Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim w Wydziale III Rodzinnym i Nieletnich
w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Świętochowska

Protokolant: Anna Krasowska

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2018 roku w Bielsku Podlaskim

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej Z. S.

przeciwko N. B. (1)

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanej N. B. (1), na rzecz małoletniej powódki Z. S., tytułem alimentów kwotę po 400 (czterysta) złotych miesięcznie, poczynając od dnia 20 września 2017 roku, płatne z góry do 10-ego dnia każdego miesiąca do rąk N. S., jako ustawowego przedstawiciela małoletniej powódki, wraz ustawowymi odsetkami jak za opóźnienie, w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych;

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  Zasądza od Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim), na rzecz adw. I. P., kwotę 120 złotych plus podatek VAT, tytułem pełnienia funkcji kuratora dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej N. B. (1);

IV.  Odstępuje od obciążenia stron kosztami postępowania w sprawie;

V.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

Sygn. akt III RC 280/17

UZASADNIENIE

N. B. (2), ustawowy przedstawiciel małoletniej Z. S.,

wystąpił przeciwko N. B. (1), z pozwem o alimenty. Wnosił o zasądzenie na rzecz małoletniej powódki alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie, płatnych do rąk ojca małoletniej powódki do dnia 10- go każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych. Wnosił także o zasądzenie od pozwanej, na rzecz małoletniej powódki, kosztów procesu.

Sąd postanowieniem z dnia 16 listopada 2017 r. (k.14v), ustanowił pozwanej N. B. (1), jako osobie nieznanej z miejsca pobytu, kuratora. Okręgowa Rada Adwokacka w B., wyznaczyła na pełnienie funkcji kuratora adw. I. P. (k.17). Kurator pozwanej wnosił o oddalenie powództwa w całości. Wnosił także o zasądzenie wynagrodzenia dla kuratora ustanowionego z urzędu.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył co następuje:

Małoletnia Z. S. pochodzi ze związku (...) (k.13). Małoletnia ma dwa latka i trzy miesiące. Mieszka wraz z ojcem. Matka małoletniej od 28 lipca 2017 r. przestała interesować się córką, nie utrzymuje kontaktu ani z córką, ani z ojcem małoletniej. Małoletnia jest zdrowym dzieckiem. Ojciec małoletniej kupuje córce ubrania, żywność, a także pieluchy. Ustawowy przedstawiciel określił koszty utrzymania córki na kwotę 1.000 zł/mc.

Ojciec małoletniej powódki N. S. ma 23 lata, wykształcenie średnie. Ukończył szkołę średnią o profilu mundurowym. Od 2 miesięcy posiada prawo jazdy kategorii B. Posiada także uprawnienia młodszego ratownika. Obecnie nie pracuje, zajmuje się małoletnią córką. Wcześniej pracował w firmie (...) w H. i zarabiał ok. 2.000 zł netto/ mc. Pozostawał w związku z pozwaną N. B. (1). Zawarli związek wyznaniowy, który nie skutkował zawarciem związku małżeńskiego według przepisów ustawy o aktach stanu cywilnego. Mieszkali wspólnie do dnia 8 kwietnia 2017 roku. Początkowo mieszkali w mieszkaniu położonym w H. przy ul. (...), które stanowiło własność ojca N. S.. W trakcie remontu mieszkania, ustawowy przedstawiciel wraz z pozwaną wynajęli mieszkanie w H. przy ul. (...). W trakcie wspólnego mieszkania ustawowy przedstawiciel pracował, zaś pozwana zajmowała się dzieckiem. W tym czasie pozwana otrzymywała pieniądze od swojej matki, która przebywa zagranicą, w kwocie ok. 100 dolarów miesięcznie. Rodzice małoletniej pokłócili się i rozstali. Pozwana od kwietnia 2017 r. do czerwca 2017 r., wraz z córką, nadal zamieszkiwała w wynajętym mieszkaniu. Od czerwca 2017 r. małoletnia zamieszkuje wraz z ojcem.

Obecnie N. S. wraz z małoletnią córką mieszkają we wsi N., w domu stanowiącym własność jego ojca. Koszty utrzymania domu w całości ponosi ojciec N. S.. Zarówno ojciec, jak i macocha N. S., pracują zagranicą. Okresowo wracają do Polski i w tym czasie mieszkają w domu, we wsi N.. W trakcie przebywania Polsce, pomagają ustawowemu przedstawicielowi w opiece nad dzieckiem. Ustawowy przedstawiciel otrzymuje na córkę świadczenie z programu 500+ .

Sytuacja pozwanej nie była bliżej sądowi znana. Pozwana obecnie ma 21 lat, posiada wykształcenie gimnazjalne.

Powyższe ustalono na podstawie zeznań ustawowego przedstawiciela k. 28.

Zgodnie z art. 133 kro, rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dzieci wystarczają na pokrycie kosztów ich utrzymania i wychowania.

Zakres świadczenia alimentacyjnego wyznacza przepis art. 135 § 1 kro wskazując, że zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanych.

W sprawie nie może budzić wątpliwości, że zarówno N. S., jak i N. B. (1), są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych na rzecz wspólnego małoletniego dziecka. Małoletnia powódka, z uwagi na wiek, nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Nie posiada również żadnego majątku, z którego dochód mógłby być przeznaczony na jej utrzymanie.

Zdaniem Sądu, rodzice, co do zasady, winni ponosić po połowie koszty utrzymania małoletnich dzieci. Podkreślić należy, że w sprawie o alimenty badaniu podlegają możliwości majątkowe i zarobkowe osoby zobowiązanej, a nie faktycznie osiągane dochody. Część obowiązku alimentacyjnego ojca, jest spełniona przez osobisty wkład w wychowanie i utrzymanie małoletniej powódki.

Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie daje podstawy do przyjęcia, że miesięczny koszt utrzymania małoletniej powódki wynosi około 600-800 złotych miesięcznie. Małoletnia ma ponad 2 latka i jest zdrowym dzieckiem. Ojciec ponosi oczywiste wydatki związane z zakupem ubrań, niezbędnych kosmetyków, wyżywieniem dziecka, zakupem zabawek.

Wydatki wskazane przez ojca małoletniej, są, w ocenie Sądu, zawyżone. Ustawowy przedstawiciel nie przedstawił żadnych dowodów chociażby w postaci rachunków, które by potwierdzałyby, koszty związane z utrzymaniem małoletniej powódki.

Wysokość obowiązku alimentacyjnego zależy nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, ale także od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji. Przy czym, przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Pozwana nie sprawuje bezpośredniej opieki nad małoletnią córką, a taka opieka jest również formą alimentacji dziecka. Sąd nie miał informacji na temat sytuacji materialnej pozwanej. Wiadomym jest, iż pozwana jest osobą młodą i zdrową. Posiada wykształcenie gimnazjalne. W ocenie Sądu, pozwana jako osoba młoda i zdrowa posiada możliwość podjęcia stałej pracy zarobkowej i łożenia alimentów na rzecz córki. Tym bardziej, iż nie sprawuje bieżącej opieki nad dzieckiem, zatem ma możliwość podjęcia zatrudnienia i osiągania chociażby minimalnego wynagrodzenia.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd na podstawie art. 133 kro i art. 135 § 1 kro, zasądził od pozwanej N. B. (1) na rzecz małoletniej powódki Z. S., kwotę po 400 zł miesięcznie. W pozostałym zaś zakresie powództwo oddalił.

W przedmiocie wniosku adw. I. P. o przyznanie wynagrodzenia za pełnienie funkcji kuratora orzeczono na podstawie § 1 ust. 1 i 2 rozporządzenia z dnia 13 listopada 2013 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U. z 2013 r. poz. 1476), zgodnie z którymi wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej, zwanego dalej „kuratorem”, nie może przekraczać stawek minimalnych przewidzianych przepisami określającymi opłaty za czynności adwokackie, a w przypadku gdy kuratorem jest radca prawny, przepisami określającymi opłaty za czynności radców prawnych (ust. 1). Wynagrodzenie kuratora będącego podatnikiem obowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług, określoną zgodnie ze stawką tego podatku obowiązującą w dniu orzekania o wynagrodzeniu (ust. 3).

W przedmiotowej sprawie wysokość wynagrodzenia kuratora należało ustalić w oparciu o § 4 ust. 1 pkt 9 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804), w brzmieniu obowiązującym w dacie wszczęcia postępowania. W związku z powyższym przyznano adw. I. P. wynagrodzenie za sprawowanie funkcji kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu w kwocie 120 zł, plus podatek VAT.

O kosztach procesu orzeczono na zasadzie art. 102 kpc – Sąd odstąpił od obciążania stron kosztami postępowania.

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano na podstawie art. 333§1 pkt 1 kpc.

S ę d z i a