Sygn. akt I ACz 1161/12
Dnia 5 grudnia 2012 r.
Sąd Apelacyjny w Szczecinie w I Wydziale Cywilnym
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSA Artur Kowalewski /spr./
Sędziowie: SSA Marta Sawicka
SSA Eugeniusz Skotarczak
po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2012 r. w Szczecinie, na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa A. T.
przeciwko Skarbowi Państwa – Prokuraturze Rejonowej w M. (...) Biuru (...)
o zapłatę
na skutek zażalenia powoda na orzeczenie zawarte w punkcie I postanowienie Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 4 października 2012 r., sygn. akt I C 114/11
p o s t a n a w i a :
uchylić zaskarżone postanowienie.
SSA M. Sawicka SSA A. Kowalewski SSA E. Skotarczak
Orzeczeniem zawartym w punkcie I postanowienia z dnia 4 października 2012 r. Sąd Okręgowy w Gorzowie Wlkp., na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., odrzucił zażalenie powoda na postanowienie z dnia 11 czerwca 2012 r. w przedmiocie odrzucenia zażalenia powoda, z wagi na jego wniesienie po terminie.
Orzeczenie to zaskarżył zażaleniem powód, wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu powołał się na okoliczności, świadczące w jego ocenie o bezzasadności orzeczeń Sądu I instancji, którymi nie zostały uwzględnione w całości jego kolejne wnioski o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie powoda okazało się uzasadnione i to niezależnie od oceny podniesionej w nim argumentacji.
Za nie znajdujące uzasadnienia w materiale procesowym zgromadzonym w aktach sprawy, uznać należało kluczowe dla kierunku zaskarżonego orzeczenia ustalenie, jakoby powód zaskarżył postanowienie z dnia 11 czerwca 2012 r. dopiero w dniu 25 września 2012 r. Umknęło bowiem Sądowi I instancji, że zażalenie takie powód złożył - jak wynika z prezentaty biura podawczego - w dniu 29 czerwca 2012 r. (k. 150), a zatem z zachowaniem ustawowego terminu, o którym mowa w art. 394 § 2 k.p.c. Co więcej, tak też to pismo zostało pierwotnie zakwalifikowane przez Przewodniczącego, o czym jednoznacznie przesądza treść zarządzenia z dnia 25 lipca 2012 r. (k. 155). Niezrozumiałe jest zatem, że nie zostały wdrożone czynności sanacyjne, ukierunkowane na usunięcie jego braków formalnych. Przed ich dokonaniem i następczym, ewentualnym, ustaleniu faktu uchybienia przez powoda nałożonym na niego w tym zakresie obowiązkom, wydanie zaskarżonego orzeczenie było niedopuszczalne. Tym samym konieczne stało się rozstrzygnięcie jak w sentencji, na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.
SSA M. Sawicka SSA A. Kowalewski SSA E. Skotarczak