Pełny tekst orzeczenia

Pozwana zawiadomiona o terminie rozprawy nie stawiła się na rozprawę wyznaczoną na dzień 21 września 2018 roku, nie żądała przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności i nie złożyła żadnych wyjaśnień.

Przewodniczący ogłosił wyrok zaoczny.

Przewodniczący Protokolant

Sygn. akt: I C 989/18 upr.

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2018 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Leszek Bil

Protokolant:

sekr. Patrycja Zygmuntowicz

po rozpoznaniu w dniu 21 września 2018 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. z siedzibą w W.

przeciwko M. C.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 989/18

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank SA w W. wniósł w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozew przeciwko M. C. o zapłatę kwoty 306,20 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 14.01.2014r. pozwana zaciągnęła zobowiązanie – pomiędzy stronami została zawarta umowa pożyczki nr (...) na podstawie której pozwana zobowiązała się m in. do terminowej spłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz powoda. W związku z nienależytym wykonaniem umowy powstałe zadłużenie zostało postawione z dniem 16.02.2015r. w stan pełnej wymagalności. Pozwana została wezwana pismem z dnia 10.04.2018r. do spłaty zadłużenia. Na potrzeby powództwa powód wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych banku.

Postanowieniem z dnia 23 maja 2018r., wydanym w sprawie VI Nc-e (...) Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Szczytnie jako sądowi ogólnie właściwemu w sprawie.

Pozwana M. C. nie stawiła się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, nie złożyła odpowiedzi na pozew, ani w inny sposób nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Wobec faktu, iż pozwana nie stawiła się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, nie złożyła odpowiedzi na pozew, ani w inny sposób nie zajęła stanowiska w sprawie, zaszły warunki do wydania wyroku zaocznego – zgodnie z treścią art. 339 § 1 k.p.c. Według treści § 2 wskazanego przepisu, sąd przyjmuje za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości. W niniejszej sprawie Sąd konstruując podstawę faktyczną powództwa w oparciu o twierdzenia powoda, powziął wątpliwości co do zasadności żądania powoda. Podstawa faktyczna zawarta w tych twierdzeniach jest bowiem niepełna. Z twierdzeń powoda nie wynika jaka była kwota pożyczki, jaki był termin i warunki spłaty, w tym oprocentowanie, jakiej wysokości zadłużenie powstało przed wypowiedzeniem umowy, kiedy doszło do skutecznego wypowiedzenia umowy. Wszystkie te fakty podlegają ustaleniu z uwagi na konieczność ich konfrontacji z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa ( kredyt konsumencki, klauzule abuzywne , przedawnienie)

Zgodnie z przepisem art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na stronie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie z art. 3 i 232 kpc strony obowiązane są przedstawić dowody na poparcie swoich twierdzeń. Powód nie przedstawił natomiast żadnych dowodów. W szczególności mimo tego, iż w oparciu o treść pozwu nie został wydany ć wydany nakaz zapłaty elektronicznym postępowaniu upominawczym i mimo przekazania sprawy sądowi właściwości ogólnej, powód do chwili zamknięcia rozprawy nie przedstawił żadnego dowodu potwierdzającego jego twierdzenia a przede wszystkim pozwalającego ustalić istotne fakty przemilczane w pozwie ( jak choćby kwota pożyczki, oprocentowanie, warunki spłaty)

Na gruncie przedmiotowej sprawy nie ulega wątpliwości, że obowiązek udowodnienia istnienia wierzytelności oraz jej wysokości, spoczywał na stronie powodowej, bowiem to ona z faktów tych wywodziła swoje roszczenia. Zgodnie zaś z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą kontradyktoryjności, Sąd nie ma obowiązku zarządzania dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzania z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 1996 r., I CKU 45/96). W związku z powyższym, jeżeli materiał dowodowy zgromadzony przez strony nie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych, sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z nieudowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów.

Wobec nieprzedłożenia przez powoda jakichkolwiek dowodów, w tym umowy pożyczki zawartej pomiędzy stronami, Sąd na podstawie art. 6 k.c. powództwo oddalił.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...),

3.  (...)

S.,(...)