Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lipca 2018r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Agnieszka Wachłaczenko

Protokolant st. sekretarz sądowy Agnieszka Dębowa

w obecności Prokuratora----

po rozpoznaniu dnia 23.07.2018r

sprawy M. M. (1) syna J. i H. zd. K., ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 12 lipca 2016r. w K., kierował w strefie ruchu lądowego, samochodem osobowym marki V. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości – około 1,7 promila alkoholu we krwi

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

1.  oskarżonego M. M. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego wyżej wypełniającego znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 kk i za to na podstawie art. 178a § 1 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

2.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 3 (trzech) lat,

3.  na podstawie art. 63 § 4 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonego w punkcie drugim środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 12 lipca 2016r.,

4.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000,00 (pięć tysięcy) złotych,

5.  na podstawie art. 44 § 2 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci poduszki powietrznej wiszącej z tablicy rozdzielczej pojazdu naprzeciw lewego przedniego fotela wraz ze śladem biologicznym oraz poduszki powietrznej wiszącej z tablicy rozdzielczej pojazdu naprzeciw prawego przedniego fotela wraz ze śladem biologicznym,

6.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1000 (jednego tysiąca) złotych tytułem zwrotu części kosztów postępowania w pozostałej części obciążając kosztami Skarb Państwa.

SSR Agnieszka Wachłaczenko

II K 896/17

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2016 r. oskarżony M. M. (1) samochodem osobowym marki V. (...) o nr rej. (...). Kierując tym samochodem na ulicy (...) w K., stracił panowanie nad pojazdem, zjechał na prawe pobocze i uderzył w latarnię uliczną. Funkcjonariusze Policji na miejscu zdarzenia zastali M. M. (2), którego przebadali na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Badania wykazały 0,77, 0,86, 0,68, 0,66 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Dzień wcześniej oskarżony pił alkohol w godzinach porannych a po kłótni z S. K. ok. godz. 23.00 spakował się i opuścił mieszkanie. Później jeszcze na chwile powrócił do tego mieszkania, ale wkrótce znowu je opuścił. S. K. wyłączyła telefon, natomiast rano po włączeniu telefonu otrzymała SMSy od oskarżonego wskazujące na to, iż uszkodził samochód

(dowód: protokoły badania trzeźwości – k. 2, 3, zeznania S. K. – k. 14-15, screeny wiadomości – k. 16, zeznania M. M. (3) – k. 45, częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 23).

Oskarżony M. M. (1) ma 26 lat.. Ma wykształcenie średnie. Z zawodu jest monterem instalacji elektrycznych. Obecnie jest bezrobotny. Nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Nie ma majątku większej wartości. Nie był karany, natomiast wielokrotnie naruszał on przepisy ruchu drogowego

(dane osobowe – k. 22, karta karna – k. 56, 99, informacja – k. 112).

Oskarżony M. M. (1) w pierwszych wyjaśnieniach przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i przyznał, z w czasie poprzedzającym kolizję na ul. (...) w K., pił alkohol. Była to wódka. Wyjaśnił, że po zdarzeniu również wypił alkohol znajdujący się w samochodzie. Podał także, iż niemal do samego zdarzenia przebywał u S. K.. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim podał, iż po godzinie 4.00 opuścił mieszkanie S. K.. Przeczą temu godziny połączeń telefonicznych z S. K. – pierwsza próba o 3:45 oraz zeznania M. M. (3), który został obudzony około godz. 4.00 i było to już po zdarzeniu (k. 46). W kolejnych wyjaśnieniach oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu (k. 59), jednak nie podał powodów zmiany swojego stanowiska.

Z opinii biegłej z dziedziny patomorfologii I. W. wynika, iż wersja przedstawiana przez oskarżonego o tym, iż dopił alkohol po zdarzeniu, w ogóle nie znajduje nie znajduje odzwierciedlenia w wynikach badań zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Opinia jest w ocenie Sądu kompletna, rzeczowa, oparta na całokształcie materiału dowodowego. Podobnie należy ocenić opinię biegłej w zakresie obrażeń jakich doznał oskarżony w trakcie kolizji. Z opinii tej wynika, iż uszkodzenia ciała oskarżonego wskazują, że zajmował on miejsce kierowcy (k. 90). Te ustalenia korespondują z ustaleniami opinii biegłych z dziedziny genetyki, których to wniosków również oskarżony ani jego obrońca nie kwestionowali. Sąd również nie dopatrzył się okoliczności nakazujących zakwestionować te wnioski. Sąd wydając rozstrzygniecie opierał się przede wszystkim na tych dowodach. Pośrednio przeciwko wersji podawanej przez oskarżonego przemawiają zeznania P. F. (k. 81) oraz B. M. (k. 83-84), jednak nie byli oni bezpośrednimi świadkami zdarzenia. Z ich zeznań wynika, iż oskarżony zmieniał wersje przebiegu zdarzenia podając również, iż to inna osoba kierowała jego samochodem. O ile nie można wykluczyć w obecności innej osoby w pojeździe, o tyle Sąd wskazał na podstawie jakich dowodów uznał, iż to nie ta inna osoba kierowała przedmiotowym pojazdem.

Wobec przedkładanych systematycznie przez oskarżonego zwolnień lekarskich, Sąd postanowił zasięgnąć opinii biegłych, czy oskarżony może brać udział w postępowaniu przed Sądem. Mimo, iż biegli nie stwierdzili przeszkód w uczestniczeniu w rozprawie oskarżony prawidłowo wezwany na termin rozprawy (wezwanie odebrał osobiście – k. 169) nie stawił się na rozprawie. Nie stawił się również jego obrońca. Żaden z nich nie usprawiedliwił nieobecności na rozprawie ani nie wnosił o odroczenie rozprawy.

Zgodnie z treścią art. 178a § 1 k.k. karze podlega ten, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwał na przypisanie oskarżonemu M. M. (1) zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 1 k.k.

Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Stwierdzone poszczególnymi badaniami poziomy alkoholu w wydychanym powietrzu wskazują, iż oskarżony nie mógł mieć żadnych wątpliwości, że znajduje się w stanie nietrzeźwości. Sąd nie dopatrzył się okoliczności wyłączających winę lub bezprawność czynu oskarżonego.

Oskarżony swoim czynem godził w bezpieczeństwo w ruchu drogowym. Jak już podkreślono stopień nietrzeźwości oskarżonego był znaczny. Oskarżony kierował pojazdem znajdując się w takim stanie, który praktycznie uniemożliwił mu adekwatne reakcje do stanu zagrożenia. Dlatego Sąd ocenił stopień społecznej szkodliwości czynu poskarżonego jako dość duży.

Wymierzając oskarżonemu na podstawie art. 178a § 1 k.k. karę 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, Sąd brał pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego oraz uprzednie naruszenia przepisów o ruchu drogowym. Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował uprzednią niekaralność oskarżonego. Na podstawie art. 42 § 2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 3 lat, na poczet którego zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy oskarżonego od 12 lipca 2016 r. – art. 63 § 4 k.k. Rozstrzygnięcie o świadczeniu pieniężnym jest rozstrzygnięciem obligatoryjnym, dlatego Sąd na podstawie art. 43a § 2 kk orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 zł.

Na podstawie art. 44 § 2 kk orzeczono o dowodzie rzeczowym.

Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. obciążył oskarżonego jedynie częścią kosztów sądowych albowiem jest on osobą bezrobotną, pozostająca na utrzymaniu rodziców. Jednak nie ma przeszkód, by oskarżony podjął pracę choćby dorywczą i poniósł część kosztów.

SSR Agnieszka Wachłaczenko