Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 206/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 października 2018r.

Sąd Okręgowy swe Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Marek Poteralski

Protokolant: Igor Szukalski

w obecności Prokuratora: Agnieszki Moryl

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 26 i 28 czerwca, 3, 10 i 31 lipca, 23 sierpnia oraz 18 września 2018r.

sprawy: H. W. (1) (W.), syna J. i E. z domu R., urodzonego w dniu (...) w B.

oskarżonego o to, że:

I. w okresie od 2001 roku do 29.08.2007 roku w K. działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, jako członek Zarządu i prokurent samoistny (...) -P Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. (obecnie (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością & (...) . Spółka Komandytowa we W.) przywłaszczył powierzone mu mienie znacznej wartości w postaci środków pieniężnych Spółki w łącznej kwocie 1.042.151,60 złotych poprzez polecanie podległym mu pracownikom dokonywana na jego rzecz wypłat oraz przelewów i w konsekwencji pobieranie pieniędzy w większych kwotach, niż rzeczywiście należne mu od Spółki, a w tym za rok 2001 łącznej kwoty 122.459,76 złotych, za rok 2002 łącznej kwoty 171.170,93 złotych, za rok 2003 łącznej kwoty 246.289,75 złotych, za rok 2004 łącznej kwoty 36.581,69 złotych, za rok 2005 łącznej kwoty 447.349,11 złotych, za rok 2006 łącznej kwoty 18.300, 36 złotych, czym działał na szkodę (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością & (...) . Spółka Komandytowa we W. to jest o przestępstwo z artykułu 284§2 kk. w związku art. 294§1 kk. i 12 kk.

II. w dniu 20.09.2007 roku w K., jako członek Zarządu i prokurent samoistny (...) -P Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. (obecnie (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością & (...) . Spółka Komandytowa we W.) przywłaszczył powierzone mu środki pieniężne Spółki, w ten sposób, że w celu użycia za autentyczny podrobił w nieustalonym miejscu rachunek (...) w N. opatrując go numerem (...) oraz datą 21.08.2007 roku na kwotę 27.710,12 EURO, a wskazujący na wykonanie na rzecz (...) -P Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. usługi szkolenia dla personelu kierowniczego i pracowników, a następnie użył go jako autentycznego przedkładając w Spółce oraz polecił dokonanie wypłaty i pobrał nienależne mu pieniądze wynikające z rachunku w kwocie 104.483,33 złotych, czym działał na szkodę (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością & (...) . Spółka Komandytowa we W. to jest o przestępstwo z art.284§ 2 kk. i art. 270§1 kk w związku z art. 11§2 kk.

III. w dniu 19.07.2008 roku w K., jako członek Zarządu i prokurent samoistny (...) -P Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. (obecnie (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością & (...) . Spółka Komandytowa we W.) przywłaszczył powierzone mu środki pieniężne Spółki, w ten sposób, że w celu użycia za autentyczny podrobił w nieustalonym miejscu rachunek (...) w N. opatrując go numerem (...) oraz datą 15.06.2008 roku na kwotę 22.703,20 EURO, a wskazujący na wykonanie na rzecz (...) -P Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. usługi szkolenia dla personelu kierowniczego i pracowników, a następnie użył go, jako autentycznego przedkładając w Spółce oraz polecił dokonanie wypłaty i pobrał nienależne mu pieniądze wynikające z rachunku w kwocie 76.977,90 złotych, czym działał na szkodę (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością & (...) . Spółka Komandytowa we W. to jest o przestępstwo z art.284§ 2 kk. i art. 270§1 kk w związku z art. 11§2 kk.

IV. w dniu 17 lutego 2009 roku w K., jako członek Zarządu i prokurent samoistny (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością & (...) . Spółka Komandytowa w K. usiłował przywłaszczyć powierzone mu środki pieniężne Spółki, w ten sposób, że w celu użycia za autentyczny podrobił w nieustalonym miejscu rachunek (...) w N. opatrując go numerem (...) oraz datą 22.01.2009 roku na kwotę 13.736,12 EURO, a wskazujący na wykonanie na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością & (...) . Spółka Komandytowa w K. usługi szkolenia dla personelu kierowniczego i pracowników, a następnie użył go, jako autentycznego przedkładając w Spółce oraz polecił dokonanie wypłaty nienależnych mu pieniędzy wynikających z rachunku, co jednak nie nastąpiło z uwagi na odmowę dokonania wypłaty, czym działał na szkodę (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością & (...) . Spółka Komandytowa we W. to jest o przestępstwo z art. 13§ 1 kk. w zw. z art.284§ 2 kk. i art. 270§1 kk w związku z art. 11§2 kk.

V. w okresie od stycznia 2003 roku do dnia 17.02.2009 roku w nieustalonym miejscu, działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, podrobił w celu użycia za autentyczne, a następnie użył w K., jako autentyczne, co najmniej 72 rachunki (...) w N. wystawione na rzecz (...) -P Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. oraz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością & (...) . Spółka Komandytowa w K. tytułem rozliczenia swoich kosztów podróży oraz rachunek (...) w N. wystawiony na rzecz (...) -P Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. nr (...) datowany na 29.08.08 roku tytułem rozliczenia dostawy surowców to jest o przestępstwo z artykułu 270§1 kk. w związku z art.12 kk.

*****

I. uznaje H. W. (1) (W.) za winnego, tego, że w okresie od 2001 roku do 29.08.2007 roku w K. działając czynem ciągłym, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, jako członek Zarządu i prokurent samoistny (...) -P Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. (obecnie (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością & (...) . Spółka Komandytowa we W.) przywłaszczył powierzone mu mienie znacznej wartości w postaci środków pieniężnych Spółki w łącznej kwocie 1 089 947, 82 złotych poprzez polecanie podległym mu pracownikom dokonywanie na jego rzecz wypłat oraz przelewów w kwotach nienależnych lub przewyższających należne, czym działał na szkodę (...) -P Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. (obecnie (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością & (...) . Spółka Komandytowa we W.) to jest przestępstwa z artykułu 284§2 kk. w związku z art. 294§1 kk. i art. 12 kk. i za to na podstawie art. 294§1 kk. i 33§2 kk. wymierza karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 50 (pięćdziesiąt) złotych;

II. uznaje H. W. (1) za winnego popełnienia czynów opisanych w punkcie II, III i IV części wstępnej wyroku i przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw i na podstawie art. 284§2 kk. w zw. z art.91§1 kk. i 33§2 kk. wymierza karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i 100 (sto) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 50 (pięćdziesiąt) złotych;

III. uznaje H. W. (1) za winnego tego, że w okresie od stycznia 2003 roku do dnia 17.02.2009 roku działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu użył, jako autentyczne podrobione 72 rachunki firmy (...)., podpisane jego imieniem i nazwiskiem w imieniu firmy (...)., przedkładając je w firmie (...) P Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. a po przekształceniu spółki w (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością & (...) . Spółka Komandytowa w K., tj:

w 2003 roku:

rachunek nr (...) z dn. 24.01.2003,

rachunek nr (...) z dn. 22.02.2003,

rachunek nr (...) z dn. 22.03.2003,

rachunek nr (...) z dn. 23.04.2003,

rachunek nr (...) z dn. 15.05.2003,

rachunek nr (...) z dn. 19.06.2003,

rachunek nr (...) z dn. 17.07.2003,

rachunek nr (...) z dn. 24.08.2003,

rachunek nr (...) z dn. 12.09.2003,

rachunek nr (...) z dn. 20.10.2003,

rachunek nr (...) z dn. 03.12.2003.

w 2004 roku:

rachunek nr (...) z dn. 17.01.2004,

rachunek nr (...) z dn. 19.02.2004,

rachunek nr (...) z dn. 16.03.2004,

rachunek nr (...) z dn. 17.04.2004,

rachunek nr (...) z dn. 19.05.2004,

rachunek nr (...) z dn. 16.06.2004,

rachunek nr (...) z dn. 23.07.2004,

rachunek nr (...) z dn. 19.08.2004,

rachunek nr (...) z dn. 18.09.2004,

rachunek nr (...) z dn. 23.10.2004,

rachunek nr (...) z dn. 12.11.2004,

rachunek nr (...) z dn. 10.12.2004,

w 2005 roku:

rachunek nr (...) z dn. 14.01.2005,

rachunek nr (...) z dn. 17.02.2005,

rachunek nr (...) z dn. 18.03.2005,

rachunek nr (...) z dn. 24.04.2005,

rachunek nr (...) z dn. 20.05.2005,

rachunek nr (...) z dn. 10.07.2005,

rachunek nr (...) z dn. 12.08.2005,

rachunek nr (...) z dn. 12.09.2005,

rachunek nr (...) z dn. 22.10.2005,

rachunek nr (...) z dn. 19.11.2005,

rachunek nr (...) z dn. 10.12.2005,

w 2006 roku:

rachunek nr (...) z dn. 20.01.2006,

rachunek nr (...) z dn. 17.02.2006,

rachunek nr (...) z dn. 09.03.2006

rachunek nr (...) z dn. 11.04.2006,

rachunek nr (...) z dn. 17.05.2006,

rachunek nr (...) z dn. 16.06.2006,

rachunek nr (...) z dn. 21.07.2006,

rachunek nr (...) z dn. 17.08.2006,

rachunek nr (...) z dn. 22.09.2006,

rachunek nr (...) z dn. 22.10.2006,

rachunek nr (...) z dn. 19.11.2006,

rachunek nr (...) z dn. 16.12.2006.

w 2007 roku:

rachunek nr (...) z dn. 19.01.2007,

rachunek nr (...) z dn. 10.02.2007,

rachunek nr (...) z dn. 23.03.2007,

rachunek nr (...) z dn. 23.04.2007,

rachunek nr (...) z dn. 21.05.2007,

rachunek nr (...) z dn. 23.06.2007,

rachunek nr (...) z dn. 13.07.2007,

rachunek nr (...) z dn. 17.08.2007,

rachunek nr (...) z dn. 16.09.2007,

rachunek nr (...) z dn. 21.10.2007,

rachunek nr (...) z dn. 16.11.2007,

rachunek nr (...) z dn. 16.12.2007,

w 2008 roku:

- rachunek nr (...) z dn. 18.01.2008,

- rachunek nr (...) z dn. 15.02.2008,

- rachunek nr (...) z dn. 16.03.2008,

- rachunek nr (...) z dn. 21.04.2008,

- rachunek nr (...) z dn. 26.05.2008,

- rachunek nr (...) z dn. 13.06.2008,

- rachunek nr (...) z dn. 17.07.2008,

- rachunek nr (...) z dn. 16.08.2008,

- rachunek nr (...) z dn. 14.09.2008,

- rachunek nr (...) z dn. 18.10.2008,

- rachunek nr (...) z dn. 21.11.2008,

- rachunek nr (...) z dn. 14.12.2008.

i w 2009 roku rachunek nr (...) z dn. 23.01.2009 r. tytułem rozliczenia kosztów podróży oraz rachunek nr (...) z dnia 29.08.08 r. tytułem rozliczenia dostawy surowców to jest przestępstwa z artykułu 270§1 kk. w związku z art.12 kk. i za to na podstawie art. 270§1 kk. wymierza karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV. na podstawie art. 44§1 kk. orzeka przepadek rachunków tj. dowodów rzeczowych ujętych w wykazie nr (...) pod poz. 1-74 znajdujących się w załączniku nr 1 do akt sprawy, poprzez pozostawienie ich, jako część akt sprawy;

V. na podstawie art. 91§2 kk orzeka wobec H. W. (1) karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i 250 (dwieście pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 50 (pięćdziesiąt) złotych;

VI. na podstawie art. 69§ 1 kk w zw. z art. 70§ 2 kk w zw. z art. 4§1kk. (w brzmieniu obowiązującym 30 czerwca 2015r.) wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności wobec oskarżonego warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat próby;

VII. na podstawie art. 624 § 1 kpk. zwalnia oskarżonego w całości od ponoszenia kosztów sądowych, w tym od opłat sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt III K 206/13

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego podczas rozprawy głównej Sąd dokonał następujących ustaleń:

(...). komandytowa we W. powstała w wyniku przekształcenia (...) – P Sp. z o.o. z/s w K., jako jej prawny następca i jest spółką, której komplementariuszem jest Uldo Polska Sp. z o.o., a komandytariuszem W. F. i G. F. (1).

Na mocy umowy spółki (...) P Sp. z o.o. z/s w K., czynnościami, które nakładały obowiązek powzięcia uchwały Zgromadzenia Wspólników były między innymi: ustalanie prokurentów i pełnomocników do reprezentowania Spółki, ustalenie wynagrodzenia dla osób na stanowiskach kierowniczych i ich zmiany. Do składania zaś oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych i niemajątkowych spółki oraz podpisywania dokumentów w imieniu Spółki upoważniony był każdy z członków Zarządu samodzielnie, a w przypadku ustanowienia prokury: prokurent oddzielny działający samodzielnie lub dwóch prokurentów łącznych działających łącznie. Na mocy umowy spółki jednakże, w razie sprzeczności interesów między Spółką z osobistymi interesami członka zarządu, jego małżonka, krewnych, powinowatych drugiego stopnia, winien się on wstrzymać od rozstrzygania takich spraw. Natomiast w umowach między spółką a członkami zarządu i sporach, spółkę miała reprezentować powołana rada nadzorcza lub pełnomocnik.

Uprawienie do reprezentacji spółki (...) P Sp. z o.o., do dnia 18 lutego 2009 roku posiadali członkowie zarządu, tj. W. F., G. F. (1) i H. W. (1).

(...) z/s w N. N. to niemiecka spółka handlowa. Funkcję członków zarządu w spółce pełnią W. F. i G. F. (1). W latach od 1990 do 2009 dla spółki (...) z/s w N. pracował także H. W. (1).

U. P. i U. N. to dwie osobne spółki, które nie były powiązane ze sobą kapitałowo. Mimo współpracy i tożsamości członków zarządu w osobie W. F. i G. F. (1), spółki były dwoma odrębnymi podmiotami prawa gospodarczego i podlegały odrębnym porządkom prawnym. Mimo rzeczywistych powiązań związanych z podejmowaną działalnością gospodarczą, każda ze spółek podejmowała działania gospodarcze na własną rzecz i zajmowała się we własnym zakresie zatrudnianiem pracowników.

Dowód:

- zeznania W. F. k. 99-101 t.I, k. 3155 – 3163 t. XV, k. 2854 – 2865 t. XIV, 4329 – 4330, 4331-4332 t. XXI,

- zeznania G. F. (1) k. 3165 – 3167 XV, k. 2865 – 2867 t. XIV, k. 4492 – 4494 t. XXII

- protokół oględzin akt o sygn.. VII Pm 2/10 SO we Wrocławiu k. 1051-2943;

- dokumentacji spółki (...) k. 3384-3412, 3541-3546, 3726-4113;

- odpis pełny (...) – P Sp. z o.o., akta Pm 2/10: k. 19 – 23 t. I,

- odpis pełny (...) Sp. z o.o., akta Pm 2/10: k. 24 – 27 t. I

- odpis pełny (...) Sp. z o.o. & Co Sp. k., akta Pm 2/10: k. 28 – 31 t.I

- umowa spółki (...) P Sp. z o.o., k. 1265 – 1269, akta Pm 2/10: 175 – 178 t.I

- umowa o wolnej współpracy H. W. (1) z (...) wraz tłumaczeniem akta Pm 2/10: k. 717 – 719 t. IV

W dniu 20 grudnia 1994 roku (...) P Sp. z o.o. w K. reprezentowana przez Zgromadzenie Wspólników: W. F. i G. F. (2), zawarła z H. W. (1) umowę o zatrudnienie, na mocy, której został on powołany na prokurenta samoistnego spółki. Umowa zawierała zapis, uprawniający H. W. (1) do pracy dla spółki tylko po uzgodnieniu z Prezesem Zarządu, W. F. lub dyrektorem zarządzającym, tj. G. F. (1). W ramach powierzonych obowiązków H. W. (1) został zobowiązany do prowadzenia spraw spółki zgodnie z umową, ustawą i umową spółki. Udzielona prokura samoistna obejmowała tylko czynności zwykłego zarządu Spółki. Wszelkie czynności związane z finansowym obciążeniem spółki powyżej 20 000, 00 DEM ( w przypadka zobowiązań ciągłych miarodajna była łączna kwota) wymagały podpisu dwóch osób uprawnionych do reprezentacji. Do podejmowania zaś wymienionych czynności należało uprzednio uzyskać pisemną zgodę Zgromadzenia Wspólników.

Strony w ramach łączącego ich stosunku umownego ustaliły, że H. W. (1) za swoją pracę miał otrzymywać rocznie wynagrodzenie w postaci tantiemy w wysokości 10% zysku spółki przed opodatkowaniem. Tak ustalone wynagrodzenie obejmowało również wszelkie nadgodziny a termin płatności tantiemy przypadał w ciągu czterech tygodni od daty zatwierdzenia sprawozdania finansowego za poprzedni rok.

Strony w dniu 22 kwietnia 1997 roku zawarły aneks do umowy, na mocy, którego H. W. (1) został powołany na członka zarządu z dniem 1 stycznia 1996r. i otrzymał uprawnienie do wypłaty w ciągu roku zaliczek na poczet tantiem, które jednak miały być rozliczone w ciągu czterech tygodni od daty zatwierdzenia sprawozdania finansowego.

Dowód

- umowa o zatrudnienie k 27-31,3512-3518, oraz w aktach VII Pm 2/10 k. 35 – 36,
- aneks do umowy o zatrudnienie k. 32-33,3668-3669,oraz w aktach VII Pm 2/10: k. 38 t. I

- protokół oględzin akt o sygn.. VII Pm 2/10 SO we Wrocławiu k. 1051-2943;

- dokumentacja spółki (...) k. 3384-3412, 3541-3546, 3726-4113;

- zeznania W. F. k. 99-101 t.I, k. 3155 – 3163 t. XV, k. 2854 – 2865 t. XIV, 4329 – 4330, 4331-4332 t. XXI,

- zeznania G. F. (1) k. 3165 – 3167 XV, k. 2865 – 2867 t. XIV, k. 4492 – 4494 t. XXII

Następnie w dniu 3 listopada 1995 roku W. F. i G. F. (1) działając, jako zarząd firmy (...) udzielili H. W. (1) pełnomocnictwa do reprezentowania bez ograniczeń w każdy sposób we wszystkich sprawach dotyczących firmy (...) w K./ P.. Pełnomocnictwo obejmowało również Zgromadzenie Wspólników Spółki (...), głosowanie na nich w sprawach zmian umowy spółki oraz w przypadku innych głosowań zgodnie z punktami porządku obrad.

Dowód

- pełnomocnictwo, k, 617-618, akta Pm 2/10: załącznik nr 33 – załącznik do akt teczka II

- protokół oględzin akt o sygn.. VII Pm 2/10 SO we Wrocławiu k. 1051-2943;

- dokumentacja spółki (...) k. 3384-3412, 3541-3546, 3726-4113;

- zeznania W. F. k. 99-101 t.I, k. 3155 – 3163 t. XV, k. 2854 – 2865 t. XIV, 4329 – 4330, 4331-4332 t. XXI,

- zeznania G. F. (1) k. 3165 – 3167 XV, k. 2865 – 2867 t. XIV, k. 4492 – 4494 t. XXII

Z dniem 1 stycznia 1996 roku H. W. (1) został powołany na członka Zarządu U., co dało mu uprawnienie reprezentacji spółki i zarządzania jej sprawami. W związku z objęciem funkcji Członka Zarządu, zawarty z H. W. (1) stosunek pracy został zawarty do dnia śmierci, tj. na czas nieokreślony.

Z umowy spółki wynikał obowiązek podjęcia uchwały w sytuacji podwyższenia wynagrodzenia. W przypadku H. W. (1) nigdy taka uchwała nie została podjęta.

Od dnia 16 czerwca 1999 roku H. W. (1), z uwagi na pełnioną funkcję członka zarządu, nabył ponadto uprawnienie do zwrotu kosztów podróży.

Dowód:

- umowa spółki akta Pm 2/10: k. 175 – 178 t. I

- protokół oględzin akt o sygn. VII Pm 2/10 SO we Wrocławiu k. 1051-2943;

- dokumentacji spółki (...) k. 3384-3412, 3541-3546, 3726-4113;

-zeznania A. H. k. 3198-3206,3225-3230,4331-4332, 2633-2639

- zeznania W. F. k. 99-101 t.I, k. 3155 – 3163 t. XV, k. 2854 – 2865 t. XIV, 4329 – 4330, 4331-4332 t. XXI,

- zeznania G. F. (1) k. 3165 – 3167 XV, k. 2865 – 2867 t. XIV, k. 4492 – 4494 t. XXII

- tłumaczenie umowy o zatrudnienie wraz z aneksem akta VIII P 157/11: k. 13 - 15 t. I

Rozliczenia pieniężne H. W. (1) ze spółką (...) odbywały się w ten sposób, że H. W. (1) przedstawiał rachunki stanowiące podstawę wypłaty środków lub ustnie zlecał (...) spółki (...) wypłatę należności. Jednocześnie H. W. (1) nigdy nie przedłożył do oddziału kadr umowy dotyczącej jego zatrudnienia zawartej z W. i G. F. (1), nikt, zatem nie znał podstaw dokonywanych przez niego wypłat. W konsekwencji w firmie nikt nie kwestionował jego poleceń w tym zakresie.

Dowód:

- zeznania W. F. k. 99-101 t.I, k. 3155 – 3163 t. XV, k. 2854 – 2865 t. XIV, 4329 – 4330, 4331-4332 t. XXI,

- zeznania G. F. (1) k. 3165 – 3167 XV, 2865 – 2867 t. XIV, k. 4492 – 4494 t. XXII

- zeznania A. B. k. 1011, 1404-1406, 4527-4528,

- zeznania B. K. k. 1407 – 1409, 3448 – 3449 t. XVII, k. 4564-4566 t. XXII,

-zeznania A. H. k. 3198-3206,3225-3230,4331-4332, 2633-2639

- zeznania H. W. (2) k. 1036 – 1037 t. VI, 2835 – 2838 t. XIV,4569- 4570 t. XXII, k. 5193;

- zeznania S. S., k. 846-847, 3507 – 3510, 4523-4527, 2838-2841, 4208-4211,

- częściowo zeznania M. K. k. 3290-3296, 3347-3350, 3351-3355, 3704-3706, 4208-4211, 1527-1534, 4859-4863;

W 2001 roku spółka (...) osiągnęła wynik finansowy w wysokości 951.623,77 zł. brutto. Wartość tantiemy za ten rok wynosiła zgodnie z umową 95.162,38 zł. a oskarżony wypłacił sobie kwotę 272 027,60 zł. jako wynagrodzenie za udział w zarządzie, tj. o 176 865, 22 zł więcej.

W 2002 roku spółka (...) osiągnęła wynik finansowy w wysokości 553.862,61 zł brutto. Wartość tantiemy za ten rok wynosiła zgodnie z umową 55.386,26 zł. brutto a oskarżony wypłacił sobie kwotę 383 296, 22 zł. jako wynagrodzenie za udział w zarządzie tj. o 227 809, 96 zł więcej.

W 2003 roku spółka (...) osiągnęła wynik finansowy w wysokości 185.360,99 zł. brutto. Wartość tantiemy wynosiła zgodnie z umową 18.536,10 zł. a oskarżony wypłacił sobie kwotę 331 032, 31 zł, jako wynagrodzenie za udział w zarządzie tj. o 312 496, 21 zł więcej.

W 2004 roku spółka (...) osiągnęła wynik finansowy w wysokości 585.794,28 zł. brutto. Wartość tantiemy wynosiła zgodnie z umową 58.579,43 zł. a oskarżony wypłacił sobie kwotę 118 951, 39 zł. jako wynagrodzenie za udział w zarządzie tj. o 60 371, 96 zł więcej.

W 2005 roku spółka (...) osiągnęła wynik finansowy w wysokości 1.594.718,90 zł. Wartość tantiemy wynosiła zgodnie z umową 159.471,89 zł. - a oskarżony nie wypłacił sobie należnej mu tantiemy.

W 2006 roku spółka (...) osiągnęła wynik finansowy w kwocie 1.617.416,40 zł. brutto. Wartość tantiemy wynosiła zgodnie z umową 161.741,64 zł. a oskarżony wypłacił sobie kwotę 633 618 00 zł. zł. jako nagrodę z zysku tj. o 471 876, 36 zł więcej.

Łącznie H. W. (1) za lata 2001 do 2006 w terminie do 24 sierpnia 2007 r. tj. do czasu rozliczenia tantiemy za 2006r. wypłacił sobie kwotę o 1 089 947, 82 zl. wyższą niż należna mu zgodnie z umową.

Dowód:

- zeznania W. F. k. 99-101 t.I, k. 3155 – 3163 t. XV, k. 2854 – 2865 t. XIV, 4329 – 4330, 4331-4332 t. XXI,

- zeznania G. F. (1) k. 3165 – 3167 XV, k. 2865 – 2867 t. XIV, k. 4492 – 4494 t. XXII

- rachunki zysków i strat k.2967,2991,3024, 3025, 3043, 3061,

- protokół oględzin akt o sygn. VII Pm 2/10 SO we Wrocławiu k. 1051-2943;

- dokumentacja spółki (...) k. 3384-3412, 3541-3546, 3726-4113;

- bilans na dzień 31.12.2001 r. i rachunek zysków i strat za okres od 1.01.2001 r. do 31.12.2001 r. akta VII Pm 2/10: k. 105-106 t. I

- lista płac dla H. W. (1) za udział w posiedzeniach zarządu za lata 2001-2002 , akta VII Pm 2/10: k. 107 – 130 t. I

- bilans na dzień 31.12.2003 i z rachunku zysków i strat za okres 31.12.2002r. do 31.12.2003r. k. 131-133, akta VII Pm 2/10: t. I 279-281 t. II,

- potwierdzenie wykonania dyspozycji z banku akta VII Pm 2/10: k. 134-145, 152-155

- bilans na dzień 31.12.2004 r., akta VII Pm 2/10: k. 146-147 t. I, 282 t. II,

- sprawozdanie finansowe za rok 2004 akta VII Pm 2/10: k. 148-151 t. I, 283-286 t. II,

- bilans na dzień 31.12.2005 r., VII Pm 2/10: k. 156 – 158 t. I, 287-289 t. II

- historia rachunku z 4.11.2009 r., VII Pm 2/10: k. 159-160 t. I

- zestawienie zbiorcze operacji za okres od 25 do 30.07.2006 VII Pm 2/10: k. 161 t. I,

- kopia opinii biegłego k. 2944-3124, opinia biegłego w aktach VII Pm 2/10 k.

746 – 766, 1162 – 1168;

- polecenie wypłaty za granicę, VII Pm 2/10: k. 365 t. II,

- rozliczenie kosztów i pracy za rok 2006 i 2007 VII Pm 2/10: k. 917, 921-922 t. V,

- zeznania A. H. k. 3198-3206,3225-3230,4331-4332, 2633-2639,

- zeznania świadka U. G. k. 3169-3171 t. XV, k. 2640-2646 t. XIII,

- częściowo zeznania M. K. k. 3290-3296, 3347-3350, 3351-3355, 3704-3706, 4208-4211, 1527-1534, 4859-4863;

- zeznania H. W. (2) k. 1036 – 1037, 2835 – 2838, 4569-4570, 5193

- zeznania świadka R. Z., k. 3193-3196, k. 2649-2651,

- zeznania świadka K. R. k. 3198-3206,2649-2651;

- zeznania świadka O. L. (1) k. 3173-3175, 2832-2834,

- zeznania S. S., k. 846-847, 3507-3510, 4523-4527, 2838-2841, 4208-4211,

Ponadto H. W. (1) w dniu 20.09.2007 roku w K. wypłacił sobie powierzone mu środki pieniężne Spółki, w ten sposób, że w celu użycia za autentyczny sporządził w nieustalonym miejscu rachunek (...) w N. opatrując go numerem (...) oraz datą 21.08.2007 roku, a wskazujący na wykonanie na rzecz (...) -P Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. usługi szkolenia dla personelu kierowniczego i pracowników, a następnie użył go przedkładając w Spółce oraz polecił dokonanie wypłaty. Następnie oskarżony w dniu 20.09.2007 r. pomimo, że szkolenia nie przeprowadził pobrał nienależne mu pieniądze wynikające z rachunku w kwocie 27 710, 12 Euro tj. 104.483,33 złotych wg. kursu z dnia wypłaty.

Dowód:

- rachunek nr (...), potwierdzenie wypłaty gotówkowej z dnia 20.09.07: wykaz dowodów rzeczowych Nr (...) poz. 1-74 k. 3599-3603 – załącznik nr 1 do akt sprawy 2 Ds. 230/12/s,

- protokół oględzin akt o sygn. VII Pm 2/10 SO we Wrocławiu k. 1051-2943;

- akta VII Pm 2/10;

- dokumentacja spółki (...) k. 3384-3412, 3541-3546, 3726-4113;

- rachunek nr (...) wraz z tłumaczeniem, k. 99 – 100 t. I,

- potwierdzenie wypłaty gotówkowej z dnia 20.09.2007 r., k. 103 t. I

- zeznania W. F. k. 99-101 t.I, k. 3155 – 3163 t. XV, k. 2854 – 2865 t. XIV, 4329 – 4330, 4331-4332 t. XXI,

- zeznania G. F. (1) k. 3165 – 3167 XV, k. 2865 – 2867 t. XIV, k. 4492 – 4494 t. XXII;

- zeznania M. M. k. 1007-1009, 4529,

- zeznania J. S. k. 1021, 4529-4530,

- zeznania A. P. k. 1524-1527, 4568-4569,

- zeznania T. M. k. 1033-1034, 4566-4568,

Oskarżony w dniu 19.07.2008 roku w K. wypłacił sobie powierzone mu środki pieniężne Spółki, w ten sposób, że w celu użycia za autentyczny sporządził w nieustalonym miejscu rachunek (...) w N. opatrując go numerem (...) oraz datą 15.06.2008 roku na kwotę 22.703,20 EURO, a wskazujący na wykonanie na rzecz (...) -P Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. usługi szkolenia dla personelu kierowniczego i pracowników, a następnie przedłożył go w Spółce oraz polecił dokonanie wypłaty, mimo, że szkolenia nie przeprowadził. Następnie oskarżony pobrał nienależne mu pieniądze wynikające z rachunku w kwocie 76.977,90 złotych tj. wg. kursu z dnia wypłaty.

Dowód:

- rachunek nr (...), wewnętrzna FV nr 27/w/08: wykaz dowodów rzeczowych Nr (...) poz. 1-74 k. 3599-3603 – załącznik nr 1 do akt sprawy 2 Ds. 230/12/s,

- protokół oględzin akt o sygn. VII Pm 2/10 SO we Wrocławiu k. 1051-2943;

- dokumentacja spółki (...) k. 3384-3412, 3541-3546, 3726-4113;

- akta VII Pm 2/10: rachunek nr (...) wraz z tłumaczeniem, k. 101 – 102 t. I

- potwierdzenie wypłaty gotówkowej z dnia 19.06.2008 r., k. 104 t. I

- zeznania W. F. k. 99-101, 3155-3163, 2854-2865, 4329-4330, 4331-4332,

- zeznania G. F. (1) k. 3165 – 3167, 2865 – 2867,4492 – 4494,

- zeznania M. M. k. 1007-1009, 4529,

- zeznania J. S. k. 1021, 4529-4530,

- zeznania A. P. k. 1524-1527, 4568-4569,

- zeznania T. M. k. 1033-1034, 4566-4568,

W dniu 17 lutego 2009 roku w K., oskarżony próbował wypłacić sobie powierzone mu środki pieniężne Spółki, w ten sposób, że w celu użycia za autentyczny sporządził w nieustalonym miejscu rachunek (...) w N. opatrując go numerem (...) oraz datą 22.01.2009 roku na kwotę 13.736,12 EURO, a wskazujący na wykonanie na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością & (...) . Spółka Komandytowa w K. usługi szkolenia dla personelu kierowniczego i pracowników, a następnie użył go, przedkładając w Spółce oraz polecił dokonanie wypłaty nienależnych mu pieniędzy wynikających z rachunku, pomimo, że szkolenia nie przeprowadził. Wypłaty jednak nie dokonano z uwagi na to, że M. K. po konsultacji z W. F. dowiedziała się, że H. W. (1) bezprawnie używa formularzy niemieckiej firmy. W konsekwencji w spółce wszczęło kontrolę, która wykazała, że H. W. (1) usiłował przywłaszczyć w ten sposób oraz przywłaszczył środki na szkodę spółki.

Dowód:

- zeznania A. H. k. 3198-3206,3225-3230,4331-4332, 2633-2639

- zeznania świadka U. G. k. 3169-3171 t. XV, k. 2640-2646 t. XIII

- częściowo zeznania świadka M. K. k. 3290-3296, 3347-3350, 3351-3355, 3704-3706, 4208-4211, 1527-1534, 4859-4863;

- zeznania H. W. (2) k. 1036 – 1037 t. VI, k. 2835 – 2838 t. XIV, k. 4569-4570 t. XXII, k. 5193

- zeznania R. Z., k. 3193-3196, k. 2649-2651,4329-4330;

- zeznania świadka K. R. k. 3193-3196, 2649-2651,

- zeznania świadka O. L. (1) k. 3173-3175,2832-2834,

- zeznania S. S., k. 846-847, 3507 – 3510, 4523-4527, 2838-2841, 4208-4211,

- zeznania M. M. k. 1007-1009, 4529,

- zeznania J. S. k. 1021, 4529-4530,

- zeznania A. P. k. 1524-1527, 4568-4569,

- zeznania T. M. k. 1033-1034, 4566-4568,

- zeznania G. F. (1) k. 3165 – 3167 XV, k. 2865 – 2867 t. XIV, k. 4492 – 4494 t. XXII

- zeznania W. F. k. 99-101 t.I, k. 3155 – 3163 t. XV, k. 2854 – 2865 t. XIV, 4329 – 4330, 4331-4332 t. XXI,

- protokół oględzin akt o sygn. VII Pm 2/10 SO we Wrocławiu k. 1051-2943;

- dokumentacja spółki (...) k. 3384-3412, 3541-3546, 3726-4113;

- rachunek nr (...) z 22 stycznia 2009 r. VII Pm 2/10: k. 90, wykaz dowodów rzeczowych Nr (...) poz. 1-74 k. 3599-3603 – załącznik nr 1 do akt sprawy 2 Ds. 230/12/s,

- kopia opinii biegłego z zakresu finansów k. 2944-3124,

- opinia biegłego z zakresu finansów akta VII Pm 2/10: k. 746-766

W dniu 18 lutego 2009 roku rozwiązano z H. W. (1) wszelkie umowy z U. P. i U. N., łącznie z zatrudnieniem i powołaniem na członka zarządu i prokurenta, kierując się wykrytymi nieprawidłowościami i nadużyciami z tytułu nienależnych wypłat. W tym samym dniu również H. W. (1) złożył swoją rezygnację z pełnionej funkcji członka zarządu, prokurenta i wniosek o rozwiązanie umowy o zatrudnieniu.

Dowód:

- zeznania A. H., k. 3198-3206,3225-3230,4331-4332,2633-2639

- częściowo zeznania M. K. k. 3290-3296, 3347-3350, 3351-3355, 3704-3706, 4208-4211, 1527-1534, 4859-4863;

- protokół oględzin akt o sygn. VII Pm 2/10 SO we Wrocławiu k. 1051-2943;

- zeznania świadka R. Z., k. 3193-3196, k. 2649-2651,4329-4330,

- zeznania świadka K. R. k. 3193-3196,2649-2651,

- zeznania świadka O. L. (2) k. 3173-3175,

- zeznania H. W. (2) k. 1036 – 1037 t. VI, k. 2835 – 2838 t. XIV, k. 4569-4570 t. XXII, k. 5193,

- zeznania S. S., k. 846-847, 3507 – 3510, 4523-4527, 2838-2841, 4208-4211,

- zeznania W. F. k. 99-101 t.I, k. 3155 – 3163 t. XV, k. 2854 – 2865 t. XIV, 4329 – 4330, 4331-4332 t. XXI,

H. W. (1) w okresie od stycznia 2003 do 12 lutego 2009 roku ponadto użył, jako autentyczne tj. przedłożył w (...) P Sp. z o.o. w K. - 72 rachunki firmy (...). Wszystkie rachunki zostały wypełnione na druku firmowym tej firmy, opatrzone były pieczęcią (...) i podpisem H. W. (1) i dotyczyły rozliczenia kosztów podróży a jeden o nr (...) kosztów dostawy surowców tj. pozorowały ich pochodzenie od spółki niemieckiej, mimo, że ta ich nie wystawiła a oskarżony nie był uprawniony do wystawiania rachunków w imieniu tego podmiotu tj:

1)  w 2003 roku:

rachunek nr (...) z dn. 24.01.2003 na kwotę 469,80 euro,

rachunek nr (...) z dn. 22.02.2003, na kwotę 1266,43 euro

rachunek nr (...) z dn. 22.03.2003 na kwotę 1 144,20 euro,

rachunek nr (...) z dn. 23.04.2003 r. na kwotę 1040 euro

rachunek nr (...) z dn. 15.05.2003, na kwotę 1640,52 euro

rachunek nr (...) z dn. 19.06.2003 r na kwotę 1246,22 euro,

rachunek nr (...) z dn. 17.07.2003 r. na kwotę 928,07 euro,

rachunek nr (...) z dn. 24.08.2003 r. na kwotę 1 138,95 euro,

rachunek nr (...) z dn. 12.09.2003 r. na kwotę 1324,80 euro,

rachunek nr (...) z dn. 20.10.2003 r. na kwotę 872,26 euro,

rachunek nr (...) z dn. 03.12.2003 r. na kwotę 2096,13 euro,

2)  w 2004 roku:

rachunek nr (...) z dn. 17.01.2004 r. na kwotę 542,46 euro,

rachunek nr (...) z dn. 19.02.2004, na kwotę 1 272,11 euro,

rachunek nr (...) z dn. 16.03.2004 na kwotę 611,37 euro,

rachunek nr (...) z dn. 17.04.2004, na kwotę 1090,58 euro,

rachunek nr (...) z dn. 19.05.2004 r. na kwotę 734,09 euro,

rachunek nr (...) z dn. 16.06.2004 r. na kwotę 1529,57 euro,

rachunek nr (...) z dn. 23.07.2004 r. na kwotę 726,53 euro,

rachunek nr (...) z dn. 19.08.2004 r. na kwotę 1 858,11 euro,

rachunek nr (...) z dn. 18.09.2004 r. na kwotę 708,91 euro,

rachunek nr (...) z dn. 23.10.2004 r. na kwotę 1 181,67 euro,

rachunek nr (...) z dn. 12.11.2004, na kwotę 1612,40 euro,

rachunek nr (...) z dn. 10.12.2004 na kwotę 383,48 euro,

3)  w 2005 roku:

rachunek nr (...) z dn. 14.01.2005 na kwotę 1 584,08 euro,

rachunek nr (...) z dn. 17.02.2005 na kwotę 796,71 euro

rachunek nr (...) z dn. 18.03.2005 na kwotę 1270,56 euro,

rachunek nr (...) z dn. 24.04.2005 na kwotę 910,89 euro

rachunek nr (...) z dn. 20.05.2005 na kwotę 916,82 euro

rachunek nr (...) z dn. 10.07.2005 na kwotę 771,03 euro

rachunek nr (...) z dn. 12.08.2005 na kwotę 1396,90 euro

rachunek nr (...) z dn. 12.09.2005 na kwotę 537,68 euro

rachunek nr (...) z dn. 22.10.2005 na kwotę 1002,18 euro

rachunek nr (...) z dn. 19.11.2005 na kwotę 837,44 euro

rachunek nr (...) z dn. 10.12.2005 na kwotę 543,98 euro

4)  w 2006 roku:

rachunek nr (...) z dn. 20.01.2006 na kwotę 679,30 euro

rachunek nr (...) z dn. 17.02.2006 na kwotę 849,16 euro

rachunek nr (...) z dn. 09.03.2006 na kwotę 944,10 euro

rachunek nr (...) z dn. 11.04.2006 na kwotę 1731,55 euro

rachunek nr (...) z dn. 17.05.2006 na kwotę 866,19 euro

rachunek nr (...) z dn. 16.06.2006 na kwotę 955,15 euro

rachunek nr (...) z dn. 21.07.2006 na kwotę 905,36 euro

rachunek nr (...) z dn. 17.08.2006, na kwotę 672,82 euro

rachunek nr (...) z dn. 22.09.2006 na kwotę 1 183,57 euro

rachunek nr (...) z dn. 22.10.2006 na kwotę 1418,03 euro

rachunek nr (...) z dn. 19.11.2006, na kwotę 973,44 euro

rachunek nr (...) z dn. 16.12.2006 na kwotę 801,31 euro

5)  w 2007 roku:

rachunek nr (...) z dn. 19.01.2007 na kwotę 865,03 euro

rachunek nr (...) z dn. 10.02.2007 na kwotę 844,41 euro

rachunek nr (...) z dn. 23.03.2007 na kwotę 1 979,85 euro

rachunek nr (...) z dn. 23.04.2007 na kwotę 622,63 euro

rachunek nr (...) z dn. 21.05.2007na kwotę 1772,99 euro,

rachunek nr (...) z dn. 23.06.2007 na kwotę 642,56 euro

rachunek nr (...) z dn. 13.07.2007 na kwotę 1 230,04 euro

rachunek nr (...) z dn. 17.08.2007 na kwotę 1 333,78 euro

rachunek nr (...) z dn. 16.09.2007 na kwotę 990,60 euro

rachunek nr (...) z dn. 21.10.2007 na kwotę 1 106,24 euro

rachunek nr (...) z dn. 16.11.2007 na kwotę 1 389,72 euro

rachunek nr (...) z dn. 16.12.2007 na kwotę 1115,49 euro

6)  w 2008 roku:

- rachunek nr (...) z dn. 18.01.2008 na kwotę 972,46 euro

- rachunek nr (...) z dn. 15.02.2008 na kwotę 1 029,74 euro

- rachunek nr (...) z dn. 16.03.2008 na kwotę 1 124,67 euro

- rachunek nr (...) z dn. 21.04.2008 na kwotę 901,24 euro

- rachunek nr (...) z dn. 26.05.2008 na kwotę 1364,78 euro

- rachunek nr (...) z dn. 13.06.2008 na kwotę 981,11 euro

- rachunek nr (...) z dn. 17.07.2008 na kwotę 1 524,74 euro

- rachunek nr (...) z dn. 16.08.2008 na kwotę 1155,33 euro

- rachunek nr (...) z dn. 14.09.na kwotę 988,44 euro,

-rachunek nr (...) z dn. 18.10.2008na kwotę 1842,27 euro

- rachunek nr (...) z dn. 21.11.2008 na kwotę 1773,21 euro

- rachunek nr (...) z dn. 14.12.2008 na kwotę 1260,20 euro.

Przedstawiane przez oskarżonego rachunki były sprawdzane przez dział księgowości i zatwierdzane, po czym stanowiły podstawę wykonania wypłaty środków.

Dowód:

- wykaz dowodów rzeczowych Nr (...) poz. 1-74 k. 3599-3603 – załącznik nr 1 do akt sprawy 2 Ds. 230/12/s,

- protokół oględzin akt o sygn.. VII Pm 2/10 SO we Wrocławiu k. 1051-2943;

- akta VII Pm 2/10: załączniki do akt, teczka II:

- dokumentacja spółki (...) k. 3384-3412, 3541-3546, 3726-4113;

- rachunek nr (...) wraz z potwierdzeniem wypłaty gotówkowej, nr 67

- rachunek nr (...) wraz z potwierdzeniem wypłaty gotówkowej, nr 61

- rachunek nr (...) wraz z pisemną adnotacją otrzymania środków, nr 62

- rachunek nr (...) wraz z potwierdzeniem wypłaty gotówkowej, nr 65

- rachunek nr (...) wraz z potwierdzeniem wypłaty gotówkowej, nr 66

- rachunek nr (...) wraz z potwierdzeniem wypłaty gotówkowej, nr 60

- rachunek nr (...) wraz z potwierdzeniem wypłaty gotówkowej, nr 63

- rachunek nr (...) wraz z potwierdzeniem wypłaty gotówkowej, nr 64

Między U. P. a H. W. (1) toczyły się spory cywilne i pracownicze.

Wyrokiem z dnia 4 listopada 2011 roku Sąd Okręgowy we Wrocławiu VII Wydział Pracy sygn. VIII Pm 2/10 zasądził od H. W. (1) na rzecz (...) we W. kwotę 1.136.298,67 zł. z ustawowymi odsetkami od 16.12.2009 do dnia zapłaty tytułem nienależnie pobranych świadczeń.

Natomiast H. W. (1) wniósł o wypłatę zaległego ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, jednak wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu VII Wydział Pracy oddalił powództwo.

Dowód:

- protokół oględzin akt o sygn. VII Pm 2/10 SO we Wrocławiu k. 1051-2943;

- akta SO sygn. VIII P 2/10:

- akta SO sygn. VII P 157/11

- wyrok z SO z dnia 20.03.2015 sygn. VII P 157/11, Akta VII P 157/11: k. 279-284 t. II

- wyrok SO z dnia 4.11.2011 sygn. VII Pm 2/10 k. 3415-3426 oraz w aktach sygn. VII

P 2/10: 955- 966 t. V

- wyrok SA z dnia 30.08.2012 sygn. III APa 55/11 k. 4141-4152 oraz w aktach sygn.

VIII P 2/10:

- wyrok SN z dnia 19.02.2014 II PK 131/13 Akta VIII P 2/10: t. VI

- zeznania W. F. k. 99-101 t.I, k. 3155 – 3163 t. XV, k. 2854 – 2865 t. XIV, 4329 – 4330, 4331-4332 t. XXI,

H. W. (1) jest obywatelem N., ma wykształcenie średnie, zawód wyuczony mechanik. Oskarżony posiada troje dorosłych dzieci, nie posiada osób na swoim utrzymaniu i utrzymuje się z emerytury w wysokości 2 300 euro netto miesięcznie. Oskarżony nie był leczony psychiatrycznie i neurologicznie, ani odwykowo. H. W. (1) nie był karany sądownie.

Dowód:

- dane o karalności, k. 4333

- dane o oskarżonym, k. 3472 – 3473 t. XVII

H. W. (1) przesłuchany po raz pierwszy w charakterze podejrzanego (k. 3472 – 3473 t. XVII) nie przyznał się do zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że co do jego pracy w U. P., ma on roszczenia za lata 1994 – 2009 opiewające na kwotę 2.829.263,57 zł, które dotyczą płacy, nagród z zysku i szkoleń. Odmówił dalszego składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania.

H. W. (1) przesłuchany ponownie w toku postępowania przygotowawczego (k. 3709-3712 t. XVIII) ponownie nie przyznał się do zarzucanych mu czynów, i zaprzeczył pobieraniu nienależnych pieniędzy, podając, że należności, które otrzymywał opierały się na ustnych i pisemnych ustaleniach. Wyjaśnił, że od 1994 roku był zatrudniony na umowę o pracę, która dawała mu 10% od zysku przed opodatkowaniem ponadto od 1999 roku do 2004 roku na mocy decyzji W. F. miał dostawać także zwrot wydatków, w tym za posiedzenia zarządu. Była to stała kwota i wynosiła około 4.900 euro. Dodał, że środki za poniesione wydatki były to kwoty ponad wynagrodzenie za pracę oraz, że ponadto otrzymywał zwrot kosztów podroży z U. P.. Następowało to w ten sposób, że przedkładał do U. P. rachunki za koszty podróży, a bilety, rachunki za transport i inne dokumenty dotyczące tych kosztów miał u siebie do wglądu a W. F. znał sposób rozliczeń. W wyniku okazania rachunków za koszty podróży wskazał, że to są te rachunki, i wyjaśnił, że sposób ich wystawienia był wynikiem wytycznych W. F. i Z.. Przyznał, że oryginały rachunków przedkładał do U. P., wskazując jednocześnie, że kopie przesyłał do U. N. i nigdy nie było rachunku, których W. F. czy Z. nie widzieli. Dodał, że jeżeli wykładał pieniądze na rzecz U. P., to musiał je jakoś odzyskać. Wyjaśnił, że pracując w U. N. miał legalny dostęp do rachunków U. N. i mógł się nimi posługiwać. Dodał, że wystawiał też rachunki w imieniu U. N. na rzecz niemieckich firm, miał w N. legalną pieczątkę. Wskazał, że rachunki pisał na maszynie, na drukach samokopiujących, były to spięte druki składające się z oryginału i dwóch kopii. Nie wnikał w numerację stosowaną w U. N., bo numery rachunków wskazywał mu Z. – za koszty podróży i szkolenia. Wyjaśnił, że pytał W. F., czy może pobierać pieniądze za szkolenia i rozliczać rachunki za to oraz, że prowadził szkolenia i dlatego wystawił za nie rachunki a kwoty za szkolenia były ustalone z W. F..

Wskazał, że rachunki za szkolenia dotyczyły tylko przeprowadzonych przez niego szkoleń w U. P. i wypisywane przez niego rachunki jego zdaniem mieściły się w szkoleniu z zakresu technologii. Wskazał, że w pozostałym zakresie też szkolił pracowników U. P.. Zaprzeczył pobieraniu nienależnych środków z U. P. i podrabianiu rachunków U. N., czy poświadczaniu w nich nieprawdy, oświadczając, że posiada uprawnienie do wystawiania rachunków w imieniu U. N.. Większość ustaleń i decyzji F. była ustna, bo nie chciał dokonywać ustaleń na piśmie oraz, że gdyby się nie dostosował do ustnych poleceń, straciłby pracę, a chciał pracować w U. P.. Oskarżony dodał, że o ważniejszych sprawach spółki zawsze ostatecznie decydował W. F., on mógł tylko coś proponować, ale decyzja należała do F..

Oskarżony ponadto wyjaśnił, że wskazał, że od 2006 roku zarówno W. F. jak i księgowość U. N. miała wgląd przez Internet do systemu U. P. i mieli raporty miesięczne. Rachunki, o które dotyczy postępowanie były w raportach uwzględniane i mogli sprawdzić bezpośrednio i na bieżąco sprawdzać poszczególne pozycje kasowe, w tym mogli sprawdzić, za co były poszczególne rachunki. Wyjaśnił, że w U. N. pracował na umowę o zatrudnienie, ale jako wolny zawód i miał powołanie na asystenta zarządu. Do jego obowiązków należała m.in. praca w księgowości, wprowadzanie danych do systemu księgowego, zastępstwo Z., kiedy był na urlopie. Oskarżony wskazał, że jego oskarżenie przez F. jest wynikiem zemsty za to, że pozwał U. N. o wynagrodzenie jego żony oraz, że kwota ta jest zbliżona do należności, których żąda teraz U. od niego.

Przesłuchany w charakterze oskarżonego H. W. (1) (k. 4470 – 4471 t. XXII) wskazał, że nie rozumie aktu oskarżenia. Wyjaśnił, że zarzuty ujęte w pkt. I nie są skonkretyzowane i nie odpowiadają kwotom, o jakich mu powiedziano podczas przesłuchania w Prokuraturze Rejonowej, sumy były inne. Co do zarzutu V – nie wie, o które rachunki chodzi. Wyjaśnił, że w tym czasookresie wypisanych było wiele rachunków. Oskarżenie jest niezrozumiałe, bo nie wie, o co został oskarżony. Nie rozumie również czynów I,III,IV. Odmówił wypowiadania się na temat wcześniej składanych wyjaśnień i wskazywania, czy wyjaśnienia podtrzymuje.

Sąd zważył, co następuje:

W świetle zebranego materiału dowodowego Sąd doszedł do przekonania, że wina i sprawstwo oskarżonego H. W. (1) nie budzą wątpliwości.

Sąd swoje ustalenia oparł na zgromadzonej w sprawie dokumentacji, spółki, dowodach rzeczowych w postaci rachunków i potwierdzeń wypłat oraz dyspozycji, nadto pomocniczo Sąd uwzględnił opinię sporządzoną na potrzeby toczącego się postępowania VII Pm 2/10, jak i zgromadzoną w tych aktach dokumentację. Dokonując ustaleń faktycznych Sąd wziął pod uwagę zeznania świadków – pracowników U. P. i U. N. i członków zarządu tych spółek. Jedynie w części Sąd uwzględnił natomiast wyjaśnienia oskarżonego oraz zeznania M. K. i B. G..

Sąd uwzględnił obszerną dokumentację, która ujawniła wieloletnią współpracę oskarżonego w zakresie rzeczywistego zarządzania spółką, która w zestawieniu z zeznaniami świadków pozwoliła na ujawnienie pełnego obrazu tego, w jaki sposób działał oskarżony, jaką rolę pełnił w spółce w odniesieniu do rzeczywistych jego kompetencji w ramach łączących go umów. Dokumentacja ta nie budziła wątpliwości Sądu, nadto nie była też w toku postępowania podważana. Sąd, jako najbardziej istotne z punktu widzenia procesowego ocenił sporządzone umowy – umowę spółkę, umowę o zatrudnieniu oskarżonego w spółce, nadto udzielone mu pełnomocnictwo. Niewątpliwie istotnym i miarodajnym dowodem była dokumentacja księgowa spółki w tym również zgromadzone dowody rzeczowe w postaci rachunków sporządzonych przez oskarżonego jak i dokumentacja potwierdzająca dokonane na rzecz oskarżonego wypłat i przelewów. Dokumentacja ta w ocenie Sądu jest w pełni wiarygodna i podczas przewodu sądowego także nie była kwestionowana przez strony. Jako istotną i wiarygodną Sąd ocenił dokumentację zgromadzoną na potrzeby procesu cywilnego (Sąd pracy), gdzie oskarżony występował w charakterze strony pozwanej. Dokumentacja zgromadzona w tej sprawie koresponduje z dokumentami zgromadzonymi w sprawie karnej i także nie budziła wątpliwości Sądu.

Odnosząc się zaś do składanych przez oskarżonego wyjaśnień, Sąd uwzględnił je tylko w takim zakresie, w jakim korespondowały w zgromadzonym materiałem dowodowym, w pozostałej części odmawiając im wiarygodności. Niewątpliwie jednak na kształt składanych przez niego wyjaśnień zdaniem Sądu wpłynął trwający między stronami (oskarżonym a braćmi W. i G. F. (1)) spór oraz spór pomiędzy jego małżonką a spółką (...).

Sąd dał wiarę oskarżonemu w części, w której potwierdzał on fakty wynikające bezpośrednio z dokumentacji, tj., co do faktu jego zatrudnienia od 1994 roku, która dawała mu 10% zysk. Zasadniczo Sąd uwzględnił również wyjaśnienia, w których oskarżony wskazywał, że przysługiwało mu prawo zwrotu kosztów podróży. Sąd uwzględnił również to, że oskarżony w toku postępowania nie negował sporządzenia przedmiotowych rachunków oraz faktu, że objęte zarzutami aktu oskarżenia środki otrzymał. Sąd jednak nie dał mu wiary jakoby środki te były mu należne oraz, że miał prawo i kompetencję do wystawiania rachunków. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego są sprzeczne z dokumentacją spółki i zeznaniami świadków. W ocenie Sądu całkowicie niewiarygodne są wyjaśnienia oskarżonego, jakoby wszelkie kwestie związane z firmą były uzgadniane na bieżąco z członkami Zarządu, oraz że mieli oni pełną świadomość i dawali mu przyzwolenie i wytyczne do podejmowanych przez niego działań ( w szczególności objętych zarzutami). Nadto Sąd nie dał mu wiary, że miał prawo do wystawiania rachunków w imieniu niemieckiej spółki oraz, że przedmiotowe rachunki przedkładał w N., a one nie były księgowane. Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie pozostają w sprzeczności ze zgromadzoną dokumentacją spółki, której sam oskarżony nie kwestionował. Ponadto jego relacje są sprzeczne z zeznaniami świadków głównie W. i G. F. (1), którzy zaprzeczyli, aby mieli świadomość podejmowanych przez oskarżonego działań objętych a/o i zaprzeczyli jakoby dawali mu na to przyzwolenie. Dokonując takiej oceny Sąd miał na uwadze, ze w świetle zasad doświadczenia życiowego, co najmniej nielogicznym byłoby regulowanie kwestii wynagrodzenia dla oskarżonego ustnie wbrew zapisom umowy. Sąd oparł się w tym zakresie także pomocniczo na zeznaniach świadków: S. S., M. M., A. B., J. S., M. Ż., H. W. (2), B. P., R. Z., A. H., R. B., U. G., O. L. (1), K. R. i B. K.. Sąd nie widział podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań ww. świadków, jako, że generalnie były one spójne z dokumentacją zgromadzoną w sprawie i zeznaniami W. i G. F. (1). Co prawda świadkowie pamiętali mniej w czasie ich przesłuchania na rozprawie, aniżeli w toku postępowania przygotowawczego i dopiero po odczytaniu zeznań wcześniej składanych potrafili odnieść się do okoliczności sprawy a cześć z nich nie była przesłuchana podczas rozprawy. Niemniej jednak nie pozbawiło to ich zeznań złożonych w toku postępowania przygotowawczego waloru wiarygodności, zważywszy, że korespondują one z dokumentacją zgromadzoną w sprawie.

Należy podkreślić, że Sąd ocenił, jako wiarygodne zeznania G. F. (1) i W. F., choć miał na względzie to, iż byli oni bezpośrednio związani z toczącymi się sporami cywilnymi i byli zainteresowani rozstrzygnięciem tej sprawy. Niemniej jednak w obliczu pozostałych zeznań świadków, którym Sąd dał wiarę, jak i dokumentów, zeznania tych świadków w ocenie Sądu były wiarygodne. Oczywiście jak zasadnie podnosił podczas procesu obrońca ich zeznania podobnie jak innych świadków przesłuchiwanych kilkukrotnie w toku postępowania w zakresie szczegółów nie były całkowicie konsekwentne i spójne jednak w ocenie Sądu było to spowodowane upływem długiego czasu od zdarzeń będących przedmiotem postępowania. A w przypadku W. i G. F. (1) także tym, że wiedzę o działaniach oskarżonego otrzymali od osób trzecich i po przeprowadzonej kontroli w spółce. Stąd dodając do tego fakt, że w spółce w P. przebywali sporadycznie mogli pewne fakty, o których się dowiedzieli mylić jak i nie pamiętać wszystkich szczegółów. Generalnie jednak ich relacje były zgodne, co do faktu, stanowiącego linię obrony oskarżonego, że nie mieli świadomości podejmowanych przez oskarżonego działań objętych a/o i nie dawali mu na to przyzwolenia, a wysokość wynagrodzenia oskarżonego była określona w umowie. Sąd dał wiarę zeznaniom W. F., że z umowy wynikała możliwość wypłacania sobie przez H. W. (1) zaliczek(na tantiemy), ale nie mogły one przekroczyć 10% zysku spółki, natomiast kwoty wypłacane mu przez spółkę przewyższały ustalenia umowne. Świadek podkreślił, że wbrew wyjaśnieniom oskarżonego nigdy nie było między nim a W. żadnych uzgodnień ustnych, były tylko pisemne. Świadek także zeznał, że 18.02.2009 roku H. W. (1) posłużył się sfałszowanym rachunkiem, na kwotę 13 000 euro, jednakże do wypłaty nie doszło z uwagi na telefoniczne zapytanie, co do zasadności rachunku przez D., ponieważ nie było takiego szkolenia. Świadek ponadto wskazał, co znalazło potwierdzenie w materiale dowodowym, że H. W. (1) przedłożył do realizacji rachunek o nr (...) z dnia 21.08.2007 r. i wskutek tego wypłacono mu w siedzibie spółki w K. w gotówce około 27 tysięcy euro. Świadek wskazał, że taka sytuacja miała też miejsce w 2008 roku, kiedy to H. W. (1) przedstawił rachunek na druku firmowym U. N. nr (...) z dnia 15.06.2008 roku za szkolenia i doradztwo w siedzibie spółki w K. i wypłacono mu gotówkę w kwocie około 23 tysięcy euro. Świadek podkreślił przy tym, że szkolenia takie się nie odbyły, co potwierdzili świadkowie – pracownicy spółki przesłuchani w sprawie. Co istotne świadek ponadto zaprzeczył przekazywaniu jemu jakichkolwiek pieniędzy przez H. W. (1) za udział w posiedzeniach zarządu i wyjaśnił, że nigdy nie pobierali z tego tytułu wynagrodzenia, bo pobierali dywidendy z U. P.. Świadek zeznał ponadto, że H. W. (1) nigdy nie miał uprawnienia wystawiania faktur na niemieckich drukach firmy (...), bo był tylko wolnym współpracownikiem w tej spółce i nie miał żadnych uprawnień do działania w imieniu U. N.. Świadek przyznał przy tym, że w latach 2001 – 2009 zgodnie z ustaleniami H. W. (1) przysługiwał zwrot kosztów podróży oraz podkreślił, że H. W. (1) mógł wystawiać rachunki tylko po uzgodnieniu z nim, natomiast nie mógł ich podpisywać a ponadto, mogły być tylko za surowce. Okoliczność tę potwierdził w konfrontacji R. Z., który zeznał przy tym, że zwracał H. W. (1) uwagę, że nie jest uprawniony do podpisywania faktur i wzywał go do zaniechania takich praktyk.

Okoliczności powyższe potwierdził również drugi z członków zarządu, G. F. (1). Świadek ten zeznał, że współpraca z H. W. (1) opierała się na zaufaniu i honorze oraz że w N. H. W. (1) nie był ani pełnomocnikiem, ani asystentem zarządu. W P. natomiast H. W. (1) otrzymał pełnomocnictwo, które świadczyło o bezgranicznym zaufaniu. Świadek ponadto zeznał, że nie kontrolowali wypłat z tytułu tantiem, bo opierali się na zaufaniu a ponadto na podstawie danych, które otrzymywali nie można było się zorientować o stwierdzonych później nieprawidłowościach. Ponadto zeznał on, że H. W. (1) nie miał ich zgody na pobieranie pieniędzy z U. P., innych niż tantiema i zwrot kosztów podróży.

Dokonując oceny zeznań pozostałych świadków Sąd dał wiarę zeznaniom M. M., który wskazał, że uczestniczył w szkoleniach, ale były one prowadzone przez M. K.. Dodał, że nigdy nie brał udziału w szkoleniu prowadzonym przez H. W. (1). Świadek zaprzeczył, żeby H. W. (1) prowadził jakiekolwiek szkolenie w siedzibie firmy oraz zeznał, że oskarżony nie włada językiem polskim. Ponadto zeznał kategorycznie, że co prawda nie pamięta, czy w dniach 21.08.2007, 15.06.2008 i 22.01.2009 były szkolenia w firmie, ale nie wykluczając, że były stwierdził, iż na pewno nie odbywały się z udziałem H. W. (1).

Również świadek J. S. wskazał, że były szkolenia w hotelach, jednak nie prowadził ich oskarżony a prowadziła je D. lub zatrudnieni do tego ludzie. Wiedza świadka wynikała z tego, że pracując, jako przedstawiciel handlowy brał udział w szkoleniach.

Świadek S. S. zeznał, że W. osobiście lub za pośrednictwem D. zlecał księgowości wypłaty z zysku spółki, które były przekazywane na konto szwajcarskie należące do H. W. (1). Świadek nie miał bezpośredniej wiedzy, co do wypłat za fikcyjne szkolenia, zaś informacje podjął od D. w 2009 roku. Na rozprawie świadek wskazał, że to D. zgłosiła, że H. W. (1) wystawia faktury za nieistniejące szkolenia, ale było to przy ostatniej takiej fakturze. Odnośnie rozliczania kosztów podróży świadek ten zeznał, że po przyjeździe Z., F. i R., byli oni zaskoczeni, że w spółce polskiej są rachunki za koszty podróży dla H. W. (1), gdyż rozliczał delegacje za pobyt w P. w spółce niemieckiej.

W wyniku konfrontacji (k. 4208-4211) świadek wskazał, że w 2007 lub 2008 było szkolenie, ale nie prowadził go W., a pracownik U. N.. Z relacji świadka wynika, że w 2009 roku zadzwoniła do niego Pani K., która z przerażaniem wskazała, że F. nic nie wie o fakturach za szkolenia i pieniądzach z tego tytułu, gdyż rachunki nie były z nim uzgadniane. Co do kosztów podróży świadek wskazał (k. 4524-4527), że jak W. przyjeżdżał, co miesiąc, to przywoził na niemieckim druku rachunek z U. za koszty podroży. Potem wyszło na jaw, że dwa razy rozliczał to samo, a rachunków rozliczanych w P. nigdy nie dawał w N..

Świadek B. K. był pracownikiem (głównym księgowym) U. w latach 2000 -2006 i wskazał, że nie wiedział o sposobach rozliczania rachunków za szkolenia. Zeznał on ponadto, że od B. dowiedział się, że oskarżony miał umówione 10% zysku, jako wynagrodzenie, ale nie widział umowy o zatrudnienie Wskazał też, odnośnie wynagrodzeń z posiedzenia zarządu, że słyszał, iż są to wynagrodzenia, które H. W. (1) pobiera dla F., a dokonuje tego z uwagi na mniejsze obciążenia podatkowane. Świadek podał, że nie dociekał, dlaczego te kwoty były wypłacane gotówką. Dodał, że H. W. (1) był darzony wielkim, wręcz bezgranicznym zaufaniem przez F..

T. M., który pracował w firmie przez około 3 lata do 2007 roku na stanowisku handlowa zeznał, że H. W. (1) szkoleń nie organizował, ani nie prowadził a szkolenia prowadziły firmy zewnętrzne.

Świadek R. B. nie był zatrudniony w firmie za kadencji W., ale od dnia 1 stycznia 2010 roku pełni funkcję głównego księgowego. Zeznał on, że po wydaniu wyroku przez Sąd Pracy zostały należność od H. W. (1) ściąga niemiecki komornik a szkoda spółki została w niewielkim stopniu naprawiona, bo rocznie spółka otrzymuje kwoty w granicach 30 – 50 tys. złotych i na dzień składania przez niego zeznań spółka otrzymała 200 – 300 tysięcy złotych.

Także A. B., prokurent spółki do 2003 roku nie miał żadnej wiedzy o szkoleniach prowadzonych przez H. W. (1). Świadek ten nie widział również umowy dotyczącej zatrudnienia H. W. (1) w firmie. Zeznał on, że H. W. (1) otrzymywał kwoty z tytułu posiedzeń zarządu i pobierał je w gotówce z kasy. Co istotne zeznał, że H. W. (1) wypłacając pieniądze mówił, że są to pieniądze dla pana F., on jednak nie informował pozostałych członków zarządu o tych wypłatach, z uwagi na pozycję, jaką H. W. (1) miał firmie.

Sąd uwzględnił również częściowo zeznania B. G., która wskazała, że prowadziła księgowość spółki od 2006 do 31.01.2010 roku. Wskazała ona, że nie zna niemieckiego, więc wszystko ustalał z zarządem H. W. (1). Świadek wskazała, że skoro nie można było zaksięgować kosztów korzystania z auta przez W., to zasugerowała żeby stworzył fakturę za szkolenia, co można było zrobić. W konsekwencji przypomniała sobie, że księgowała faktury za szkolenia i że oskarżony ją szkolił z kont (...). Sąd nie dał jednak jej wiary jakoby oskarżony szkolił ją w odniesieniu do kont (...) jak zeznała. W ocenie Sądu świadek mając świadomość negatywnych konsekwencji wynikających z księgowania rachunków za nieprzeprowadzone szkolenia chcąc nie narazić się na negatywne konsekwencje zeznała o rzekomym szkoleniu jej przez oskarżonego. Zeznania te jednak, jako sprzeczne z zeznaniami W. F., G. F. (1), M. M., J. S., A. P. i T. M. w świetle zasad doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania są całkowicie niewiarygodne, jeśli się zważy na fakt, że świadek nie znała języka niemieckiego a oskarżony nie znał języka polskiego.

Również, jako wiarygodne ocenił Sąd zeznania świadka U. G.. Świadek brał udział w spotkaniu 18/19 lutego 2009 roku w sprawie wypłat kwot przez H. W. (1). Świadek wskazał wówczas o trzech rachunkach, które zwróciły jego uwagę, tj., że H. W. (1) wystawił rachunki na formularzu U. N., do czego nie był uprawniony oraz wpisał sfingowane numery, jak i że treść tych rachunków jest fałszywa, tj. były za szkolenia, które nie miały miejsca. Z relacji świadka wynikało, że D. następnie dokonała zestawień kwot, co poddane następnie zostało badaniom.

Częściowo Sąd dał wiarę zeznaniom M. K., złożonym w toku postępowania przygotowawczego, bezpośrednio po ujawnieniu nieprawidłowości w spółce. Pracowała ona, bowiem w spółce od 2001 r. do kwietnia 2010 r., ale co najważniejsze to fakt, że była asystentką zarządu i przez ponad 7 lat pełnomocnikiem zarządu. W związku z tym miała dużą wiedzę na temat sposobu zarządzania spółką. W konsekwencji od września 2009 r. aktywnie uczestniczyła w przygotowaniach do procesu cywilnego m. in. w taki sposób, że cała korespondencja między pełnomocnikiem L. a F. trafiała również do niej, stąd znała szczegóły tych przygotowań. Stąd mając na uwadze, że jej zeznania złożone w postępowaniu przygotowawczym korespondują ze zgromadzoną w sprawie dokumentacją jak i zeznaniami innych świadków Sąd ocenił je, jako wiarygodne. Jednocześnie Sąd nie dał jej wiary odmiennym jej zeznaniom w szczególności składanym podczas rozprawy. Sąd miał przy tym na uwadze, że świadek zmieniła swoje zeznania po tym jak w kwietniu 2010 r. po odejściu ze spółki spotkała się z oskarżonym w N.. W konsekwencji po tym spotkaniu zeznała, odmiennie, że uświadomiła sobie, że została zmanipulowana przez F. oraz, że, była namawiana przez W. F., aby powiedzieć, że była molestowana seksualnie przez W.. W ocenie Sądu te zmienione zeznania są niewiarygodne albowiem wynikają one z faktu, że jak można było wywnioskować z jej relacji po odejściu ze spółki miała żal do jej udziałowców i w tych uwarunkowaniach solidaryzowała się z oskarżonym. Dokonując takiej oceny Sąd ocenił, jako niewiarygodne także jej twierdzenia o tym, że do zmiany stanowiska przekonały ją dokumenty okazane podczas spotkania przez oskarżonego, albowiem nie potrafiła powiedzieć, jakie to były dokumenty.

Nie wniosły natomiast nic istotnego do sprawy zeznania pozostałych świadków albowiem nie mieli oni wiedzy na temat zdarzeń objętych zarzutami. Dokonując powyższej oceny osobowego materiału dowodowego Sąd miał na uwadze, że oskarżony nie podważał zeznań świadków – pracowników firmy, w tym, co do jego pozycji w firmie, sposobu wypłat i pobieranych przez niego kwot, a jedynie powoływał się na ustne ustalenia z członkami zarządu, kwestionując ich odmienne relacje w tym zakresie.

Dokonując ustaleń Sąd oparł się także na dokumentacji zgromadzonej w prawomocnie zakończonej już sprawie VII Pm 2/10 w tym opinii sporządzonej na potrzeby tego postępowania. Dokumenty znajdujące się w tej sprawie a w części powielone w sprawie karnej pozwoliły Sądowi na dokonanie obliczeń odnośnie przywłaszczonej kwoty czynem zarzucanym w punkcie I a.o. Należy wskazać, że sprawa pracownicza dotyczył szerszego okresu niż sprawa objęta aktem oskarżenia a zatem kwota przywłaszczonego mienia przez oskarżonego w okresie od 2001r. do 29 sierpnia 2007r. (zarzut I) jest inna w porównaniu do kwoty zasądzonej w sprawie pracowniczej albowiem sprawa pracownicza dotyczyła dłuższego okresu zatrudnienia oskarżonego. Ponadto w sprawie pracowniczej do kwoty przypisanej w pkt I wyroku dodano kwoty wyłudzone za szkolenia i uwzględniono różnice pomiędzy należnymi a wypłaconymi należnościami dla oskarżonego za okres po 29 sierpnia 2007r. do czasu zwolnienia go ze spółki.

Należy podkreślić, że precyzyjne umowne ustalenie, że H. W. (1) za swoją pracę miał otrzymać wynagrodzenie w postaci tantiemy w wysokości 10% zysku spółki przed opodatkowaniem i tak ustalone wynagrodzenie obejmowało również wszelkie nadgodziny, pozwoliło na łatwe wyliczenie kwoty przywłaszczonej. Ponadto, fakt, że termin płatności tantiemy przypadał w ciągu czterech tygodni od daty zatwierdzenia sprawozdania finansowego pozwoliły Sądowi na podstawie sprawozdań finansowych posiłkując się opinią sporządzoną w sprawie pracowniczej na wyliczenie kwoty należnych oskarżonemu za okres objęty zarzutem I ao. Ponadto na podstawie dokumentacji finansowej spółki dotyczącej wypłat realizowanych na rzecz oskarżonego posiłkując się opinią. Sąd ustalił kwoty, które zostały wypłacone oskarżonemu w tym okresie pomijając należności za koszty dojazdu, które przysługiwały oskarżonemu. W konsekwencji mając na uwadze różnicę (oskarżonemu wypłacono więcej niż mu przysługiwało) Sąd na podstawie całokształtu materiału dowodowego ocenił, że kwota przypisana w punkcie I wyroku została pobrana przez oskarżonego bezprawnie tj. została przez niego przywłaszczona. Sąd ocenił, że oskarżony działał w tym zakresie z zamiarem przywłaszczenia albowiem darzony pełnym zaufaniem przez swoich mocodawców wykorzystując niewiedzę pracowników spółki w P. polecał sobie wypłacać i przelewać na swoje konta różne należności. Co więcej czyniąc to przez kilka lat i widząc, że jest to niedostrzegalne u udziałowców spółki czuł się bezkarny w swoich działaniach aż do czasu, gdy wobec wątpliwości doszło do zapytania o wypłatę należności za szkolenie w N., co spowodowało kontrolę i ujawnienie nieprawidłowości. Należy dodać, że jak wynika z zeznań świadków oskarżony dbał o to, aby nikt nie wiedział o jego działaniach albowiem nie ujawniał w spółce umowy o pracę i przysługującej mu należności z tego tytułu a jednocześnie ograniczał kontakty pracowników z udziałowcami w N.. Całkowicie niewiarygodna jest linia obrony oskarżonego o świadomości i przyzwoleniu na takie działania przez właścicieli spółki, na co miałoby wskazywać to, ze dysponowali sprawozdaniami finansowymi spółki. Jak wynika, bowiem z tych dokumentów jak i zeznań świadków na podstawie danych zawartych w tych dokumentach nie można było ustalić kwot pobieranych przez oskarżonego albowiem zawierają one ogólne dane w poszczególnych kategoriach a nie dane zindywidualizowane. Ponadto jak wynika z zeznań A. B. wypłacając pieniądze w gotówce za posiedzenia zarządu mówił, że są one dla F., czego w spółce nikt nie sprawdzał

Jednocześnie dokonując wyliczenia kwoty przywłaszczonej czynem I Sąd miał na uwadze, że aneksem do umowy o zatrudnieniu oskarżony otrzymał uprawnienie do wypłaty w ciągu roku zaliczek na poczet tantiem, które jednak miały być rozliczone w ciągu czterech tygodni od daty zatwierdzenia sprawozdania finansowego. Stąd wyliczając przywłaszczoną kwotę w okresie objętym zarzutem Sąd uwzględnił, jako ostatnią należną i wypłaconą tantiemę za rok obrotowy 2006 albowiem rozliczenie tej tantiemy musiało nastąpić w ciągu czterech tygodni od daty zatwierdzenia sprawozdania finansowego za ten rok. W związku z powyższym skoro sprawozdanie to zostało zatwierdzone 27 lipca 2007r. to oskarżony miał czas do rozliczenia się z tantiemy za 2006r najpóźniej do 24 sierpnia 2007r. w konsekwencji Sąd przyjął, że w okresie zarzucanym a/o przywłaszczył kwotę 1 089 947, 82 zł

Wyliczając kwotę przywłaszczoną czynem przypisanym w punkcie I wyroku Sąd, wbrew wnioskowi prokuratora nie dopuścił dowodu z opinii biegłego. Należy, bowiem wskazać, że Prokurator prowadząc postępowanie przygotowawcze nie widział takiej potrzeby podobnie jak w toku pięcioletniego procesu przed Sądem w innym składzie. Stąd oceniając, że powołanie biegłego na potrzeby postępowania karnego wymaga sytuacja uzyskania informacji specjalnych, a nie jest taką okolicznością dokonanie prostych działań matematycznych w postaci wyliczenia kwoty należnej tantiemy i zsumowania kwot wypłaconych oskarżonemu a następnie wyliczenie różnicy. Tym bardziej w obliczu obszernego materiału dowodowego, w tym obliczeń biegłych na potrzeby sprawy VII Pm 2/10. Bazując na dokumentacji finansowej spółki w tym wynikającej z niej wartości 10 procent tantiemy przysługującej oskarżonemu łatwo jest wyliczyć kwoty należne oskarżonemu i porównać je z kwotami wypłaconymi z tego tytułu. W dokumentach spółki zatytułowanych „Rachunek zysków i strat” (k.2967,2991,3024, 3025, 3043, 3061) wyliczono, bowiem zysk brutto za poszczególne lata, który pozwolił na łatwe wyliczenie tantiemy przysługującej oskarżonemu za lata objęte zarzutem.

Kwestia natomiast czy oskarżonemu przysługiwały jeszcze inne należności i czy wiarygodne są jego wyjaśnienia, że część wypłacanych pieniędzy przekazywał F. była kwestią wymagająca oceny zgromadzonego materiału dowodowego a nie wymagała wiadomości specjalnych. Czytelność i jasność zasad wyliczania należnego wynagrodzenia oskarżonego łącznie z zasadami i terminami ich wypłaty pozwoliły na dokonanie ustaleń i doprowadziły do konkluzji, że H. W. (1) swoim zachowaniem w postaci polecanie podległym mu pracownikom dokonywania na jego rzecz wypłat oraz przelewów w kwotach nienależnych lub przewyższających należne w łącznej kwocie 1 089 947, 82 złotych przywłaszczył powierzone mu środki, na szkodę (...), czym wyczerpał znamiona czynu art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i art. 12 kk.

Równocześnie oskarżony w ocenie Sądu, swoim zachowaniem w postaci w celu użycia za autentyczne podrobionych rachunków (...) w N., a wskazujących na wykonanie na rzecz spółki (...) usługi szkolenia dla personelu kierowniczego i pracowników, oraz polecając dokonanie na ich podstawie wypłat przywłaszczył nienależne mu pieniądze wynikające z 2 rachunków i usiłował przywłaszczyć środki wynikające z trzeciego, na szkodę tej spółki, to jest dopuścił się ciągu 3 przestępstw tj. dwóch z art. z art. 284 § 2 kk w zb. z art. 270§1 kk i w związku z art. 11§2 kk. i jednego z art.13 § 1 w zw. z art. 284 § 2 k.k. w zb. z art. 270§1 kk i w związku z art. 11§2 kk. W ocenie Sądu mienie spółki w tym środki spółki na rachunku bankowym są mieniem cudzym dla osób zarządzających spółkom a przez to, że środkami tymi oskarżony, jako członek Zarządu i Prokurent Samoistny spółki w tym przypadku może dysponować zgodnie z celami gospodarczymi tego podmiotu jest to mienie powierzone tej osobie w rozumieniu art. 284par.2 kk. W konsekwencji bezprawne dysponowanie przez oskarżonego środkami spółki poprzez przelewy na swoją rzecz i wypłaty w ocenie Sądu wyczerpało znamiona przestępstw z art. 284 § 2 kk. a w przypadku pierwszego z przypisanych czynów ze względu na ich znaczną ilość w zw. z art. 294§ 1 kk. Sąd podziela w tym zakresie tezę przedstawioną przez SA we Wrocławiu w wyroku z dnia 9 sierpnia 2006 r. sygn. akt II AKa 143/06 LEX nr 190485, KZS 2007/1/66, OSAW 2007/2/32, Wokanda 2006/12/51, OSA 2007/11/56, w której stwierdzono, że osoba, której powierzono prawo do dysponowania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku bankowym dokonując bezprawnie dyspozycji z tego rachunku jak właściciel, dopuszcza się przywłaszczenia powierzonych jej pieniędzy tj. występku z art. 284 § 2 k.k. Dokonując oceny, że oskarżony w zakresie przypisanym w zarzucie zadysponował bezprawnie środkami spółki Sąd oparł się na zgromadzonej dokumentacji spółki w szczególności zapisach, co do przysługującego mu wynagrodzenia (tantiemy) i ew. innych należności oraz na zeznaniach członków zarządu spółki, którzy kategorycznie zaprzeczyli, aby zezwalali oskarżonemu na wypłaty przekraczające te wynikające z umowy. Należy dodać, że zachowanie H. W. (1) polegało przy tym na polecaniu podległym mu pracownikom dokonywania kolejnych wypłat gotówkowych/przelewów z rachunku firmowego U. P., przy czym wykorzystał on wykreowaną przez siebie pozycję w firmie zaufanie i udzieloną mu samodzielność przez udziałowców. Wykorzystując przy tym bezpośredni związek z drugą spółką (...), wykreował wizerunek, którego żaden z pracowników, pozostających w ramach rzeczywistej podległości, nie śmiał kwestionować. Podkreślenia wymaga przy tym, że tak uzyskane kwoty, wyjąwszy w istocie spod władztwa spółki, H. W. (1) włączył do majątku własnego, gdyż Sąd nie dał wiary jego wyjaśnieniom jakoby przekazywał je udziałowcom, dając w tym zakresie wiarę niemieckim członkom zarządu spółki. Podobnie było w zakresie czynów objętych ciągiem, kiedy to oskarżony przewłaszczył dwukrotnie i raz usiłował przywłaszczyć pieniądze spółki przedstawiając w księgowości spółki podrobione rachunki za fikcyjne szkolenie i doradztwo, które nie miały w istocie miejsca. Niewątpliwym przy tym pozostawało, że H. W. (1) miał pełną świadomość tego, że – po pierwsze, nie miał on uprawnień do wystawienia rachunków w imieniu spółki niemieckiej na jej niemieckim druku, wraz z niemiecką pieczątką i podpisem. Nadto miał on pełną świadomość tego, że rachunki były fikcyjne, gdyż w istocie zostały wystawione za czynności, które nigdy się nie odbyły. Mimo to, oskarżony rachunki te przedłożył w kasie spółki w K., polecił dokonanie wypłaty i pobrał nienależne kwoty: w wysokości 27.710,10 euro wynikającą z rachunku nr (...) oraz 22.703,20 euro wynikająca z rachunku (...). Równocześnie, stosując tą samą metodę, użył rachunek nr (...) na kwotę 13.736,12 euro, celu jednak nie osiągnął, z uwagi na odmowę dokonania wypłaty po konsultacji księgowej z członkami zarządu. Jednocześnie Sąd ocenił, że oskarżony popełnił zarzucane mu czyny opisane w II, III i IV części wstępnej wyroku w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k., gdyż charakteryzują się one wykorzystaniem takiej samej sposobności, krótkimi odstępami czasu pomiędzy poszczególnymi przestępstwami oraz brakiem przedzielającego je wyroku wydanego w stosunku do któregokolwiek z nich, a nadto ich kwalifikacja prawna pozwala na orzeczenie jednej kary określonej w przepisie stanowiącym podstawę jej wymiaru dla każdego z nich. W ocenie Sądu w świetle zgormadzonego materiału dowodowego nie budzi też wątpliwości, że oskarżony dokonując przywłaszczenia mienia przypisanego mu w punkcie I jak i w ramach ciągu przestępstw działał, z zamiarem bezpośrednim w celu zwiększenia swojego majątku kosztem spółki. Nadto w ocenie Sądu w świetle dokonanych ustaleń H. W. (1) w okresie od stycznia 2003 roku do 17.02.2009 roku użył, jako autentyczne tj. przedstawił w siedzibie spółki (...) w K. podrobione 72 rachunki firmy (...), tj. podpisane jego imieniem i nazwiskiem w imieniu na drukach firmowych i z pieczątkami firmy (...), pozorując, tym samym, że pochodzą od tego podmiotu. Podkreślenia wymaga przy tym, że zachowanie oskarżonego cechowało się długotrwałością i systematycznością, przez co pomimo długiego okresu czasu Sąd przyjął, iż oskarżony działał w warunkach czynu ciągłego z art. 12 k.k. W ocenie Sądu oskarżony posługując się drukami firmowymi spółki (...) i naniesionymi na nich pieczątkami tej firmy, w której imieniu nie miał prawa wystawiać rachunków po podpisaniu ich swoim imieniem i nazwiskiem użył tych dokumentów pozorując ich pochodzenie od spółki niemieckiej w księgowości spółki, po czym zostały one zaksięgowane. Dokonując oceny, że wszystkie te dokumenty zostały podrobione i użyte, jako autentyczne Sąd miał na uwadze, stanowisko wyrażone w doktrynie, że dokument jest podrobiony, jeśli nie pochodzi one od osoby, w imieniu, której został sporządzony. ( por. O. Górniok, S. Hoc, S, M. Przyjemski, Kodeks Karny Komentarz Gdańsk 1999r. s 328). W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie tak było w tym przypadku albowiem wszystkie rachunki, mimo, że nie pochodziły od spółki niemieckiej pozorowały ich pochodzenie od tej spółki.

Wymierzając oskarżonemu kary Sąd wziął pod uwagę z jednej strony, aby kara efektywnie spełniła związane z nią cele społeczne, z drugiej zaś strony, aby była ona karą zindywidualizowaną, to jest taką, która w odniesieniu konkretnego sprawcy będzie zgodna z zasadami zapisanymi przez ustawodawcę w treści przepisu art. 53 k.k. Kara winna, bowiem stanowić sprawiedliwościową odpłatę, która spełniać będzie, (gdy jest to niezbędne) funkcję zabezpieczającą, funkcję właściwego kształtowania prawnej świadomości społeczeństwa oraz funkcję wychowawczą i prewencyjną, a zarazem jej rodzaj i stopień surowości będzie uwzględniał rozmiary winy sprawcy czynu zabronionego i jego stopień społecznej szkodliwości (ocenianej przez pryzmat wskazań zawartych w art. 115 § 2 k.k.). Przy wymiarze kary w szczególności Sąd miał na względzie kwoty przywłaszczonego mienia i rozmiar wyrządzonej przez to spółce szkody, ale również to, że wykorzystał zaufanie, jakim darzyli go udziałowcy spółki, swoją pozycję w firmie i niewiedzę pozostałych jej pracowników w zakresie warunków jego zatrudnienia działając przy tym przez wiele lat. Sąd z drugiej strony miał jednak na uwadze również okoliczności łagodzące, które wpływały na wymiar kary, a to dojrzały wiek oskarżonego i jego uprzednią niekaralność oraz upływ długiego okresu czasu. W konsekwencji za przestępstwo z artykułu 284§2 kk. w związku z art. 294§1 kk. i art. 12 kk. na podstawie art. 294§1 kk. i 33§2 kk. Sąd wymierzył mu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i 200 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 50 złotych. Za ciąg 3 przestępstw przypisanych w punkcie II na podstawie art. 284§2 kk. w zw. z art.91§1 kk. i 33§2 kk. Sąd wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności i 100 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 50 złotych. Natomiast za przestępstwo z artykułu 270§1 kk. w związku z art.12 kk na podstawie art. 270§1 kk. Sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności orzekając jednocześnie na podstawie art. 44§1 kk. przepadek rachunków tj. dowodów rzeczowych ujętych w wykazie nr (...) pod poz. 1-74 znajdujących się w załączniku nr 1 do akt sprawy, poprzez pozostawienie ich, jako część akt sprawy. Zgodnie natomiast z art. 91§2 kk mając na uwadze wymierzone kary jednostkowe pozbawienia wolności i grzywny przy uwzględnieniu dyrektyw z art. 85a kk. Sąd orzekł wobec H. W. (1) karę łączną 2 lat pozbawienia wolności i 250 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na 50 złotych, przy czym na podst. art. 69 § 1 k.k. i art. 70 k.k. w zw. z art. 4§ 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata. Sąd wymierzył kary łączne pozbawienia wolności i grzywny z zastosowaniem zasady częściowej absorpcji, przy czym wymierzając je Sąd rozważał przedmiotowo-podmiotowy związek zachodzący między realnie zbiegającymi się przestępstwami oraz położył nacisk na cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara ma odnieść w stosunku do sprawcy. Mając na uwadze powyższe Sąd zastosował zasadę częściowej absorpcji zważywszy na ilość przestępstw objętych realnym zbiegiem, oraz fakt, że popełnione zostały w bliskim związku czasowym i miejscowym przy wykorzystaniu tej samej sposobności. Sąd ocenił, że orzeczone kary za poszczególne przestępstwa jak i kary łączne pozbawienia wolności i grzywny wraz z orzeczonym przepadkiem oraz spełnią cele zarówno wychowawcze i zapobiegawcze wobec oskarżonego jak i zadania w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzona kara łączna pozbawienia wolności z perspektywą jej zarządzenia w przypadku nie przestrzegania porządku prawnego jest w stanie wzbudzić w ocenie Sądu u oskarżonego wolę współdziałania w kształtowaniu społecznie pożądanych postaw, w szczególności poczucia odpowiedzialności oraz potrzeby przestrzegania porządku prawnego i tym samym powstrzymywania się od powrotu do przestępstwa uświadamiając mu ewentualne surowe konsekwencje w przypadku naruszenia porządku prawnego. Jednocześnie oceniając, że oskarżony, nie jest osobą aż tak zdemoralizowaną, aby konieczna była jej izolacja i zachodzi wobec niego pozytywna prognoza Sąd uznał, że zasługuje na warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności i warunkowo zawiesił wykonanie kary na okres 3 lat próby. W ocenie Sądu zgodnie z dyrektywą prewencji indywidualnej, kiedy chodzi o wymierzenie kary należy kierować się tym, aby przede wszystkim sprawcę wychować. Właściwości i warunki osobiste oskarżonego w szczególności podeszły wiek oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności będzie on przestrzegł porządku prawnego. Ponadto w ocenie Sądu długi okres próby zweryfikuje prawidłowość postawionej prognozy kryminologicznej. Reasumując w ocenie Sądu wymierzone oskarżonemu kary są współmierne do stopnia winy oraz do stopnia społecznej szkodliwości popełnionych czynów i spełnią swe cele zarówno w zakresie prewencji ogólnej jak i szczególnej. Uwzględniając sytuację zarobkową i majątkową oskarżonego, który jest na emeryturze Sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk. zwolnił go w całości od ponoszenia kosztów sądowych, w tym od opłat, obciążając nimi Skarb Państwa.