Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 06 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Berczyńska - Bruś

Protokolant: Elżbieta Pabiszczak

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2018 roku w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa – B. B.

przeciwko – M. G.

o zapłatę

1. oddala powództwo,

2. zasądza od powoda B. B. na rzecz pozwanego M. G. kwotę 917,00 złotych (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego,

SSR Magdalena Berczyńska - Bruś

Sygn. akt V GC 2580/17

UZASADNIENIE

Powód B. B. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Usługowo Handlowe K i (...) w J. pozwem z dnia 28 sierpnia 2017r. wniósł o zasądzenie od pozwanego M. G. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) Przedsiębiorstwo (...) w (...) n/W. nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym kwoty 3.099,60 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 21 września 2015r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że świadczył na rzecz pozwanego prace dodatkowe polegające na wykuwaniu nieprzygotowanych otworów pod stolarkę. Za świadczone usługi obciążył pozwanego fakturą VAT nr (...) z 17 września 2015r. na kwotę 3.099,60 zł. Mimo wezwań do zapłaty z dnia 15 kwietnia 2016r., z dnia 16 grudnia 2016r. oraz z dnia 11 stycznia 2017r. dochodzona kwota nie wpłynęła na konto powoda. Negocjacje podjęte w sprawie spłaty nie przyniosły zamierzonych rezultatów. Do pozwu załączono fakturę VAT i wezwania do zapłaty.

W dniu 6 września 2017r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt V GNc 3712/17, zgodnie z żądaniem pozwu.

Nakaz zapłaty stracił moc w wyniku wniesienia przez pozwanego w ustawowym terminie sprzeciwu od całości nakazu zapłaty. W sprzeciwie pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. Podniósł zarzut nieistnienia zobowiązania. Zaprzeczył aby zlecał powodowi wykonanie robót dodatkowych wskazanych w pozwie oraz aby z tego tytułu powodowi należało się wynagrodzenie. Zarzucił, że powód nie wykazał ani nie udowodnił tego faktu, jak również faktu wykonania robót wskazanych w pozwie, a swoje roszczenie opiera wyłącznie na treści faktury VAT, która nie stanowi źródła stosunku cywilnoprawnego, z którego mógłby ewentualnie wywodzić swoje roszczenia. Z powodem łączyła go jedynie umowa o dostawę i montaż drzwi aluminiowych przeciwpożarowych. Zamówienie zostało zrealizowane i z tego tytułu powód wystawi fakturę obejmującą dostawę drzwi oraz ich montaż. Faktura została w całości uregulowana, a strony skwitowane.

Do sprzeciwu załączono fakturę VAT wystawioną przez powoda wobec pozwanego z dnia 17 września 2015r. z tytułu drzwi aluminiowych, dostawy i montażu oraz potwierdzenia dokonania przelewu na kwotę 36.619,56 zł z 10 listopada 2017r. oraz na kwotę 24.413,04 zł z 26 września 2015r.

W odpowiedzi na sprzeciw wskazano, że powód zrealizował na rzecz pozwanego zlecenie na dostawę i montaż drzwi na obiekcie w Z.. Po przyjeździe na montaż okazało się, że otwory pod stolarkę nie są przygotowane. Wymiary stolarki drzwiowej zostały podane przez pozwanego. Strony uzgodniły, że powód w celu montażu musi wykonać prace dodatkowe polegające na wykuwaniu nieprzygotowanych otworów. Pozwany to zaakceptował. Pracownicy powoda pracowali w dniu montażu do godziny pierwszej w nocy. Na wskazaną okoliczność powód wniósł o przesłuchanie świadków, pracowników powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 5 sierpnia 2015r. pozwany przelał na rzecz powoda kwotę 24.413,04 zł tytułem faktury PRO FORMA (...).

Dowód: potwierdzenie wykonania przelewu z 5.08.2015r. (k. 35 akt)

Powód produkuje stolarkę okienną. Pracownicy powoda wykonywali na rzecz pozwanego prace w Z.. Montowali tam drzwi w zakładzie produkcyjnym. Był to jednorazowy wyjazd na montaż czterech par drzwi przeciwpożarowych. Pojechała trzyosobowa ekipa. Okazało się, że drzwi nie pasują do przygotowanych otworów. W zależności od umowy, pracownicy powoda nie zawsze wykonują sami pomiary otworów. Drzwi były za duże w stosunku do otworów. Trzeba było rozkuwać i jedną i drugą stronę otworów i usunąć gruz. Z J. do Z. wyjechali rano. Jedne drzwi montują około półtorej godziny, o ile wszystko pasuje. Jedne drzwi montują w trzy osoby ponieważ drzwi aluminiowe przeciwpożarowe są bardzo duże. Wszystkie drzwi były dwuskrzydłowe, bardzo ciężkie. Miały 2,5 metra długości. Trudno przewidzieć ile czasu zajmie montaż. Gdyby wszystko było w porządku cztery pary drzwi montowaliby maksymalnie osiem godzin. Gdy B. P. zauważył, że otwory są nieodpowiednie, zadzwonił do powoda i to zgłosił. Dostał potem telefon, że ktoś przyjdzie i uzgodnili z tą osobą, że będą wykuwać otwory. Zrozumiał, że szef ustalił z tą osobą, że mają zostać i montować drzwi. Nie dokonywał ustaleń z osobą, która by się przedstawiła jako M. G..

Dowód: zeznania świadka B. P. ( 00:06:45 – 00:20:36

minuta rozprawy z dnia 25.05.2018r.)

P. K., pracownik pozwanego, zajmuje się kalkulacjami. Na zlecenie powoda wykonał kalkulację dodatkowych prac. Ustalił z powodem ilość godzin pracy trzech pracowników i cenę. Wyliczenia wysłał pozwanemu mailem, a później była wystawiona faktura. Stawka wynosiła 140 zł netto za godzinę. Przy wycenie drzwi był uwzględniony montaż podstawowy, natomiast nie uwzględniono prac dodatkowych.

Dowód: zeznania świadka P. K. (00:23:31 – 00:36:10 minuta

rozprawy z dnia 25.05.2018r.)

W dniu 17 września 2015r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę VAT (...) do zamówienia ZK (...) z dnia 6 sierpnia 2015r. z tytułu dwóch sztuk drzwi aluminiowych przeciwpożarowych o wartości brutto 31.127,02 zł, dwóch sztuk drzwi aluminiowych przeciwpożarowych o wartości brutto 26.219,04 zł oraz dostawy i montażu drzwi przeciwpożarowych na kwotę 3.686,53 zł. Łącznie należność z tytułu zamówienia wyniosła 61.032,59 zł, przy czym do zapłaty pozostał kwota 36.619,56 zł, płatna w terminie trzech dni, do dnia 20 września 2015r. Odbiór faktury nie został potwierdzony przez pozwanego.

Dowód: faktura VAT (...) z 17.09.2015r. (k.33 akt)

W dniu 17 września 2015r. powód wystawił wobec pozwanego fakturę VAT (...) z tytułu prac dodatkowych na kwotę 3.099,60 zł, płatną w terminie trzech dni, do dnia 20 września 2015r. Odbiór faktury nie został potwierdzony przez pozwanego.

Dowód: faktura VAT (...) z 17.09.2015r. (k.6 akt)

W dniu 10 listopada 2015r. pozwany zapłacił na rzecz powoda kwotę 36.619,56 zł z tytułu faktury nr (...).

Dowód: potwierdzenie wykonania przelewu z 10.11.2015r. (k.34 akt)

W dniu 15 kwietnia 2016r. powód wezwał pozwanego do zapłaty należności wynikającej z faktury VAT (...) z 17 września 2015r.

Dowód: ostateczne wezwanie do zapłaty nr 1/04/2016 z 15.04.2016r. z

potwierdzeniem odbioru (k. 7 – 8 akt)

W dniu 16 grudnia 2016r. powód ponownie wezwał pozwanego do zapłaty należności wynikającej z faktury VAT (...) z 17 września 2015r. pod rygorem skierowania sprawy do postępowania sądowego.

Dowód: ostateczne wezwanie do zapłaty nr 2/12/2016 z 15.04.2016r. z

potwierdzeniem odbioru (k. 9 – 10 akt)

W dniu 11 stycznia 2017r. pełnomocnik powoda wezwała pozwanego do zapłaty należności wynikającej z faktury VAT nr (...) z 17 września 2015r. pod rygorem skierowania sprawy do sądu.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 11.01.2017r. z potwierdzeniem nadania (k. 11

– 12 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów oraz zeznań świadków B. P. oraz P. K..

Sąd zważył co następuje:

Strony łączyła ustna umowa o dzieło przez którą przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia (art.627 kodeksu cywilnego).

Z ustaleń stanu faktycznego wynika, że powód zobowiązał się do wykonania, zgodnie z zamówieniem, aluminiowych drzwi przeciwpożarowych, ich dostawy do Z. i montażu. Z uwagi na okoliczność, że pozwany nie kwestionował faktury pro forma i faktury za drzwi, ich dostawę i montaż, należy domniemywać, że uzgodniono ryczałtowe wynagrodzenie za wykonanie dzieła. Pozwany uregulował należność wynikającą z faktury nr (...) z dnia 17 września 2015r., powołującej się na złożone zamówienie.

Z okoliczności sprawy należy również domniemywać, że powód nie dokonał przez własnych pracowników pomiarów otworów drzwiowych, lecz dzieło wykonał na podstawie pomiarów dokonanych przez pozwanego. Ta okoliczność nie została jednak wykazana. Powód nie przedstawił żadnych dowodów wykazujących treść zawartej przez strony umowy ustnej.

Zgodnie z art. 632 § 1 k.c. jeżeli strony umówiły się na wynagrodzenie ryczałtowe, przyjmujący zamówienie nie może żądać podwyższenia wynagrodzenia, chociażby w czasie zawarcia umowy nie można było przewidzieć rozmiaru lub kosztów prac.

Skoro powód zobowiązał się do wykonania montażu drzwi, to sam powinien wymierzyć otwory drzwiowe, by móc wykonać prawidłowo przyjęte zobowiązanie. Jeżeli uzgodniono z jakichś względów, prawdopodobnie związanych z chęcią zaoszczędzenia czasu powoda i jego kosztów dojazdu, że pozwany sam wymierzy otwory, to nieprawidłowość ich wymierzenia nie może obciążać pozwanego. Pozwany zlecił powodowi wykonanie dzieła i zobowiązał się do zapłaty wynagrodzenia. Uzgodnienie, że pozwany wykona pomiary, które powinien wykonać powód osobiście, jest podjęciem przez powoda ryzyka co do ich prawidłowości. Oczywistym jest, że pobranie pomiarów jest elementem wykonania dzieła. Gdyby nie można było poszerzyć otworów poprzez ich rozkucie, nie doszło by w ogóle do montażu i odebrania dzieła.

Powód nie wykazał, że strony umówiły się, iż poszerzenie otworów nastąpi na koszt pozwanego. Nie przedstawiono na tę okoliczność żadnego dokumentu. Zeznania świadków również nie potwierdziły, że doszło do takich uzgodnień z pozwanym. Nie wykazano nawet, z kim rozmawiał B. P. na budowie, gdy ustalono, że pracownicy powoda poszerzą otwory. Tym bardziej nie ustalono wysokości wynagrodzenia z tego tytułu.

Faktura jest jedynie dokumentem księgowo -rozliczeniowym i bez podstawy faktycznej oraz prawnej jej wystawienia nie może stanowić dowodu na istnienie wierzytelności.

Koszty montażu zostały ujęte w fakturze VAT nr (...) i rozliczenie dodatkowych prac związanych z poszerzeniem otworów nie zostało szczegółowo wykazane z oddzieleniem kosztów prac związanych z montażem, gdyby otworów nie poszerzano. Załączoną do pozwu fakturę VAT nr (...) powód wystawił i wysłał pozwanemu bez załączenia rozliczenia dokonanego przez P. K..

Takie rozliczenie nie zostało również przedstawione w toku postępowania sądowego.

Wyniki postępowania dowodowego nie pozwoliły na ustalenie istnienia wierzytelności będącej przedmiotem faktury załączonej do pozwu.

Powództwo podlegało więc oddaleniu.

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie wynikającej z art. 98 k.p.c. zasady odpowiedzialności za wynik procesu i obciążono nimi w całości przegrywającego spór powoda. Na koszty, które powód ma obowiązek zwrócić pozwanemu złożyło się wynagrodzenie jego pełnomocnika ustalone w kwocie 900 zł w oparciu o § 2 pkt.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015r., poz. 1800 z późn. zm.) wraz z opłatą skarbową w wysokości 17 zł od pełnomocnictwa.

/-/SSR Magdalena Berczyńska-Bruś