Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2018 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 listopada 2018 r. w S.

sprawy z powództwa E. G.

przeciwko

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego(...) Towarzystwa (...) w W. ma rzecz powódki E. G. kwotę 6.000,- zł z odsetkami ustawowymi od dnia 14 października 2015 r. do dnia 31 12 2015r. a od dnia 1 stycznia 2016r. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie – do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  koszty procesu wzajemnie znosi.

Sygn. akt I C 1525/15

UZASADNIENIE

Powódka E. G. w pozwie przeciwko (...) Towarzystwo (...) w W. domagała się zasądzenia kwoty 10.641,52 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 14 października 2015 roku do dnia zapłaty. Ponadto wniosła o ustalenie odpowiedzialności pozwanego za skutki wypadku, które mogą się ujawnić w przyszłości oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu podała, iż w dniu 30 czerwca 2015 roku była uczestnikiem zdarzenia drogowego. Jadąc w kierunku S. zamierzała skręcić w lewo do miejscowości J. i podczas prawidłowo wykonywanego manewru zza ciągnika siodłowego wyjechał pojazd, który uderzył w skręcający samochód powódki. Powódka straciła przytomność. Pierwszej pomocy udzielił jej kierowca ciągnika siodłowego. Na miejsce przybyli funkcjonariusze Policji. W wyniku wypadku powódka doznała wykręcenia kręgosłupa , stłuczenia głowy z raną ciętą. Po zakończeniu leczenia na głowie powódki pozostała blizna. Powódka odczuwa bóle i zawroty głowy oraz lęk. Po zgłoszeniu szkody w dniu 7 sierpnia 2015r. pozwany nie uznał swojej odpowiedzialności co do zasady jednak wypłacił powódce odszkodowanie za uszkodzenie pojazdu. Na dochodzoną kwotę składa się 10.000,- zadośćuczynienia za krzywdę i 641,52 zł odszkodowania z tytułu kosztów leczenia dojazdów na rozprawy oraz kosztów opinii prywatnej.

W odpowiedzi na pozew pozwany(...) Towarzystwo (...) w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów procesu. Zaprzeczył wszystkim twierdzeniom powódki, podniósł, że powódka nie przestawiła dowodów potwierdzających odpowiedzialność gwarancyjną pozwanego jako ubezpieczyciela Jednocześnie jednak twierdził, że gdyby jednak pozwany odpowiadał za szkodę to kwestionuje wysokość roszczeń powódki z uwagi na nieprzedstawienie dowodów szkody jak i dowodów potwierdzających, że doznała krzywdy.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 30 .06. 2015r. rano, powódka E. G. jechała do pracy samochodem osobowym marki V. (...) należącym do jej ojca S. F. . W okolicy miejscowości J. gm. Ś., powódka postanowiła skręcić w lewo na skrzyżowaniu dróg . Za powódką jechał ciągnik siodłowy. Podczas gdy powódka skręcała w lewo, została uderzona przez wyprzedzający pojazdy w obrębie skrzyżowania samochód S. (...) kierowany przez D. P. . Powódka w wyniku uderzenia straciła na chwilę przytomność. Na miejsce zdarzenia przybyła karetka pogotowia i funkcjonariusze Policji ze S.. Karetka pogotowia, po zaopatrzeniu rany głowy powódki przewiozła powódkę do Szpitala w S.. Powódce na Izbie przyjęć Szpitala zszyto ranę głowy, podano leki, wykonano RTG czaszki, które nie wykazało zmian pourazowych. Powódce założono 4 szwy Następnie powódkę leczono w Poradni lekarza rodzinnego. Przebywała ona na zwolnieniu lekarskim , kilkakrotnie przedłużanym, w okresie od 1.07.2015r. do 8.09.2015r.

Sprawcą zdarzenia była D. P. kierująca samochodem S. nr rej (...), która podjęła manewr wyprzedzania pojazdu w obrębie skrzyżowania, w wyniku czego uderzyła w bok pojazdu V. kierowany przez powódkę i prawidłowo wykonujący skręt w lewo. Za spowodowanie kolizji D. P. została ukarana grzywną w postępowaniu mandatowym. Przez funkcjonariuszy Policji.

W wyniku wypadku powódka doznała stłuczenia głowy z raną ciętą okolicy czołowo skroniowej lewej i ogólnego potłuczenia ciała. Leczenie powódki trwało około 2 tygodnie - w tym czasie rana głowy zagoiła się a powódka odczuwała ból o średnim natężeniu. Powódka odczuwała nadal bóle głowy, dlatego przebywała na dłuższym zwolnieniu. Obecnie proces leczenia zastał zakończony i brak trwałych następstw zdrowotnych u powódki

(Dowody: karta wyjazdu zespołu ratownictwa medycznego k. 39, wpis do książki chirurgicznej – k. 40, historia choroby – k.41 , akta szkody pozwanego o nr OS(...) w tym notatka informacyjna o zdarzeniu drogowym – k. 184, karta zdarzenia – k. 185, zeznania świadka S. F. nagranie [00:10:35-00:23:00], zeznania powódki E. G. z dnia 12 września 2017r. nagranie [00:23:01-00:050:50 ] opinia biegłego chirurga A. M. z dnia 10.01.2018r. – k. 301-303, 323)

S. F. zgłosił pozwanemu szkodę majątkową w związku z wypadkiem. Pozwany przeprowadził postępowanie likwidacyjne i uznał swoją odpowiedzialność z tytułu OC sprawcy szkody na podstawie art. 34 ustawy z dnia 22 maja 2003 r o ubezpieczeniach obowiązkowych ... ,ustalił szkodę całkowitą w pojeździe kierowanym przez powódkę i wypłacił tego tytułu odszkodowanie poszkodowanemu w dniu 28.07.2015r. w kwocie 5.850,- zł

(Dowód: akta szkody Nr OS(...) – k. 165- 233 w tym decyzja o wypłacie odszkodowania z dnia 28.07.2015r. k. 183)

Pismem z dnia 7 sierpnia 2015r. powódka zgłosiła pozwanemu roszczenie o wypłatę zadośćuczynienia w sumie 10.000,- zł

Decyzją z dnia 8.09.2015r. pozwany odmówił wypłaty powódce zgłoszonych roszczeń podając w uzasadnieniu odmowy, że przyjęcie odpowiedzialności Ubezpieczyciela zależy od ustalenia wszystkich przyczyn i skutków zdarzenia drogowego.

(zgłoszenie roszczenia k.65 pismo pozwanego z dnia 17.11. 2015r. – k. 45 akta szkody OS(...) w tym pismo z dnia 8.09.2015r. w tych aktach – k.40)

Materiał dowodowy zgromadzony w aktach szkody nie jest wystarczający do rekonstrukcji przebiegu wypadku przez biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych. (Opinia biegłego T. D. z dnia 12.07.2016 r. k125-126, i opinia uzupełniająca z dnia 4.09.2017r. – k. 277-281).

D. P. posiadała ważną polisę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wykupioną w pozwanym Towarzystwie (...) (okoliczność bezsporna)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne, jednakże w mniejszym zakresie niż wskazany w pozwie. Żądana suma zadośćuczynienia jest bowiem nadmierna do doznanej przez powódkę krzywdy. Natomiast roszczenia odszkodowawcze nie zostały przez powódkę udowodnione.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że fakt ubezpieczenia w zakresie OC sprawcy wypadku w pozwanym Towarzystwie (...) nie był sporny.

Pozwany przeprowadził postępowanie likwidacyjne dotyczące szkody majątkowej (uszkodzenie samochodu) będącej następstwem wypadku z dnia 30.06.2015 r. Ustalił w tymże postępowaniu przyczyny i skutki wypadku oraz osobę odpowiedzialną, za którą przyjął odpowiedzialność zgodnie z art. 34 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych …

Dokumentacja zawarta w aktach szkody OS(...) w pełni potwierdza wersję powódki co do przebiegu zdarzenia i osoby sprawcy kolizji. Otóż sprawcą kolizji była kierująca samochodem marki S. nr rej (...) D. P., która podjęła manewr wyprzedzania pojazdów w obrębie skrzyżowania doprowadzając do zderzenia z prawidłowo skręcającą w lewo powódką. Twierdzenia i zeznania powódki w tym zakresie znajdują potwierdzenie w notatce informacyjnej Policji o zdarzeniu drogowym, za które jego sprawca został ukarany grzywną w postępowaniu mandatowym. Zupełnie niewiarygodnie są w tym kontekście obecne wywody pełnomocnika pozwanego co do nieudowodnienia przez pozwaną przyczyn wypadku. Sam pozwany likwidując szkodę majątkową nie miał w tym zakresie wątpliwości. Ponieważ kolizja miała oczywistą przyczynę i banalny wręcz przebieg – jej przyczyną było wyprzedzanie w obrębie skrzyżowania przez kierowcę S., to nikt - z uczestników kolizji jak również ze świadków, funkcjonariuszy policji wezwanych na miejsce zdarzenia ani też sam pozwany w toku likwidacji szkody majątkowej – nie miał wątpliwości, iż kierująca S. była sprawcą kolizji. Sprawczyni przyjęła mandat karny co sprawiło, iż zbędne okazało się szczegółowe dokumentowanie wszystkich parametrów dotyczących ruchu pojazdów. Dlatego też nie jest obecnie możliwe zrekonstruowanie torów ruchu pojazdów - co wprost wynika z opinii biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych. Ostatecznie jednak rekonstrukcja ta jest zbyteczna dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż sprawstwo kierowcy S., ubezpieczonego w pozwanym Towarzystwie ubezpieczeń, jest poparte innymi dowodami, w tym zeznaniami powódki, mającymi wsparcie w dokumentacji zawartej w aktach szkody majątkowej. W tym kontekście wymowne jest – co należy odnotować na niekorzyść pozwanego zgodnie z art. 233§2 kpc – nierzetelne postępowanie pozwanego w toku procesu, polegające na długotrwałym nieprzedkładaniu kompletnej dokumentacji szkodowej - to jest akt dotyczących szkody majątkowej wynikłej z tego samego zdarzenia (zawierających istotne dowody na okoliczność przyczyn kolizji i osoby za nią odpowiedzialnej).

Przebieg postępowania likwidacyjnego, po zgłoszeniu przez powódkę szkody osobowej nie był sporny i został udokumentowany w aktach szkody nr OS(...). Wynika z nich, iż pozwany odmówił powódce jakiegokolwiek zadośćuczynieni i odszkodowania albowiem jak podał na uzasadnienie odmowy - nie zostały wyjaśnione okoliczności zdarzenia.

O ile stanowisko pozwanego, co do braku trwałego uszczerbku na zdrowiu powódki jest uzasadnione - takie bowiem wnioski wypływają z opinii biegłego sądowego z zakresu chirurgii A. M. to jednak powódka w świetle tej samej opinii doznała w wyniku wypadku uszkodzeń ciała. Oprócz stłuczeń ciała była to rana głowy, która wymagała zszycia i pozostawiła po sobie bliznę. Wiązało się to niewątpliwie z dolegliwościami bólowymi trwającymi co najmniej w czasie gojenia rany. Powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim z powodu urazów, co zaburzyło jej normalne funkcjonowanie. Zasadnie zatem powódka domaga się rekompensaty krzywdy.

Zgodnie z art. 444 kc i art. 445 kc w razie uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Zadośćuczynienie ma charakter kompensacyjny, więc nie może być symboliczne ani także nadmierne w stosunku do doznanej krzywdy. Krzywda wynagradzana zadośćuczynieniem pieniężnym, uregulowanym w art. 445 kc jest szkodą niemajątkową, a podstawą do żądania wypłaty mogą być cierpienia zarówno fizyczne jak i psychiczne. Charakter takiej szkody z istoty rzeczy decyduje o jej niewymierności.

Odpowiedniość kwoty zadośćuczynienia ma służyć złagodzeniu doznanej krzywdy, a jednocześnie nie może być źródłem wzbogacenia /wyrok SN z 09.02.2000r. III CKN 582/98 – LEX nr 52776/. Z drugiej strony nie może stanowić zapłaty sumy symbolicznej, czy też określonej sztywnymi regułami tak jak w ustawie wypadkowej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość Określając wysokość zadośćuczynienia Sąd bierze pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na rozmiar doznanej krzywdy. Wysokość zadośćuczynienia musi także być utrzymane w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życia społeczeństwa

Oceniając okoliczności niniejszej sprawy należy wskazać, że krzywda powodów związana z doznanymi w wypadku urazami polegała głównie na dolegliwościach bólowych. Innych powódka dowodowo nie wykazała. W odniesieniu do powódki wypadek spowodował także przejściową dezorganizację jej normalnego życia

Powódka, choć ma rację co do zasady, to w sposób subiektywny przeceniła swoją krzywdę. Urazy jakich doznała w wypadku choć niewątpliwie wiązały się z cierpieniem fizycznym spowodowanym bólem to jednak miały przemijający charakter i nie miały bardzo dużego nasilenia Nie wymagały one poza zszyciem rany i lekami innego specjalnego leczenia. Z medycznego punku widzenia wypadek nie pozostawił trwałych następstw zdrowotnych i nie wpływa na dalsze życie powódki.

W tych warunkach w ocenie Sądu kwota zadośćuczynienia na poziomie 6.000,- złotych w odniesieniu do krzywdy powódki uwzględnia wszystkie okoliczności i przesłanki wynikające z art. 445§1 kc dotyczące cierpienia odczuwanego przez nią w związku z urazami doznanymi w wypadku.

Żądanie ponad powyższą kwotę jako niezasadne Sąd oddalił. Zasadne jest przy tym żądanie odsetek od zasądzonej sumy albowiem odpowiednią kwotę zadośćuczynienia pozwany powinien był wypłacić już po zgłoszeniu szkody a najpóźniej po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego. Dlatego o odsetkach orzeczono na podstawie art.481§1kc w zw. z art.14 ust.1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych …( Dz.U. z 2003r. Nr 124, poz. 1152, ze zm.). W zakresie roszczeń odszkodowawczych powództwo pozostało nieudowodnione. W zasadzie powódka nie wykazała w jaki sposób ustaliła żądaną sumę odszkodowania oraz nie wykazała związku przyczynowego pomiędzy konkretnymi wydatkami a zdarzeniem za które odpowiada pozwany.

Nie jest również wsparte dowodowo żądaniem ustalenia odpowiedzialności pozwanego za przyszłe skutki wypadku. Leczenie powódki zostało zakończone dawno temu. Brak jakiegokolwiek uzasadnienia tego żądania.

Koszty procesu sąd zniósł wzajemnie - na podstawie art. 100 kpc z uwagi na częściowe tylko uwzględnienie żądania oraz jego ocenny charakter.

Z/

1.  odnotować,

2.  odpis wyroku uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego,

3.  z apelacją lub za 14 dni.

S. , 11.01.2019 r.