Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2018 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka z o.o. w L.

przeciwko (...) Towarzystwo (...) S.A. w Ł.

o zapłatę

I oddala powództwo;

II zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 4356,95 zł (cztery tysiące trzysta pięćdziesiąt sześć złotych dziewięćdziesiąt pięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VGC 988/17

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 17 lutego 2017 powód (...) Sp. z o.o. w L. żądał zasądzenia od pozwanego (...) S.A. w Ł. kwoty 21.243,14zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie i kosztami procesu według norm przypisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód twierdził m. in., że doszło do kolizji drogowej w wyniku, której uszkodzeniu uległ samochód marki B. należący do M. B. (1). Powód twierdził też , że sprawca szkody ubezpieczony był w zakresie OC w pozwanym Towarzystwie, które przyjęło ,co do zasady ,odpowiedzialność za powstałą szkodę i wypłaciło z tego tytułu odszkodowanie w wysokości 23.281,77 zł. Zdaniem pozwanego kwota powyższa była nieadekwatna do wysokości rzeczywistych kosztów jakie trzeba było ponieść w celu przywrócenia pojazdu do jego stanu sprzed szkody.

Pozwany twierdził też, że jak wynikało z opinii rzeczoznawcy sporządzanej na zlecenie powoda, rzeczywisty koszt naprawy uszkodzonego pojazdu powinien zamknąć się kwotą 44,324,91 zł.

W dniu 17 marca 2017 referendarz sądowy wydał w niniejszej sprawie nakaz zapłaty, którym uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W przepisanym w prawie terminie pozwany wniósł sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty i zaskarżając go w całości żądał oddalenia powództwa i zasądzenia na jego rzecz od powoda kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany twierdził m. in., że przyjął na siebie odpowiedzialność za kolizję drogową która miała miejsce w dniu 22 października 2016, a w której poszkodowanym był M. B. (1). Pozwany twierdził też, że roszczenie dochodzone przedmiotowym pozwem jest bezzasadne skoro wypłacona w toku postępowania likwidacyjnego kwota odszkodowania wyczerpała w całości wszelkie roszczenia związane z powyższą kolizją. Pozwany twierdził ponadto, że ubezpieczyciel wyliczył prawidłowo koszty naprawy pojazdu przy użyciu systemu (...) wyceniając je ostatecznie na kwotę 23.281,77 zł. Zdaniem pozwanego, należało mieć na względzie fakt, że uszkodzony samochód jest pojazdem wieloletnim, o znacznym przebiegu ok. 200000 km.

W dalszej części uzasadnienia sprzeciwu pozwany powołał bogate orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz sądów powszechnych, co do zagadnień dotyczących odpowiedzialności ubezpieczycieli za szkody komunikacyjne.

Sąd ustalił co następuje:

W dniu 21 października 2016r. doszło do kolizji drogowej w T. przy ul. (...), gdzie na równorzędnym skrzyżowaniu sprawca zdarzenia nie ustąpił pierwszeństwa poszkodowanemu M. B. (1) poruszającemu się po drodze samochodem osobowym marki B. o numerze rej. (...) L. Samochód poszkodowanego uległ uszkodzeniu, w wyniku którego doszło do uruchomienia poduszek powietrznych, uszkodzeniu uległy drzwi od strony kierowcy, oraz tylny błotnik. Sprawca szkody złożył stosowne oświadczenie o przyjęciu na siebie odpowiedzialności za powstałe zdarzenie oraz ujawnił fakt, że pojazd jego był ubezpieczony w zakresie OC w pozwanym Towarzystwie. Poszkodowany zgłosił fakt zaistnienia szkody u pozwanego, a pozwany przyjął to zgłoszenie i przystąpił do likwidacji szkody poprzez swojego rzeczoznawcę. Poszkodowany oddał pojazd do warsztatu naprawczego na osiedlu (...) w T.. Koszt naprawy został ustalony na kwotę 23.281,77 zł i taka kwota została wypłacona przez pozwanego. Naprawa pojazdu trwała około jeden miesiąc, gdyż pojawiły się pewne trudności w załatwieniu części zamiennych, które w większości były używane za wyjątkiem podsufitki. W dniu 27 grudnia 2016 r. poszkodowany M. B. (1) zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności należności z powstałego zdarzenia. Cena wierzytelności została ustalona na 6500 zł. Nabywca wierzytelności (powód) zlecił wykonanie prywatnej opinii, a prywatny rzeczoznawca ustalił, że koszt naprawy powinien zamknąć się w kwocie 44324,91 zł.

Jak wynika z opinii biegłego sądowego, wykonanej na potrzeby niniejszego procesu, uszkodzone w samochodzie części nie mają swoich oryginalnych zamienników produkowanych przez wytwórców bez logo producenta pojazdu (klasyfikowanych w II kategorii dyrektywy (...)). Koszt naprawy samochodu przy użyciu oryginalnych części zamiennych z logo producenta pojazdu wyniósłby 39.644,22 zł. Koszt naprawy samochodu przy użyciu oryginalnych części zamiennych z logo producenta pojazdu oraz dostępnych części porównywalnej jakości wyniósłby 39.117,28 zł. Faktyczny koszt naprawy samochodu wynosił zaś około 11724,63 zł (dowód decyzja o wypłacie odszkodowania k. 26-26v, umowa przelewu wierzytelności k. 27-28, kosztorys wykonany na zlecenie powoda i kalkulacja naprawy k. 30-36, zawiadomienie o przelewie wierzytelności k. 37, faktura za prywatną opinię k. 39, decyzja odmowy odszkodowania k. 40-41, akta szkody k. 97-242v i k. 244-369, opinia biegłego sądowego mgr inż. S. D. wraz z protokołem oględzin i kalkulacją k. 383-407, zeznania świadka M. B. k. 80-80v akt).

Sąd zważył co następuje

Przedstawiony wyżej stan faktyczny ustalony został na podstawie dowodów z dokumentów zeznań świadka M. B. i opinii biegłego sądowego mgr inż. S. D..

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów w całości, gdyż nie budziły one wątpliwości co do swojej prawdziwości, a żadna ze stron nie zakwestionowała ich skutecznie. Podkreślenia wymaga przy tym fakt, że czym innym jest przyznanie dowodom z dokumentów waloru prawdziwości, a zatem uznanie ,że dokumenty nie zostały podrobione czy przerobione, a czym innym są wnioski jakie z przedstawionych przez strony dokumentów są wyciągane. Wnioski te mogą być niekiedy całkowicie rozbieżne od oczekiwań stron, w szczególności w świetle zebranego w danej sprawie całego materiału dowodowego.

Sąd dał również wiarę dowodowi zeznań świadka M. B., gdyż były one logiczne i spójne, a ponadto co do zasady potwierdzały i uzupełniały się wzajemnie z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie tworząc z nim harmonijną całość.

Sąd dał również wiarę w całości dowodowi z opinii biegłego sądowego mgr inż. S. D.. Należy przy tym zaznaczyć ,że mgr inż. S. D. jest długoletnim biegłym sądowym, który sporządził na potrzeby tutejszego Wydziału bardzo dużą ilość opinii, a wszystkie opinie tego biegłego charakteryzują się fachowością, rzetelnością, jednoznacznością, a przede wszystkim bezstronnością. Taką była również opinia wydana w niniejszej sprawie. Dodatkowego waloru nabiera powyższa opinia, także w świetle tego ,że na rozprawie 19 marca 2018r. pełnomocnicy stron oświadczyli, że nie widzą konieczności przesłuchiwania biegłego w tej sprawie, skoro nie zgłosili żadnych uwag do jego opinii.

I choć poszkodowany M. B. zeznał, że wypłacona przez pozwane Towarzystwo (...) kwota ponad 23.000 zł wystarczyła w zupełności na naprawę uszkodzonego samochodu, gdyż do naprawy użyto w zasadzie wyłącznie używanych oryginalnych części zamiennych, to jednak biegły we wnioskach końcowych opinii stwierdził, że faktyczny koszt naprawy wyniósł około 11.724,63 zł. Skoro odszkodowanie wypłacone przez pozwane Towarzystwo z naddatkiem wystarczyło na naprawę uszkodzonego pojazdu (potwierdza to zarówno opinia biegłego jak i zeznania poszkodowanego), to żądanie zapłaty kwoty odpowiadającej niemal w całości należności już wypłaconej jako pozbawione uzasadnionych podstaw podlegało oddaleniu pomyśli art. 822 k.c. w związku z art. 481§1 k.c. Jedynie na marginesie należy zaznaczyć , że powodowi nie będzie przysługiwać także zwrot kosztów sporządzenia prywatnej kalkulacji naprawy pojazdu w wysokości 200 zł netto. Do powyższego wniosku prowadzi bowiem, ugruntowane już w tej kwestii, orzecznictwo Sądu Najwyższego. W orzecznictwie swoim Sąd ten wypowiedział się , że zwrot kosztów takiej opinii będzie się należał poszkodowanemu, na którego zlecenie opinia taka została wykonana. Strona powodowa nie jest jednak poszkodowanym, a jedynie nabywcą wykreowanej przez siebie wierzytelności, a zatem jako takiej zwrot kosztów prywatnej opinii nie będzie przysługiwał.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 i 99 k.p.c., w myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu, obciążając tymi kosztami w całości stronę powodową, jako przegrywającą ten spór. Na koszty procesu składają się kwota 3600 zł z tytułu wynagrodzenia radcy prawnego oraz kwota 756,95 zł. z tytułu kosztów sporządzonej opinii przez biegłego. Podkreślić przy tym należy, że obie strony wniosły o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego, i że w związku z tym wyłożyły stosowne zaliczki. W związku z powyższym wynagrodzenie biegłego zostało wypłacone z obu zaliczek -po połowie każdej z nich. Z zaliczki strony pozwanej wypłacono 756,95 zł., a zatem ta kwota podlegała zasądzeniu od powoda na rzecz pozwanego. Pozostała część wynagrodzenia biegłego została pokryta z zaliczki wpłaconej przez powoda, która nie podlega zwrotowi w części wykorzystanej do wypłaty wynagrodzenia biegłego.