Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 03 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Grzesik

Sędziowie: SO Iwona Siuta

del. SR Katarzyna Longa (spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 03 grudnia 2013 r. w S.

sprawy z powództwa J. J.

przeciwko pozwanemu D. A.

przy udziale interwenienta ubocznego Gminy M. S.

o wydanie lokalu

na skutek zażalenia pozwanego D. A. na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 13 października 2011 r. w sprawie I C 1643/10 w przedmiocie odrzucenia zażalenia pozwanego na postanowienie z dnia 02 czerwca 2011 r.

postanawia:

I. oddalić zażalenie;

II. odstąpić od obciążenia pozwanego D. A. kosztami postępowania zażaleniowego należnymi interwenientowi ubocznemu Gminie M. S..

Sygn. akt II Cz 1113/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 13 października 2011 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie w sprawie I C 1643/10 odrzucił zażalenie ozwanego D. A. wniesione w dniu 10 czerwca 2011 r. na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 02 czerwca 2011 r., którym został odrzucony jego sprzeciw od wyroku zaocznego z dnia 23 lutego 2011 r.

W uzasadnieniu zostało wskazane, że zarządzeniem z dnia 17 czerwca 2011 r. doręczonym D. A. w dniu 08 lipca 2011 r. wezwano pozwanego do uiszczenia opłaty w kwocie 40 zł oraz usunięcia braku formalnego zażalenia poprzez złożenie drugiego podpisanego odpisu zażalenia w terminie tygodniowym od doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia środka zaskarżenia. Sąd wskazał, że powyższy termin upłynął bezskutecznie, bowiem pozwany w wyznaczonym terminie nie usunął wskazanych braków pisma. Przytaczając treść przepisów art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 370 k.p.c., Sąd wskazał, że wywiedzione zażalenie podlega odrzuceniu.

Na powyższe pozwany D. A. wywiódł zażalenie, zwracając się z prośbą o rozpatrzenie sprawy z powództwa W. J. o opróżnienie lokalu. Pozwany uargumentował to tym, że jego relacje z matką się poprawiły, zaś on odniósł poważne obrażenia. Wezwany do usunięcia braków zażalenia, pozwany pismem z dnia 20 lutego 2012 r. wniósł o zmianę lub uchylenie postanowienia. Ponownie przedstawił swoją sytuację zdrowotną i dodatkowo rodzinną. Podniósł, że nie zgadza się z zaskarżonym postanowieniem, gdyż jego matka zajmuje inny lokal odziedziczony po ojcu, zaś jego chce pozbawić lokalu.

Interwenient uboczny Gmina M. S. wniósł o oddalenie zażalenia jako bezzasadnego i zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Interwenient wskazał, że okoliczności podniesione w zażaleniu nie stanowią okoliczności istotnych dla rozpoznania zażalenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanego nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy podziela argumentację Sądu I instancji o zaistnieniu podstaw do odrzucenia zażalenia pozwanego na wskazane postanowienie Sądu Rejonowego z 02 czerwca 2011 r.

Przede wszystkim wskazać należy, że pozwany D. A. nie zaprzeczył, że odrzucone zażalenie było dotknięte brakiem formalnym (nie zawierało wystarczającej ilości odpisów) oraz fiskalnym (nie zostało należycie opłacone) oraz, że nie uzupełnił on tych braków w sposób prawidłowy. W zażaleniu ponowie przedstawił argumentację merytoryczną, stanowiącą powielenie stanowiska mającego przemawiać za zasadnością zgłoszonego sprzeciwu od wyroku zaocznego, w tym przyznaniem pozwanemu uprawnienia do lokalu socjalnego.

Sąd Okręgowy nie ma żadnych wątpliwości, iż zażalenie pozwanego na postanowienie z dnia 02 czerwca 2011 r. nie odpowiadało rygorom formalnym, albowiem nie został do niego załączony dodatkowy odpis dla doręczenia go Gminie M. S. oraz dotknięte było brakiem fiskalnym, gdyż nie została uiszczona opłata sądowa od zażalenia w kwocie 40 zł. W tej sytuacji w pełni usprawiedliwione było zarządzenie z dnia 17 czerwca 2011 r., w którym wezwano pozwanego do uzupełnienia wskazanych braków zażalenia. Odpis zobowiązania został doręczony pozwanemu w dniu 08 lipca 2011 r. Pozwany osobiście pokitował jego odbiór i pomimo zakreślenia terminu 7 dni do jego wykonania, nie podjął żadnych czynności w przedmiotowej sprawie.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że zaistniały podstawy do odrzucenia zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 02 czerwca 2011 r., skoro pozwany mimo prawidłowego pouczenia, braku formalnego i fiskalnego zażalenia nie uzupełnił.

Prawidłowo zatem Sąd I instancji zażalenie odrzucił, wskazując jako podstawę rozstrzygnięcia przepis art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

Reasumując, na mocy przepisu art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. zażalenie jako bezzasadne podlegało oddaleniu, o czym orzeczono w punkcie I. postanowienia .

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Odwoławczy oparł na przepisie art.102 k.p.c., mając na uwadze trudną sytuację finansową i zdrowotną pozwanego.

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

-(...)

(...)

- (...)

4.  (...)

5.  (...)

6.  (...).