Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1269/18 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2018 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Leszek Bil

Protokolant:

sekr. Patrycja Zygmuntowicz

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2018 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w W.

przeciwko D. B.

o zapłatę

I.  oddala powództwo ponad kwotę 882,69 złotych zasądzoną prawomocnym w tym zakresie nakazem zapłaty z dnia 30 lipca 2018 roku Sądu Rejonowego w Szczytnie w postępowaniu upominawczym, sygn. akt I C 1269/18 upr,

II.  koszty procesu wzajemnie znosi.

Sygn. akt I C 1269/18 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej D. B. kwoty 1.015,07 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż pierwotny właściciel pojazdu F. (...) nr rej. (...) zawarł z (...) SA umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC o nr polisy (...) na okres 12 miesięcy. W dniu 10.05.2016 r. doszło do zbycia pojazdu na rzecz pozwanej, która nie wypowiedziała umowy ubezpieczenia. Przeszedł zatem na nią obowiązek zapłaty składki w kwocie 882,69 zł. Wierzytelność z tytułu zaległej składki powód nabył w dniu 30.06.2017 r. od (...), w drodze umowy przelewu wierzytelności.

Powód podał, że poinformował pozwaną na piśmie o cesji wierzytelności, zmianie wierzyciela i jednocześnie wezwał pozwaną do zapłaty. Wezwanie przedsądowe pozostało jednak bez odpowiedzi. Na kwotę dochodzoną pozwem składa się kwota 882,69 zł tytułem nieopłaconej składki ubezpieczeniowej, której termin płatności przypadał na 25.05.2016 r. oraz kwota 132,38 zł tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie naliczonych od dnia 26.05.2016r. do dnia 16.07.2018 r.

W dniu 30 lipca 2018r. Sąd Rejonowy w Szczytnie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanej D. B., w którym zasądził od pozwanej na rzecz strony powodowej całą żądaną sumę 1.015,07 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz koszty procesu.

W ustawowym terminie pozwana D. B. wniosła sprzeciw zaskarżając nakaz zapłaty w części - ponad kwotę główną 882,69zł . W uzasadnieniu sprzeciwu podniosła, iż nigdy nie otrzymała informacji w sprawie zaległej składki a obowiązku zapłaty składki OC dowiedziała się dopiero z chwilą otrzymania nakazu zapłaty. Podniosła, że korespondencja w sprawie OC kierowana była do niej na błędny adres.

Sąd ustalił, co następuje:

Z posiadaczem pojazdu F. (...) nr rej. (...) zawarta została przez (...) SA umowa obowiązkowego ubezpieczenia OC o nr polisy (...) na okres 12 miesięcy. W dniu 10.05.2016 r. doszło do zbycia pojazdu na rzecz pozwanej, która nie wypowiedziała umowy ubezpieczenia OC. Zaległa składka z tytułu ubezpieczenia OC wynosiła 882,69 zł. Wierzytelność z tytułu zaległej składki OC w dniu 30.06.2017r. powód nabył od (...) w drodze umowy przelewu wierzytelności.

( bezsporne, twierdzenia powoda, którym pozwana nie zaprzeczyła)

Pozwana zamieszkuje od wielu lat ( od 1969 r. według danych systemu (...) - SAD ) przy ul. (...) w S.. Pozwana nie wypowiedziała umowy OC. Nie otrzymała też żadnej korespondencji dotyczącej obowiązku ubezpieczenia OC i nie została zawiadomiona o wystawieniu na jej nazwisko polisy OC przez (...). Również pozwany kierował do pozwanej korespondencję, w tym wezwanie przedsądowe do zapłaty na wadliwy adres – „ul. (...), (...)-(...) S.

(dowód: polisa OC –k.25, przedsądowe wezwanie do zapłaty – k.26, informacja o przelewie wierzytelności – k.26v.27)

Sąd zważył, co następuje :

W świetle twierdzeń stron oraz przedstawionych dowodów w postaci polisy OC i korespondencji przedsądowej wytworzonej przez powoda, powództwo okazało się zasadne w części a mianowicie w części dotyczącej zaległości z tytułu nieopłaconej składki OC w kwocie 882,69 zł. Taka wysokość składki OC wynika wprost z przedłożonej polisy OC., która została wystawiona przez Towarzystwo (...) na nazwisko pozwanej. Pozwana tej części roszczenia nie kwestionowała a w zasadzie w tym zakresie uznała roszczenie albowiem nie zaskarżyła w tej części nakazu zapłaty jaki został wydany w postępowaniu upominawczym w dniu 30 lipca 2018 r.

Według niezaprzeczonych twierdzeń powoda, pozwana nabyła jednak pojazd od poprzednika, który miał pierwotnie zawrzeć umowę ubezpieczenia OC w Towarzystwie (...) a po nabyciu pojazdu pozwana nie wypowiedziała dotychczasowej umowy OC. Zasadnie zatem – przy takich twierdzeniach - powód upatruje odpowiedzialności pozwanej za zapłatę zaległej składki OC w przepisach art. 31 ust. 1 i art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152 ze zm.). Na nabywcę pojazdu przechodzą bowiem obowiązki posiadacza pojazdu wynikające z umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej.

Zasadnie jednak pozwana podniosła, iż w świetle twierdzeń powoda nie jest uzasadnione żądanie odsetkowe. Nie otrzymała bowiem pozwana żadnej korespondencji w sprawie obowiązku opłacenia składki OC. Powód nie przedstawił bowiem jakiegokolwiek dowodu skutecznego doręczenia pozwanej (ani komukolwiek) pism załączonych do pozwu - w tym przede wszystkim polisy OC, zawiadomienia o cesji czy wezwania przedsądowego do zapłaty. Nadto należy zauważyć, że niezależnie od braku jakiegokolwiek dowodu doręczenia dokumentów potwierdzających obowiązek opłacenia składki OC, wszystkie dokumenty przedłożone przez powoda zawierają błędny adres korespondencyjny, który nie jest i nie był adresem pozwanej.

W tych warunkach brak podstaw do obciążenia pozwanej należnościami ubocznymi naliczonymi od nieuiszczonej składki OC - na podstawie art. 481§1 i§ 2 kc. Zważyć bowiem należy, że wobec podniesionych przez pozwaną zarzutów, powód obowiązany był wykazać kiedy i przez kogo została zawarta umowa obowiązkowego ubezpieczenia OC, kiedy i komu doręczono polisę ubezpieczeniową. Powinien był zatem wykazać powód okoliczności pozwalające stwierdzić, istnienie i datę wymagalności roszczenia z tytułu zaległej składki OC w stosunku do pozwanej i jej poprzednika. Należy zwrócić przy tym uwagę na to że, choć ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych wprowadza automatyzm w zakresie kontynuacji obowiązku ubezpieczenia w razie niewypowiedzenia umowy, to zarazem w pewnych sytuacjach nakłada na ubezpieczyciela także obowiązki informacyjne np. w art. 28 ust. 1a i 1 b:

„1a. W razie zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń jest obowiązany potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia.

1b. Nie później niż 14 dni przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, zakład ubezpieczeń jest obowiązany do wysłania ubezpieczającemu informacji o ubezpieczeniu na kolejny okres ubezpieczenia.”

W niniejszej sprawie powód nie wykazał kto i kiedy zawarł umowę ubezpieczenia nie wykazał , czy była to umowa nowa czy kontynuowana. W tych warunkach Sąd oddalił żądanie w części obejmującej żądanie odsetkowe.

W związku z częściowym tylko uwzględnieniem żądania, o kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc. Sąd miał przy tym na uwadze to, że powód nie wykazał, by doręczył pozwanej wezwanie przedsądowe natomiast pozwana uznała zasadną część żądania przy pierwszej czynności procesowej.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

S., (...)