Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt III K 134/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2018 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: S.S.O. Jerzy Zieliński

Protokolant: Ewa Dudziak - Bujdasz

w obecności Pawła Rapacza Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kłodzku del. do Prokuratury Okręgowej w Świdnicy,

po rozpoznaniu w dniach 14 grudnia 2017 roku, 5 marca 2018 roku, 6 kwietnia 2018 roku, 9 maja 2018 roku, 13 czerwca 2018 roku, 12 września 2018 roku

sprawy karnej

P. S. (1)

syna A. i A. z domu C.,

urodzonego (...) w N.,

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 26 listopada 2010 r. w K., w woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim podrobieniu przedłożył w firmie (...) S.A. w W., Filia w K. dokumenty w postaci „zeznania o wysokości osiągniętego przychodu” za 2007 r. PIT 28, oraz „zeznania o wysokości osiągniętego dochodu” za 2009 r. PIT 36 i PIT/B, czym wprowadził w błąd pracowników Banku i doprowadził ich do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 480.000 zł tytułem kredytu hipotecznego (numer DK/KR- (...)) na szkodę (...) Bank S.A. w W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 11 § 2 k.k.

II.  w dniu 16 lutego 2011 r. w K., w woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim podrobieniu przedłożył w firmie (...)S.A. w W., Filia w K. dokumenty w postaci „zeznania o wysokości osiągniętego przychodu” za 2007 r. PIT 28 oraz „zeznania o wysokości osiągniętego dochodu” za 2009 r. PIT 36 i PIT/B, czym wprowadził w błąd pracowników Banku i doprowadził ich do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 410.000 zł tytułem kredytu hipotecznego (numer DK/KR- (...)) na szkodę (...) Bank S.A. w W.,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 11 § 2 k.k.

III.  w okresie od 8 lutego 2012 r. do 10 sierpnia 2012 r. w K., w woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej podrobił celem użycia za autentyczne zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2010 PIT 36 i PIT/B oraz przedłożył poświadczające nieprawdę wyciągi z książki przychodów i rozchodów z prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą (...) za okres od 1 marca 2010 r. do 31 grudnia 2010 r. oraz od 1 stycznia 2011 r. do 30 listopada 2011 r., w (...) S.A. Oddział Operacyjny w W., Filia w K. czym wprowadził w błąd pracowników banku doprowadzając ich do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości i wyłudził pieniądze w łącznej kwocie 495.000 zł tytułem kredytu hipotecznego (numer DK/KR-DG- (...)) na szkodę (...) Bank S.A. w W.,

tj. o czyn z art.297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k.

IV.  w okresie od 25 lutego 2010 r. do 25 stycznia 2011 r. w N., w woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inną, nieustaloną osobą, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, posłużył się w celu użycia za autentyczne fałszywymi dokumentami w postaci:

1.  deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc styczeń 2010 r. – VAT-7 z pieczęcią wpływu Urzędu Skarbowego w N. z dnia 25 lutego 2010 r.;

2.  deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc luty 2010 r. – VAT-7 z pieczęcią wpływu Urzędu Skarbowego w N. z dnia 25 marca 2010 r.;

3.  deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc marzec 2010 r. – VAT-7 z pieczęcią wpływu Urzędu Skarbowego w N. z dnia 26 kwietnia 2010 r.;

4.  deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc kwiecień 2010 r. – VAT-7 z pieczęcią wpływu Urzędu Skarbowego w N. z dnia 25 maja 2010 r.;

5.  deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc maj 2010 r. – VAT-7 z pieczęcią wpływu Urzędu Skarbowego w N. z dnia 25 czerwca 2010 r.;

6.  deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc czerwiec 2010 r. – VAT-7 z pieczęcią wpływu Urzędu Skarbowego w N. z dnia 26 lipca 2010 r.;

7.  deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc lipiec 2010 r. – VAT-7 z pieczęcią wpływu Urzędu Skarbowego w N. z dnia 25 sierpnia 2010 r.;

8.  deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc sierpień 2010 r. – VAT-7 z pieczęcią wpływu Urzędu Skarbowego w N. z dnia 27 września 2010 r.;

9.  deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc wrzesień 2010 r. – VAT-7 z pieczęcią wpływu Urzędu Skarbowego w N. z dnia 25 października 2010 r.;

10.  deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc październik 2010 r. – VAT-7 z pieczęcią wpływu Urzędu Skarbowego w N. z dnia 25 listopada 2010 r.;

11.  deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc listopad 2010 r. – VAT-7 z pieczęcią wpływu Urzędu Skarbowego w N. z dnia 21 grudnia 2010 r.;

12.  deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2010 r. – VAT-7 z pieczęcią wpływu Urzędu Skarbowego w N. z dnia 25 stycznia 2011 r.;

opatrzonych podrobionym podpisem (...)

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

------------ // --------------

I.  oskarżonego P. S. (1) uznaje za winnego popełnienia przestępstw opisanych w pkt I i II części wstępnej wyroku przyjmując, że dopuścił się ich w krótkich odstępach czasu i z wykorzystaniem takiej samej sposobności tj. czynu z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  oskarżonego P. S. (1) uznaje za winnego popełniania przestępstwa opisanego w pkt III części wstępnej wyroku, to jest czynu z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

III.  oskarżonego P. S. (1) uznaje za winnego popełnienia przestępstwa opisanego w pkt IV części wstępnej wyroku to jest czynu art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 270 § 1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pobawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 91 § 2 k.k. łączy orzeczone wobec P. S. (1) w pkt I, II, III kary pozbawienia wolności i jako karę łączną wymierza mu kare 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. w brzmieniu tych przepisów przed dniem 1 lipca 2015 roku w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec P. S. (1) kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata, zaś na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązuje go w tym okresie do informowania Sądu co 6 (sześć) miesięcy o przebiegu okresu próby;

VI.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata A. C. z Kancelarii Adwokackiej w Ś. kwotę (...),60 (jeden tysiąc sześćset dwadzieścia trzy złote 60/100 gr) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu P. S. (1) z urzędu,

VII.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych zaliczając wydatki poniesione w sprawie na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Oskarżony P. S. (1) od 26 lipca 2005 roku prowadził działalność gospodarczą pod nawą (...) P. S. (1) z siedzibą w N. przy ul. (...).

Przedmiotem działalności była sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet, sprzedaż detaliczna artykułów używanych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, wykonywanie pozostałych robót budowalnych i wykończeniowych, zakładanie stolarki budowlanej, naprawa i konserwacja mebli i wyposażenia domowego, produkcja pozostałych mebli.

Dowód:

-

zaświadczenie o zmianie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej – karta 7 załącznik nr 1A

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i na potrzeby tej działalności oskarżony P. S. (1) w dniu 17 listopada 2010 roku w celu uzyskania kredytu typu (...) w kwocie 480.000 zł z banku(...)SA w W. złożył w biurze pośrednictwa kredytowego (...) SA Oddział Operacyjny w W. filia w K. dla oceny jego dolności kredytowej dokumenty w postaci karty informacyjnej właściciela zabezpieczenia na nieruchomości przy ul. (...) w N., wydruki z wyciągów bankowych z(...)SA, zaświadczenie o niezaleganiu w opłacaniu składek ZUS z 3 września 2010 roku, zaświadczenie z Urzędu Skarbowego w N. z dnia 3 września 2010 roku o niezaleganiu w podatkach, kopię podatkowej księgi przychodów i rozchodów za okres od 1 stycznia 2010 roku do 30 września 2010 roku, kopię zeznania o wysokość osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2009 PIT-36 i PIT/B, kopię zeznania o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń należnego ryczałtu od przychodów ewidencyjnych za rok 2008 PIT-28 i PIT-28A, kopię zeznania o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za rok 2007 PIT-28 oraz wydruk wyciągu bankowego z (...) Banku Oddział w W. za okres od 1 sierpnia 2010 roku do 31 sierpnia 2010 roku. Wymienione kopie dokumentów oskarżony złożył doradcy kredytowemu T. M..

Dowód:

-

dokumentacja załącznika nr 1A

-

zeznania T. M. - karty 46, 286-287, 382-383, 602-603,996

W oparciu o te dokumenty i dokonaną na ich podstawie ocenę zdolności kredytowej oskarżonego, w dniu 26 listopada 2010 roku został mu udzielony kredyt nr DK/KR- (...) w kwocie 480.000 złotych, który miał być spłacony w 240 ratach. Zabezpieczeniem kredytu była hipoteka zwykła na kwotę 492.490 złotych oraz hipoteka kaucyjna do kwoty 344.743 złotych na nieruchomości zabudowanej na działce o powierzchni 2967 m ( 2) położonej w N. ul. (...), nadto cesja praw polisy ubezpieczenia, oświadczenia kredytobiorcy o poddaniu się egzekucji oraz pełnomocnictwo do dysponowania środkami zgromadzonymi na należących do kredytobiorcy rachunkach.

Dowód:

-

umowa kredytu – karty 113-115

-

załącznik nr 1A

W dniu 25 stycznia 2011 roku oskarżony P. S. (1) w celu uzyskania kolejnego kredytu typu (...) w kwocie 480.000 złotych w banku (...)SA w W. ponownie złożył w biurze kredytowym (...) SA Oddział Operacyjny w W. filia w K., celem oceny jego zdolności kredytowej, dokumenty w postaci karty informacyjnej właściciela zabezpieczenia z dnia 30 listopada 2010 roku na nieruchomości przy ul. (...) w N., zaświadczenie o niezaleganiu w płaceniu składek ZUS z dnia 11 lutego 2011 roku, wyciąg z księgi przychodów i rozchodów za okres od stycznia 2010 roku do 30 listopada 2010 roku, kopię podatkowej księgi przychodów i rozchodów, kopię zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2009 PIT-36, PIT/B, kopię zeznania o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za rok 2008 PIT-28, wydruku wyciągu bankowego z (...) Bank Oddział w W. za okres od 1 października 2010 roku do 31 grudnia 2010 roku, kopię informacji o przychodach podatnika PIT-28/A za rok 2008, kopię zeznania o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za rok 2007 PIT-28 i PIT-28/A, wydruk z rachunku (...) Bank SA bankowości elektronicznej oraz wydruk historii rachunku za okres od 1 października 2010 roku do 31 grudnia 2010 roku z (...) w W..

Podobnie jak w przypadku poprzedniego kredytu oskarżony kopię tych dokumentów złożył doradcy kredytowemu T. M..

Dowód:

-

dokumentacja załącznika 2A

-

zeznania T. M. – karty 46, 286-287, 382-383, 602-603,996

W oparciu o te dokumenty i dokonanej na ich podstawie oceny zdolności kredytowej oskarżonego P. S. (1) w dniu 16 lutego 2011 roku został mu udzielony kredyt nr DK/KR- (...) w kwocie 410.000 złotych, który miał być spłacony w 360 ratach.

Zabezpieczeniem tego kredytu była hipoteka kaucyjna do kwoty 725.856 złotych na nieruchomości budowanej na działce o powierzchni 1112 m ( 2) położonej w N. przy ulicy (...), cesja praw z polisy ubezpieczeniowej, oświadczenia kredytobiorcy o poddaniu się egzekucji oraz pełnomocnictwo do dysponowania środkami zgromadzonymi na rachunkach prowadzonych dla kredytobiorcy.

Dowód:

-

umowa kredytu – karta 62-64

-

załącznik nr 2A

Z uwagi na to, że oskarżony P. S. (1) zaprzestał spłat rat udzielonych mu kredytów w dniu 15 października 2015 roku, (...) Bank SA z Siedzibą w W. zwrócił się do Urzędu Skarbowego w N. o weryfikację i potwierdzenie danych zawartych kopiach dokumentów podatkowych przedstawionych przez oskarżonego P. S. (1) przy składaniu wniosków o udzielenie kredytów.

Do weryfikacji przesłano Urzędowi Skarbowemu kopie:

- zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2009 PIT-36,

- informacji o wysokości dochodu (straty) z prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2009 PIT/B,

- zeznania o wysokości uzyskanego przychodu wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za rok 2007 PIT-28,

- zeznania o wysokości uzyskanego przychodu wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za rok 2008 PIT-28,

- informacji o dochodach podatnika działalności prowadzonej na własne nazwisko oraz z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze w 2008 roku.

Przeprowadzając zleconą weryfikację pracownica Urzędu Skarbowego w N. A. M. stwierdziła, że przesłane do weryfikacji przez Bank dokumenty złożone przez oskarżonego wraz z wnioskiem o udzielnie kredytów różniły się od tych, które oskarżony P. S. (1) składał w Urzędzie Skarbowym. Były one sporządzone innym charakterem pisma, formą widniejących na nich pieczątek wpływu oraz innymi detalami na pieczątkach wpływu.

Dowód:

-

wniosek o weryfikacje danych – karta 2

-

oryginały zeznań PIT- karta 104

-

kopie zeznań PIT przedkładane Bankowi wraz z wnioskiem o udzielenie kredytu – załączniki nr 1A i 2A

Dokonująca weryfikacji danych A. M. stwierdziła znaczne rozbieżności kwot przedstawionych w zeznaniach podatkowych składanych przez oskarżonego w Urzędzie Skarbowym oraz w ich „kopiach” przedkładanych wraz z wnioskami kredytowymi. Przedstawiane w Banku dane były znacznie zawyżone od tych złożonych w Urzędzie Skarbowym.

W PIT-36 za rok 2009 i PIT/B:

- w pozycji „przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej” kwota wskazana Urzędowi Skarbowemu wynosi 803.481.72 złotych, zaś we wniosku o kredyt 945.127.48 złotych,

- w pozycji „koszty uzyskania przychodu w wym. źródła” kwota wskazana Urzędowi Skarbowemu wynosi 652.228.60 złotych, we wniosku o kredyt 594.365.38 złotych,

- w pozycji „dochód wym. źródła przychodu” kwota wskazana Urzędowi Skarbowemu wynosi 151.190.12 złotych, zaś we wniosku o kredyt 350.761.62 złotych,

- w pozycji ”dochód wym. źródła przychodu” kwota wskazana Urzędowi Skarbowemu wynosi 151.190.12 złotych, zaś we wniosku o kredyt 350. 761.62 złotych.

Oskarżony w dokumentach PIT-36 za rok 2009 złożonych w (...) Bank SA wraz z wnioskiem o kredyt wskazał dochód o około 200.000 złotych, większy niż to wynika dokumentów złożonych w Urzędzie Skarbowym w N..

W PIT-28 za rok 2008 A. M. nie stwierdziła rozbieżności w dokumentach składanych przez oskarżonego w Urzędzie Skarbowym i przedłożonymi jej do weryfikacji przez Bank.

W PIT-28 za rok 2007:

- w pozycji „przychód opodatkowany wg stawki 3%„ kwota wskazana Urzędowi Skarbowemu wynosi 30.320 złotych, we wniosku o kredyt wynosi 451. 572 złotych,

- w pozycji „przychód opodatkowany wg stawki 15%„ kwota wskazana Urzędowi Skarbowemu wynosi 5.670 złotych, zaś we wniosku o kredyt wynosi 84.418 złotych,

W dokumentach PIT-28 za rok 2007 złożonych przez oskarżonego wraz wnioskiem o kredyt z (...) Bank SA wskazał dochód o około 500.000 złotych wyższy niż to wynika z dokumentów złożonych w Urzędzie Skarbowym.

Podrobione przez oskarżonego P. S. (1) dokumenty zawierające nieprawdziwe, zawyżone dane dotyczące jego dochodów miały istotne znaczenie dla oceny jego wiarygodności jako kredytobiorcy, oceny jego dolności kredytowej oraz podjęcia decyzji o udzieleniu mu kredytów.

Działaniem tym doprowadził (...) Bank SA do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

Dowód:

-

zeznania A. M. – karty 40, 84-85, 963

-

zeznania S. S. (1) – karty 426-428

-

zeznania M. S. – karty 421-424, 1012-1013

-

zeznania D. H. – karty 618-619, 969-970

-

zeznania J. K. – karty 629, 844, 983-984

-

wykaz danych z analizy dochodów oskarżonego- karta 32

-

oryginały zeznań PIT – karta 104

Uzyskane przez oskarżonego kredyty zostały przez niego w części spłacone. W pozostałym zakresie prowadzona jest egzekucja komornicza. Egzekucja prowadzona jest również z nieruchomości stanowiących zabezpieczenie udzielonych oskarżonemu kredytów.

Dowód:

-

wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1) – karty 44-448, 671-673, 967-968

-

dokumentacja spłaty kredytów – karty 492-521, 522-533, 534-567, 568-581

Oskarżony P. S. (1) wraz z żoną M. S. byli właścicielami nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym i zabudowaniami gospodarczymi, położonej w N. przy ulicy (...). Nieruchomość tę nabyli w grudniu 2010 roku za kwotę 100.000 złotych od E. i Z. K..

Oskarżony po przeprowadzeniu niewielkiego remontu budynku latem 2011 roku wystawił ją na sprzedaż. Jej zakupem była zainteresowana K. K., która zamierzała nieruchomość wyremontować i prowadzić w niej działalność gospodarczą.

K. K. prowadziła działalność gospodarczą pod nazwą C. z siedzibą w P.. Po obejrzeniu wraz ojcem A. K. oferowanej do sprzedaży przez oskarżonego nieruchomości i podjęciu decyzji o jej zakupie przekazała oskarżonemu tytułem zadatku kwotę 30.000 złotych.

W czasie kolejnych wizyt K. K. u oskarżonego nawiązała się między nimi bliższą znajomość. K. K. wynajęła mieszkanie w N., następnie przez kilka miesięcy pozostawała w związku z oskarżonym.

Oskarżony zadeklarował K. K. pomoc w kompletowaniu dokumentacji potrzebnej do uzyskania kredytu, rozliczenia zeznania podatkowego.

W dniu 20 grudnia 2011 roku K. K. zawarła z oskarżonym i jego żonąM. S. przedwstępna umowę kupna – sprzedaży nieruchomości, której cenę określono na kwotę 275.000 złotych.

Ponieważ K. K. nie posiadała pieniędzy na realizację umowy oskarżony polecił jej firmę pośredniczącą w udzielaniu kredytów tj. (...) Oddział (...) w W. filia w K., w której to firmie wcześniej sam załatwiał swoje kredyty.

Jednym z warunków uzyskania kredytu było złożenie dokumentów potwierdzających wysokość uzyskiwanego przez K. K. dochodu, to jest PIT-36, PIT/B, bilans, rachunek wyników, książka przychodów i rozchodów, na których podstawie Bank miał ocenić dolność kredytową K. K..

W dniu 8 lutego 2012 roku K. K. zawarła za pośrednictwem (...) SA filia w K. z (...) Bank SA w W. umowę kredytu (...) nr DK/KR-GG- (...) z przeznaczeniem na zakup nieruchomości położonej w N. przy ul. (...) oraz na jej wykończenie, remont i modernizację w łącznej kwocie 495.000 złotych.

K. K. została zobowiązana do spłaty zadłużenia w 300 miesięcznych ratach, zabezpieczeniem kredytu była ustanowiona hipoteka na nieruchomości do kwoty 841.500 złotych.

Do wniosku o udzielenie kredytu K. K. dołączyła podrobione przez oskarżonego P. S. (1), a stwierdzające nieprawdę, zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2010 PIT-36 i PIT/B oraz poświadczające nieprawdę wyciągi przychodów i rozchodów z prowadzonej przez K. K. działalności gospodarczej (...) za okres od 1 marca 2010 roku do 31 grudnia 2010 roku oraz od 1 stycznia 2011 roku do 30 listopada 2011 roku.

Z dokumentów tych wynikało, że K. K. prowadzi działalność gospodarczą przynoszącą dochód oraz, że w 2010 roku z pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskała przychód w kwocie 87.050.37 złotych.

Początkowo K. K. regularnie spłacała kredyt, jednak z uwagi na wystąpienie opóźnień w spłatach rat oraz w późniejszym czasie ich całkowitego braku w dniu 7 października 2014r. bank wypowiedział umowę kredytu. Łącznie z uzyskanego kredytu K. K. spłaciła kwotę 87.582.73 zł.

K. K. została oskarżona o popełnienie przestępstwa z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 19 czerwca 2017r., sygn. akt III K 149/16 K. K. została uznana winną popełnienia zarzucanego jej czynu i za to sąd wymierzył jej karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 4 lata.

Dowód:

- dokumentacja dotycząca udzielenia kredytu K. K. – załącznik 3A

- zeznania T. M. - karty 46, 286-287, 382-383, 602-603, 996

- zeznania R. N. - karty 271-272, 984

- zeznania S. S. (1) - karty 289-291, 426-428

- zeznania A. L. - karty 366 oraz akta II Ko 308/17 Sądu Rejonowego w Złotoryi

- zeznania A. K. - karty 318-319, 370-380, 995-996

- zeznania K. K. - karty 328-331, 333-334, 606, 683-686 akt sprawy III K 149/16 Sądu Okręgowego w Świdnicy

- zeznania R. M. - karty 368, 997

- zeznania M. S. - karty 421-424, 1012, 1013

- zeznania D. H.- karty 618-619, 969-970

- zeznania J. K. - karty 62-, 844, 983-984

- kopia dokumentacji kredytowej - karty 131-268

- kopia umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości - karta 332

- opinia przeprowadzonych badań pisma ręcznego – karta 351-362

- akta sprawy III K 149/16 Sądu Okręgowego w Świdnicy

W czasie prowadzonej weryfikacji dokumentacji podatkowej oskarżonego P. S. (1) składanych w Urzędzie Skarbowym w N. ujawniono, że składane przez niego comiesięczne deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7 za cały rok 2010 zostały podrobione i użyte przez oskarżonego jako autentyczne.

W toku przeprowadzonych badań pisma ręcznego tych dokumentów ustalono jednoznacznie, że nie były one sporządzone przez oskarżonego, nie były też przez niego podpisane, mimo tego, że figuruje na nich podpis oskarżonego jako podatnika deklaracje te składającego.

Dowód:

-

oryginały deklaracji VAT-7 za rok 2010 – karta 611

-

opinia przeprowadzonych badań pisma ręcznego – karty 649-667

-

zeznania J. K. – karty 629, 844, 983-984

Oskarżony P. S. (1) jest rozwiedziony nie ma dzieci. Ma wykształcenie wyższe zawodowe ekonomiczne, obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej, utrzymuje się z prac dorywczych.

P. S. (1) nie był dotychczas karany.

Dowód:

-

dane osobowe – karty 444, 967

-

karta karna - karta 852

Oskarżony P. S. (1) składając wyjaśnienia w toku prowadzonego śledztwa oraz przed Sądem podawał, że nie przyznaje się do popełnienia żadnego z zarzucanych mu czynów, a następnie składając wyjaśnienia potwierdzał wszystkie okoliczności, które były podstawą stawianych mu zarzutów.

Odnośnie zarzutów I i II dotyczących doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez (...) Bank SA przez złożenie podrobionych i stwierdzających nieprawdę co do uzyskanych dochodów dokumentów w postaci deklaracji podatkowej PIT wyjaśnił, że składając te deklaracje w Urzędzie Skarbowym miał przygotowane dwie różne wersje. Urzędnik przyjmujący deklarację stawiał na nich pieczątkę z datą wpływu bez ich sprawdzania. Wyjaśnił, że w Urzędzie Skarbowym składał deklaracje w których zaniżał swoje dochody, by tym sposobem uniknąć konieczności płacenia podatków, natomiast rzeczywiste dochody były wykazane w dokumentach przedstawionych wraz z wnioskiem o kredyt.

Oskarżony wskazał, że takie kredyty uzyskałby nawet wówczas gdyby w Banku przedstawił te deklaracje, które składał w Urzędzie Skarbowym. P. S. (1) w wyjaśnieniach swoich kwestionował również fakt doprowadzenia Banku do niekorzystnego doprowadzenia mieniem podnosząc, że zabezpieczenie hipoteczne na jego nieruchomościach znacznie przewyższało kwoty udzielonych mu kredytów. Wskazywał również, że w chwili obecnej wartość zabezpieczeń przekracza jego zobowiązania wobec Banku.

Oskarżony wskazał, że problemy ze spłatą uzyskanych kredytów były następstwem tego, że on sam został oszukany przez Starostwo Powiatowe w K. przy sprzedaży mu nieruchomości, w której po remoncie zamierzał wydzielić i sprzedać lokale mieszkalne. Nabyta przez niego nieruchomość miała powierzchnię o około 200 m 2 mniejszą niż wskazywana w dokumentach. Ta sytuacja sprawiła, że na inwestycji tej poniósł znaczne straty. Na dowód tego przedstawił kopię postanowienia o umorzeniu śledztwa w sprawie jego zawiadomienia (karty 1022-1025).

Odnośnie zarzutu III dotyczącego wyłudzenia kredytu przez K. K. na podstawie podrobionych i stwierdzonych nieprawdę dokumentów podatkowych złożonych przez K. K. wraz z wnioskiem o kredyt, oskarżony P. S. (1) przygnał, że to on sporządził te dokumenty, które następnie podpisała K. K.. Wyjaśnił, że dokumenty te sporządził w oparciu o dane przekazane mu przez K. K.. Zaprzeczył by to on dokumenty te dostarczył następnie do pośrednika kredytów T. M..

Odnośnie zarzutu IV dotyczącego posłużenia się podrobionymi dokumentami w postaci deklaracji VAT – 7 za poszczególne miesiące roku 2010 oskarżony wyjaśnił, że być może deklaracje te sporządziła i złożyła w Urzędzie Skarbowym nieznana mu bliżej kobieta o imieniu A., z którą w przeszłości współpracował.

Dowód:

-

wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1) – karty 444-448, 671-673, 967-968

Sąd zauważył co następuje.

W świetle całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i ustalonych na jego podstawie okoliczności wina i sprawstwo oskarżonego P. S. (1) w zakresie przypisanych mu czynów nie budzi żadnych wątpliwości Sądu.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się przede wszystkim na dokumentach zebranych w sprawie, w tym dotyczących wysokości osiąganego przez oskarżonego dochodu, wysokości dochodów osiąganych przez K. K., tj. tych dokumentów, które zostały złożone jako zeznania podatkowe we właściwych Urzędach Skarbowych.

Ustalenia swe Sąd oparł również na zeznaniach przesłuchanych w tej sprawie świadków tj. A. M., T. M., R. N., S. S. (1), A. K., K. K., M. S., D. H. i J. K., a także opiniach biegłych z zakresu badania pisma ręcznego oraz ustaleniach dokonanych przez pracownicę Urzędu Skarbowego w N. dokonującej porównania danych zawartych w zeznaniach podatkowych oskarżonego składanych w Urzędzie Skarbowym oraz danych zawartych w dokumentacji dołączonej do wniosku o kredyt.

Odnośnie czynu I i II zarzuconego oskarżonemu, to w swych wyjaśnieniach potwierdził on, że dane zawarte w zeznaniach podatkowych dotyczące jego dochodów oraz te dane zawarte w dokumentach złożonych wraz z wnioskiem o kredyt różnią się. Wyjaśnił on, że składał je jednocześnie w Urzędzie Skarbowym, zaś urzędnik je przyjmujący nie sprawdził, czy zawierają one takie same dane tylko przybił na nich prezentaty z datą wpływu.

Oskarżony podnosił, że nie doprowadził Banku do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, gdyż te prawdziwe w jego ocenie dane przedłożył w banku, zaś dla uzyskania takich kredytów jakie on otrzymał wystarczające były dochody ujawnione w Urzędzie Skarbowym.

Podnosił ponadto, że zabezpieczenie udzielonych mu kredytów ustanawiające hipotekę na jego dwóch nieruchomościach znacznie przewyższa kwotę udzielonego mu kredytu.

Potwierdzenie takiej tezy przedstawionej przez oskarżonego nie znajdują potwierdzenia w pozostałym w sprawie materiale dowodowym, w tym w szczególności w zeznaniach analityka kredytowego D. H.. Z jej zeznań wynika, że ocena wiarygodności kredytobiorcy oraz ocena jego zdolności kredytowej opiera się na dokumentach składanych przez wnioskującego o kredyt wraz z wnioskiem kredytowym. Ich rzetelność i prawdziwość decyduje o udzieleniu kredytu. Dla udzielenia kredytu najistotniejsze jest ustalenie czy kredytobiorca będzie w stanie spłacić raty kredytu, a nie to jakiej wartości zabezpieczenie przedstawia. Zdolność spłaty kredytu- jak wynika z zeznań tego świadka – ustala się na podstawie uzyskiwanych przez niego dochodów. Jak zeznała D. H. dołączone przez oskarżonego P. S. (1) do wniosku kredytowego kopie zeznań podatkowych PIT-28 za rok 2007 oraz PIT-36 i PIT/B za rok 2009 w których znacznie zawyżył on swoje dochody – niż było to rzeczywiście- miały istotne znaczenie dla udzielenia mu obu kredytów. Zeznania tego świadka znalazły w pełni potwierdzenie w zeznaniach T. M. i S. S. (1).

Odnośnie czynu opisanego w pkt III oskarżony wyjaśnił, że to on sporządził zeznania podatkowe PIT-36 i PIT/B dotyczące dochodów uzyskanych przez K. K. w roku 2010 oraz wyciągi z książki przychodów i rozchodów w prowadzonej przez K. K. działalności gospodarczej, jednak jak wyjaśnił uczynił to w oparciu o przedstawione mu przez K. K. dokumenty. Fakt sporządzenia tych dokumentów przez oskarżonego i jedynie ich podpisanie przez K. K. wynika z jej zeznań oraz z treści opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego, która w tym zakresie jest kategoryczna.

K. K. w postępowaniu, które było prowadzone przeciwko niej podawała, że w czasie załatwiania kredytu była uczuciowo związana z oskarżonymP. S. (1), to on zadeklarował jej pomoc w uzyskaniu kredytu, to on sporządził dokumenty dotyczące uzyskanych przez nią dochodów, które ona, ze świadomością tego, że w dokumentach tych zawarte były nieprawdziwe dane podpisała i złożyła wraz z wnioskiem o kredyt. Jej wyjaśnienia złożone w sprawie III K 149/16 będące podstawą ustaleń w sprawie przeciwko oskarżonemu P. S. (1) znalazły potwierdzenie tak w opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego, jak również w zeznaniach świadków T. M., R. N., S. S. (1), A. K., D. H. i M. S., którym to zeznaniom Sąd w pełni dał wiarę.

Odnośnie zarzutu IV Sąd ustalenia oparł o treść zeznań J. K. oraz o treść opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego. Z opinii tej jednoznacznie wynika, że składane przez oskarżonego P. S. (1) comiesięczne deklaracje dla podatku od towarów i usług za rok 2010 VAT-7 nie były sporządzone przez oskarżonego i zawierały podrobiony jego podpis „S. P.”.

Jako zupełnie niewiarygodne Sąd uznał wyjaśnienia złożone przez oskarżonego w tym zakresie jakoby deklaracje te bez jego wiedzy i zgody składane były przez bliżej mu nieznaną osobę o imieniu A..

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie zmierzają wyłącznie do uniknięcia przez niego kary za czyn którego się dopuścił.

W oparciu o przedstawioną ocenę dowodów Sąd uznał oskarżonego P. S. (1) za winnego popełnienia czynów, które zostały mu zarzucone przez oskarżyciela publicznego oraz akceptując przy tym przyjęte kwalifikacje prawne tych czynów.

Odnośnie czynów opisanych w pkt I i II Sąd uznał, że oskarżony dopuścił się ich w ramach ciągu przestępstw, działając w krótkich odstępach czasu i z wykorzystaniem takiej samej sposobności, a zatem dopuścił się ich w warunkach określonych w art. 91 § 1 k.k.

Wymierzając oskarżonemu P. S. (1) kary za przypisane mu czyny Sąd kierował się zasadami ich wymiaru określonymi w art. 53 k.k., bacząc by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy i uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wykonawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także jej potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Kierując się tymi zasadami Sąd wymierzył oskarżonemu P. S. (1) za czyn I i II popełnione w ramach ciągu przestępstw na podstawie art. 294 § 1 k.k. w zw. art. 11 § 3 k.k. karę 1 roku i 8 miesięcy pobawienia wolności, za czyn III na podstawie art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. karę 1 roku pozbawienia wolności, za czyn IV na podstawie art. 270 § 1 k.k. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Jako karę łączną Sąd orzekł wobec oskarżonego karę 2 lat pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez oskarżonego czynów jest znaczny, przemawia za tym przede wszystkim sposób działania, przemyślany, zaplanowany i konsekwentnie realizowany zamiar oskarżonego nakierowany na realizację przestępczego celu.

Jako okoliczności łagodzące Sąd uznał dotychczasową niekaralność oskarżonego, jego sposób życia przed popełnieniem przestępstw, fakt, że po ich popełnieniu nie dopuścił się innych przestępstw, a także okoliczności, że uzyskane przez niego kredyty zostały w znacznym wymiarze spłacone oraz że posiadają one zabezpieczenie hipoteczne i jest duża szansa, że tym zabezpieczeniem zostaną one uregulowane.

W ocenie Sądu wnioskowana przez oskarżyciela posiłkowego kara w swym rodzaju i wymiarze byłaby karą rażąco surową, rażąco niesprawiedliwą.

W ocenie Sądu wskazywany dotychczasowy sposób życia oskarżonego w pełni uzasadnia zastosowanie wobec niego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Oskarżony P. S. (1) nie jest osobą zdemoralizowaną w takim stopniu by konieczna była jego resocjalizacja w warunkach zakładu karnego.

Oskarżony przypisanych mu przestępstw dopuścił się przed 1 lipca 2015 roku, zatem zastosowanie wobec niego – w oparciu o przepis art. 4 § 1 k.k. – miały przepisy dotyczące warunkowego zawieszenia wykonania kary obowiązujące przed tą datą.

Sąd zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 4 lata, nakładając na niego jednocześnie obowiązek informowania Sądu co 6 miesięcy o przebiegu okresu próby.

W ocenie Sądu orzeczona wobec oskarżonego kara w swoim rodzaju i wymiarze będzie dla niego wystarczającą dolegliwością i przestrogą na przyszłość, która powstrzyma go przed ponownym popełnieniem podobnych przestępstw.

Sąd nie uwzględnił wniosku Prokuratora o nałożenie na oskarżonego w trybie art. 46 § 1 k.k. obowiązku częściowej spłaty zobowiązania w związku z uznaniem go winnym popełnienia przestępstwa w porozumieniu z K. K., albowiem wniosek ten wbrew przepisowi art. 49 a k.p.k. złożony został po zamknięciu przewodu sądowego.

Sąd zasądził na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. A. C. kwotę 1623,60 złotych tytułem nieopłaconych kosztów obrony urzędu.

Z uwagi na sytuację majątkową oskarżonego Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych zaliczając wydatki w sprawie na rachunek Skarbu Państwa.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13