Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUz 5/14

POSTANOWIENIE

Dnia 24 stycznia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Bożena Grubba (spr.)

Sędziowie: SA Aleksandra Urban

SA Maria Sałańska-Szumakowicz

po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2008 r. w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym

sprawy K. M.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o emeryturę rolniczą

na skutek zażalenia K. M.

na postanowienie Sądu Okręgowego w Toruniu IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 2 grudnia 2013 r., sygn. akt IV U 825/10

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt III AUz 5/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 2 grudnia 2013 r. Sąd Okręgowy oddalił wniosek ubezpieczonego o sprostowanie wyroku tego Sądu wydanego w niniejszej sprawie w dniu 29 kwietnia 2011 r. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że sprostowanie orzeczeń sądowych prowadzi do przywrócenia rzeczywistej woli Sądu, dlatego przedmiotem sprostowania może być wyłącznie oczywista omyłka uwidoczniona w osnowie dokumentu. Sąd ten zważył jednocześnie, iż w okolicznościach sprawy sprostowanie wyroku nie było możliwe, albowiem wnioskodawca żądał zamieszczenia w sentencji okresów, w których podlegał ubezpieczeniu społecznemu, podczas gdy sentencja ograniczała się wyłącznie do słów „oddala odwołanie”.

W zażaleniu na powyższe postanowienie wnioskodawca wniósł o wskazanie, iż został mu zaliczony do stażu ubezpieczeniowego okres od 16 kwietnia 1989 r. do 15 lutego 1991 r., albowiem z uzasadnienia wynika, że we wskazanym czasie przebywał na delegacji w ramach (...) Organizacji Pracy w charakterze eksperta. W zakresie pozostałych, wymienionych w uzasadnieniu wyroku okresów, nie wnosi zastrzeżeń, chociaż się z nimi nie zgadza.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 350 § 1 k.p.c., Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowanie orzeczeń sądowych prowadzi do przywrócenia w treści dokumentu orzeczenia - bez potrzeby uruchamiania nadzoru judykacyjnego - rzeczywistej woli składu sądzącego. Dlatego przedmiotem sprostowania może być wyłącznie oczywista omyłka sporządzającego dokument orzeczenia i uwidoczniona w osnowie tego dokumentu, nie zaś wadliwość, która wystąpiła już w procesie decyzyjnym orzekania.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd Okręgowy zasadnie wskazał, iż w okolicznościach niniejszej sprawy sprostowanie wyroku nie było możliwe, albowiem wnioskodawca żądał zamieszczenia w sentencji okresów, w których podlegał ubezpieczeniu społecznemu, podczas gdy sentencja ograniczała się wyłącznie do słów „oddala odwołanie”. Jak zasadnie wskazał Sąd Okręgowy orzeczenia dotyczące nabycia (bądź nie) prawa do świadczenia (przedmiotem sporu było prawo do emerytury) nie zawierają okresów, które są (lub nie) zaliczane do stażu ubezpieczeniowego wnioskodawcy.

Wobec powyższego stanowiskom Sądu I instancji uznać należało za trafne.

W tym stanie rzeczy, działając na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzeczono jak w postanowieniu.