Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1109/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:

SSR Magdalena Łukaszewicz

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Anita Topa

po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2018 r. w Piszu

sprawy z powództwa J. S.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

o r z e k a :

I.  Zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda J. S. kwotę 300 zł (trzysta złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 23.05.2017r. do dnia zapłaty.

II.  Oddala powództwo w pozostałej części.

III.  Nakazuje pobrać od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej (...) z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Piszu kwotę 738,04 zł (siedemset trzydzieści osiem złotych 04/100 groszy).

IV.  Zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda J. S. kwotę 2061,18 zł (dwa tysiące sześćdziesiąt jeden złotych 18/100 groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

J. S. wytoczył powództwo przeciwko (...) Spółce Akcyjnej (...) z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 500,00 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 23 maja 2017 roku do dnia zapłaty. Nadto wniósł o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według spisu kosztów.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż w dniu 12 maja 2015 roku uległ wypadkowi komunikacyjnemu na terenie Niemiec, na skutek którego doznał zwichnięcia kręgu szyjnego C4/5, złamania z przemieszczeniem kręgu C2 oraz grzebienia biodrowego. W Niemczech przeszedł trzy operacje chirurgiczne, w trakcie których wykonano stabilizację grzbietową, spondylodezę brzuszną, spondylodezę korekcyjną brzuszno-grzbietową z usunięciem implantu, korporektomię kręgu C4/5 ze wstawieniem tytanowej protezy oraz kręgu, osteosyntezę płytkową kręgów C3-6 w kilku etapach operacyjnych. Do Polski wrócił 30 czerwca 2015 roku, a 27 lipca 2015 roku ponownie wrócił do Niemiec, gdzie do 1 października 2015 roku poddawany był rehabilitacji.

Powód podniósł, że zarówno podczas pobytu w Niemczech, jak i w Polsce, był wielokrotnie rehabilitowany, usprawniany i poddawany cyklom fizykoterapii. Niestety pomimo wielokierunkowego, intensywnego leczenia interdyscyplinarnego i zaangażowania specjalistów z wielu dziedzin medycyny, nie uzyskano u powoda znaczącej i zadowalającej poprawy. W dokumentacji medycznej z Niemiec opisano kifotyczne zagięcie kręgosłupa poniżej stabilizacji, wyraźne ograniczenie ruchu, bardzo wystający wyrostek kolczysty kręgu C7 z zagrażającą martwicą uciskową, trudności pozycjonowania głowy w kierunku poziomym, ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego w zakresie rotacji lewa prawa, świąd skóry obu dłoni, zaburzenia motoryki precyzyjnej podczas sięgania po przedmioty lub podczas pisania, niepewność chodzenia, zaburzenia połykania, drętwienia palców IV i V prawej dłoni, mielopatię rdzenia C4/5. Natomiast w wykonanym w Polsce badaniu rezonansem magnetycznym opisano protruzję tylną szeroko podstawną krążków C6-7-Th1 lateralizującą lewostronnie na poziomie kręgów C6-7 z cechami ucisku worka oponowego i korzeni nerwowych obustronnie, z większym nasileniem ucisku na poziomie wyższym po stronie lateralizacji, zmniejszenie rezerwy płynowej, epiduralnej, przedniego odcinka kanału kręgowego na wysokości C4/6, napinanie struktur miękko tkankowych, przedkręgosłupowych na wysokości C3-6 przez zachowane części tylne trzonów i elementy stabilizatora, drobne ognisko (ok. 3 mm) gliozy pourazowej rdzenia szyjnego na pograniczu C4-5 oraz odnaleziono zmiany sugerujące przebyte złamanie trzonów kręgów C4 i C5. W czasie konsultacji w Polsce neurolog stwierdził zespół korzeniowy szyjny prawostronny, zaburzenia czucia powierzchownego i głębokiego kończyny dolnej lewej, drętwienie palców III-IV dłoni prawej, mielopatię szyjną, drętwienie stopy lewej, zaburzenia równowagi, wygórowane odruchy głębokie, zaburzenia czucia.

Powód podkreślił, że do dnia dzisiejszego przyjmuje leki przeciwbólowe ze względu na silne, niepozwalające normalnie funkcjonować dolegliwości bólowe. Podniósł, że z powodu przyjmowania znacznych ilości leków przeciwbólowych, bardzo często odczuwa dolegliwości gastryczne w postaci bólu układu trawiennego, w szczególności żołądka. Ucierpiała również jego sfera psychiczna. Stwierdzono u niego zaburzenia poznawcze bez cech otępienia. Trudności poznawcze dotyczą przede wszystkim pamięci bezpośredniej, funkcji uwagi, spostrzegania, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, zaburzenia snu. W dniu 30 września 2016 roku z powodu nasilającego się bólu w prawym barku, został przewieziony karetką pogotowia na (...) Szpitala (...) w E., gdzie w opisie badania stwierdzono nawykowe zwichnięcie w stawie barkowym prawym.

Nadto powód podniósł, że orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z 20 stycznia 2016 roku uznany został za całkowicie niezdolnego do pracy zarobkowej. Analogicznie stwierdzono w orzeczeniu z 17 maja 2016 roku. Z tego też względu decyzją ZUS z 22 grudnia 2016 roku przyznano mu rentę do 30 listopada 2017 roku w wysokości 60% podstawy wymiaru. Z chwilą przejścia na rentę został zwolniony z pracy.

Powód wskazał, że w dacie opisanego wyżej wypadku był ubezpieczony w pozwanym towarzystwie w ramach polisy (...) na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem, numer certyfikatu (...), w której strony umówiły się na świadczenie w kwocie 100,00 złotych za jeden procent trwałego uszczerbku na zdrowiu. Powód zgłosił pozwanemu przedmiotową szkodę i przesłał dokumentację lekarską będącą wówczas w jego posiadaniu. Decyzją z 15 marca 2016 roku pozwany bez przeprowadzenia badania lekarskiego, ustalił 10% trwały uszczerbek na zdrowiu powoda i na tej podstawie wypłacił powodowi 1 000 złotych odszkodowania. Decyzją z 10 sierpnia 2016 roku wydaną na podstawie zaocznych orzeczeń lekarskich, pozwany ustalił 40% trwały uszczerbek na zdrowiu powoda i na tej podstawie, uwzględniając przyznane wcześniej 1000 złotych, wypłacił powodowi 3 000 złotych tytułem odszkodowania. Pismem z 2 maja 2017 roku powód odwołał się od powyższego stanowiska pozwanego, przesyłając wraz z pismem dalszą dokumentację medyczną – decyzje ZUS o niezdolności do pracy i przyznaniu renty. W odpowiedzi, decyzją z 17 maja 2016 roku wydaną na podstawie zaocznego orzeczenia lekarskiego, pozwany ustalił 2% trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda (utrwalone nerwice) i na tej podstawie wypłaciła powodowi 200 złotych.

W ocenie powoda przyznane mu odszkodowanie zostało zaniżone przez pozwanego, który nie uwzględnił wszystkich dolegliwości mających odzwierciedlenie w dokumentacji medycznej powoda.

Odnoście dochodzonych odsetek powód wskazał, że za początkowy bieg terminu odsetek przyjął dzień następujący po bezskutecznym upływie 14-dniowego terminu od dnia doręczenia pozwanemu pisma z 2 maja 2017 roku.

Pozwana (...) Spółce Akcyjnej (...) z siedzibą w W. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwana podniosła, że po przyjęciu zgłoszenia szkody, w sposób wszechstronny, w stosunku do przedstawionych przez powoda dowodów, dokonała likwidacji szkody. Ustaliła zakres swojej odpowiedzialności i wysokość należnego powodowi odszkodowania. W ocenie pozwanej, przyznana powodowi kwota 4 200 złotych odszkodowania uwzględnia zakres doznanych uszkodzeń ciała i ustalony 42% trwały uszczerbek na zdrowiu powoda. Pozwana zwróciła uwagę, iż wysokość trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda winna być określana za pomocą Tabeli Procentowego Trwałego Uszczerbku Na Zdrowiu (...) S.A. (...), a załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 28 grudnia 2002 roku w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu (…) (Dz.U. z 2013r., poz. 954) nie znajduje w niniejszej sprawie żadnego zastosowania.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 12 maja 2015 roku J. S. uległ wypadkowi komunikacyjnemu na terenie Niemiec. Z miejsca wypadku przetransportowany został do Szpitala (...) w L. w Niemczech, gdzie rozpoznano u niego: zwichnięcie kręgu szyjnego C4/5, złamanie z przemieszczeniem kręgu C2 oraz grzebienia biodrowego. Do 9 czerwca 2015 roku hospitalizowany był na oddziale chirurgii urazowej i ortopedii. W tym czasie poddany został dwóm operacjom chirurgicznym, w trakcie których wykonano: stabilizację grzbietową i spondylodezę brzuszną. Od 9 do 30 czerwca 2015 roku hospitalizowany był na oddziale rehabilitacji Szpitala (...) w L. w celu leczenia stacjonarnego. W dniu 30 czerwca 2015 roku wrócił do Polski, a 28 lipca 2015 roku ponownie został przyjęty na oddział rehabilitacji Szpitala (...) w L., gdzie do 14 września 2015 roku poddawany był intensywnej fizjoterapii i ergoterapii w ramach kompleksowej rehabilitacji stacjonarnej. W związku z narastającą kifozą kręgosłupa szyjnego i piersiowego, narastającymi objawami bólowymi oraz podejrzeniem mielopatii kręgosłupa, w dniu 14 września 2015 roku został przyjęty na oddział chirurgii kręgosłupa Szpitala (...) w L., gdzie rozpoznano kifotyczne zagięcie kręgosłupa poniżej stabilizacji, wyraźne ograniczenie ruchomości w kręgosłupie szyjnym oraz co raz bardziej wystający wyrostek kolczysty kręgu 7 z zagrażającą martwicą uciskową skóry. W związku z powyższym w dniu 15 września 2015 roku poddany został operacji chirurgicznej, w trakcie której wykonano: spondylodezę korekcyjną grzbietowo-brzuszną z usunięciem implantu, korporektomię kręgu C4/5 ze wstawieniem tytanowej protezy oraz kręgu, osteosyntezę płytkową kręgów C3-6. W dniu 1 października 2015 roku został wypisany do domu z zaleceniem kontrolnego badania RTG po 6 tygodniach od operacji.

Po powrocie do Polski J. S. kontynuował leczenie w ramach NFZ w poradni rodzinnej, poradni chirurgii urazowo-ortopedycznej Szpitala (...) w P. oraz prywatnie. Konsultowany był neurologicznie. W okresie od 16 do 29 lutego 2016 roku poddawany był zabiegom fizjoterapeutycznym w Szpitalu (...) w P..

W dniu 30 września 2016 J. S. został przewieziony karetką pogotowia na (...) Szpitala (...) w E. z powodu kolejnego nieurazowego zwichnięcia w stawie barkowym lewym. Wykonano zamkniętą repozycję zwichnięcia i zalecono noszenie chusty trójkątnej.

J. S. do dnia dzisiejszego przyjmuje leki przeciwbólowe ze względu na silne dolegliwości bólowe. Z powodu przyjmowania znacznych ilości leków przeciwbólowych, cierpi na dolegliwości bólowe układu trawiennego. Cierpi także na zaburzenia poznawcze bez cech otępienia, dotyczące przede wszystkim pamięci bezpośredniej, funkcji uwagi, spostrzegania, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, zaburzenia snu.

Orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z 13 stycznia 2016 roku, 6 maja 2016 roku i 24 listopada 2016 roku J. S. został uznany za niezdolnego do pracy. Decyzją ZUS z 22 grudnia 2016 roku została przyznana mu renta.

(dowód: dokumentacja medyczna powoda k. 15-113, 124-128; orzeczenia lekarza orzecznika ZUS i decyzje ZUS k. 117-123; zeznania powoda k. 150-150v)

W dacie opisanego wyżej wypadku J. S. łączyła z (...) Spółką Akcyjną (...) z siedzibą w W. umowa ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem, potwierdzona polisą o numerze (...), w której suma ubezpieczenia określająca zakres odpowiedzialności ubezpieczyciela określona została na kwotę 10 000 złotych.

J. S. zgłosił szkodę ubezpieczycielowi, który uznał swą odpowiedzialność i w przeprowadzonym postępowaniu likwidacyjnym szkody ustalił początkowo 40% trwały uszczerbek na zdrowiu J. S. i na tej podstawie wypłacił poszkodowanemu kwotę 4 000 złotych tytułem odszkodowania.

Pismem z 2 maja 2017 roku, doręczonym (...) S.A. 8 maja 2017 roku, J. S. wezwał ubezpieczyciela do dopłaty kwoty 6 000 złotych tytułem odszkodowania.

W odpowiedzi, decyzją z 17 maja 2017 roku (...) S.A. potwierdziła, że na skutek wypadku z 12 maja 2015 roku J. S. doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w łącznej wysokości 42% zgodnie z obowiązującą tabelą procentowego trwałego uszczerbku na zdrowiu (...) S.A. (...), i na tej podstawie przyznała poszkodowanemu dopłatę do odszkodowania w kwocie 200 złotych.

(okoliczności bezsporne, dowód: polisa nr (...) k. 14; pismo z 02.05.2017r. wraz z dowodem doręczenia k. 130-131v; decyzja pozwanej z 17.05.2017r. k. 129)

Ze strony ortopedycznej, na skutek doznanego w wypadku z 12 maja 2015 roku zwichnięcia kręgosłupa szyjnego na poziomie C4-C5 i wieloodłamowego złamania kręgu C2, J. S. doznał 30% trwałego uszczerbku na zdrowiu. Skomplikowany charakter doznanego uszkodzenia kręgów szyjnych oraz rozległość uszkodzeń, skutkowała przeprowadzeniem trzech zabiegów operacyjnych, których konsekwencją jest zniesienie ruchów biernych i czynnych w obrębie szyi. Kręgosłup szyjny jest praktycznie usztywniony. Stan czynnościowy kręgosłupa szyjnego jest upośledzony w stopniu znacznym i dysfunkcja ta ma charakter trwały.

(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii k. 284-288)

Ze strony neurologicznej, w wyniku odniesionego w wypadku z 12 maja 2015 roku urazu kręgosłupa szyjnego skutkującego ograniczeniem ruchomości kręgosłupa szyjnego oraz niedowładem kończyn górnych i lewej kończyny dolnej, J. S. doznał 12% trwałego uszczerbku na zdrowiu.

(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu neurologii k. 183-186; opinie uzupełniające biegłego sądowego z zakresu neurologii k. 276 i 308)

Ze strony psychiatrycznej, na skutek wypadku z 12 maja 2015 roku J. S. doznał 3% trwałego uszczerbku na zdrowiu. Występuje u niego utrwalona reakcja adaptacyjna. Powód doświadcza uogólnionego lęku, ma tendencję do wycofywania się z relacji, wykazuje męczliwość, skłonność do przeżywania, przygnębienia i smutku. Wycofanie z roli zawodowej, brak aktualnie stabilności finansowej, ograniczenia fizyczne w codziennym funkcjonowaniu i niepewność na przyszłość, są dodatkowymi czynnikami utrudniającymi mu adaptację.

(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu psychologii k. 196-198; opinia biegłego sądowego z zakresu psychologii k. 200-203)

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie powoda zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z art. 805 § 1 i § 2 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający się zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie – przy ubezpieczeniu osobowym – umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia, w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.

W myśl art. 817 § 1 k.c., ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku.

Bezspornym było, iż w dacie przedmiotowego zdarzenia, strony niniejszego procesu łączyła umowa ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem, potwierdzona polisą o numerze (...), w której sumę ubezpieczenia określającą zakres odpowiedzialności ubezpieczyciela określono na kwotę 10 000 złotych.

Spór w przedmiotowej sprawie koncentrował się na ustaleniu, w oparciu o tabelę procentowego trwałego uszczerbku na zdrowiu obowiązującą w (...) S.A. (...) i mającą zastosowanie do przedmiotowej umowy ubezpieczenia, znajdującą się na karcie 231-239 akt sprawy, trwałego uszczerbku na zdrowiu doznanego przez powoda wskutek wypadku z 12 maja 2015 roku.

W tym celu Sąd, na wniosek strony powodowej, dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu ortopedii, neurologii, psychiatrii i psychologii, z których wynika, że ze strony ortopedycznej powód doznał 30% trwałego uszczerbku na zdrowiu, ze strony neurologicznej 12% trwałego uszczerbku na zdrowiu, zaś ze strony psychiatrycznej 3% trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Sąd w pełni podzielił opinie biegłych, bowiem spełniały one stawiane im wymogi, odzwierciedlały staranność i wnikliwość w badaniu zleconego zagadnienia, odpowiadały w sposób wyczerpujący, stanowczy i zrozumiały na postawione pytania, a przytoczona na ich uzasadnienie argumentacja jest w pełni przekonująca. Zauważyć należy, iż opinia biegłego podlega, jak i inne dowody, ocenie według art. 233 § 1 k.p.c, lecz odróżniają je szczególne kryteria oceny. Stanowią je zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. W ocenie Sądu opinie sporządzone zostały zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą specjalną. W szczególności biegli przy wydawaniu opinii dysponowali dokumentacją lekarską powoda, jak również przeprowadzili stosowne badanie przedmiotowe. Ponadto, opinie te ostatecznie nie były kwestionowane przez strony.

Zgodnie z treścią polisy numer (...), w przypadku trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem, przy sumie ubezpieczenia 10 000 złotych, pozwany wypłaca za 1% uszczerbku na zdrowiu 1% sumy ubezpieczenia, czyli 100 złotych.

Zatem powodowi, u którego wspomniani wyżej biegli sądowi stwierdzili łącznie 45% trwały uszczerbek na zdrowiu, należne jest świadczenie w wysokości 4 500 złotych.

Z uwagi na powyższe, mając na uwadze wypłaconą dotychczas powodowi przez pozwaną kwotę 4 200 złotych, Sąd na podstawie powołanych wyżej przepisów zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 300 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 23 maja 2017 roku do dnia zapłaty i oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

W zakresie żądania zasądzenia odsetek od powyższej kwoty, wskazać należy, że powód dochodził odsetek ustawowych za opóźnienie nie od daty zawiadomienia ubezpieczyciela o szkodzie, lecz od dnia następnego po bezskutecznym upływie 14-dniowego terminu od dnia doręczenia pozwanej pisma z 2 maja 2017 roku. Z załączonego do akt sprawy zwrotnego potwierdzenia odbioru (k. 131-131v) wynika jednoznacznie, że pismo powoda z 2 maja 2017 roku doręczono zostało pozwanej 8 maja 2017 roku, a zatem zakreślony w nim 14-dniowy termin upłynął 22 maja 2017 roku. Okoliczność ta nie była przez pozwaną kwestionowana.

O kosztach procesu, wobec jedynie częściowego uwzględnienia żądań pozwu, Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 100 k.p.c., biorąc pod uwagę wygranie sprawy przez powoda w 60%.

Poniesione przez powoda koszty zastępstwa procesowego wyniosły łącznie 668,65 złotych, w tym opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 90 złotych oraz koszt dojazdów pełnomocnika powoda na rozprawy w kwocie 561,65 złotych. Zatem 60% wskazanej kwoty wynosi 401,19 złotych (60% x 668,65 zł). Natomiast koszty zastępstwa procesowego poniesione przez pozwaną wyniosły łącznie 107 złotych, w tym opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17 zł i koszty zastępstwa procesowego w kwocie 90 złotych. Pozwana wygrała sprawę w 40%, stąd należna jej kwota wynosi 42,80 zł (40% x 107 zł). Po dokonaniu kompensacji powyższych kosztów, powodowi należna jest od pozwanej kwota 358,39 złotych (401,19 zł – 42,80 zł = 358,39 zł).

Koszty sądowe w niniejszej sprawie wyniosły łącznie 4 068,04 złotych, w tym opłata sądowa od pozwu w kwocie 30 złotych uiszczona przez powoda i koszty wynagrodzeń biegłych sądowych w kwocie 4 038,04 złotych, które do wysokości 3 300 złotych zostały pokryte z zaliczek wpłaconych przez powoda, zaś do wysokości 738,04 złotych zostały tymczasowo pokryte przez Skarb Państwa. Biorąc pod uwagę przegranie sprawy przez powoda w 40%, a przez pozwaną w 60%, powód winien ponieść koszty sądowe w wysokości 1 627,21 złotych (40% x 4 068,04 zł), a pozwana 2 440,83 złotych (60% x 4 068,04 zł).

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 83 ustawy koszty sądowe w sprawach cywilnych z dnia 28.07.2005r. (tekst jedn. Dz.U. z 2014r. poz. 1025 ze zm.), nakazał pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Piszu kwotę 738,04 złotych, a ponadto zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2 061,18 złotych (2 440,83 zł - 738,04 = 1 702,79 zł + 358,39 zł = 2 061,18 zł) tytułem zwrotu kosztów procesu.