89,18 zł.