Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lipca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: st.sekr.sądowy Katarzyna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2018 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego K. K. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego M. K.

przeciwko B. R.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanej B. R. na rzecz małoletniego syna K. K. urodzonego (...) tytułem alimentów kwotę 400 (czterysta) złotych miesięcznie płatne do rąk przedstawiciela ustawowego małoletniego – M. K. z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca, z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie płatności rat, począwszy od dnia 29 marca 2018 roku;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  wyrokowi z pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

IV.  ściągnąć od pozwanej B. R. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

V.  znosi koszty procesu między stronami.

UZASADNIENIE

Do Sądu Rejonowego w Pruszkowie dnia 29 marca 2018 r. wpłynął pozew małoletniego K. K. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego M. K. przeciwko B. R. o zasądzenie alimentów w kwocie po 800zł miesięcznie, płatnych do dnia 10-go każdego miesiąca z odsetkami ustawowymi począwszy od 1 stycznia 2015 r. W uzasadnieniu pozwu zostało wskazane, iż małoletni zamieszkuje razem z ojcem w domu w miejscowości L.. Łączny koszt utrzymania małoletniego wynosi 1651 zł miesięcznie. Na koszt utrzymania małoletniego składają się: wyżywienie 400 zł, odzież średnio 200 zł, obuwie średnio 150 zł, środki czystości i higieny średnio 100 zł, opłata za telefon 80 zł, opłata za Internet 25 zł, koszty dojazdu do szkoły 100 zł, opłata za obiady w szkole 85 zł, ubezpieczenie średnio 10 zł, część opłat i kosztów utrzymania domu 286 zł, koszty podręczników, korepetycji i zajęć dodatkowych 30 zł, wizyty lekarskie i leki 15 zł, kieszonkowe, rozrywka, wakacje, hobby 200 zł. Ojciec małoletniego powoda pracuje jako (...) i osiąga dochody w wysokości 1530 zł netto. W zakresie pozwanej zostało wskazane, iż B. R. obecnie nie pracuje. Przed porzuceniem pracy pozwana pracowała jako m.in. (...), a jej średniomiesięczne dochody wynosiły 2200 zł netto (k. 4-7).

W odpowiedzi na pozew B. R. uznała powództwo do kwoty 200zł miesięcznie na rzecz małoletniego syna. W uzasadnieniu wskazała, że do dnia wniesienia pozwu w przedmiotowej sprawie pomiędzy nią a przedstawicielem ustawowym powoda obowiązywało porozumienie, na mocy którego ponosiła całkowity koszt utrzymania córki W. K., zaś M. K. ponosił całkowity koszt utrzymania syna K. K.. Podała, że ma również małoletniego syna urodzonego (...) i wraz z dzieckiem pozostaje na utrzymaniu męża, którego dochód to około 2500 zł brutto miesięcznie. Wskazała, że M. K. od maja 2014r. nie partycypuje w kosztach utrzymania córki. Zakwestionowała wydatki na odzież i obuwie oraz udział w kosztach utrzymania domu, jak również dochodu M. K.. Pełnomocnik pozwanej wskazał, iż bezzasadny jest wniosek powoda o zasądzenie od pozwanej alimentów od dnia 1 stycznia 2015 r., że nie zostały wykazane przesłanki do zasądzenia alimentów z datą wsteczną. (k. 237-240).

M. K. na rozprawie popierał powództwo. B. R. uznała powództwo do kwoty po 200 zł miesięcznie począwszy od daty złożenia pozwu i w pozostałym zakresie wnosiła o jego oddalenie oraz o zasądzenie kosztów procesu (k. 340v, protokół płyta CD k. 341).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni K. K. urodzony (...) pochodzi ze związku małżeńskiego B. R. i M. K. rozwiązanego przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) r. w sprawie VII C 421/11. W wyroku tym Sąd m.in. kosztami utrzymania małoletniego K. K. oraz jego siostry W. K. obciążył oboje rodziców i udział w tych kosztach ojca ustalił na kwotę po 500 zł miesięcznie na każde z nich oraz wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi powierzył matce, ograniczając władzę rodzicielską ojca do współdecydowania o istotnych sprawach dzieci.

Sąd Rejonowy w Żyrardowie postanowieniem z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie N. 243/14 zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie w części dotyczącej wykonywania władzy rodzicielskiej w ten sposób, że wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim K. K. powierzył ojcu M. K. ograniczając władzę rodzicielską matki B. K. do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka.

K. K. od maja 2014 r. zamieszkuje z ojcem. Ogólnie jest zdrowy. Uczęszcza do (...) w W., na dojazdy wydaje 100 zł. Korzysta z obiadów szkolnych. Nie kontaktuje się z matką, nie odwiedza jej, ostatni raz był u matki 3 lata temu. Jak wyprowadzał się do ojca, to zabrał komputer. Sprawia kłopoty wychowawcze. Nie kontaktuje się z matką bez wyraźnego powodu.

Koszty potrzebne do pokrycia usprawiedliwionych potrzeb małoletniego K. K. wynoszą około 1200 miesięcznie, w tym: koszty mieszkaniowe 300 zł, wyżywienie łącznie z obiadami w szkole 400 zł, ubranie i obuwie 150 zł, środki czystości i kosmetyki 100 zł, wydatki szkolne 30 zł, dojazd do szkoły 100 zł, leki i wizyty lekarskie 15 zł, wypoczynek i rozrywka 100 zł.

M. K. ma (...) lat, zamieszkuje wraz z synem i matką w miejscowości L.. Pracuje jako (...)na terenie W. i z tego tytułu wykazuje dochód w kwocie 1530 zł netto. Nie ma wypłacanych diet. Innych dochodów nie posiada. Wcześniej pracował jako (...)i zarabiał 6000 zł miesięcznie, jednakże zrezygnował z tej pracy ze względu na syna. Nie posiada dodatkowych uprawnień do pracy na stanowisku (...), ich ważność skończyła się w zeszłym roku i musiałby je odnowić. Nie posiada zobowiązań w formie kredytów i pożyczek. Nie ma majątku.

Od 2014 roku, kiedy syn z nim zamieszkał B. R. nie przekazywała mu żadnych środków finansowych na utrzymanie syna. Prosił matkę dziecka, żeby uczestniczyła w kosztach utrzymania syna. Występował do Sądu o alimenty na rzecz syna, ale cofnął powództwo, na co B. R. wyraziła zgodę, w wyniku czego postanowieniem z dnia 12 lutego 2015 r. w sprawie III RC 215/14 Sąd Rejonowy w Żyrardowie umorzył postępowanie. Umówił się z B. R., że on będzie utrzymywał syna, a ona córkę i nie będą płacić wzajemnie alimentów na rzecz dzieci. Nie przekazywał żadnych środków na utrzymanie córki.

Córka W. K. obecnie ma(...)lata. Zamieszkuje u babki macierzystej wraz z partnerem i dzieckiem. Wcześniej do października 2015 roku zamieszkiwała wraz z matką. Nie pracuje, pozostaje na utrzymaniu partnera. Matka przywozi jej jedzenie lub niewielkie kwoty pieniężne. Otrzymała także od matki wyprawkę dla dziecka.

B. R. ma (...) lata, zamieszkuje w J. wraz z mężem P. R. oraz synem K. R. (1) urodzonym (...) pochodzącym z obecnego związku małżeńskiego. Małoletni K. od trzeciego roku życia uczęszcza do przedszkola publicznego w godzinach od 08:00-16:00, za które odpłatność wynosi 200 zł. Małoletni ma (...). Wymaga terapii, której koszt wynosi 400 zł miesięcznie, gdzie jedne zajęcia to koszt 100 zł. W sierpniu 2018 r. przewidywana jest jego diagnoza, co pociągnie koszt 300 zł. B. R. otrzymuje na syna świadczenie z programu 500+.

B. R. z wykształcenia jest (...). Pracowała w zawodzie do sierpnia 2012 r., a potem urodziła najmłodszego syna. Szuka pracy, ale uważa, że jest ograniczona czasowo z uwagi na godziny przebywania dziecka w przedszkolu. Męża nie ma ciągle w domu z uwagi na jego pracę. Nie posiada oszczędności, nie ma zobowiązań w postaci kredytów i pożyczek.

B. R. wyprowadziła się wraz z mężem z Ż. z uwagi na duże koszty utrzymania. Kupili w J. stary dom do remontu. Na opał wydają 3500 zł w sezonie grzewczym, na prąd 100 zł miesięcznie, na podatek i szambo 500 zł na rok. Na jedzenie wydaje 1000 zł miesięcznie na 3 osoby, do tego ponosi koszty leków na alergię i środków czystości na rzecz syna. Opłacają wydatki na przedszkole w kwocie ok. 200 zł. Pomagają im finansowo rodzice P. R..

Mąż B. P. R. pracuje na stanowisku (...)i z tego tytułu wykazuje wynagrodzenie w kwocie 2100 zł brutto oraz premie i diety. Innych źródeł dochodu nie posiada. Całość dochodu jest przeznaczana na utrzymanie rodziny. Z poprzedniego związku ma pełnoletniego syna, który studiuje oraz małoletniego syna, który uczy się w szkole podstawowej i przekazuje na jego rzecz 500 zł miesięcznie tytułem alimentów.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: kopia wyroku k. 8-9, kopia postanowienia k. 10, faktury Vat k. 13-25, k. 34-61, dokument dostawy k. 62, faktura Vat k. 63, potwierdzenie wpłaty k. 64, decyzja k. 65, faktura Vat k. 66, dowody wpłat k. 67-68, faktura Vat k. 69-70, odpis skrócony aktu urodzenia k. 71, potwierdzenie wykonana przelewu k. 74-220, zaświadczenie k. 221, PIT-11 k. 222-223, kopia protokołu k. 243-244, odpis postanowienia k. 245, odpis skrócony aktu małżeństwa k. 246, odpis skrócony aktu urodzenia k. 247, PIT-11 k. 248-249, wydruk z podsystemu kontrola US k. 250, potwierdzenie wpłaty k. 251, zawiadomienie k. 252, decyzja k. 253, potwierdzenie transakcji k. 245-255, zaświadczenie k. 256, opinia nauczyciela o dziecku k. 257-258, zaświadczenie k. 259-260, oświadczenie pracodawcy k. 272, faktura k. 273-329, k. 332, zeznania świadka P. R. k. 339v, protokół płyta CD k. 341, zeznania M. K. k. 339v-340, protokół płyta CD k. 341, zeznania B. R. k. 340-340v, protokół płyta CD k. 341.

Ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie w przeprowadzonych dowodach, które zostały powołane przy ustalaniu podstawy faktycznej w niniejszej sprawie. Wskazać należy, że dokumenty złożone do sprawy przez strony nie budziły wątpliwości Sądu. Część z nich została złożona w kserokopiach, jednak strony nie kwestionowały ich prawdziwości.

Sąd nie oparł się na paragonach złożonych do sprawy, albowiem nie są one rachunkami imiennymi i nie stanowią one dowodu zakupu określonej rzeczy lub usługi dla konkretnej osoby.

Zeznanie świadka P. R. Sąd uznał za wiarygodne. Przesłuchanie to korespondowało z przesłuchaniem B. R. w zakresie uznanym za wiarygodne.

Przesłuchania stron postępowania Sąd uznał za wiarygodne w takich zakresach w jakich się potwierdzały, a także w tych zakresach, które były poparte dokumentami. Sąd nie uznał jedynie w części zapewnień przedstawiciela ustawowego powoda w zakresie potwierdzenia pisemnie przedstawionych wydatków na syna. Ocena ta została podyktowana wskazaniami wiedzy ogólnej, które pozwalają sądowi na ocenę podstawowych potrzeb osób ubiegających się o alimenty.

Sąd nie dał wiary przesłuchaniu stron i świadka w zakresie uzyskiwanych zarobków. Wskazane kwoty odnosiły się jedynie do kwoty zawartych w umowach o pracę, które nie są realne na obecnym rynku pracy i niedoborach pracowników w sektorze (...).

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

W rozpoznawanej sprawie M. K. dochodził zasądzenia alimentów od B. R. na rzecz małoletniego syna K. K. w kwocie 800 zł miesięcznie.

Ocenę żądania zasądzenia alimentów na rzecz małoletniego powoda należy rozpocząć od wskazania, iż na obydwojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie (art. 133 kro). Zakres tego obowiązku, zgodnie z art. 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości osoby zobowiązanej, przy czym wykonywanie obowiązku alimentacyjnego może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie dziecka. A przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia i statusowi rodziców. Należy mieć zatem na względzie zarówno koszty utrzymania dziecka (wyżywienie, mieszkanie, leczenie, odzież) jak i koszty jego wychowania (pielęgnacja, opieka, dbałość o rozwój fizyczny i intelektualny).

Przechodząc do oceny zgłoszonego w rozpoznawanej sprawie żądania w pierwszej kolejności należy wskazać, iż wysokość alimentów od B. R. na rzecz małoletniego syna nie była do tej pory regulowana. Faktem jest, iż M. K. i B. R. podzielili się kosztami utrzymania dzieci, zawarli ustne porozumienie, iż każdy z nich ponosi wydatki we własnym zakresie, M. K. w stosunku do syna, a B. R. w stosunku do córki z ich związku małżeńskiego. To w pewien sposób tłumaczy dlaczego pozwana nie partycypowała dotychczas w kosztach utrzymania syna, nie mnie jednak w ramach przedmiotowego postępowania alimenty na syna winny być rozpatrywane oddzielnie, nie przez pryzmat ponoszenia kosztów utrzymania córki, albowiem córka jest obecnie osobą dorosłą, która nie pozostaje już na utrzymaniu rodziców. Nie może być tak, iż pozwana jest zwolniona z alimentów na rzecz syna, ponieważ wcześniej utrzymywała córkę. Obowiązek w stosunku do córki nie jest już aktualny, ponieważ jest ona już w większym bądź mniejszym stopniu samodzielna, pozostaje w związku partnerskim, ma dziecko. Zatem do jej utrzymania nie jest zobowiązana pozwana, zaś do utrzymania z kolei jej dziecka obowiązany jest ojciec tego dziecka. W zaistniałej sytuacji pozwana nie może zwolnić się z kosztów utrzymania syna, który jest jeszcze małoletni.

Biorąc pod uwagę, iż przez usprawiedliwione potrzeby dziecka należy rozumieć nie tylko potrzeby elementarne polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które pozwalają na stworzenie uprawnionemu warunków bytowania odpowiadających jego wiekowi, stanowi zdrowia i statusowi rodziców. Należy uznać, że kwota 800 zł miesięcznie na rzecz małoletniego powoda dochodzona od pozwanej jest niezasadna.

W ocenie Sądu usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniego oscylują wokół kwoty 1200 zł miesięcznie. W kwocie tej znajdują pokrycie wydatki ustalone przez Sąd jako usprawiedliwione. W sprawie zostało ustalone, iż małoletni pochodzi ze związku małżeńskiego, od 2014 roku zamieszkuje z ojcem. Matka dziecka nie przekazuje żadnych środków pieniężnych na jego utrzymanie, nie uczestniczy także w utrzymaniu małoletniego w inny sposób, nie ma z nim kontaktu, syn nie był u niej od kilku lat. Małoletni uczy się w (...)w W., ogólnie jest zdrowy. Wydatki na jego utrzymanie są standardowe jak osoby w jego wieku. W takiej sytuacji w skład usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda Sąd zaliczył: koszty mieszkaniowe, w tym media - 300 zł, wyżywienie łącznie z obiadami w szkole 400 zł, ubranie i obuwie 150 zł, środki czystości i kosmetyki 100 zł, wydatki szkolne 30 zł, dojazd do szkoły 100 zł, leki i wizyty lekarskie 15 zł, wypoczynek i rozrywka 100 zł. W tym zakresie sąd krytycznie podszedł do wskazanego przez M. K. zestawienia wydatków. Sąd ocenił je poprzez pryzmat wiedzy ogólnej. Z tego względu Sąd uznał, iż niektóre kwoty zostały zawyżone. Wydatki są możliwe na wskazanych poziomach, jednak przekraczają zakres usprawiedliwienia w ramach możliwości rodziców. W szczególności chodzi o wydatek na odzież 200 zł miesięcznie i na obuwie 150 zł miesięcznie. To w skali roku dałoby sumę 4200 zł, co jest znacznie zawyżone.

W zakresie przesłanek wpływających na wysokość obowiązku alimentacyjnego należy podkreślić, iż wysokość świadczeń alimentacyjnych od osoby zobowiązanej do alimentacji zależy nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej, ale także od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, które stanowią górną granicę tego obowiązku. Decydująca zatem dla ustalenia wysokości obowiązku alimentacyjnego B. R. w niniejszej sprawie stała się ocena jej możliwości zarobkowych i majątkowych. W tym miejscu należy stwierdzić, że przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tyko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

W sprawie zostało ustalone, iż pozwana nie pracuje od kilku lat, pozostaje na utrzymaniu męża, pobiera świadczenie na najmłodszego syna z programu 500+. W ocenie Sądu pozwana ma możliwość podjęcia pracy. Nic nie wskazuje na to, aby nie mogła wykonywać pracy zarobkowej, niekoniecznie w wyuczonym zawodzie, ale w każdym innym, który będzie dostosowany do możliwości pozwanej, mając na uwadze, iż syn uczęszcza do przedszkola. Małoletni ma już 5 lat, od dawna chodzi do przedszkola, a zatem pozwana dysponuje czasem pozwalającym na pracę zarobkową. Należy podkreślić, iż przedszkola są z reguły otwarte w godzinach 07:00-17:00. Mając jednak na uwadze fakt, iż pozwana ma dużą przerwę w zatrudnieniu, jest ograniczona czasowo z powodu konieczności odebrania syna z placówki, jak również konieczność wykonywania pracy w innym zawodzie niż wyuczony, należało wziąć pod uwagę, iż na początku nie jest realne uzyskanie dochodów na wysokim poziomie. Sąd posiłkował się przepisami obowiązującymi w zakresie najniższego wynagrodzenia za pracę, czyli kwotą 2100 zł brutto miesięcznie przyjmując, iż możliwości zarobkowe pozwanej są na poziomie, co najmniej tegoż wynagrodzenia. Możliwości zarobkowe oceniane są w sposób hipotetyczny, a więc w ten sposób, że ustalane są dochody, które powinna pozwana uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Pozwana może i powinna podjąć zatrudnienie.

Możliwości matki małoletniego pozwalają na pokrycie, łącznie z zasądzonymi alimentami, wszystkich usprawiedliwionych potrzeb zarówno swoich, jak i synów, na które składa się połowa kosztów mieszkaniowych, połowa kosztów utrzymania syna K. oraz alimenty na rzecz syna K. K., co po zsumowaniu stanowi kwotę około 1600 zł. Do tego rozliczenia Sąd przyjął: połowę kosztów ponoszonych za przedszkole, połowę kosztów wyżywienia dziecka i mieszkaniowych, wyżywienie pozwanej w kwocie 400 zł oraz pozostałe jej potrzeby w kwocie 100 zł. Wydatki te mieszczą się w kwocie najniższego wynagrodzenia.

W tym miejscu należy wskazać, iż możliwości zarobkowe M. K. są, zdaniem sądu, znacznie większe, niż możliwości zarobkowe B. R.. Wskazuje na to chociażby wskazywana przez M. R. wysokość jego poprzednich zarobków na poziomie 6000 zł miesięcznie. Z zarobków takiego rzędu M. R. zrezygnował bez wskazania racjonalnego powodu.

Należy również wspomnieć, iż K. R. (2) w tym roku uzyska pełnoletność. Jest więc już osobą prawie ukształtowaną. Jak wynika z przesłuchań w sprawie nie kontaktuje się z matką od kilku lat, mimo takich możliwości i chęci matki. K. K. sprawia też kłopoty wychowawcze. Nie chce kontaktować się z matką bez wyraźnych powodów.

Kierując się wszystkimi wyżej wymienionymi względami Sąd doszedł do przekonania, iż B. R. winna łożyć tytułem alimentów większą kwotę niż uznawana przez nią kwota w wysokości 200 zł miesięcznie. Jako taką Sąd przyjął kwotę po 400 zł miesięcznie począwszy od dnia wniesienia pozwu. Kwota ta bowiem obecnie stanowi górną granicę możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanej, pozwala też, uwzględniając dodatkowo obowiązek alimentacyjny M. K. na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego. Zdaniem Sądu Rejonowego kwota ta zapewni porównywalną stopę życiową pozwanej i powoda. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, niezależnie od tego czy mieszkają wspólnie czy oddzielnie. Mając na względzie także, iż B. R. ma na utrzymaniu także dziecko z obecnego związku, a zatem w sumie dwoje dzieci, a M. K. jedynie jedno dziecko oraz przyjmując usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniego K. K. na poziomie kwoty 1200 zł miesięcznie, w ocenie Sądu zasadnym było podzielenie tych kosztów na 3 części i obciążenie pozwanej 1/3 usprawiedliwionych kosztów utrzymania powoda.

Należy wskazać, iż alimenty są to środki na bieżące utrzymanie osoby uprawnionej. W zakresie alimentów zaległych, sprzed daty złożenia powództwa, w ocenie Sądu, nie było podstaw do uwzględnienia roszczenia, albowiem alimenty sprzed daty złożenia powództwa należą się w sytuacji, w której potrzeby zostały pokryte np. ze środków podlegających spłacie czyli kredytów i pożyczek, bądź pozostały jeszcze jakieś potrzeby, które mogą być pokryte z obecnie uzyskanych środków. W ocenie Sądu takie okoliczności nie zostały wykazane. Natomiast w sytuacji, kiedy ojciec dziecka poniósł koszty utrzymania syna i nie pokrywa ich już w chwili obecnej, to alimenty sprzed daty złożenia powództwa nie należą się.

Z wszystkich wyżej wymienionych względów, na podstawie art. 133 § 1 kro w zw. z art. 135 kro, orzeczono jak w punkcie I sentencji, oddalając powództwo małoletniego w pozostałym zakresie.

Rygor natychmiastowej wykonalności został wyrokowi w punkcie I nadany na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc.

Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych obciążył pozwaną kosztami sądowymi w zakresie uwzględnionego powództwa, na które składa się częściowa opłata od pozwu, od uiszczenia której powód był zwolniony z mocy prawa.