Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1245/17 upr.

Na rozprawę dnia 18/12/2018 r. pełnomocnik powoda nie stawił się – zawiadomiony prawidłowo.

Pozwany nie stawił się pomimo należytego zawiadomienia go o terminie rozprawy, nie złożył żadnych wyjaśnień – ani też nie żądał przeprowadzenia rozprawy w jego nieobecności. Przewodniczący ogłosił wyrok zaoczny.

Przewodniczący Protokolant

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	SSR Anna Lisowska
Protokolant:	sekretarz sądowy Judyta Masłowska

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2018 r. w Piszu

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w E. w upadłości

przeciwko A. S.

o zapłatę

o r z e k a

Powództwo oddala.

Sygn. akt I C 1245/17 upr

UZASADNIENIE

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w E. w upadłości wytoczyła powództwo przeciwko A. S. o zapłatę kwoty 740,33 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 27 maja 2015 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 28 marca 2015 roku omyłkowo przelała na rachunek bankowy pozwanego kwotę 740,33 złotych. Podniosła, iż pozwany otrzymał wszelkie wynagrodzenia wynikające z rachunków wykonywanej umowy zlecenia i nie kwestionował, że przedmiotową kwotę otrzymał omyłkowo. Powódka wezwała pozwanego do zwrotu omyłkowo przelanej mu kwoty, jednak wezwanie pozostało bezskuteczne. Powódka dodała, że odsetek domaga się od dnia wysłania do pozwanego wezwania do zwrotu przedmiotowej należności.

Pozwany A. S., mimo należytego powiadomienia go o terminie, nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, nie złożył żadnych wyjaśnień i nie żądał przeprowadzenia rozprawy w swojej nieobecności.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W związku z niestawieniem się pozwanego A. S. na posiedzeniu wyznaczonym na rozprawę i brakiem jakichkolwiek wyjaśnień, Sąd zobligowany był do wydania w przedmiotowej sprawie wyroku zaocznego (art. 339 § 1 k.p.c.).

Zgodnie z treścią art. 339 § 2 k.p.c., w wypadku wydania przez Sąd wyroku zaocznego, przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Twierdzenia pozwu uznaje się za budzące uzasadnione wątpliwości, m.in. w sytuacji, gdy dowody i twierdzenia przedstawione przez powoda są niekompletne, pozostawiają wątpliwości co do okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sporu, nie przedstawiają pełnego obrazu rzeczywistości. W takiej sytuacji wydając wyrok sąd nie może oprzeć się wyłącznie na twierdzeniach powoda i należy przeprowadzić postępowanie dowodowe celem wyjaśnienia powstałych wątpliwości (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 sierpnia 1972 r. w sprawie III CR 153/72).

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym, kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Mając powyższe na uwadze, w przedmiotowej sprawie to na powodzie spoczywał więc ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie. Nadto, wskazać należy, iż w sprawach cywilnych sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy czy też do uzupełnienia postępowania dowodowego o dowody, na których istnienie wskazują strony, lecz których nie przedstawiły. Obowiązek dowodzenia spoczywa bowiem na stronach.

Powódka nie dowiodła istnienia wierzytelności żądanej w pozwie.

Należy podkreślić, iż strona powodowa nie przedłożyła Sądowi żadnych dokumentów, które potwierdzałyby, że strony łączyła wspomniana w pozwie umowa zlecenia, ani dokumentów, które potwierdzałyby, że każda ze stron wywiązała się z ciążących na niej zobowiązaniach umownych. Brak jest też jakichkolwiek dowodów na podjęcie przez powódkę wobec pozwanego działań windykacyjnych przed złożeniem pozwu. Powódka nie przedstawiła żadnych dowodów potwierdzających zasadność jej roszczenia, a Ograniczyła się jedynie do złożenia pozwu który nie dowodzi wskazanych na wstępie okoliczności.

W tym stanie rzeczy, uznając, iż powódka nie dowiodła swojego roszczenia, Sąd powództwo oddalił.

I C 1245/17

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE