Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XVI GC 3001/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 maja 2017 roku

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W., XVI Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Chała - Małkowska

Protokolant: Paulina Wrotniak

po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2017 roku w W.,

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko M. S.

o zapłatę kwoty 1.802 zł

I.  zasądza od pozwanego M. S. na rzecz powoda (...) Spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 1.802 (jeden tysiąc osiemset dwa) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 20 listopada 2014 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego M. S. na rzecz powoda (...) Spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 64,76 (sześćdziesiąt cztery 76/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XVI GC 3001/16

UZASADNIENIE

Powód (...) S.A. w W. w dniu 7 kwietnia 2016 r. wniósł w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo przeciwko pozwanemu M. S. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...) w W. o zapłatę kwoty 1 802 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20 listopada 2014 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że dochodzi zapłaty na podstawie zawartej z pozwanym umowy ubezpieczenia na okres od 19 listopada 2014 r. do 18 listopada 2015 r. Powód poinformował, że składka ubezpieczeniowa w wysokości 1 802 zł miała zostać zapłacona do dnia 19 listopada 2014 r. (pozew w (...) k. 3-4, pozew k. 22-23).

W dniu 27 maja 2016 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w L., VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 539961/16, w którym uwzględnił żądanie pozwu w całości (nakaz zapłaty k. 5v).

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany M. S. złożył sprzeciw, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu. Uzasadniając stanowisko pozwany wskazał, że wypowiedział umowę ubezpieczenia z jednodniową zwłoką w dniu 20 listopada 2014 r. oraz zawał umowę ubezpieczenia pojazdu z innym towarzystwem ubezpieczeń (sprzeciw k. 9-10).

Postanowieniem z dnia 1 lipca 2016 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w L., VI Wydział Cywilny uznał się niewłaściwym i przekazał sprawę do rozpoznania tut. Sądowi jako miejscowo i rzeczowo właściwemu (postanowienie k. 16).

S ąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód (...) S.A. w W. w dniu 19 listopada 2013 r. zawarł z pozwanym M. S. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) w W. umowę ubezpieczenia OC pojazdu marki H. (...) o nr rej. (...). Ubezpieczenie obejmowało okres od dnia 19 listopada 2013 r. do dnia 18 listopada 2014 r. Umowę potwierdzała polisa nr (...) (bezsporne, umowa ubezpieczenia k. 60-64)

W dniu 19 listopada 2014 r. ww. umowa uległa przedłużeniu na okres od dnia 19 listopada 2014 r. do dnia 18 listopada 2015 r., a pozwany zobowiązany był na tej podstawie do zapłaty składki ubezpieczeniowej w formie 1 raty w wysokości 1 802 zł, płatnej w terminie do dnia 19 listopada 2014 r. (potwierdzenie pokrycia ubezpieczeniowego k. 32-33).

W dniu 20 listopada 2014 r. pozwany złożył powodowi oświadczenie o wypowiedzeniu ww. umowy ubezpieczenia (bezsporne, korespondencja e-mail k. 11, oświadczenie o wypowiedzeniu k. 11v).

Pismem z dnia 2 grudnia 2014 r. powód poinformował pozwanego o nieskuteczności wypowiedzenia umowy ubezpieczenia, gdyż umowa taka zgodnie z przepisami prawa może zostać wypowiedziana nie później niż na jeden dzień przed upływem okres 12 miesięcy, na który została zawarta, a więc w przypadku pozwanego mogła być wypowiedzialna najpóźniej w dniu 18 listopada 2014 r. (pismo powoda k. 46).

Wezwaniem z dnia 5 lutego 2016 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 1 802 zł tytułem należnej składki ubezpieczenia oraz kwoty 171,11 zł tytułem odsetek za opóźnienie, w terminie 3 dni od dnia otrzymania wezwania (wezwanie do zapłaty k. 34).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o ww. dowody z dokumentów, które należy uznać za wiarygodne jako jednoznaczne i niekwestionowane przez strony postępowania. Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach sprawy nie miały kluczowego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

S ąd zważył, co następuje:

Powództwo w niniejszej sprawie okazało się zasadne w całości.

Powód (...) S.A. w W. swe roszczenie wywodził z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (OC) pojazdu marki H. (...) o nr rej. (...) zawartej z pozwanym M. S.. Na podstawie tejże umowy pozwany zobowiązał się do zapłaty rocznej składki ubezpieczeniowej w formie 1 raty w wysokości 1 802 zł płatnej do dnia 19 listopada 2014 r.

Podstawą prawną roszczeń powoda w niniejszej sprawie jest art. 805 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Przepis ten wskazuje na istotę umowy ubezpieczenia, określając obowiązki stron przedmiotowej umowy – ubezpieczyciela i ubezpieczającego. Elementami przedmiotowo istotnymi umowy ubezpieczenia jest z jednej strony zobowiązanie do spełnienia określonego świadczenia przez ubezpieczyciela w razie zajścia określonego w umowie wypadku, z drugiej zaś strony zobowiązanie do zapłaty składki przez ubezpieczającego.

W niniejszej sprawie Sąd uznał za okoliczność bezsporną wysokość dochodzonego roszczenia, gdyż pozwany nie podważał jego wysokości. Okolicznością niesporną było również zawarcie przez pozwanego z powodem umowy ubezpieczenia OC pojazdu mechanicznego marki H. (...) za okres od 19 listopada 2013 r. do dnia 18 listopada 2014 r. Ponadto powód złożył do akt sprawy, jako dowód kopię tej umowy ubezpieczenia, wobec czego okoliczność ta nie budziła wątpliwości Sądu.

Pozwany w toku postępowania podnosił, iż złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia, skutkiem czego doszło do jej rozwiązania. Pozwany wskazywał również, że zawarł umowę ubezpieczenia OC pojazdu marki H. (...) na sporny okres z innym towarzystwem ubezpieczeń, o czym informował powoda w pismach przedsądowych.

W pierwszej kolejności Sąd zwrócił uwagę, iż dla ważności jednego stosunku zobowiązaniowego w postaci umowy ubezpieczenia OC nie ma znaczenia zawarcie innego zobowiązania, w tym samym zakresie z podmiotem trzecim. W rzeczonym stanie faktycznym na ważność umowy między powodem, a pozwanym, nie miało wypływu nowe zobowiązanie pozwanego zawarte z (...) S.A. w S.. Zarzut pozwanego w tym zakresie był zatem nielogiczny i bezpodstawny.

Dalej Sąd miał na uwadze przepis art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Zgodnie z tym przepisem „jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy”.

W przedmiotowej sprawie pozwany, jak wcześniej wskazano, podnosił że dokonał wypowiedzenia umowy łączącej go z powodem. Mając jednakże na uwadze przytoczony przepis złożone oświadczenie było nieskuteczne. Norma cytowanego przepisu jednoznacznie wskazuje, iż posiadacz pojazdu mechanicznego może wypowiedzieć umowę ubezpieczenia najpóźniej na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC została zawarta. Wobec zawarcia umowy na okres od 19 listopada 2013 r. do dnia 18 listopada 2014 r. termin uprawniający pozwanego M. S. do skutecznego wypowiedzenia umowy upływał w dniu 18 listopada 2014 r. Tymczasem w niniejszej sprawie pozwany złożył oświadczenie o wypowiedzeniu w dniu 20 listopada 2014 r. Okoliczność taka pozostawała poza sporem strony w sprawie oraz wynikała z przedłożonego do akt sprawy wydruku wiadomości mailowej skierowanej do powoda. W tak zaprezentowanym stanie faktycznym nie sposób zatem uznać, aby doszło do skutecznego wypowiedzenia umowy ubezpieczenia przez pozwanego.

Skoro pozwany nie wypowiedział skutecznie rzeczonej umowy ubezpieczenia i na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych umowa ta uległa przedłużeniu na okres od 19 listopada 2014 r. do 18 listopada 2015 r., to zaświadczoną przez powoda ochronę ubezpieczeniową należne jest mu świadczenie wzajemne w formie zapłaty składki ubezpieczeniowej w wysokości 1 802 zł.

Reasumując należy stwierdzić, że strona powodowa wykazała, zarówno zasadność, jak i wysokość swojego żądania, dlatego Sąd na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych zasądził od pozwanego M. S. na rzecz (...) S.A. w W. kwotę 1 802 zł, o czym orzekł jak w pkt I sentencji orzeczenia.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 813 § 2 k.c., zgodnie z żądaniem powoda. Art. 813 § 2 k.c. stanowi, że jeżeli nie umówiono się inaczej składka ubezpieczeniowa powinna być zapłacona jednocześnie z zawarciem umowy ubezpieczenia. W niniejszej sprawie umowa ubezpieczenia między stronami została zawarta w dniu 19 listopada 2014 r. i od tego dnia należna była zapłata składki ubezpieczeniowej. Mając powyższe na uwadze pozwany od dnia 20 listopada 2014 r. pozostawał w opóźnieniu ze spełnieniem świadczenia.

W pkt II sentencji wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. z którego to wynika, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony (zasada odpowiedzialności za wynik procesu). Na koszty celowego dochodzenia praw przez powoda składały się w przedmiotowym postępowaniu opłata od pozwu (30 zł), opłata od pełnomocnictwa (17 złotych) oraz koszty notarialnie poświadczonego pełnomocnictwa (27,76 zł). Łącznie strona powodowa poniosła niezbędne koszty procesu w wysokości 64,76 złotych.

Z tych wszystkich względów, orzeczono jak w sentencji wyroku.