Pełny tekst orzeczenia

Wrocław, 26 listopada 2018 roku.

Sygnatura akt II S 44/18

ZARZĄDZENIE

Sędzia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu II Wydział Karny

Wiesław Pędziwiatr

na podstawie art. 93 § 2 k.p.k. i art. 120 § 1 i 2 k.p.k.

zarządził

I.  uznać za bezskuteczne pismo R. S. z 10 października 2018 roku zatytułowane Zażalenie na zarządzenie o kosztach;

II.  uznać za bezskuteczne pismo R. S. z 10 sierpnia 2018 roku zatytułowane Skarga na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki.

UZASADNIENIE

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez Prokuratora i w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tekst jednolity DZ.U. 2018 .75) skarga podlega stałej opłacie w wysokości 200 złotych.

O powinności uiszczenia tej opłaty w terminie 7 dni, skarżący został pouczony wezwaniem do jej uiszczenia oraz poinformowano go o skutkach braku opłaty. R. S. otrzymał wezwanie do usunięcia braków swego pisma 3 października 2018 roku, a zatem termin do jej wniesienia opłaty upływał 10 października 2018 roku, mimo tego skarżący opłaty nie uiścił.

Złożył natomiast kolejne pismo zatytułowane Zażalenie na zarządzenie o kosztach. Pismo to zostało odczytane, jako jego wniosek o zwolnienie od opłaty. Wobec jednak tego, że nie było podpisane przez R. S. został on wezwany o uzupełnienie braków tego pisma i własnoręczne podpisanie tego dokumentu. Nie uczynił jednak tego, lecz jak wynika z jego kolejnego pisma, które wpłynęło do Sądu Apelacyjnego 21 listopada 2018 roku domaga się on prolongaty terminu do uzupełnienia braków formalnych. Wobec tego, że termin do uzupełnienia tych braków upłynął 21 listopada 2018 roku, gdyż pismo wzywające do ich usunięcia wnioskujący otrzymał 14 listopada 2018 roku jest oczywistym, że nie wypełnił on zobowiązania do usunięcia braków formalnych mimo pouczenia o skutkach takiego postąpienia. Wniosek o prolongatę terminu do uzupełnienia braków i złożenie podpisu jest oczywiście chybiony bowiem nie jest znane procedurze uprawnienie Sądu do przedłużania terminu do uzupełnienia braków.

Konsekwencją takiego zachowania R. S. jest – zgodnie z normą zawartą w art. 120 § 2 k.p.k. – uznanie jego pisma zatytułowanego Zażalenie na zarządzenie o kosztach, a w konsekwencji także pisma Skarga na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki za bezskuteczne.