Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 29 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu I Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący SSR Katarzyna Romańczyk

po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2018 r. w Nowym Sączu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa K. S.

przeciwko B. (...) w R.

o zapłatę

postanawia

I.  umorzyć postępowanie,

II.  zasądzić od powódki K. S. na rzecz pozwanego B. SE w R. kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  nakazać ściągnąć od powódki K. S. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1360,32 zł ( jeden tysiąc trzysta sześćdziesiąt złotych trzydzieści dwa grosze) tytułem wydatków tymczasowo wyłożonych przez Skarb Państwa na wynagrodzenie biegłego.

UZASADNIENIE

Powódka K. S. wniosła pozew przeciwko B. (...) w R. domagając się zasądzenia kwoty 4.373,99 zł z odsetkami tytułem odszkodowania.

W piśmie procesowym z dnia 5 kwietnia 2018 r. powódka cofnęła pozew, zrzekając się roszczenia oraz wniosła o nieobciążanie jej kosztami zastępstwa prawnego strony pozwanej na podstawie art. 102 k.p.c. Wskazała, że była subiektywnie przekonana o słuszności dochodzonego roszczenia, natomiast strona wygrywająca korzystała ze stałej obsługi prawnej i nie poniosła dodatkowych nakładów na prowadzenie procesu.

Działający za pozwaną pełnomocnik w piśmie z dnia 18 kwietnia 2018 r. wniósł o zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego, podnosząc że nie zachodzą przesłanki do odstąpienia od obciążania powódki kosztami procesu na mocy art. 102 k.p.c.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 355 § 1 k.p.c. jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku, stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania.

W niniejszej sprawie powódka w toku procesu cofnęła pozew zrzekając się roszczenia.

Brak jest podstaw pozwalających na przyjęcie, iż cofnięcie pozwu jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego, czy też zmierza do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c.), a zatem powódka ze skutkiem prawnym dokonała tej czynności.

Wobec tego, na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. postanowiono jak w pkt I sentencji.

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu określoną w art. 98 k.p.c. zwrot kosztów należy się stronie wygrywającej proces. W wypadku cofnięcia pozwu obowiązek zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego obciąża powoda.

Nie ma podstaw do zastosowania w niniejszej sprawie art. 102 k.p.c., który w szczególnie uzasadnionych przypadkach pozwala na nieobciążanie przegrywającego kosztami procesu w całości lub części.

Powódka jako podstawę do zastosowania określonej w powyższym przepisie zasady słuszności powołała się na subiektywne przeświadczenie o słuszności dochodzonego roszczenia oraz korzystanie przez pozwanego ze stałej obsługi prawnej.

Przepis art. 102 k.p.c. jak sama jego treść stanowi, ma zastosowanie tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Zdaniem sądu taka sytuacja w niniejszej sprawie nie zachodzi.

W orzecznictwie przyjmuje się, że przepis art. 102 k.p.c. ma zastosowanie w sytuacji gdy strona przegrywająca znajduje się w trudnej sytuacji majątkowej, a wytaczając powództwo była subiektywnie przeświadczona o słuszności dochodzonego roszczenia, natomiast strona wygrywająca korzystała ze stałej obsługi prawnej i nie poniosła dodatkowych nakładów na prowadzenie procesu.

W niniejszej sprawie pozwany korzystał z obsługi prawnej zewnętrznego podmiotu, więc nie ma podstaw do uznania, że nie poniósł związanych z procesem kosztów. Powódka nie powoływała się też na trudną sytuację majątkową jako przyczynę cofnięcia pozwu.

Pełnomocnik powódki nie wyjaśnił dlaczego, skoro była ona subiektywnie przekonana o słuszności roszczenia, w toku procesu cofa pozew w dodatku zrzekając się roszczenia. Brak uzasadnienia takiego stanowiska nie pozwala na jego ocenę pod kątem zastosowania art. 102 k.p.c.

Dlatego Sąd zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 900 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika zgodnie z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Na tej samej zasadzie, na podstawie art. 98 k.p.c, oraz art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Sąd obciążył powódkę wydatkami tymczasowo uiszczonymi przez Skarb Państwa, na które złożyło się wynagrodzenie biegłego T. M. w łącznej kwocie 1360,32 zł.

Z:

-

(...)

-

(...)

-

(...)