Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 września 2018r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 września 2018 r. w K.

sprawy z powództwa (...) sp. z o. o. z siedzibą w W.

przeciwko T. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego T. K. na rzecz powoda (...) sp. z o. o. z siedzibą w W. kwotę 340,00 ( trzysta czterdzieści ) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 05.07.2018r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 278,70 ( dwieście siedemdziesiąt osiem i 70/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  przyznaje kuratorowi pozwanego nieznanego z miejsca pobytu r.pr. A. B. wynagrodzenie w kwocie 110,70 ( sto dziesięć i 70/100) złotych w tym 20,70 ( dwadzieścia i 70/100) złotych tytułem podatku VAT ,które wypłacić z zaliczki uiszczonej przez powoda.

Sygn. akt I C 795/17

UZASADNIENIE

Powód (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego T. K. kwoty 355,19 z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, a także o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Podniósł, że pozwany zawarła z (...) S.A. z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telewizji satelitarnej. Na podstawie tej umowy zostało dostarczony pozwanemu dekoder M. (...) z obowiązkiem rozliczenia się po zakończeniu umowy. Urządzenie stanowiło własność powoda i winno być zwrócone po zakończeniu lub rozwiązaniu umowy. Na wypadek niezwrócenia sprzętu abonent był zobowiązany do uiszczenia kary umownej w wysokości 340,00 zł. Pozwany wobec rozwiązania umowy nie zwrócił sprzętu. Wobec czego (...) P. wystawił notę obciążeniową na tę kwotę z obowiązkiem zapłaty kary do dnia 30.05.2016r. Powyższa należność nie została zapłacona. Na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 14.07.2016r. wierzytelność ta została sprzedana powodowi. Na dochodzoną pozwem kwotę składa się kwota 340,00 zł kary umownej oraz kwota 15,19 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie w zapłacie kwoty głównej za okres od daty wymagalności, tj. 31.05.2016r. do dnia 18.01.2017r.

Pozwany, reprezentowany przez kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu, nie kwestionował zasadności powództwa co do zasady. Podniósł jednak, że powód nie wykazał, iż skutecznie wzywał pozwanego do zapłaty przed datą doręczenia odpisu pozwu.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 09.01.2012r. T. K. zawarł z (...) S.A. z siedzibą w W. umowę abonencką nr (...). Umowa została zawarta na okres 29 miesięcy. Celem realizacji umowy pozwanemu została wydany dekoder M. (...)- (...), stanowiący własność Cyfrowego P.. W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy abonent był zobowiązany do zwrotu urządzenia w terminie 30 dni od tego faktu na adres (...) P. (pkt 11 regulaminu). W razie niezwrócenia sprzętu nadawca był uprawniony do obciążenia abonenta kara umowną w wysokości wartości sprzętu zgodnie z cennikiem. Dla udostępnionego dekodera wartość ta wynosiła kwotę 340,00 zł.

(d.: umowa – k. 12-39, regulamin świadczenia usług – k. 42-43, cennik – k. 41)

W dniu 16.05.2016r. (...) S.A. wystawił notę obciążeniową na kwotę 340,00 zł płatną do dnia 30.05.2016r. tytułem kary umownej za brak zwrotu sprzętu

(d.: nota obciążeniowa – k. 40)

W dniu 14.07.2016 r. (...) S.A. w W. zawarł umowę przelewu wierzytelności z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., obejmującą wierzytelność wobec pozwanego z tytułu kary umownej za brak zwrotu sprzętu.

(d.: umowa k. 31-34)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne w przeważającej części.

Strona pozwana nie kwestionowała legitymacji czynnej powoda ani zasadności powództwa, co do roszczenia głównego. Nie zaprzeczała także prawdziwości przedłożonych przez stronę powodową dokumentów. Zakwestionowała natomiast fakt skutecznego wezwania pozwanego do zapłaty przez wierzyciela pierwotnego i w związku z tym zasadność roszczenia o zapłatę odsetek.

Mając powyższe na uwadze Sąd dal wiarę przedłożonym przez stronę powodową dokumentom i na ich podstawie uznał, iż powód wykazał fakt zawarcia umowy abonenckiej przez pozwanego, z którą wiązał się obowiązek zwrotu udostępnionego sprzętu wraz z jej wygaśnięciem lub rozwiązaniem. W ocenie Sądu powód wykazał również swoją legitymację czynną dochodzenia roszczenia z tytułu kary umownej za brak sprzętu, wynikający z zawartej przez powoda umowy przelewu wierzytelności.

Zważywszy, iż umowa abonencka została zawarta na 29 miesięcy, wygasała z dniem 30.06.2015r. Wobec czego roszczenia z niej wynikające nie były jeszcze przedawnione w dacie wniesienia pozwu tj. 20.01.2017r. Stąd skutecznie w dniu 16.05.2016r. wierzyciel pierwotny mógł wystawić notę obciążeniową, co do zapłaty kary umownej wynikającej z braku zwrotu sprzętu w obowiązującym pozwanego terminu. Na podstawie przedstawionego cennika nie budzi również wątpliwości wartość wskazanego sprzętu i wysokość kary umownej, co nie było kwestionowane.

Stąd mając na uwadze powyższe Sąd uwzględnił żądanie pozwu co do roszczenia głównego.

Natomiast w ocenie Sądu, strona powodowa istotnie nie udowodniła faktu doręczenia pozwanemu wezwania do zapłaty należności wynikającej z noty obciążeniowej przed datą doręczenia pozwu. W tej sytuacji Sąd za datę wezwania do zapłaty przyjął datę doręczenia pozwu, tj. 04.07.2018r., a mając na uwadze, iż upłynął już termin do zapłaty wskazany w nocie, stosownie do art. 476 uznał, iż dłużnik znajdował się w zwłoce od dnia następnego po dacie doręczenia odpisu pozwu.

W tych okolicznościach Sąd uwzględnił powództwo o zapłatę odsetek od dnia następnego po dacie doręczenia odpisu pozwu kuratorowi pozwanego, a w pozostałej części oddalił powództwo jako niezasadne. O wysokości odsetek orzeczono stosownie do żądania pozwu oraz art. 481§2 kpc.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98§1 i 3 kpc, obciążając nimi pozwanego stosownie do wyniku procesu. Oprócz poniesionych kosztów opłaty sądowej, opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kosztów zastępstwa procesowego stosownie do §2 pkt 1 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (j.t. Dz.U. z 2018r., poz. 265), Sąd uwzględnił także poniesione przez powoda koszty ustanowienia kuratora dla pozwanego nieznanego z miejsca pobytu.

O wynagrodzeniu kuratora dla pozwanego nieznanego z miejsca pobytu orzeczono na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (j.t.: Dz. U. z 2018 r. poz. 300 ze zm.) oraz §1 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. z 2013r., poz. 1476) w zw. z §3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U. z 2018r., poz. 536).