Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2018 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 05 listopada 2018 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa Prokury N. Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W.

przeciwko J. O.

o zapłatę

1.  Powództwo oddala.

2.  Zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Marek Makowczenko

Sygn. akt I C 419/18 upr.

UZASADNIENIE

Powód Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko J. O. o zapłatę kwoty 3.175,13 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 17 stycznia 2018 r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu wskazał, że na podstawie umowy przelewu wierzytelności nabył od (...) wierzytelność wobec pozwanej z tytułu umowy pożyczki zawartej dnia 30 listopada 2013 r. Twierdził, iż na kwotę dochodzoną pozwem składa się należność główna oraz skapitalizowane odsetki.

Postanowieniem z dnia 26 lutego 2018 r. wydanym w sprawie VI Nc-e (...) Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sadu Rejonowego w Giżycku (k. 6v).

W dniu 16 kwietnia 2018 r. w sprawie o sygn. akt I C 419/18 upr. tut. Sąd wydał nakaz zapłaty (k. 40).

Pozwana J. O. we wniesionym sprzeciwie wniosła o oddalenie powództwa w całości. Twierdziła, iż powód nie wykazał istnienia roszczenia, w szczególności w zakresie daty wypowiedzenia umowy pożyczki i jego wysokości. Jednocześnie pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia.

Sąd ustalił, co następuje:

Dnia 30 listopada 2013 r. pozwana J. O. zawarła z (...) S.A. z siedzibą w W. umowę pożyczki nr (...), na mocy której pożyczkodawca udzielił jej pożyczki w kwocie 2.400 zł na okres 90 tygodni. Pozwana zobowiązała się do terminowej spłaty pożyczki.

( dowód: umowa z dnia 30.11.2013 r. – k. 60-61)

Na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 28.06.2017 r. zawartej pomiędzy powodem Prokurą Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą we W., a (...) z siedzibą w L. powód nabył wierzytelność przysługującą wcześniej (...) S.A. z siedzibą w W. w stosunku do pozwanej, a wynikającą z umowy pożyczki z dnia 30.11.2013 r. w kwocie 3.089,88 zł.

( dowód : umowa przelewu wierzytelności z dnia 28.06.2017 r. – k. 21-33, wyciąg z załącznika do umowy cesji – k. 34, wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu – k. 16, zawiadomienie o cesji – k. 35)

Sąd zważył, co następuje:

Zgłoszone roszczenie nie mogło podlegać uwzględnieniu w jakiejkolwiek części.

Sąd dokonując ustaleń faktycznych w sprawie oparł się na dowodach z przedłożonych dokumentów, których prawdziwości i autentyczności strony nie kwestionowały. Część z okoliczności była pomiędzy stronami bezsporna. Poza sporem pozostawał fakt zawarcia w dniu 30.11.2013 r. umowy pożyczki przez pozwaną i (...) S.A. z siedzibą w W.. Za bezsporny uznać także należy fakt wypowiedzenia przedmiotowej umowy, co wynika z pisma procesowego powoda z dnia 23 maja 2018 r. (k. 57-59) oraz twierdzeń pełnomocnika pozwanej w toku rozprawy w dniu 13 sierpnia 2018 r. (k. 65).

Na wstępie należy wskazać, że na mocy dyspozycji art. 6 k.c. na powodzie spoczywa obowiązek udowodnienia roszczenia tak co do zasady, jak i wysokości. Winien on przedstawić lub wskazać środki dowodowe na poparcie twierdzeń o faktach pod rygorem negatywnych skutków procesowych. Powód, reprezentowany w niniejszej sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika, zobowiązany był tym samym wykazać istnienie i wysokość wierzytelności przysługującej (...) S.A. oraz jej przejście na swoją rzecz, a nadto przypadku podniesienia przez pozwanego zarzutów przeciwko zgłoszonemu roszczeniu winien odpowiedzieć na te zarzuty oraz wskazać dowody uzasadniające tę odpowiedź (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 13 października 2004 r., III CK 41/04, LEX 182092).

Analiza dokumentów przedstawionych w sprawie wskazuje, iż strona powodowa nie przedstawiła wystarczających dowodów na poparcie tezy o istnieniu i wymagalności dochodzonego roszczenia. Wykazała jedynie, iż nabyła od pierwotnego wierzyciela wierzytelność przysługującą mu w stosunku do pozwanej z tytułu umowy pożyczki z dnia 30.11.2013 r., na dowód czego przedłożyła umowę cesji wierzytelności wraz z załącznikiem obejmującym wierzytelność w kwocie 3.089,88 zł. Wobec podniesionego w sprawie zarzutu przedawnienia roszczenia kwestię sporną stanowiła data wymagalności roszczenia. W ocenie Sądu nie może budzić wątpliwości, iż roszczenie z tytułu umowy pożyczki stało się wymagalne na skutek wypowiedzenia umowy, co wynika jednoznacznie z pkt 17 umowy, który stanowi, iż po upływie okresu wypowiedzenia umowy pożyczkodawca ma prawo dochodzić od pożyczkobiorcy zwrotu całości niespłaconej kwoty pożyczki oraz naliczyć odsetki za opóźnienie. Niewykazanie daty wypowiedzenia umowy w kontekście ciążącego na sądzie obowiązku badania z urzędu przedawnienia roszczenia uniemożliwia uwzględnienie żądania. Wypowiedzenie umowy nastąpiło w okresie od 30 listopada 2013 r. do 22 sierpnia 2015 r., zaś pozew został wniesiony w dniu 17 stycznia 2018 r. Wskazanie dziennej daty wypowiedzenia umowy jest zatem niezbędne do weryfikacji żądania pod kątem przedawnienia roszczenia. Należy podkreślić, iż negatywne konsekwencje niewykazania możliwości dochodzenia roszczenia przed sądem ponosi strona powodowa zgodnie z zasadą rozkładu ciężaru dowodu.

W związku z powyższym uznać należy, iż na gruncie niniejszej sprawy wobec podnoszonych przez pozwaną zarzutów, w tym zarzutu przedawnienia, powództwo nie mogło podlegać uwzględnieniu w jakiejkolwiek części. Mając przedstawione racje na uwadze i na podstawie przywołanych przepisów Sąd oddalił powództwo.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu zasądzając od powoda na rzecz pozwanej kwotę 917 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.