Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I A Cz 1151/12

POSTANOWIENIE

Dnia 18 grudnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie w I Wydziale Cywilnym

w składzie:

Przewodniczący: SSA Agnieszka Sołtyka

Sędziowie: SA Mirosława Gołuńska

SA Wiesława Kaźmierska (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2012 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) spółki handlowej prawa niemieckiego w H.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w N.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej

na postanowienie Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 9 października 2012 r. sygn. akt VIII GC 336/10 w przedmiocie odrzucenia apelacji

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

M. Gołuńska A. Sołtyka W. Kaźmierska

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 9 października 2012 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie oddalił wniosek pozwanej o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji od wyroku wydanego przez Sąd Okręgowy w Szczecinie w dniu 25 czerwca 2012 r. (punkt I) oraz odrzucił apelację pozwanej.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że w dniu 25 czerwca 2012 roku na rozprawie zapadł wyrok w niniejszej sprawie po jej rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2012 roku. Przed rozprawą wpłynął wniosek Prezesa Zarządu pozwanej spółki (...) o odroczenie rozprawy. Do wniosku dołączono zwolnienie lekarskie wskazujące na niezdolność do pracy od dnia 11 czerwca 2012 roku do dnia 13 czerwca 2012 roku. Wniosek o odroczenie rozprawy nie został uwzględniony, gdyż usprawiedliwienie niestawiennictwa nie nastąpiło poprzez przedłożenie zaświadczenia potwierdzającego niemożność stawienia się do sądu wystawionego przez lekarza sądowego w trybie art. 214 1 k.p.c. Następnie, pismem z dnia 7 sierpnia 2012 roku, nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 6 sierpnia 2012 roku pozwana wniosła o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku zapadłego w dniu 25 czerwca 2012 roku oraz o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji od tego wyroku. Do pisma dołączono apelację. W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu pozwana wskazała, że Prezes Zarządu pozwanej spółki (...) od dnia 11 czerwca 2012 roku przebywała na zwolnieniu lekarskim i dopiero w dniu 31 lipca 2012 roku wróciła do obowiązków służbowych. Wskazała, że przebywa na rencie rodzinnej, nie pracuje na etacie i nie uzyskała zwolnień lekarskich, zaś z uwagi na stan zdrowia przebywała w domu pod opieką córki. Wskazano, że Prezes Zarządu pozwanej spółki cierpi na schorzenia układu krążenia przejawiające się wysokim nadciśnieniem i częstymi skokami ciśnienia. Ponadto przez dłuższy czas po ich wystąpieniu odczuwa jego skutki i nie może podejmować żadnych obowiązków służbowych. Pozwana spółka wskazała, że do uchybienia terminu do złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia doszło bez jej winy, co uzasadnia wniosek o przywrócenie terminu. Wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie został prawomocnie oddalony postanowieniem z dnia 8 sierpnia 2010.

Zdaniem Sądu Okręgowego, termin do wniesienia apelacji upłynął z końcem dnia 16 lipca 2012. Apelacja została wniesiona po upływie tego terminu zatem podlega odrzuceniu na podstawie art. 370 k.p.c. Wniosek o przywrócenie terminu okazał się zaś niezasadny bowiem pozwana, wnosząc o przywrócenie terminu w żaden sposób nie uprawdopodobniła podawanych okoliczności. Twierdzenia Prezesa Zarządu pozwanej odnośnie choroby uniemożliwiającej podjęcie koniecznych czynności procesowych (złożenie wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku) nie zostały poparte żadnym środkiem dowodowym pozwalającym na dokonanie przez Sąd jakiejkolwiek oceny prawdopodobieństwa zaistnienia opisanych przez wnioskodawcę zdarzeń. W efekcie strona pozwana nie uprawdopodobniła, że po pierwsze w podawanym przez siebie okresie prezes zarządu była chora, oraz, że ta choroba uniemożliwiała jej złożenie wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku, przy czym oczywistym jest, że skoro pozostawała jak sama twierdzi pod opieką córki, to nie było przeszkód, aby wniosek taki został nadany w urzędzie pocztowym przez córkę.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła pozwana, zaskarżając je w punkcie II. Zarzuciła:

1.  naruszenie art. 233 § 1 w zw. z art. 168 § 1 k.p.c. poprzez przyjęcie, że pozwana nie uprawdopodobniła okoliczności uzasadniających wniosek o przywrócenie terminu do złożenia apelacji;

2.  dokonanie ustaleń sprzecznych z zebranym materiałem dowodowym poprzez przyjęcie, że pozwana nie przedłożyła żadnych dokumentów medycznych uzasadniających jej wniosek.

Wskazując na powyższe skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przyjęcie apelacji do rozpoznania.

W uzasadnieniu podniosła, że precyzyjnie wykazała przyczyny uchybienia terminowi do wniesienia apelacji bez swojej winy. Podała, że załączyła stosowane dokumenty medyczne do wniosku o wstrzymanie wykonania wyroku.

Sad Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się bezzasadne.

Przede wszystkim zważyć należało, iż nie jest dopuszczalne zażalenie na postanowienie w przedmiocie oddalenia wniosku o przywrócenie terminu (por. uzasadnienie uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 31 maja 2000 r., III ZP 1/00, OSNC 2001 nr 1, poz. 1, OSNAPiUS 2000 nr 24, poz. 887, w której wyrażony został pogląd potwierdzający wpadkowy charakter postępowania o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej, którego celem jest jedynie ocena zasadności wniosku o przywrócenie terminu, w tym zbadanie, czy zaniechanie dokonania czynności było spowodowane okolicznościami niezawinionymi przez stronę). Skarżąca może natomiast kwestionować będące podstawą odrzucenia środka zaskarżenia, postanowienie oddalające wniosek o przywrócenie terminu do jego wniesienia formułując wniosek o rozpoznanie zasadności postanowienia w przedmiocie oddalenia wniosku o przywrócenie terminy (art. 380 k.p.c.) w wywiedzionym zażaleniu na postanowienie o odrzuceniu apelacji (zażalenia).

Analizując uzasadnienie zażalenia oraz zawarty w nim wniosek o przyjęcie apelacji do rozpoznania, Sąd Apelacyjny doszedł do przekonania, iż skarżąca kwestionuje będące podstawą odrzucenia apelacji, postanowienie oddalające wniosek o przywrócenie terminu do jego wniesienia. Zdaniem Sądu Apelacyjnego, choć pozwana, nie reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, nie sformułowała jednoznacznie wniosku o rozpoznanie postanowienia w przedmiocie oddalenia wniosku o przywrócenie terminu (art. 380 k.p.c.) to wolę taką należy wyinterpretować z całego wywodu zażalenia.

Jak stanowi art. 168 k.p.c. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W orzecznictwie brak winy określa się według kryterium obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy, biorąc pod uwagę także lekkie niedbalstwo. Ocena braku winy podlega uznaniu sądu. Zarówno brak winy, jak i ujemne skutki procesowe muszą być przez stronę uprawdopodobnione (postanowienie SN z dnia 14 stycznia 1972 r., III CRN 448/71, OSP 1972, z. 7, poz. 144).

Jak wynika z bogatego orzecznictwa Sądu Najwyższego, przy ocenie winy strony lub jej braku w uchybieniu terminu do dokonania czynności procesowej należy brać pod rozwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, lecz także okoliczności świadczące o podjęciu lub niepodjęciu przez stronę działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu (postanowienie SN z dnia 6 października 1998 r., II CKN 8/98, Lex, nr 50679).

Zgodzić należy się z Sądem pierwszej instancji, że nie spełnia wymogu uprawdopodobnienia opieranie się jedynie na samych twierdzeniach strony, która podaje, iż chorowała od 11 czerwca do 31 lipca 2012 r. (k.383). Wniosek taki nie został poparty żadnymi dowodami, które pozwoliłby nie tylko na ocenę tego czy choroba skarżącej rzeczywiście usprawiedliwiała niezłożenie apelacji w terminie ale również czy zachowany został termin do złożenia wniosku o przywróceni liczony od dnia ustania przeszkody w dokonaniu czynności procesowej. Nie można przy tym uznać za prawidłowe odwoływanie się do dokumentów złożonych przez pozwana wraz z wnioskiem o wstrzymanie wyroku (k.419). Dokumenty te złożone zostały dopiero 6 września 2012 r. Ich uwzględnienie doprowadziłoby do obejścia przepisu art. 169 § 1 i 2 k.p.c. Niezależnie od powyższego wskazać należy, iż z przedłożonego przez pozwaną zaświadczenia wynika jedynie, że strona jest objęta leczeniem kardiologicznym od dnia 22 lipca 2011 r. Powyższe w żaden sposób nie przesądza braku winy z złożeniu apelacji w terminie.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż nie było podstaw do przywrócenia terminu, w związku z czym Sąd I instancji słusznie odrzucił apelację pozwanej jako spóźnioną. Wniesione zażalenie należało zatem oddalić na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

M. Gołuńska A. Sołtyka W. Kaźmierska