Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 stycznia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2014 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Spółka z o.o. w Ż.

przeciwko: K. S.

o zapłatę 3.070,23 zł

na skutek sprzeciwu pozwanej od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 03.09.2013 r. sygn. akt V GNc upr 1469/13, który utracił moc w całości

I.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.070,23 zł (trzy tysiące siedemdziesiąt złotych dwadzieścia trzy grosze) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 27.04.2013 r. do dnia zapłaty,

II.  oddala dalej idące powództwo,

III.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 717,00 zł tytułem kosztów postępowania, w tym kwotę 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powód (...) sp. z. o.o. w Ż. w pozwie przeciwko K. S. domagał się zasądzenia kwoty 3.070,23 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 08.04.2013 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych. Z uzasadnienia pozwu wynika, że powodowa spółka powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa prowadzonego przez M. G. pod nazwą P.H.U. (...) w Ż.. M. G. przed powstaniem spółki przyjął od pozwanej w dniu 08.02.2013 r. zlecenie spedycyjne na przewóz towarów na trasie K. – F. za wynagrodzeniem wynoszącym 600 EUR netto. Przewóz wykonał podwykonawca powoda. Dochodzona kwota stanowi wynagrodzenie za wykonaną usługę. W uzasadnieniu pozwu powód wskazywał także, na bezpodstawne naliczenie przez pozwaną kary umownej w wysokości 2.494,80 zł za naruszenie warunków umowy i zlecenie wykonania transportu podmiotowi trzeciemu.

W dniu 03.09.2013 r. Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wydał w sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym , w którym uwzględnił w całości żądanie zgłoszone przez powoda.

Powyższy nakaz zapłaty pozwana zaskarżyła w całości. W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów procesu. Pozwana zarzuciła naruszenie przez powoda warunku zlecenia zakazującego zlecania przewozu innemu podmiotowi.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 08.02.2013 r. pozwana zleciła M. G. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą P.H.U. (...) transport rzeczy na trasie K. – F. za wynagrodzeniem w wysokości równowartości kwoty 600 EUR netto. Termin zapłaty ustalono na 60 dni od otrzymania przez pozwaną prawidłowo wystawionej faktury wraz z kompletem wymaganych dokumentów, m.in. listu przewozowego CMR oraz dokumentu lieferschein. W warunkach wykonania zlecenia pozwana zastrzegła, że zabronione jest powierzanie wykonania zlecenia osobom trzecim bez jej wiedzy i pisemnej zgody, a przyjęcie zlecenia celem powierzenia go do realizacji podmiotom trzecim skutkuje karą umowną do wysokości frachtu.

dowód: zlecenie spedycyjne k. 24, 25.

Bezsporne w sprawie było, że M. G. zlecił wykonanie transportu podmiotowi trzeciemu.

Wykonał on transport rzeczy uzgodniony pomiędzy pozwaną, a M. G..

dowód: list przewozowy CMR k. 26, lieferschein k. 27.

Poza sporem pozostawało, że przedsiębiorstwo prowadzone przez M. G. uległo przekształceniu w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z siedzibą w Ż..

W dniu 21.02.2013 r. powód wystawił pozwanej fakturę Vat na kwotę 3.070,23 zł tytułem wynagrodzenia za wykonaną usługę transportową. W fakturze termin zapłaty wskazano na 07.04.2013 r..

dowód: faktura vat nr (...) k. 28.

Po otrzymaniu dokumentów transportowych pozwana w piśmie z dnia 25.02.2013 r. wskazała, że z dokumentów tych wynika, iż transport został zlecony podmiotowi trzeciemu. Powołując się na warunki zlecenia pozwana wystawiła notę obciążeniową na kwotę 2.494,80 zł stanowiącą równowartość 600 EUR. W nocie obciążeniowej pozwana wskazała, że kwota ta zostanie odliczona od jej zobowiązania.

dowód: pismo pozwanej z dnia 25.02.2013 r. k. 30, nota obciążeniowa k. 31.

Pismem z dnia 26.06.2013 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem.

dowód: ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty k. 29.

W przypadku innego zlecenia- zlecenia z dnia 12.07.2012 r. pomimo wykonania transportu przez podmiot trzeci oraz podobnego zastrzeżenia dotyczącego konieczności uzyskania zgody na zlecenie wykonania transportu innemu podmiotowi pozwana nie naliczyła kary umownej.

dowód: zlecenie spedycyjne z dnia 12.07.2012 r. k. 32, 33, list przewozowy CMR k. 34, faktura Vat nr (...) k. 35.

Sąd zważył, co następuje

Powód roszczenie swoje wywodził z umowy zawartej przez pozwaną z poprzednikiem prawnym powodowej spółki. Umowę tę należy zakwalifikować jako umowę przewozu. Obowiązek zapłaty wynagrodzenia za wykonany przewóz rzeczy wynika z zawartej umowy oraz art. 774 kc. Pozwana nie kwestionowała faktu zawarcia umowy, jej treści, legitymacji powodowej spółki oraz samego wykonania transportu.

Powód nie zaprzeczał zleceniu wykonania przewozu osobie trzeciej. W ocenie Sądu powód nie wykazał, aby pozwana wyraziła zgodę (wyraźnie lub w sposób dorozumiany) na wykonanie przewozu przez podmiot trzeci. Argumentem za takim przyjęciem nie może być brak naliczenia kary umownej w przypadku innej umowy zawartej przez strony. Z jednorazowego zdarzenia nie można zdaniem Sądu wyciągać tak daleko idących domniemań. Podniesiony przez pozwaną zarzut naruszenia warunków umowy i naliczenia w związku z tym kary umownej jest jednak nieskuteczny.

Przede wszystkim powoływany przez pozwaną zapis zawarty w punkcie M warunków zlecenia nie odpowiada kodeksowej definicji kary umownej. Zgodnie z at 483§ 1 k.c. można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy. W przedmiotowym zapisie warunków wykonania zlecenia nie wskazano konkretnie wysokości kary umownej. Zapis, że kara umowna to kara do „wysokości frachtu” zdaniem Sądu nie odpowiada pojęciu „określonej sumy”.

Nawet gdyby jednak przyjąć, że kara umowna została skutecznie zastrzeżona w umowie, to w sporze o wynagrodzenie za wykonanie umowy nie jest wystarczające samo powołanie się na wierzytelność przysługującą w związku z nienależytym wykonaniem umowy. Dla skutecznej obrony konieczne jest złożenie oświadczenia o potrąceniu wzajemnych wierzytelności (por. art 498 i nast. k.c.) oraz podniesienie procesowego zarzutu potrącenia. Dopiero bowiem skuteczne potrącenie wzajemnych wierzytelności może skutkować ustaleniem, że wierzytelność o zapłatę wynagrodzenia uległa umorzeniu (art. 498§ 2 k.c.). Pozwana w procesie nawet nie powoływała się na potrącenie wzajemnych wierzytelności. Podkreślić należy, że w umowie nie przewidziano terminu zapłaty kary umownej. Jej wymagalności jest więc zależna od wcześniejszego wezwania do zapłaty (por. art. 455 k.c.). Skoro jednym z warunków potrącenia jest wzajemna wymagalność wierzytelności, to zapis w nocie obciążeniowej o odliczeniu kwoty z noty od zobowiązania z tytułu wynagrodzenia za wykonanie przewozu rzeczy nie może być uznany za skuteczne oświadczenie o potrąceniu wzajemnych wierzytelności.

Na marginesie można również zaznaczyć, że kwota wskazana w nocie obciążeniowej jest mniejsza od dochodzonego wynagrodzenia. Nie można także pominąć, że w przypadku wykonania przewozu, a więc zasadniczego zobowiązania wynikającego z umowy powód niewątpliwie mógłby skutecznie podnosić zarzut zmniejszenia kary umownej (por. art. 484§ 2 k.c.).

Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził na rzecz powoda dochodzoną przez niego kwotę.

Na podstawie art 481 § 1 i 2 k.c. zasądzono ustawowe odsetki. Przewidziany w umowie (zleceniu spedycyjnym) termin zapłaty wynagrodzenia wynosi 60 dni od dnia otrzymania przez pozwaną kompletu dokumentów. Powód nie przedłożył bezpośrednich dowodów na okoliczność daty otrzymania przez pozwana dokumentów. Z jej pisma z dnia 25.02.2013 r. wynika jednak , że tego dnia była ona w ich posiadaniu. Sąd uznał więc, że termin zapłaty przypadał na 26.04.2013 r. i odsetki zasądził od dnia 27.04.2013 r..

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu wydane zostało na podstawie art 100 zd. 2 k.p.c. . Sąd uznając, że powód przegrał sprawę w jedynie w nieznacznej części zasądził na jego rzecz całość poniesionych kosztów w łącznej kwocie 717 zł (100 zł opłata od pozwu, 600,00 zł wynagrodzenie pełnomocnika procesowego, 17 zł opłata skarbowa za przedłożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa). Przyjęta wysokość wynagrodzenia pełnomocnika procesowego jest zgodna z § 6 pkt 4 w zw. z § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. nr 163, poz. 1349 ze zm.).