Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2018 r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Liliana Wojciechowska

Protokolant: Kamila Sienkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2018 r. w Świnoujściu na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich: M. N. i K. N.

przeciwko C. N.

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanego C. N. na rzecz małoletnich powodów: M. N. urodzonego (...) w Ś. alimenty w wysokości po 200,00 zł (dwieście złotych) miesięcznie oraz K. N. urodzonej (...) w Ś. alimenty w wysokości po 200,00 zł (dwieście złotych) miesięcznie, łącznie 400,00 zł (czterysta złotych) miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca na rachunek bankowy przedstawicielki ustawowej małoletnich – matki M. W. w mBanku o numerze (...) wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 28 listopada 2018r.;

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  Odstępuje od obciążania pozwanego kosztami procesu;

IV.  Wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 78/18

UZASADNIENIE

Małoletni powodowie M. N. i K. N. pozwem z dnia 30 marca 2018r. reprezentowani przez matkę M. W. wnieśli o zasądzenie od pozwanego C. N. alimentów w kwocie po 550 zł miesięcznie na rzecz małoletniego M. N. i 650 zł miesięcznie na rzecz małoletniej K. N., płatnych z góry do 10 dnia każdego miesiąca na rachunek bankowy matki małoletnich wraz z odsetkami ustawowymi w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat liczonymi od dnia wniesienia pozwu. Ponadto małoletni powodowie wnieśli o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wskazano, iż M. N. i K. N. są dziećmi M. W. i C. N.. Od 2017r. pozwany przebywa i pracuje w S., gdzie zamieszkuje z partnerką A. H. i jej synem. Matka małoletnich wskazała, że pozwany ma rzadki kontakt z dziećmi i sporadycznie wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego, a przerwy we wpłatach wynosiły nawet 4 miesiące. Matka samodzielnie utrzymuje i wychowuje dzieci. Małoletni M. uczęszcza do szkoły podstawowej, natomiast K. do prywatnego przedszkola. Matka powodów wskazała, że miesięczne koszty utrzymania małoletniego M. wynoszą 1270 zł, a na powyższą kwotę składają się: opłaty za wynajem mieszkania – 400 zł, opłaty za media – 100 zł, wyżywienie – 300 zł, wydatki szkolne – 120 zł, odzież i obuwie – 100 zł, leki i leczenie – 150 zł (astma), inne (środki czystości, kosmetyki, przyjemności) – 100 zł. Natomiast miesięczne koszty utrzymania małoletniej K. wynoszą 1500 zł, a na powyższą kwotę składają się: opłaty za wynajem mieszkania – 400 zł, opłaty za media – 100 zł, wyżywienie – 300 zł ,przedszkole – 450 zł, odzież i obuwie – 100 zł, leki i leczenie – 50 zł, inne ( środki czystości, kosmetyki, przyjemności) – 100 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwany C. N. wniósł o zasądzenie na rzecz małoletnich powodów alimentów w kwocie po 300 zł miesięcznie na każde dziecko, płatnych do 20-go dnia każdego miesiąca i oddalenie powództwa w pozostałym zakresie oraz o zasądzenie od matki małoletnich kosztów postępowania na jego rzecz. W uzasadnieniu wskazał, że od grudnia 2016 r. pracował i mieszkał w S. w pokoju hotelowym, który zapewniał mu klub (...). Pozwany wskazuje, że podejmował liczne próby kontaktu z dziećmi, które bezpodstawnie blokowała ich matka. Święta Bożego Narodzenia 2017 r. małoletni mieli spędzić z ojcem ,jednak po uprzednim pozwoleniu matka odmówiła. Pozwany podniósł, że przez okres trwania nieformalnego związku z M. W., jako jedyny pracował i utrzymywał rodzinę. Pozwany podał, iż zarabiał 1870,88 zł netto do 30 czerwca 2018r. i od rozstania regularnie pomaga finansowo matce dzieci, wypłacając pieniądze do jej rąk lub na jej rachunek bankowy. Dokonał następujących wpłat tytułem alimentów: we wrześniu 2017 r. – 700 zł. Natomiast wpłaty od lutego do lipca 2018 r. na wpłacał na rzecz małoletnich kwoty ok. 500-600 zł miesięcznie. Wskazał, iż matka dzieci otrzymuje zasiłek „500 plus”.

Na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2018r. pozwany oświadczył, że nie jest w stanie płacić wysokich alimentów, ponieważ klub piłkarski zamierza rozwiązać z nim umowę o pracę.

Pozwany pismem z dnia 11 września 2018 r. wniósł o zasądzenie alimentów na rzecz powodów w kwocie po 200 zł na małoletniego M. N. oraz po 200 zł na córkę K. N.. W uzasadnieniu stwierdził, iż dotychczasowy kontrakt z (...) Ś. S. został zawieszony i został wypożyczony do (...) – P. amatorska w dniu 31 sierpnia 2018 roku. Z tego tytułu zarabia 1000 zł netto miesięcznie, podał że nie ma podpisanej umowy z klubem, a dochód uzyskuje nieoficjalnie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. N. urodził się (...) w Ś., a K. N. urodziła się (...) w Ś. i pochodzą z nieformalnego związku (...). Rodzice powodów pozostawali w związku przez 8 lat i rozstali się w 2017r.

Bezsporne

Małoletni M. N. ma 8 lat i jest uczniem szkoły podstawowej. Mieszka z matką i młodszą siostrą – K. N.. Miesięczne usprawiedliwione koszty utrzymania powoda wynoszą: udział 1/3 w kosztach utrzymania mieszkania – 400 zł, obiady w szkole – 150 zł, wyżywienie 250 zł, odzież i obuwie – 150 zł, kosmetyki – 50 zł, leki na astmę – 70 zł, wydatki szkolne – 50 zł. Łączne miesięczne koszty utrzymania małoletniego M. N. wynoszą 1120 zł. Małoletni jest grzeczny, wesoły, przygotowany do zajęć, zadbany i ma dobry kontakt z rówieśnikami. Ojciec nie chodzi na zebrania do szkoły. Dowody:

- odpis zupełnego aktu urodzenia małoletniego M. N. – k.6

- opinia o uczniu – k. 9

Małoletnia K. N. ma 3 lata i chodzi do przedszkola. Mieszka z matką i starszym bratem. Miesięczne usprawiedliwione koszty utrzymania powódki wynoszą: udział 1/3 w kosztach utrzymania mieszkania – 400 zł, przedszkole – 450 zł, wyżywienie 250 zł, odzież i obuwie – 100 zł, środki czystości – 50 zł. Łączne miesięczne koszty utrzymania małoletniego małoletniej K. N. wynoszą 1250 zł. Małoletnia jest grzeczna i nie sprawia problemów wychowawczych, ojciec małoletniej nigdy nie pojawił się w przedszkolu.

Dowody:

- odpis zupełnego aktu urodzenia małoletniej K. N. – k.6v

- opinia – k. 10

M. W. ma 27 lat, pracuje jako pokojówka hotelowa w Niemczech. Zajmuje się wychowaniem małoletnich dzieci M. i K. N. - tylko z nimi prowadzi gospodarstwo domowe. Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów zarabia średnio 850 euro miesięcznie (850 euro x 4,3 zł = 3655 zł). Miesięczny koszt najmu mieszkania to 1100 zł i opłaty – 100 zł. Miesięczne wydatki z tytułu utrzymania M. W. wynoszą łącznie 600 zł i obejmują : wyżywienie 300 zł, ubrania i obuwie – 150 zł, kosmetyki i środki czystości – 50 zł, telefon -50 zł, leki – 50 zł.

Dowody:

- umowy o pracę – k.69-74

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów k.42

C. N. ma 28 lat, jest piłkarzem i obecnie zamieszkuje w S.. Od grudnia 2016r. pracował w Ś. S. uzyskując wynagrodzenie 2500 zł brutto ( 1870,88 netto). Obecnie tj. od 31 sierpnia 2018 r. pracuje w (...) – P. Amatorska, gdzie zarabia 1000 zł netto, pozwany nie pracuje w ramach umowy o pracę, posiada kartę pobytu ważną do grudnia 2018r. Pozwany mieszka z narzeczoną – A. H. i jej synem. A. H. zakupiła mieszkanie na kredyt. A. H. zawarta z pozwanym umowę użyczenia mieszkania, a pozwany zobowiązał się do zapłaty połowy czynszu, opłat za energie elektryczna i wodę, TV kablową, ogrzewania, raty za kredyt hipoteczny i raty za kredyt gotówkowy. Obecnie pozwany dokłada się do czynszu za mieszkanie w kwocie po 110 zł miesięcznie. Miesięczne wydatki pozwanego wynoszą: wyżywienie – 300 zł, środki czystości – 50 zł, telefon – 60 zł, dojazdy do pracy – 50 zł. Łączne koszty utrzymania pozwanego to 570 zł. C. N. utrzymuje regularne kontakty z dziećmi: zabiera syna i córkę na weekendy do S., chodzi na basen i do McDonalda. Dodatkowo kupuje im prezenty, zabawki, ubrania i płaci za telefon syna. W okresie od lutego 2018r. C. N. dobrowolnie wpłacał regularnie na rachunek bankowy M. W. alimenty na dzieci w następujących kwotach: w lutym 2018r. - 500 zł, w marcu 2018r. - 600 zł, w kwietniu 550 zł, w maju 550 zł, w czerwcu 500 zł, w lipcu 600 zł, w sierpniu 500 zł, w październiku 2018 r. - 400 zł. Pozwany nie posiada żadnych oszczędności.

Dowody:

- przesłuchanie pozwanego k.42-44

- dokumentacja fotograficzna – k. 7

- wyciąg z rachunku bankowego – k.8

- zaświadczenie o dochodach – k.28

- dowód wpłaty – k. 29

- potwierdzenia przelewów –k.30-35, k. 49-54

- umowa cywilno-prawna –k. 55-57

- wypis z aktu notarialnego – k.58-60

- umowy kredytu gotówkowego – k.61-65

- informacja z Urzędu Skarbowego – k. 67

- potwierdzenie przelewu – k.81

- wyciąg z rachunku bankowego pozwanego – k.82-87

- umowa kredytowa –k.88-92

- zaświadczenie – k.104

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w przedmiocie alimentów na rzecz małoletnich powodów częściowo zasługiwało na uwzględnienie co do kwoty po 200 zł miesięcznie na każde dziecko, łącznie 400 zł, a w pozostałym zakresie jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu. Ustalony powyżej stan faktyczny oparty został na dowodach szczegółowo wskazanych przy stanie faktycznym, a w szczególności na powyżej powołanych dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy, albowiem strony nie zakwestionowały zarówno autentyczności, jak i treści tychże dokumentów; jednocześnie Sąd nie powziął wątpliwości, co do wiarygodności ww. dokumentów. Ponadto podstawę ustaleń faktycznych stanowiły zeznania przedstawicielki ustawowej powoda i pozwanego przesłuchanych w charakterze stron. Sąd uznał dowody osobowe za wiarygodne w zakresie w jakim korespondowały z przedłożonymi do akt sprawy dokumentami. Z tej przyczyny Sąd w ograniczonym zakresie uznał za wiarygodne twierdzenia M. W. w przedmiocie kosztów utrzymania małoletnich powodów, gdyż nie wszystkie jej twierdzenia w zakresie wysokości kosztów utrzymania znalazły potwierdzenie w przedstawionym materiale dowodowym. Powództwo zostało oparte o treść przepisu art. 133 § 1 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego (w skrócie k.r.o.), zgodnie z którym rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Należy przy tym wskazać, iż stosownie do treści art. 135 § 1 k.r.o., zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Dlatego też rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (opieki, mieszkania, wyżywienia, odzieży, higieny osobistej, leczenia), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (w tym kształcenia) oraz dostarczenia wypoczynku. Jednakże zawsze dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia, stosownej do wieku i pory roku odzieży, środków ochrony zdrowia, kształcenia oraz pieczy nad jego osobą i majątkiem. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności zobowiązanego. Dochody rodziców mogą nie wystarczać na zaspokojenie wszystkich usprawiedliwionych potrzeb dzieci. Według pkt XII uchwały pełnego składu Sądu Najwyższego z 9 czerwca 1976 r. (III CZP 46/75, OSNCP 1976, nr 9, poz. 184) podzielaną przez Sąd Rejonowy konsekwencją obowiązywania zasady równej stopy życiowej jest to, że rodzice w żadnym razie nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie może utrzymać się samodzielnie, tylko na tej podstawie, że wykonywanie obowiązku alimentacyjnego stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Rodzice muszą więc podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami. Pogląd ten podzielono i uzupełniono pkt IV uchwały pełnego składu Sądu Najwyższego z 16 grudnia 1987 r. (III CZP 91/86, OSNCP 1988, nr 4, poz. 42) (zob. również np. wyroki SN: z 21 stycznia 1999 r., I CKN 1292/98; z 6 stycznia 2000 r., I CKN 1077/99; z 24 marca 2000 r., I CKN 1538/99; z 16 stycznia 2001 r., II CKN 40/99), gdzie wskazano nadto, że w szczególnych przypadkach, gdy sytuacja dziecka tego wymaga, rodzice mają obowiązek nie tylko dzielenia się choćby najszczuplejszymi swymi dochodami, lecz także wyzbywania się posiadanego majątku bądź jego niektórych składników, aby w ten sposób podołać ciążącemu na nich obowiązkowi alimentacyjnemu, np. dla ratowania zdrowia dziecka. Nie można od nich jednak wymagać zbycia przedmiotów majątkowych przynoszących dochód i stanowiących źródło utrzymania rodziny. W przywołanej uchwale Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r. wskazano również, że zawsze zachodzi potrzeba zachowania rozsądnej równowagi pomiędzy zaspokojeniem potrzeb uprawnionego a poziomem życia zobowiązanego. Podkreślono, że uwzględnienie roszczenia dziecka nie może doprowadzić do niedostatku rodziców (zob. też wyrok SN z 8 sierpnia 1980 r., III CRN 144/80, OSNCP 1981, nr 1, poz. 20, gdzie wskazano na niedopuszczalność rozstrzygnięcia sprawy, w rezultacie którego pozwany zostanie pozbawiony najniezbędniejszych środków utrzymania i możliwości najskromniejszej egzystencji). W ocenie Sądu, przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe w sposób jednoznaczny wykazało, że zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów M. N. i K. N. oraz wskazany udział pozwanego C. N. w zaspakajaniu tych potrzeb, wymagał zasądzenia od pozwanego alimentów w kwocie po 200 zł miesięcznie na każde dziecko, łącznie 400 zł miesięcznie, płatnych z góry do 10-go każdego miesiąca na rachunek bankowy przedstawicielki ustawowej małoletnich (pkt. I wyroku). Sąd zasądził alimenty z ustawowymi odsetkami w płatności którejkolwiek z rat od dnia wyrokowania, ponieważ pozwany w czasie postępowania dobrowolnie przelewał na konto bankowe matki dzieci kwoty pieniężne w przedziale od 400 zł do 600 zł miesięcznie. W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo ( pkt. II wyroku). Należy podkreślić, że małoletni M. N. i K. N. są dziećmi pozwanego, a więc obowiązek partycypowania w kosztach utrzymania małoletnich dzieci jest bezsporny. Małoletni powód ma obecnie 8 lat, a małoletnia powódka 3 lata i nie posiadają żadnego majątku, a zatem cały ciężar jego utrzymania spoczywa na rodzicach. Sąd w trakcie postępowania ustalił, że miesięczne usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniego M. N. wynoszą 1120 zł, a nie tak jak podnosiła matka małoletniego powoda w pozwie 1270 zł. Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów w pozwie twierdziła, że udział małoletniego w kosztach wynajmu mieszkania wynosi 400 zł, a opłaty 100 zł. Jak przyznała na rozprawie ogólny koszt wynajmu mieszkania z opłatami to 1200 zł, czyli udział małoletniego w utrzymaniu mieszkania wynosi 400 zł. Sąd ustalił, że uzasadnione wydatki na wyżywienie powoda wynoszą 250 zł miesięcznie oraz 150 zł na obiady w szkole. Wydatki na odzież i obuwie to 150 zł. Zawyżone okazały się również wydatki na leki i opiekę medyczną wskazane w pozwie w wysokości 150 zł, ponieważ M. W. zeznając sama przyznała, że na leki dla syna wydaje 70 zł, a z opieki lekarskiej korzysta w ramach NFZ. Także wydatki szkolne oraz wydatki związane z przyjemnościami wskazane w pozwie przekraczają uzasadnione potrzeby małoletniego. Sąd ustalił również, że miesięczne uzasadnione koszty utrzymania małoletniej K. N. wynoszą 1250 zł, a nie jak wskazała w pozwie przedstawicielka ustawowa 1500 zł. Matka dziewczynki w pozwie twierdziła, że udział małoletniej w kosztach wynajmu mieszkania wynosi 400 zł, a opłaty 100 zł. Jak przyznała na posiedzeniu ogólny koszt wynajmu mieszkania z opłatami to 1200 zł, czyli faktyczny udział małoletniej w utrzymaniu mieszkania wynosi 400 zł. Sąd ustalił, że uzasadnione wydatki na wyżywienie powódki wynoszą 250 zł miesięcznie. Przedszkole to koszt 450 zł miesięcznie, natomiast wydatki na odzież i obuwie to koszt 100 zł miesięcznie. Również wydatki na środki czystości i przyjemności zostały zawyżone w pozwie. Małoletnia K. jest ogólnie dzieckiem zdrowym, nie przyjmuje stałych leków.

Sąd ustalając wysokość alimentów od pozwanego na rzecz małoletniego powoda wziął pod uwagę, okoliczność że to na matce M. W. na co dzień spoczywa cały ciężar związany z opieką nad małoletnimi dziećmi i ich wychowaniem, ponieważ ojciec dzieci zamieszkuje w S. i spędza z dziećmi dwa weekendy w miesiącu. Jednakże pozwany na chwilę obecną nie posiada stałych dochodów, nie jest nigdzie stale zatrudniony, w klubie sportowym (...) osiąga nieoficjalne zarobki w kwocie 1000 zł i po opłaceniu wszystkich kosztów swojego utrzymania pozostaje mu do dyspozycji kwota 430 zł. Dlatego też w ocenie Sądu zasądzona kwota alimentów łącznie 400 zł miesięcznie jest zasadna z uwagi na wysokość dochodów osiąganych przez pozwanego, jego stopę życiową i w tej wysokości nie stanowi dla niego nadmiernego obciążenia. Natomiast znacznie lepsza jest sytuacja finansowa matki małoletnich powodów M. W., która pracuje i osiąga zdecydowanie wyższe dochody niż pozwany – średnio 850 euro miesięcznie ( 3655 zł netto). Prawdą jest, że matka dzieci zajmuje się na co dzień opieką i ich wychowaniem, przyczyniając się w ten sposób do zaspokojenia fizycznego i duchowego rozwoju dzieci, jednakże z uwagi na fakt, że osiąga ona ponad trzykrotnie wyższe zarobki niż pozwany zobowiązana jest w większym zakresie partycypować w kosztach utrzymania małoletnich dzieci. W ocenie Sądu C. N. którego obecne zarobki z klubu piłkarskiego (...) wynoszą 1000 zł miesięcznie nie byłby w stanie płacić alimentów żądanych pozwem w łącznej kwocie po 1200 zł miesięcznie na rzecz dwojga dzieci. Pozwany jest cudzoziemcem, który otrzymał kartę pobytu w Polsce związaną z posiadanym kontraktem w klubie (...), która w trakcie procesu została z pozwanym rozwiązana, a pozwany znalazł pracę w innym klubie sportowym (...) – P. Amatorska, z niższym wynagrodzeniem. Pozwany zeznał na rozprawie, że od stycznia 2019r. zamierza poszukiwać lepiej płatnej pracy. Obecnie pozwany poza kwotami pieniężnymi jakie przelewa na konto matki dzieci przyczynia się także do utrzymania dzieci spędzając z nimi w S. dwa weekendy w miesiącu, zabiera wówczas dzieci na basen, do (...) kupuje dzieciom zabawki, prezenty, ubrania, płaci za telefon syna. Zasądzenie od pozwanego wyższych alimentów niż 400 zł miesięcznie przekroczyłoby jego obecne możliwości finansowe i doprowadziło do jego niedostatku.

Sąd o kosztach postepowania orzekł w punkt III wyroku w oparciu o art. 102 k.p.c. i odstąpił od obciążania pozwanego kosztami postępowania mając na uwadze jego obecną trudną sytuację materialną, a także okoliczność, że przegrał proces w 33 %, a wygrał w 67% (400 zł z 1200 zł).

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł w punkcie IV wyroku, mając na względzie treść art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., w myśl którego Sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty. Mając na uwadze powyższe na względzie, orzeczono jak w sentencji wyroku.

\