Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie Wydział II Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Grzegorz Orlonek

Protokolant : Paweł Pospieszała

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 stycznia 2016 r. w S.

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej we W.

przeciwko D. P.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 4 010,38 zł (cztery tysiące dziesięć złotych i trzydzieści osiem groszy) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 2 798,79 zł (dwa tysiące siedemset dziewięćdziesiąt osiem złotych i siedemdziesiąt dziewięć groszy) od dnia 15 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 211,44 zł (dwieście jedenaście złotych i czterdzieści cztery grosze) tytułem kosztów postępowania;

III.  przyznaje M. G. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt) tytułem wynagrodzenia za sprawowanie funkcji kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego;

IV.  nakazuje zwrócić powódce od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem nadpłaconej zaliczki.

Sygn. akt II C 31/15

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 29 maja 2014 roku (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie od pozwanego D. P. kwoty 4 010,38 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od kwoty 2 798,79 zł od dnia 15 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty oraz zwrot kosztów sądowych w kwocie 100 zł a także opłaty skarbowej – 17 zł oraz kosztów opłat notarialnych – 34,44 zł.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że 14 października 2004 r., udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 2 800 zł. Dodał, iż pozwany był zobowiązany do spłaty kredytu zgodnie z comiesięcznymi wyciągami generowanymi na podstawie zawartej umowy. Wyjaśnił, że pozwany, mimo wezwań i monitów, nie wywiązał się z obowiązku spłaty należności. Dodał, że po upływie terminu, do którego pozwany był zobowiązany uregulować zadłużenie, całość zadłużenia stała się wymagalna z dniem uprawomocnienia się oświadczenia o wypowiedzeniu umowy tj. 12 lutego 2014 r. Wskazał, że przed skierowaniem sprawy na drogę sądową ponownie wezwał pozwanego do zapłaty wymagalnego zobowiązania, jednak, jak stwierdził powód, wezwanie to pozostało bez odpowiedzi. Ponadto, wyjaśnił, że dochodzi należności objętych pozwem na podstawie wyciągu, na którą składają się następujące należności:

- należność główna w kwocie 2 798,79 zł,

- odsetki za okres od dnia 14 października 2004 r. do dnia wystawienia tytułu w kwocie 1011,59 zł,

- opłaty, prowizje w kwocie 200 zł,

- dalsze odsetki naliczane od dnia następnego od dnia wystawienia wyciągu do dnia zapłaty, obliczone od kwoty kapitału według zmiennej stopy procentowej wyznaczonej jako 4-krotność stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym.

Ustanowiony na wniosek powoda kurator dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. P. w dniu 14 października 2004 r. zawarł z (...) Bank S. A. we W. (obecnie po zmianie firmy: (...) Bank (...) S.A.) umowę o przyznanie limitu kredytowego. Umowa zawarta została ustnie zgodnie z zapisami umowy źródłowej z dnia 30 listopada 2006 r. Zgodnie z umową bank przyznał pozwanemu limit w kwocie 2 800 zł. Strony ustaliły, iż oprocentowanie kredytu będzie zmienne zgodnie z tabelą oprocentowania. Pozwany wykorzystał przyznany mu limit w kwocie 2 798,79 zł. Pozwany miał spłacać limit w comiesięcznych ratach. W przypadku zwłoki Bank miał prawo do naliczana odsetek karnym w wynoszących 4 – krotność stopy kredytu lombardowego NBP.

Powód pismem z dnia 8 stycznia 2014 r. wypowiedział pozwanemu umowę wysyłając wypowiedzenie na wskazany w umowie adres zamieszkania pozwanego. Wypowiedzenie doszło do skutki z dniem 16 marca 2014 r.

W dniu 14 kwietnia 2012 r. powód sporządził wyciąg na podstawie ksiąg rachunkowych Banku, z którego wynikało, iż wymagalne zadłużenie pozwanego z tytułu wymienionej wyżej umowy wynosi 4 010,38 zł w tym kwota 2 798,79 zł należności głównej.

dowód:

- umowa k. 25

- historia rachunku – k. 26-34

- regulamin – k. 35-40

- wyciąg – k. 41

- wypowiedzenie – k. 42, 45

- tabela opłat – k. 43,44

Sąd zważył, co następuje:

Wniesione powództwo okazało się uzasadnione w całości.

Podstawę prawną roszczenia stanowił przepis 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe w zw. z art. 2 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2001 r. nr 100, poz. 1081).

W niniejszej sprawie kurator pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości nie przedstawiając jednakże konkretnych zarzutów ani własnych twierdzeń faktycznych. Mając na uwadze wynik całej rozprawy, a także treść przedłożonych dokumentów, Sąd po myśli art. 229 k.p.c. uznał okoliczności związane z zawarciem umowy i powstaniem zadłużenia w wysokości dochodzonej pozwem za przyznane. Dodatkowo twierdzenia pozwu znajdują odzwierciedlenie w przedłożonych dokumentach, z których wynika fakt zawarcia zobowiązania przez pozwanego oraz wysokość tego zobowiązania. Zawarta przez pozwanego umowa potwierdza wysokość zobowiązania tak w zakresie należności głównej jak i odsetek, które powódka szczegółowo wyliczyła – zgodnie z postanowieniami umowy – zarówno w wystawionym przez siebie wyciągu, jak i w piśmie procesowym z dnia 22 października 2015 r. Wyliczenie to jest prawidłowe. Ważność i skuteczność zawarcia umowy nie budziła wątpliwości.

Powyższe, przy braku jakichkolwiek zarzutów strony pozwanej oraz przy braku zarzutu spełnienia świadczenia w jakiejkolwiek części, dawało wystarczającą podstawę do uwzględnienia w całości wniesionego powództwa.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji w punkcie I.

W punkcie II Sąd orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na poniesione przez powoda koszty złożyła się opłata sądowa od pozwu – 100 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł, opłaty notarialne – 34,44 zł a także zaliczka na poczet wynagrodzenia kuratora – 60 zł. Powódka nie przedstawiła żadnego dowodu na poniesienie kosztów w wysokości 31 zł tytułem uzyskania informacji z (...) MSWiA.

W punkcie III Sąd postanowił przyznać kuratorowi pozwanego kwotę 60 zł tytułem wynagrodzenia na podstawie § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej.

W punkcie IV z kolei Sąd postanowił zwrócić powodowi kwotę 240 zł tytułem nadpłaconej zaliczki na poczet wynagrodzenia kuratora.