Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 sierpnia 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Grzegorz Szepelak (spr.)

Sędziowie SSO Ewa Kilczewska

SSO Dorota Kropiewnicka

Protokolant Justyna Gdula

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Tomasza Fedyka

po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2013 r.

sprawy T. S. (1)

oskarżonego o przestępstwo z art. 178 a § 4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Krzyków

z dnia 10 kwietnia 2013 r. sygn. akt VII K 1066/12

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

II.  kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

T. S. (2) oskarżony został o to,że:

w dniu 28 września 2022 r. w (...), na ul (...), woj. (...), będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków, sygn. akt VIIIK 815/12 z dnia 24 września 2010 r. na karę pozbawienia wolności za czyn z art. 178 a par. 1 k.k., kierował samochodem m-ki V. (...) o nr rej.(...), będąc w stanie nietrzeźwości; tj. mając 1,18 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu;

tj. o czyn z art. 178 a § 4 kk

Sąd Rejonowy dla Wrocławia- Krzyków, wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2013r., sygn.akt VII K 1066/12:

I.  uznał oskarżonego T. S. (1) za winnego popełnienia opisanego wyżej, zarzucanego mu czynu; tj. przestępstwa z art. 178 a § 4 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i 70 § 1 pkt. 1 kk warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat;

III.  na podstawie art. 71 § 1 kk i art. 33 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 30 (trzydziestu) stawek dziennych przy czym wysokość jednej stawki dziennej w oparciu o art. 33 § 3 kk określił na 10 (dziesięć) złotych;

IV.  na podstawie art. 42 § 2 kk i art. 43 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (czterech) lat;

V.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżonego z obowiązku uiszczenia kosztów procesu ponad kwotę 150 zł.

Powyższy wyrok zaskarżył prokurator, zarzucając:

błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na niesłusznym uznaniu, iż w stosunku do oskarżonego T. S. (1) zachodzą przesłanki do warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, podczas gdy analiza zgromadzonego materiału dowodowego jak i uzasadnienia wyroku VII K 1066/12 Sądu Rejonowego Wydziału VII Karnego, nie wskazuje szczególnego wypadku zastosowania art.69§4kk względem oskarżonego.

W oparciu o tak sformułowany zarzut apelujący wniósł o:

zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu T. S. (1) kary 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania przy pozostawieniu wymiaru pozostałych środków karnych bez zmian (cytat dosłowny z apelacji).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja prokuratora jest oczywiście bezzasadna.

Wbrew jej zarzutom – wydając zaskarżony wyrok – Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej oceny wszystkich okoliczności niniejszej sprawy i jego rozstrzygnięcie – także w odniesieniu do wymierzonej oskarżonemu kary – nie budzi zastrzeżeń Sądu Odwoławczego. Analiza wniesionego przez oskarżyciela publicznego środka karnego wskazuje, iż konieczność wymierzenia T. S. (1) kary bezwzględnej prokurator wywodzi z uprzedniej karalności sprawcy za takie samo przestępstwo.

Oskarżyciel publiczny, w swych wywodach, przemilcza jednak zupełnie, iż oskarżony jest człowiekiem w pełni dojrzałym (ma 48 lat), prowadzącym uregulowany tryb życia, stale pracującym zawodowo i – poza przypadkiem skazania w 2010 roku – nigdy więcej sądownie nie karanym (to ostatnie uległo już zresztą zatarciu z mocy prawa). W toku całego postępowania oskarżony przyznał się przy tym do winy i wykazał skruchę. Jak słusznie podkreśla wiec Sąd Rejonowy, można zasadnie twierdzić, iż zrozumiał już naganność swego postępowania i nie powinien, w przyszłości, powrócić na drogę przestępstwa. Zwrócić należy przy tym uwagę, na trafne określenie przez Sąd I Instancji okresu próby, na który warunkowo zawieszono T. S. (1) wykonanie orzeczonej kary 1 roku pozbawienia wolności. Ten maksymalny okres probacyjny umożliwia bowiem poddanie sprawcy kontroli w długim, bo 5-cio letnim okresie próby. Oskarżony winien mieć zatem świadomość, iż ponowne popełnienie podobnego przestępstwa, w okresie najbliższych 5-ciu lat, spowoduje konieczność wykonania wobec niego orzeczonej kary pozbawienia wolności. Jeśli zważyć przy tym, iż Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonemu dodatkowo środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4-ch lat, a także grzywnę, zaskarżony wyrok uznać należy za całkowicie słuszny.

Nie znajdując zatem żadnych podstaw do wzruszenia zaskarżonego wyroku, Sąd Okręgowy orzekł jak w części dyspozytywnej, wskazując Sądowi I Instancji konieczność sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej w części wstępnej wydanego wyroku.

Orzeczenie o kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze wydano w oparciu o przepisy art.636§1Kodeksu postępowania karnego.