Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 sierpnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Marek Niemczyk

Protokolant sekr. sądowy Kamil Roliński

Po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2018 r. w Toruniu

przy udziale -

sprawy z powództwa: M. P. (1)

przeciwko: małoletniemu B. P. (1) działającemu przez matkę M. P. (2)

o: obniżenie alimentów

i z powództwa wzajemnego: małoletniego B. P. (1) działającego przez matkę M. P. (2)

przeciwko: M. P. (1)

o: podwyższenie alimentów

1.  oddala powództwo o obniżenie alimentów;

2.  nakazuje wypłacenie ze Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokata Marcina Ziołka kwoty 90 (dziewięćdziesiąt) zł powiększonej o stawkę podatku od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu;

3.  nie obciąża powoda kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego poniesionymi przez stronę pozwaną, w zakresie powództwa głównego;

4.  oddala powództwo wzajemne;

5.  nie obciąża pozwanego wzajemnego kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego pozwanego wzajemnego;

6.  nakazuje wypłacenie ze Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokata Marcina Ziołka kwoty 90 (dziewięćdziesiąt) zł powiększonej o stawkę podatku od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu wzajemnemu z urzędu;

7.  wydatkami poniesionymi w sprawie obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt III RC 401/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia (...), skierowanym do Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu, powód M. P. (1) wniósł o zmianę wyroku Sądu Okręgowego
w T. z dnia (...)., w sprawie pod sygnaturą I C (...), w zakresie alimentów, zasądzonych od niego, na rzecz małoletniego syna B. P. (2). Powód domagał się obniżenia alimentów z kwoty (...) złotych do kwoty (...) złotych miesięcznie. Małoletni pozwany działa w procesie przez matkę M. P. (2).

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że po rozwodzie z M. P. (2) postanowił ułożyć sobie życie od początku, w związku z czym, wyprowadził się z T. do P.. A. żyje tam ze swoją partnerką – M. S., z którą ma (...) syna O. i prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Powód wskazał, że ponosi większe wydatki niż w dacie orzekania rozwodu, gdyż koszty utrzymania w P.,
a w szczególności koszty najmu mieszkania, opłat za media i czynsz, są wyższe w porównaniu z tymi, jakie ponosił mieszkając z byłą żoną – M. P. (2) w T.. Powód wskazał, że nie jest w stanie płacić alimentów, na rzecz B. P. (1), w kwocie (...) zł, przyjętej w wyroku rozwodowym z dnia (...)., gdyż musi utrzymać swojego młodszego syna – O. P.. W razie obniżenia alimentów powód zadeklarował, że będzie w stanie częściej odwiedzać syna B. w T. oraz, że będzie mógł mu kupować więcej prezentów. Alimenty w kwocie (...) zł powodują, że nie stać go, na tę chwilę, na przejazd z P. do T., gdyż koszt takiego przejazdu, oszacował miesięcznie na kwotę (...) zł.

Powód w pozwie wskazał, że comiesięczne wydatki związane z utrzymaniem drugiego syna - O. wyrażają się kwotą ok. (...) zł, zaś od (...)., wzrosną o (...) zł, gdyż O. pójdzie do żłobka. Powód oświadczył, że pracuje w Miejskim Przedsiębiorstwie (...) w P. i zarabia (...) zł brutto, otrzymuje nieregularną premię
w kwocie (...) zł, raz na kwartał. Partnerka powoda w dacie składania pozwu była osobą bezrobotną, pozostającą na utrzymaniu powoda, a otrzymującą jedynie zasiłek oraz świadczenia macierzyńskie, związane z urodzeniem dziecka. M. P. (1) podkreślił, że uwzględniając swoje dochody, chciałby łożyć na utrzymanie każdego z synów, kwotę po (...) zł miesięcznie.

Powód wskazał, że syn B. mieszka na stałe z matką – M. P. (2), która nie ponosi kosztów związanych m.in. ze szkołą małoletniego (gdyż ,,szkoła jest darmowa”), podręcznikami, ćwiczeniami do szkoły (gdyż te także są finansowane przez państwo), a nadto otrzymuje świadczenie z programu ,,500+”. Koszty utrzymania syna B. nie są, zdaniem powoda, tak wysokie, aby w dalszym ciągu, uzasadniały konieczność płacenia przez niego, alimentów w kwocie (...) zł miesięcznie. Zdaniem powoda koszt utrzymania mniejszego dziecka jest większy, w porównaniu do wydatków ponoszonych na utrzymanie starszego dziecka.

W odpowiedzi na pozew z dnia (...). (k.61) przedstawicielka ustawowa pozwanego B. P. (1) oświadczyła, że nie zgadza się na obniżenie alimentów na rzecz syna B., a wręcz wnosi o ich podwyższenie, do kwoty (...) zł. Powództwo wzajemne zostało skonkretyzowane pismem procesowym pełnomocnika pozwanej z dnia (...), (k.341). Przedstawicielka ustawowa wskazała nadto, ze małoletni B. mieszka z nią od (...) w C.. Koszt utrzymania małoletniego nie uległ, jak twierdzi powód, zmniejszeniu, zwłaszcza, że dziecko jest w okresie intensywnego wzrostu, chodzi do szkoły, często choruje, co wiążę się ze znacznymi wydatkami, na zaspokojenie jego potrzeb. M. P. (2), w dacie składania odpowiedzi na pozew, mieszkała wraz ze swoją matką w C., dokładała się do mieszkania oraz kosztów prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego, kwotą (...) zł miesięcznie. W uzasadnieniu swojego pisma, M. P. (2) wskazała również, że oprócz wychowywania małoletniego B. pracuje, otrzymując miesięczne wynagrodzenie w wysokości (...) zł netto.

Nadto matka pozwanego, w odpowiedzi na pozew podniosła zarzut niewłaściwości sądu, wnosząc o przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Toruniu, jako właściwemu
z uwagi na miejsce zamieszkania uprawnionego do świadczeń alimentacyjnych pozwanego syna. Wobec powyższego, postanowieniem z dnia (...), Sąd Rejonowy Poznań
-Stare Miasto w Poznaniu (k.133) przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowego
w Toruniu, jako właściwemu miejscowo i rzeczowo.

Strony, w toku procesu, nie doszły do porozumienia odnośnie ugodowego zakończenia sporu, powód nie wyraził zgody na cofnięcie swojego pozwu, mimo wyjścia z taką propozycją przez stronę pozwaną, co miałoby dotyczyć cofnięcia obu powództw. M. P. (2) w swoim piśmie (na karcie (...)), wskazała, że w skali roku przeznacza na rzecz B. następujące kwoty: na podręczniki i pomoce szkolne - (...) zł, na wycieczki szkolne i wyjścia klasowe (...) zł, na składkę klasową, opłatę ubezpieczenia i opłatę za komitet rodzicielski ok. (...) zł, na wyjazdy wakacyjne w okresie letnim i zimowym (...) zł, na zakup roweru, rolek, ochraniaczy (...) zł, na zakup mebli młodzieżowych i remont pokoju (...) zł, na badanie wzroku i okulary (...) zł, na akcesoria RTV (...) zł, na badanie USG – (...) zł. Matka pozwanego, jako stałe wydatki miesięczne ponoszone na B. wskazała: koszt wyżywienia ok. (...) zł, odzieży, w tym obuwia – (...) zł, środków czystości i higienicznych, a także fryzjera – (...) zł, koszt telefonu komórkowy, Internetu - (...) zł, kieszonkowego – (...) zł witamin, leków – (...) zł, wskazała że na wizytę u stomatologa przeznacza (...) zł, na hobby, prezenty, zabawki – (...) zł, koszty mieszkania (śmieci, woda, czynsz, opał, prąd) to ok. (...) zl na osobę. M. P. (2) określiła, że łącznie wydaje na B. kwotę (...) zł, zaś na rozprawie w dniu (...). sprecyzowała, że miesięczne wydatki na małoletniego B., według niej, wyrażają się kwotą (...) zł, na okoliczność czego załączyła faktury i paragony (k.161-167, k. 183).

W piśmie z dnia (...). pełnomocnik powoda wskazał natomiast na znaczne koszty, ponoszone przez powoda, na leczenie jego syna O. P., w związku
z zapaleniem skóry oraz uczęszczaniem O. do żłobka. Strona powodowa także załączyła dokumenty w postaci umowy dotyczącej korzystania ze żłobka, dowody comiesięcznych przelewów na opłatę za żłobek oraz dokumentację lekarską małoletniego O..

Na ostatniej rozprawie pełnomocnicy procesowi podtrzymali wcześniej wyrażone stanowiska stron postępowania.

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

Pozwany B. P. (1) urodził się w dniu (...) i jest synem M. P. (1) i M. A. chłopiec ma skończone (...) lat (bezsporne).

Małżeństwo M. P. (2) i M. P. (1) zostało rozwiązane przez rozwód, wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia (...)., sygn. I C (...). Wobec zaskarżenia powyższego wyroku do Sądu Apelacyjnego w Gdańsku,
wyrok uprawomocnił się w dniu (...). Wyrok Sądu I instancji nie został w żadnym zakresie zmieniony przez sąd odwoławczy. Sąd Okręgowy w Toruniu, w sentencji swojego rozstrzygnięcia, nałożył na oboje rodziców obowiązek ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletniego B., zasądzając od M. P. (1) na rzecz syna, kwotę (...) zł alimentów, płatnych do rąk matki, której równocześnie powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej. Władza rodzicielska M. P. (1) została ograniczona do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka, dotyczących zdrowia, nauki, kierunku kształcenia.

(dowód: wyrok Sądu Okręgowego k. 5-6)

Sąd Okręgowy w Toruniu ustalił wówczas, że możliwości zarobkowe M. P. (1) wyrażają się kwotą (...) zł netto, zaś potrzeby małoletniego, (...) B., opiewają na kwotę ok. (...) zł (stan na dzień (...).). Sąd zważył, że skoro matka chłopca ma wykonywać władzę rodzicielską, czyniąc osobiste starania o utrzymanie
i wychowanie małoletniego, to obowiązek alimentacyjny ojca winien być realizowany, przez comiesięczne łożenie na rzecz małoletniego kwoty (...) zł. W ocenie Sądu Okręgowego kwota ta mieściła się zarówno w możliwościach zarobkowych M. P. (1) i nie wykraczała poza usprawiedliwione potrzeby małoletniego, odpowiednie do jego wieku i stanu zdrowia.

(dowód: uzasadnienie wyroku k. 21, bezsporne – pismo k. 134)

Od wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia (...). zostały wywiedzione dwie apelacje, zarówno przez M. P. (1) (powoda), jak i przez M. P. (2) (pozwaną). Oboje byli wówczas reprezentowani przez profesjonalnych pełnomocników.
M. P. (1) już wówczas kwestionował wysokość alimentów zasądzonych na rzecz syna B. twierdząc, że kwota (...) zł, powinna zostać obniżona do kwoty (...) zł. M. P. (2), w swojej apelacji, domagała się z kolei podwyższenia kwoty alimentów na rzecz małoletniego do wysokości (...) zł. Strony sformułowały zarzuty apelacyjne sprowadzające się do naruszenia przepisów postępowania, przez błędną ocenę dowodów przez sąd pierwszej instancji, jak i zarzuty wskazujące na obrazę prawa materialnego, w zakresie ustalenia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentów B.. Pełnomocnik procesowy M. P. (1), pismem z dnia (...) (k.734 – akt sprawy rozwodowej) poinformował Sąd Apelacyjny w Gdańsku, o fakcie, że partnerka (...) jest w ciąży i że ci będą mieli dziecko (k.736). Pełnomocnik powoda w apelacji z dnia (...) (k.696) wskazał też, że w jego przekonaniu, w sposób dowolny ustalono wysokość alimentów w kwocie po (...) zł miesięcznie (k. 701-702) oraz zwrócił uwagę na potrzebę posiadania przez małoletniego B. własnego pokoju, wskazując, że pokój taki B. miałby zapewniony, gdy mieszkał u ojca – (k. (...)).

(dowód: apelacja powoda k. 696-702; apelacja pozwanej k. 705-707 sygn. akt SO
w Toruniu I C (...))

Sąd Apelacyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia (...). oddalił obie apelacje, wskazując na ich bezzasadność.

(dowód: wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku w sprawie V ACa (...), k. 767 załączonych akt)

W uzasadnieniu swojego wyroku Sąd Apelacyjny wskazał, że Sąd Okręgowy w Toruniu dokonał prawidłowych ustaleń faktyczny, jak i w pełni trafnie przyjął konsekwencje prawne istniejącego stanu rzeczy. Wskazano wówczas, że żadna ze stron postępowania nie zdołała wykazać, by ustalona kwota (...) zł alimentów, przeznaczona na usprawiedliwione potrzeby małoletniego B. była kwotą nieadekwatną. Odmienne twierdzenia stron, zarówno matki – domagającej się wyższych alimentów, jak i ojca – żądającego obniżenia alimentów, stanowiły niedopuszczalną polemikę z ustaleniami Sądu I instancji, który nie uchybił zasadom prawidłowego rozumowania, czy wskazaniom wiedzy i doświadczenia życiowego.
Sąd jednoznacznie ocenił, że zarzuty obu stron, wskazujące na naruszenie prawa materialnego, przy ustalaniu wysokości świadczenia alimentacyjnego – art. 133 i 135 kriop są bezzasadne. Sąd Apelacyjny odniósł się także do zmiany miejsca zamieszkania M. P. (1) (k. 785v) wskazując, że wyprowadzka do P. nie została M. P. (1) narzucona i sam podjął on o niej świadomą decyzję.

(dowód: uzasadnienie wyroku k. 779-786)

Sąd Apelacyjny w Gdańsku zwrócił uwagę, że na chwilę orzekania rozwodu M. P. (2), pracowała jako sprzedawca w hurtowni kwiatów, zarabiała ok. (...) zł netto miesięcznie. Mieszkała wówczas ze swoją matką w C.. (k. 780) w dwupokojowym mieszkaniu, o pow. 48m2, zajmując jeden pokój. Po rozwodzie, wobec powierzenia jej wykonywania pełni władzy rodzicielskiej, z M. P. (2) zamieszkał także jej syn B.. M. P. (2) wraz z synem zajmowali jeden pokój, zaś w drugim mieszkała jej matka wraz ze swoim konkubentem. Od (...). małoletni B. rozpoczął naukę szkolną. Sąd Apelacyjny podzielił ustalenia Sądu Okręgowego, w świetle których koszty utrzymania B. wynosiły w (...). ok. (...) i składały się na nie: następujące pozycje: jedzenie – (...) zł, zabawki – (...) zł, czynsz – (...) zł, woda – (...) zł, prąd – (...) zł, środki higieniczne – (...) zł, witaminy – (...) zł. (k.780)

(dowód: uzasadnienie wyroku, w szczególności k. 780)

W niniejszym postępowaniu, powód M. P. (1) wystąpił z żądaniem obniżenia alimentów, z kwoty (...) zł do kwoty (...) zł, po upływie niecałych 7 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, podnosząc, że w czasie ustalania wysokości alimentów był ojcem jednego dziecka.

(dowód: k. 2, bezsporne)

O. P. – drugi syn powoda - urodził się w dniu (...)

(dowód: akt urodzenia k. 36)

M. P. (1), w trakcie postępowania rozwodowego (po wydaniu wyroku przez sąd I instancji), wyprowadził się z T. i zamieszkał w P.. Od grudnia (...)., powód pozostaje w nieformalnym związku z M. S.. M. P. (1) i M. S. są rodzicami O. P..

(dowód: odpis skrócony aktu urodzenia k. 36, zeznanie powoda k.532v-533, zeznanie M. S.)

M. P. (1) aktualnie (od czerwca (...).) pracuje w M. w P., w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku montera torów, jest zdrowy. Otrzymuje on miesięczne wynagrodzenie zasadnicze w kwocie (...) zł brutto (tj. (...) zł netto). Dodatkowo do pensji powód otrzymuje, co 2-3 miesiące, premie oraz dodatki, co średnio w skali roku powoduje, że możliwości zarobkowe powoda kształtują się na poziomie (...) zł netto miesięcznie. Powód nie podejmuje dodatkowego zatrudnienia, gdyż pracuje w systemie czterobrygadowym, który uniemożliwia mu podjęcie dodatkowej pracy. Powód, do czasu rozwodu w (...)., pracował w (...) w T., gdzie uzyskiwał miesięczny dochód netto w kwocie (...) zł.

(dowód: umowa o pracę k. 38; zeznanie powoda z (...)., k.532v-533, dowody przelewów k. 39-41)

Powód mieszka z M. S. i O. P. w wynajmowanym,
2-pokojowym mieszkaniu, o pow. 52,4 m2. M. P. (1) i M. S. prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Powód ze swojej pensji, ponosi comiesięczny koszt najmu mieszkania w kwocie (...) zł oraz koszty związane z opłatami za media w kwocie ok. (...) zł, a także koszt opłaty za Internet, telewizję, telefon komórkowy w kwocie ok. (...) zł , koszty jedzenia i środków higienicznych, razem tj. ok. (...) zł miesięcznie.. Koszt utrzymania przez powoda mieszkania w P. nie uległ w latach (...) istotnej zmianie.

(dowód: zeznanie powoda k. 532v-534, umowa najmu k. 23-26 w szczególności
– paragraf 5 ust.1 i paragraf (...) ust.2, oświadczenie k. 44v ) oświadczenie powoda (k. 2-4)

M. P. (1) łoży comiesięcznie na utrzymanie B. P. (1) kwotę (...) zł, tytułem zasądzonych alimentów. Powód kontaktuje się z synem B. raz
w tygodniu, telefonicznie lub za pośrednictwem Internetu. B. sporadycznie odwiedza także ojca w P..

(dowód: pismo k. 62, zeznanie powoda, bezsporne)

W kwietniu (...). M. P. (1) kupił używany samochód marki R. rocznik (...), za kwotę (...) zł. Środki na zakup samochodu pochodziły z zaciągniętej pożyczki, która została w całości spłacona, dzięki pomocy rodziny powoda i rodziny M. S.; rata miesięczna wynosiła około (...) zł.

(dowód: zeznanie M. S. k.245, zeznanie powoda k. 532v-534v)

Od (...). O. P. uczęszcza do żłobka, którego miesięczny koszt to około (...) zł. Na wyżywienie O. P., oraz jego usprawiedliwione potrzeby w tym odzież, obuwie, lekarstwa, witaminy kosmetyki, powód przeznacza miesięcznie
w dalszym ciągu około (...) zł. W kosztach tych uczestniczy także M. S..
W ostatnim czasie, syn powoda O., wymagał dodatkowo leczenia d.
z uwagi na atopowe zapalenie skóry, co wiązało się z wydatkami na kosmetyki oraz wizytami u dermatologa, miesięcznie spowodowało to wzrost wydatków o około (...) zł. Rodzice małoletniego O. chodzą z nim na prywatne wizyty do dermatologa. O. P. pozostaje pod nadzorem k., z terminami kolejnych wizyt kontrolnych za 6 miesięcy. Wizyty u wskazanych specjalistów mają charakter okresowy, nie wiążą się trwałymi i istotnymi wydatkami, które znacząco wpływałyby na stan domowego budżetu rodziców małoletniego.

(dowód: zaświadczenie k. 215, historia choroby dermatologicznej k. 391-398 zaświadczenia k. 239-240 zeznanie M. S. k. 244-245; zaświadczenia k. 388-390; umowa o świadczenie usług opiekuńczo-wychowawczych i edukacyjnych k., potwierdzenia przelewów za miesiące od marca do czerwca 2017r.; informacje k. 376-385)

Partnerka powoda, M. S., gdy urodziła O. P. ((...).) pozostawała bez pracy. Była ona zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w P., otrzymywała zasiłek dla bezrobotnych. W okresie od (...). do (...). pobierała zasiłek w kwocie (...) brutto, a następnie, od dnia (...). w kwocie (...) zł brutto. Do (...). M. S. otrzymywała też świadczenie wiążące się z urlopem macierzyńskim w kwocie ok. (...) zł. Matka O. otrzymała świadczenia związane z urodzeniem dziecka, w ramach pomocy z Centrum Świadczeń w P. w kwocie (...) zł miesięcznie, a nadto świadczenie z programu 500+. M. P. (1) oraz M. S. nie korzystali z pomocy MOPS w P.. Od (...). M. S. podjęła pracę jako doradca klienta w firmie (...). M. S. aktualnie otrzymuje wynagrodzenie w kwocie (...) zł brutto, netto zarabia ok. (...) złotych miesięcznie. Pracuje w wymiarze 3/4 etatu, w godzinach od 9.00 do 14.00. W pozostałym czasie zajmuje się opieką nad małym O., gdy ten nie przebywa w żłobku. W dalszym ciągu otrzymuje świadczenie z programu 500+. M. S. deklaruje gotowość podjęcia w przyszłości lepiej płatnej pracy, tak by zarabiać w okolicach (...) zł miesięcznie. M. S. dostaje pieniądze na utrzymanie O. także od swojej matki – A. A.. Pomoc ta ma charakter dobrowolny.

(dowód: zeznanie M. S. k. 244-245, informacja z PCŚ k. 236, informacja z MOPS k. 229, decyzje Starosty (...) k. 32 i 33, wypowiedzenie umowy o pracę k. 35; umowa k. 369-375; zeznanie k. 246-247, zeznanie A. A. k. 242)

M. P. (2) – matka małoletniego pozwanego, ma obecnie (...) lata, z zawodu jest sprzedawcą. Posiada wykształcenie podstawowe, jest zdrowa. Zarówno w czasie orzekania rozwodu ((...).), M. P. (2) pozostawała i pozostaje zatrudniona w hurtowni (...) w T., na stanowisku sprzedawcy. Jej aktualny miesięczny dochód odpowiada wysokości najniższego wynagrodzenia tj. ok.(...) zł netto. M. P. (2), miesięcznie na utrzymanie siebie i syna B., ma do dyspozycji swoje wynagrodzenie, w kwocie ok. (...) zł netto, oraz zasądzone alimenty w kwocie (...) zł od ojca dziecka.

(dowód: zeznanie M. P. (2), zaświadczenie o dochodach k. 66)

W czasie orzekania rozwodu M. P. (2) mieszkała w C., w 2-pokojowym mieszkaniu swojej matki - G. W.. Miała wówczas do dyspozycji jeden pokój, który od (...)., zajmowała razem z synem B.. W drugim pokoju mieszkali w tym czasie G. W. i jej partner – W. O.. W mieszkaniu łącznie zamieszkiwały (...) osoby. M. P. (2) dokładała się wówczas swojej matce do mieszkania, opłat z nim związanych oraz kosztów prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego kwotą (...) zł (w tym kwota czynszu (...) zł – tak paragraf 3 umowy). Pod koniec (...). M. P. (2) podjęła decyzję, że zamierza się wyprowadzić i samemu wynająć mieszkanie, tak by zapewnić sobie i synowi B. bardziej dogodne warunki do życia i codziennego funkcjonowania. B. P. (1), z uwagi na wiek, potrzebował własnego pokoju.

(dowód: zeznanie M. P. (2), zeznanie G. W. k. 302-303, zeznanie W. O. k. 304- 305, umowa najmu lokalu mieszkalnego k. 68

Od (...). M. P. (2) najmuje mieszkanie w C.,
do którego przeprowadziła się z synem B.. Przedstawicielka ustawowa pozwanego uiszcza czynsz z tytułu najmu w kwocie (...) zł, oraz ponosi opłaty eksploatacyjne w kwocie ok. (...) zł. Matka pozwanego musiała także zapłacić kaucję za to mieszkanie w kwocie (...) zł.

(dowód: umowa k. 294-295, zeznanie świadka W. O. k. 304-305)

M. P. (2) zapewnia B. żywność, ubrania, zabawki, meble do jego pokoju, przybory szkolne, lekarstwa, środki czystości, słodycze, pościel oraz organizuje wyjścia do kina teatru, opłaca wycieczki, szkolne i pozaszkolne.

(dowód: paragony k. 71-123, dokumenty potwierdzające wydatki k. 252-253, zeznanie M. P. (2))

Sąd ustalił, że wszelkie stałe, usprawiedliwione potrzeby małoletniego B. P. (1) winny aktualnie wyrażać się kwotą około (...) zł miesięcznie.

Do usprawiedliwionych i stałych kosztów utrzymania B. P. (1) należało zaliczyć w szczególności koszt wyżywienia - ok. (...) zł, odzieży, w tym obuwia - ok. (...) zł, środków czystości i higieny - ok. (...) zł, a także udział w kosztach utrzymania nowego mieszkania ok. (...) zł, (...) zł – jako koszt zabawek, hobby, zajęć dodatkowych, oraz ok.(...) zł tytułem kosztów wizyt u lekarzy, specjalistów, koszty leków, witamin, innych przyjmowanych środków. Nadto M. P. (2) na dojazdy do swojej pracy wydaje miesięcznie ok. (...) zł, opłaca Internet ((...) zł) i telefon ((...) zł). M. P. (2) w latach (...), poniosła dwukrotnie koszty związane z badaniem wzroku i zakupem okularów dla B. w kwocie (...) zł, a także w kwocie (...) zł. Matka zorganizowała B. uroczystość Pierwszej Komunii Świętej. B. w dniu (...). miał też przeprowadzane badanie USG, którego koszt wyniósł (...) zł, a w dniu (...). echo serca, kolejne badanie USG przeprowadzone zostało w dniu 15.11.2016r. Koszty tych badań poniosła M. P. (2). W dniu (...). B. P. (1) przeszedł także operację chirurgiczno-urologiczną.

(dowód: k. 65, umowa z Play k. 69, zeznanie M. P. (2) k. 534v-354v, dane
z k. 168, k 249, k 253, informacje k. 169, k. 177, k 250, zeznanie, karta leczenia szpitalnego
k. 176)

W (...). M. P. (2) podejrzewała u swojego syna problem
z siwiejącymi włosami, wobec czego, wykonana została u B. pierwiastkowa analiza włosów, której koszt wyniósł (...) zł, Sąd nie ocenił tego wydatku jako racjonalnie uzasadnionego.

(dowód: faktura VAT k. 254, dokumentacja k. 310- 311

B. P. (1) uzyskuje bardzo dobre i dobre wyniki w nauce, aktualnie po wakacjach, pójdzie do (...) klasy szkoły podstawowej.

(dowód: informacja o ocenach k. 257, a także świadectwo z (...).
k. 180,świadectwo z 23 czerwca 2017 k. 366 )

U pozwanego B. P. (1), w czasie orzekania rozwodu jego rodziców, nie zostały zdiagnozowane problemy zdrowotne z tarczycą (endokrynologiczne), a także te wymagające diagnostyki i leczenia okulistycznego i dentystycznego (bezsporne). Aktualnie pozwany musi zażywać lekarstwo, powodujące utrzymywanie w normie hormon produkowany przez tarczycę. Koszt samego lekarstwa wyraża się kwotą (...) zł za opakowanie (k.313). Pozwany musi odwiedzać lekarza endokrynologa dwa razy w roku. Koszt takiej wizyty wraz z dojazdem do B. wyraża się kwotą (...) zł. B. P. (1) pozostaje pod kontrolą dentysty i okulisty. Dentystę odwiedza obecnie co 3 miesiące (koszt wizyty ok. (...) zł, zaś wizytę u okulisty ma raz w roku, jej koszt to wydatek rzędu (...)

(dowód: zaświadczenia i paragony k. 313, wyniki badań k. 314, analiza pierwiastkowa włosków k. 316-333; dokumentacja medyczna k. 418, 420-440)

Wobec zanegowania przez powoda zasadności przeprowadzania niektórych badań medycznych oraz podejmowanego leczenia, Sąd ocenił za celowe zasięgnięcie opinii biegłego lekarza pediatry celem ustalenia ogólnego stanu zdrowia dziecka.

Stan zdrowia B. P. (1) oceniony został przez biegłego sądowego
– prof. dr hab. M. C. – S., specjalistę w zakresie chorób dzieci, a także alergologii, gastroenterologii i gastroenterologii dziecięcej, jako dobry.

(dowód: opinia biegłego sądowego w zakresie pediatrii, alergologii i gastroenterologii dziecięcej k. 495-499)

W świetle wniosków biegłego sądowego, u B. zdiagnozowano niedoczynność tarczycy, co wiążę się z koniecznością przyjmowania leku – E. – po zażyciu, którego wskaźnik TSH, utrzymuje się w normie. Dziecko jest w trakcie leczenia uzębienia. B. leczony jest prywatnie u endokrynologa i stomatologa, a także okulisty. Biegła potwierdziła, że małoletni B. musi zażywać lekarstwo, powodujące utrzymywanie w normie hormonów produkowany przez tarczycę. Wskazała także na celowość wizyt u lekarza endokrynologa dwa razy w roku, u lekarza 4 razy w roku (co 3 miesiące) oraz wizyty u okulisty raz do roku. Biegła stwierdziła też, że dziecko nie wymaga specjalnej diety, a jedynie lekkostrawnej, odpowiednio dobranej do wieku chłopca.

(dowód: opinia biegłego sądowego w zakresie pediatrii, alergologii i gastroenterologii dziecięcej k. 495-499)

Pełnomocnik powoda oświadczył, że nie zgłasza zastrzeżeń do opinii biegłego (k.515)

Zarówno powód, jak i matka pozwanego B. otrzymują pomoc finansową, każdy od swoich rodziców, w obu wypadkach, w wysokości po ok. (...) zł miesięcznie. Pomoc finansową od swojej matki otrzymuje także M. S.. Pomoc ta ma charakter dobrowolny.

(dowód: zeznanie K. S. – matki powoda k. 243-244; zeznanie świadka A. A. k. 242).

Sąd zważył co następuje:

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów, którym dał wiarę, albowiem ich treść, jak i autentyczność nie budziła wątpliwości, a nadto nie zostały one skutecznie zakwestionowane przez żadną ze stron. W szczególności przedłożonym przez strony umowom najmu lokali mieszkalnych, a także w oparciu o przedstawione przez strony postępowania, paragony i faktury, potwierdzające dokonywanie bieżących zakupów i wydatków, a nadto w oparciu o oświadczenia zawarte w pismach procesowych każdej ze stron.

Uzupełniające znaczenie miały zeznania świadków przesłuchanych na rozprawie. Każda ze stron dokumentowała ponoszone przez siebie wydatki na utrzymanie swojej rodziny, w szczególności małoletnich dzieci. Sąd, co do zasady, dał wiarę zeznaniom przesłuchanym w sprawie świadków, gdyż nie zachodziły pomiędzy nimi istotne sprzeczności, co więcej w sposób możliwie całościowy przedstawiona została sytuacja majątkowa powoda, jego rodziny, syna O., a także sytuacja majątkowa małoletniego pozwanego B. i jego matki.

W istotnym zakresie Sąd oparł się na dowodzie z opinii biegłego sądowego
z zakresu pediatrii, alergologii i gastroenterologii dziecięcej (k. 495-499). Sąd w całości podzielił wnioski opinii biegłego, gdyż były one w pełni logiczne i jednoznaczne, zaś biegła dysponowała ponad przeciętną wiedzą i doświadczeniem zawodowym związanym z procesem leczenia dzieci. Żadna ze stron nie kwestionowała treści opinii biegłego sądowego.

Sąd oparł się też na ustaleniach wynikających ze sprawy I C (...) Sądu Okręgowego w Toruniu, w tym ustaleniach Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, sygn. V ACa (...).

Sąd nie dał wiary zeznaniom powoda, gdy ten twierdził, że jego możliwości zarobkowe od daty orzeczenia rozwodu uległy zmniejszeniu. Nieprzekonujące były także twierdzenia M. P. (1), aby zmniejszeniu uległy potrzeby małoletniego B.. Powód nie przedstawił w tym zakresie żadnych dowodów, co więcej odmienna ocena, dokonana przez Sąd, wynika z analizy jednoznacznego materiału dowodowego, znajdującego się w aktach sprawy. Wzrost możliwości zarobkowych powoda, wprost wynika z treści aktualnej umowy o pracę powoda, jego zeznań i zeznań przesłuchanych świadków. Powód zarabia aktualnie, średnio, w kwotach netto, o około (...) zł więcej, w porównaniu do okresu z 2015r., gdy był ustalany obowiązek alimentacyjny. Powód nie zaprzeczył takiemu stanowi rzeczy. Sąd dał natomiast wiarę twierdzeniom powoda, że od czasu orzeczenia rozwodu pojawiły się u niego nowe wydatki i comiesięczne koszty, związane z utrzymaniem syna O.. Sąd miał jednakże na względzie i to, że decyzja o posiadaniu drugiego dziecka, w świetle twierdzeń samego powoda, była świadoma, co musiało ówcześnie wiązać się z analizą swoich możliwości zarobkowych i wypływającym z tego racjonalnym wnioskiem, że możliwości te pozwolą powodowi na utrzymanie nowego dziecka i jednocześnie dalsze ponoszenie kosztów utrzymania syna B.. Niewątpliwie brał on też pod uwagę i to, że w kosztach utrzymania drugiego dziecka będzie partycypować i partycypuje nadal też matka O. - M. S..

Sąd ocenił, że zeznanie M. P. (2), w zakresie, w jakim określiła ona wysokość ponoszonych przez nią wydatków na potrzeby małoletniego B. nie było w pełni wiarygodne, gdyż kwota tych wydatków pozostawała istotnie wygórowana. Zeznanie matki pozwanego, w tej części, było tym samym nielogiczne i nie odpowiadało zasadom doświadczenia życiowego. M. P. (2) wskazała, że na utrzymanie B. wydaje miesięcznie ok. (...) zł, jednocześnie podając, że całość miesięcznych środków, jakimi dysponuje to kwota rzędu 2100 zł. Wobec powyższego Sąd ocenił, że twierdzenia przedstawicielki ustawowej pozwanego, nie zasługiwały w tym zakresie na uwzględnienie. W pozostałym zakresie, Sąd dał wiarę zeznaniom M. P. (2), w szczególności, gdy opisała ona nowe, nie istniejące w czasie orzekania o rozwodzie , wydatki na syna i gdy twierdziła, że stara się realizować wszelkie niezbędne potrzeby małoletniego i zapewnić mu należyte utrzymanie. Taki stan rzeczy znajdował potwierdzenie w zeznaniach świadków i przedstawionych dowodach z dokumentów, dowód z paragonów i faktur.

Strony nie kwestionowały samej zasady – obowiązku łożenia alimentów na utrzymanie małoletniego B.. Od początku sporna pozostawała jednakże wysokość świadczenia alimentacyjnego. W związku z tym należy przypomnieć, że zgodnie z art. 133 §1 kriop, rodzice obwiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest się w stanie utrzymać samodzielnie, chyba że dochody dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Jednocześnie art. 135 §1 kriop wyznacza zakres świadczeń alimentacyjnych uzależniając go od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego i majątkowych możliwości zobowiązanego. W związku z zapadłym już rozstrzygnięciem, w przedmiocie alimentów, w wyroku rozwodowym Sądu Okręgowego, istotne znaczenie w niniejszej sprawie ma treść art. 138 kriop, gdyż zmiana orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego może nastąpić jedynie w razie zmiany stosunków ocenianych od chwili skonkretyzowania obowiązku do chwili ponownego orzekania w przedmiocie wysokości takiego świadczenia.

Wydanie rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie wymagało porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się orzeczenia zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania w niniejszej sprawie. Modyfikacje zakresu obowiązku alimentacyjnego możliwe są jedynie w przypadku ustalenia, że zaistniały trwałe i istotne zmiany usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, bądź możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Zarówno w literaturze, jak i orzecznictwie sądowym przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie lub zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji oraz istotne zwiększenie się lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Pojęcia zwiększenia lub zmniejszenia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości majątkowych i zarobkowych uprawnionego pozostają we wzajemnej zależności i wzajemnie na siebie rzutują. Wynika to faktu, że pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (por. orz. SN z dnia 10 października 1969 r., III CRN 350/69 , OSNCP 1970, nr 2, poz. 15). Kluczowym zatem zagadnieniem dla rozstrzygnięcia o żądaniu opartym na art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jest porównanie stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu lub obniżeniu.

Ostatnia konkretyzacja stosunku alimentacyjnego między stronami miała miejsce na mocy wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia (...)., kiedy to uprawomocnił się wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia (...). w sprawie I C (...).

Sąd ocenił, że od chwili orzeczenia rozwodu, zdolności zarobkowe M. P. (1) uległy zwiększeniu, co najmniej o kwotę (...) zł miesięcznie, co ma charakter istotny i trwały. Sytuacja dotycząca kosztów jego utrzymania niewątpliwie uległa zmianie od (...), gdyż powód, na skutek swojej dobrowolnej decyzji, przeprowadził się do P., co faktycznie wiążę się z droższym, codziennym życiem. Nie bez znaczenia jest jednak fakt, że partnerka powoda, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, także pracuje i swoimi zarobkami przyczynia się do wspólnego ich utrzymania i utrzymania ich wspólnego syna O.. Powód zarabia około (...) zł netto miesięcznie z czego (...) zł płaci tytułem alimentów na syna B.. Po potraceniu tej kwoty powód z partnerką łącznie dysponują budżetem w wysokości około (...) zł miesięcznie na pozostałe koszty ich utrzymania i utrzymanie syna O. (pozostałe zarobki powoda (...) zł + zarobki partnerki (...) zł, niezależnie od kwoty 500+ należnej małoletniemu O.). Natomiast łączne koszty utrzymania zajmowanego mieszkania wynoszą około (...) zł., co powoduje, że pozostaje im miesięcznie kwota około (...) zł. Z kolei koszty utrzymania małoletniego O., jak wynika z przedstawionych przez powoda dowodów, łącznie z jego leczeniem i kosztami pobytu w żłobku, wynoszą około (...) zł miesięcznie, z tym że otrzymuje on świadczenie 500+. Wynika z tego, że na pozostałe utrzymanie powoda i jego partnerki pozostaje kwota około (...) zł miesięcznie. Mimo tego, że zarówno powód, jak i M. S. uzyskują stałą pomoc finansową od swoich rodziców, co ma wpływ na wymiar ich budżetu, to w sumie wydają oni faktycznie więcej niż zarabiają.

Sąd miał także na względzie fakt, że w (...). powód nabył samochód za kwotę (...) zł, za pieniądze pochodzące z pożyczki, która została przez powoda w ciągu 2 lat spłacona. Skoro w świetle deklaracji samego powoda, rata miesięczna przeznaczona na spłatę pożyczki wynosiła (...) zł, to, mimo, że jak twierdzi powód pomocy w spłacie udzielili mu jego krewni, konsekwentnie należy przyjąć, że w miesięcznie dysponował on co najmniej pewną nadwyżką pieniędzy, po wcześniejszym uwzględnieniu innych, stałych wydatków, która pozwoliła na taki dodatkowy wydatek, bez istotnej szkody dla utrzymania nowej jego rodziny.

Strona pozwana nie wykazała jednocześnie, by powód uzyskiwał inne dodatkowe dochody i by miał aktualnie wyższe niż wykazane możliwości zarobkowe.

Od 2015 roku zwiększeniu uległy usprawiedliwione potrzeby małoletniego B. , a co za tym idzie koszty jego utrzymania o kwotę ok. (...) zł miesięcznie. Zwiększone potrzeby małoletniego B. wynikają z jego zwiększonych potrzeb edukacyjnych, konieczności zakupu zwiększonej ilości odzieży i obuwia wynikającej z jego intensywnego, w obecnym okresie, rozwoju fizycznego oraz z konieczności ponoszenia kosztów jego leczenia, w tym wizyt u lekarzy specjalistów oraz prowadzonego leczenia okulistycznego, dentystycznego i endokrynologicznego. Potrzeby te zostały w pełni zaspokojone przez matkę małoletniego i mają charakter trwały i istotny. Powód wyraźnie zgodził się z faktem, że syn musi nosić okulary, a także być leczony na tarczycę. Powód przyznał konieczność konsultacji z endokrynologiem, kardiologiem, okulistą i dentystą (k. 301)

W sprawie dostatecznie wykazano, że M. P. (2) stara się realizować wszelkie potrzeby syna, a także szczegółowo udokumentowano chociażby przebieg jego procesu leczenia oraz to, że to ona ponosi nadal samodzielnie codzienne koszty jego wychowania.

Uzasadniona była też, zdaniem Sądu, decyzja M. P. związana z najmem samodzielnego mieszkania uwzględniająca jej troskę o przyszły rozwój syna. B. jest w wieku dorastania i już potrzebuje swojego miejsca w domu, a w najbliższym czasie będzie jeszcze bardziej potrzebował pewnej intymności, którą zapewnia mu samodzielny pokój. Jednocześnie Sąd stwierdził, że powód nie może skutecznie odmawiać matce pozwanego, najęcia mieszkania, zwłaszcza, że on sam także wynajmuje mieszkanie, tego typu, dla swojej rodziny w P..

Nawet jeżeli uznać niektóre z działań matki małoletniego B., jako przejaw nadmiernej jej troski o stan zdrowia dziecka (odnosi się to do pierwiastkowego badania włosów) to w świetle całokształtu okoliczności M. P. (2) prawidłowo wykonuje władzę rodzicielską, w sposób należyty dba o syna i brak jest powodów do czynienia jej na tym tle zarzutów.

Sam powód zwracał uwagę na wzrost kosztów utrzymania swojego syna O.,
w okresie od 2016 do 2018 roku, a tym samym nie można było przyjąć, aby w zbliżonych realiach potrzeby B. były niższe w porównaniu do roku (...).

Sytuacja zarobkowa M. P. (2) od 2015 roku uległa obniżeniu z kwoty (...) zł netto, do kwoty ok. (...) zł netto miesięcznie, czemu powód, w trakcie procesu nie zaprzeczył. Powód nie wykazał jednocześnie, by miała ona inne dochody lub, by jej możliwości zarobkowe były większe. Z drugiej strony zwiększyły się jej wydatki związane z utrzymaniem nowego mieszkania, przy zwiększonych równolegle kosztach utrzymania B.. Mimo pomocy rzeczowej i finansowej uzyskiwanej od swojej matki, głównie na zaspokojenie potrzeb B., to i tak wydatki jej przekraczają wysokość jej miesięcznych dochodów, nawet przy uwzględnieniu niższych niż deklarowane przez nią kosztów utrzymania syna.

Przy uwzględnieniu wysokości miesięcznych dochodów M. P. (2), budzi natomiast wątpliwość Sądu brak jej starań o uzyskanie dla syna świadczenia 500+, co umożliwiłoby większą możliwość zaspokojenia jego usprawiedliwionych potrzeb, chociaż z punktu widzenia paragrafu 3 art. 135 kriop świadczenie to nie wpłynęłoby na zakres świadczeń alimentacyjnych.

W ocenie Sądu spór pomiędzy rodzicami B. w żadnym razie nie może rzutować na możliwość zaspokojenia jego usprawiedliwionych potrzeb. Możliwości zarobkowe ojca B. są w dalszym ciągu wyższe od możliwości zarobkowych jego matki o około (...) zł miesięcznie. M. P. (2) czyni jednak codzienne starania, nad zapewnieniem małoletniemu prawidłowego rozwoju, a także sprawuje bieżącą pieczę nad dzieckiem Z tego względu w ocenie Sądu kwota (...) zł tytułem alimentów od ojca winna wystarczyć na pokrycie w pozostałym zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego.

Biorąc pod uwagę z jednej strony zasady doświadczenia życiowego i racjonalnego gospodarowania, a z drugiej wysokość dochodów i wydatków zarówno M. P. (1) jaki i M. P. (2), to należałoby przyjąć, że oboje albo nieumiejętnie gospodarują swoimi dochodami wynajmując drogie mieszkania ponad stan ich możliwości zarobkowych, w czym Sąd widziałby możliwość poczynienia przez oboje oszczędności, albo posiadają jeszcze inne niż deklarowane przez siebie dochody, czego wzajemnie nie wykazali.

Mimo powyższych wątpliwości, na podstawie ustalonego powyżej stanu faktycznego sprawy, należało uznać, że aktualna sytuacja majątkowa i zarobkowa M. P. (1) nie daje podstaw do podwyższenia płaconych przez niego alimentów na syna B. ponad kwotę (...) zł miesięcznie i dlatego powództwo wzajemnie , na mocy art. 138 kriop – a contrario , Sąd oddalił.

Jednocześnie na podstawie tego samego, ustalonego powyżej stanu faktycznego sprawy, należało uznać, że obniżone zarobki M. P. (2) przy zwiększonych usprawiedliwionych potrzebach małoletniego B., nie dają podstaw do obniżenia płaconych przez M. P. (1) alimentów poniżej kwoty po (...) zł miesięcznie. Brak alimentów w tej kwocie uniemożliwiłby zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb B. i doprowadziłby wręcz do jego niedostatku.

Sąd uznał też, że dalsze łożenie przez M. P. (1) kwoty alimentów w wysokości po (...) zł miesięcznie leży w zakresie jego aktualnych możliwości zarobkowych. Nie zachodzą też, zdaniem Sądu, żadne powody, aby starsze dziecko miało żyć i wychowywać się w gorszych warunkach, niż młodsze i nie mieć zapewnionych takich udogodnień, na jakie może liczyć syn O. mieszkający w P.. Dotyczy to chociażby korzystania z prywatnej opieki lekarskiej, czy własnego pokoju w ramach wynajmowanego, dwupokojowego mieszkania. Sąd miał też na uwadze, że świadczenie alimentacyjne ustalane jest co do zasady na przyszłość i stabilizuje relacje między stronami. Powód winien mieć również na uwadze, że fakt posiadania kolejnego dziecka i wydatki z tym związane, nie mogą doprowadzić do niemożności zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb syna, pochodzącego z pierwszego małżeństwa i doprowadzić do jego niedostatku. Z tych też względów Sąd na mocy art. 138 kriop – a contrario oddalił też żądanie główne.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 kpc, uznając że niezasadnym byłoby obciążanie nimi pozwanego, z uwagi na jego wiek, sytuację majątkową i niełatwą sytuację finansową matki małoletniego. Z kolei w świetle całokształtu okoliczności niezasadnym byłoby obciążanie powoda, będącego w całości zwolnionym od kosztów sądowych, kosztami związanymi z ustanowieniem pełnomocnika procesowego przez pozwanego. O wynagrodzeniu pełnomocnika powoda z urzędu w kwocie 90 zł, powiększonej o wartość podatku VAT (23%) Sąd orzekł na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu. Wydatkami postępowania Sąd obciążył Skarb Państwa.

Mając powyższe na względzie Sąd orzekł jak w sentencji.