Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie Wydział II Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Orlonek

Protokolant : Paulina Górecka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 sierpnia 2017 r. w S.

sprawy z powództwa Banku (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko A. H.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 6 202,67 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP z tym, że od 1 stycznia 2016 r. nie większymi niż odsetki maksymalne za opóźnienie, od kwoty 5 940,68 zł (pięć tysięcy dziewięćset czterdzieści złotych i sześćdziesiąt osiem groszy) od dnia 5 października 2015 r. do dnia zapłaty;

II.  zwalnia E. Ż. od udziału w postępowaniu w charakterze kuratora pozwanego;

III.  przyznaje kuratorowi dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego – E. Ż. wynagrodzenie w kwocie 300 zł (trzysta złotych);

IV.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1767 zł (tysiąc siedemset sześćdziesiąt siedem złotych tytułem kosztów postępowania.

Sygn. akt II C 633/16

UZASADNIENIE

Bank (...) Spółka Akcyjna w W. wniósł pozew przeciwko A. H. domagając się zapłaty kwoty 6 202,67 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 5 940,68 zł od dnia 5 października 2015 r. do dnia zapłaty.

Ustanowiony dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego kurator wniósł o oddalenie powództwa oraz przyznanie mu wynagrodzenia według norm przepisanych. Zarzucił nieistnienie i niewykazania roszczenia co do wysokości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 maja 2015 r. powódka zawarła z pozwanym umowę kredytu gotówkowego na kwotę 6 905,68 zł przeznaczonego na cel konsumpcyjny. Kredytobiorca zobowiązał się do zapłaty kredytu wraz z odsetkami do dnia 30 maja 2016 r.

Wobec niewywiązywania się z obowiązku spłaty, pismem z dnia 12 marca 2015 r. umowa została wypowiedziana.

Na dzień sporządzenia wyciągu z ksiąg bankowych zadłużenie pozwanego wyniosło”

- 5 607,04 zł – niespłacony kapitał,

- 333,64 zł – odsetki umowne,

- 261,99 zł – odsetki karne

Dowód:

- umowa – k. 17-20

- wypowiedzenie – k. 170

- historia rachunku – k. 171-175

- wyciąg – k. 15

Pozwany obecnie pracuje dorywczo. Zarabia ok. 2000 zł. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Posiada inne zadłużenia w tym alimentacyjne na ponad 21 000 zł.

Niesporne

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne.

Podstawę prawną dochodzonego roszczenia stanowił przepis art. 69 ust. 1 ustawy – Prawo bankowe, który stanowi, że przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Pozwany ostatecznie przyznał istnienie i wysokość zadłużenia. Przyznanie okoliczności faktycznych będących podstawą powództwa nie budzi wątpliwości w świetle przedstawionych dowodów w postaci umowy, historii rachunku, wypowiedzenia i wyciągu z ksiąg bankowych.

Na rozprawie w dniu 17 sierpnia 2017 r. wniósł o odroczenie spłaty do czasu aż odzyska wierzytelność od swojego dłużnika.

Wniosek pozwanego nie zasługiwał na uwzględnienie. W ocenie Sądu nie ma podstaw do tego aby czy to rozkładać świadczenie na raty czy też odraczać spłatę zobowiązania. Pozwany nie podejmuje spłaty zobowiązania w jakiejkolwiek części. Jego sytuacja materialna nie jest na tyle trudna aby nie mógł on dokonać choćby częściowej spłaty zadłużenia. Dodatkowo istnienie innych i to korzystających z pierwszeństwa zaspokojenia wierzytelności względem pozwanego poddaje wątpliwość możliwość zaspokojenia powoda nawet w przypadku odzyskania własnych wierzytelności przez pozwanego.

Dlatego też orzeczono jak w sentencji.

W punkcie II i III Sąd zwolnił kuratora pozwanego od udziału w postępowaniu oraz przyznał mu wynagrodzenie biorąc pod uwagę treść §1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1476).

W punkcie IV z kolei Sąd orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 98 § 1 i 3, art. 99 i art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 490) w brzmieniu obowiązującym na dzień wniesienia pozwu. Na poniesione przez powódkę koszty złożyła się opłata sądowa od pozwu – 250 zł, zaliczka na poczet wynagrodzenia kuratora – 300 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w stawce minimalnej wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa - 1217 zł.